Dlaczego liście bakłażana żółkną w szklarni?

Bakłażany nie są zbyt wymagające w warunkach uprawy na południu, a nawet na północy, w pomieszczeniach, nie są tak wymagające jak papryka. Dlatego żółknięcie liści następuje z powodu długotrwałego narażenia na niekorzystne czynniki. Jeśli wpływ będzie krótkotrwały, uprawa może nie zareagować.

Papryka jest wskaźnikiem (jeśli jest uprawiana w tej samej szklarni lub na tej samej działce), ponieważ niepożądane skutki na nią objawiają się natychmiast i najsilniej.

Przesadzanie

Po posadzeniu sadzonek liście bakłażana często żółkną. To aklimatyzacja kultury w nowych warunkach. Cała roślina nabiera żółtawego zabarwienia.

Co robić? Nic. Roślina po posadzeniu przez jakiś czas choruje, ale po 3-6 dniach przyzwyczaja się do nowych warunków i przywraca naturalny kolor.

Jeśli bakłażany przez długi czas pozostają żółtawe, spryskuje się je stymulatorami wzrostu Cyrkonem lub Epiną.

Niedobór azotu

Bakłażany uwielbiają bogatą, żyzną glebę, ale nie wymagają intensywnego nawożenia. Jednak na glebach ubogich wymagają dużych ilości azotu. Niedobory tego pierwiastka są szczególnie widoczne w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego, przed rozpoczęciem owocowania.

W okresie owocowania występuje wyłącznie na glebach bardzo ubogich. Wierzchołek rośliny i młode liście górnej warstwy nabierają jasnozielonego koloru.

Działania restauratorskie. Rośliny zasilane są mocznikiem, nitroammofosem, azotanem amonu i humatami. Nawozów organicznych nie stosuje się przed rozpoczęciem owocowania, ponieważ rośliny zaczną rosnąć i nie będą kwitnąć przez długi czas (w regionach północnych jest to całkowita utrata plonów).

Jeżeli oznaki niedoboru azotu pojawią się już po rozpoczęciu owocowania, wówczas lepiej jest nawozić materią organiczną. Bakłażany uzupełnią niedobory pierwiastka, wyrosną i zaczną w pełni owocować. Do podawania 2 szklanek naparu z obornika lub zielony nawóz rozcieńczyć w 10 litrach wody i podlać rośliny. Na glebach ubogich należy przyjmować 3 szklanki naparu organicznego na 10 litrów, po dokładnym podlaniu uprawy.

Bakłażany potrzebują przede wszystkim azotu, więc wysokie stężenie nawozów może im tylko pomóc. W przypadku niedoboru pierwiastka przeprowadza się 1-2 karmienia, aż do całkowitego zniknięcia oznak głodu azotu. Następnie przechodzą do zwykłego schematu stosowania nawozów.

Niedobór potasu

Istnieją dwie przyczyny niedoboru potasu:

1. niska zawartość pierwiastka w glebie;
2. wysoka temperatura w szklarni. Podczas długotrwałych, intensywnych upałów (temperatura na zewnątrz powyżej 32°C, a w szklarni powyżej 36°C) potas przestaje być pobierany przez rośliny, nawet jeśli jego zawartość w glebie jest wystarczająca.

Liście zwijają się w łódkę, wzdłuż krawędzi pojawia się brązowo-żółto-brązowa obwódka, która następnie wysycha i kruszy się. Przy poważnym niedoborze liść staje się brązowawy.

Rozwiązywanie problemów. W przypadku braku potasu w glebie uprawę zasila się siarczanem potasu lub złożonymi nawozami zawierającymi potas: fosforan monopotasowy, kalimag, nitrofoska, nitroammofoska.

W ekstremalnych upałach, szczególnie w szklarni, nawożenie jest bezużyteczne, ponieważ potas nie jest wchłaniany, niezależnie od tego, ile jest zawarte w glebie. Dlatego chłodzą ziemię i, jeśli to możliwe, powietrze.

Aby obniżyć temperaturę gleby, należy podlewać bakłażany zimną wodą (temperatura nie niższa niż 15°C), a w przypadku niedoboru potasu natychmiast je nawozić. Jeśli w glebie jest wystarczająca ilość potasu, nie wykonuje się dodatkowego nawożenia. Podlewanie należy wykonywać w nocy, aby gleba po podlaniu nie nagrzała się zbytnio.

Wieczorem wierzchołki spryskuje się zimną wodą, a następnie liście traktuje się roztworem nawozu potasowego.

Brak mikroelementów

Bardzo pospolity na glebach ubogich bielicowych i torfowych. Może objawiać się niezależnie lub na tle niedoboru azotu. Pojawia się w dowolnym momencie, ale zwykle w okresie owocowania.

Końcówki liści zaczynają wysychać i kruszyć się (brak wapnia), na dolnych starych liściach pojawiają się żółto-brązowe plamki przypominające plamy zarazy późnej (brak cynku), wierzchołek staje się żółtozielony, a liście zwijają się lekko do wewnątrz (niedobór boru). Liście przybierają jasny odcień, a na niższym poziomie mogą pojawić się jasnożółte plamy o niewyraźnym kształcie (brak magnezu).

Środki kontroli. Bakłażany karmi się roztworem złożonych nawozów z mikroelementami dla pomidorów i papryki, Malyshok, Krepysh, Mortar, Tomato Crystal.

Napar z popiołu dobrze radzi sobie z brakiem mikroelementów. 1 szklankę naparu rozpuszcza się w 10 litrach wody i przeprowadza się karmienie korzeni.

Długotrwały atak zimna

Z tego powodu liście bakłażana żółkną najczęściej w regionach północnych.W temperaturze dziennej 12-14°C rośliny przestają się rozwijać. A jeśli weźmiemy pod uwagę, że w nocy temperatura jest jeszcze niższa, roślina przechodzi w „tryb ekonomiczny”, utrzymując jedynie punkt wzrostu. Dolne liście żółkną, a nawet opadają podczas długotrwałych okresów chłodu. Cała roślina przybiera bladożółty odcień. Jajniki odpadają.

Środki zapobiegawcze. Jeśli to możliwe, bakłażany pokrywa się spunbondem nawet w szklarni (w temperaturze 15°C i niższej). Jest to szczególnie konieczne w młodym wieku, przed rozpoczęciem kwitnienia.

• Jeśli to możliwe, w przejściach układane są gorące cegły z łaźni. Dzięki temu temperatura powietrza wzrasta o 5-6°C, co umożliwia normalny rozwój bakłażanów.
• W tym czasie podlewaj uprawę tylko ciepłą wodą.
• Wentylacja szklarni nie trwa dłużej niż 15-20 minut dziennie, aby zapobiec gromadzeniu się kondensatu. Przez resztę czasu jest całkowicie zamknięty.
• Aby zwiększyć odporność na niekorzystne czynniki, bakłażany opryskuje się stymulatorami wzrostu Cyrkonem lub Epiną.

Pogrubione sadzenie

Gdy sadzenie jest gęste, dolne liście nie mają szans przedostać się do światła, przestają pełnić swoją główną funkcję (fotosyntezę), więc bakłażany je zrzucają.

Rozwiązaniem problemu. Podczas częstego sadzenia bakłażany przerzedza się, usuwając nadmiar krzaków. Nieważne jak bardzo im współczujesz, gdy trochę podrosną, będzie to kompletna dżungla, w której trudno będzie urosnąć plonom, a co dopiero wydać owoce. Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 60 cm dla odmian nisko rosnących i 80-100 cm dla wysokich.

Jeśli kultura nie została uformowana, to po zamknięciu wierzchołków do dolnych liści praktycznie nie dociera światło, zawsze jest tam ciemno i wilgotno. A to sprzyjające tło dla rozwoju chorób.

Dlatego bakłażany powstają poprzez wycinanie 1-2 liści tygodniowo i usuwanie pędów bocznych. Jeśli nie zostanie to zrobione, dolne liście żółkną i opadają do poziomu, do którego dociera przynajmniej część światła słonecznego.

Niewłaściwe podlewanie

Rośliny wymagają obfitego podlewania, ale nie lubią podmokłej gleby.

Działania zapobiegawcze. W regionach północnych w szklarni bakłażany podlewa się raz na 3-5 dni (mniej więcej tyle samo co pomidory), a tylko podczas długotrwałego intensywnego upału podlewanie odbywa się raz na 2-3 dni. Roślina ta jest dość odporna na suszę i toleruje krótkotrwałe przesuszenie gleby bez konsekwencji.

Na otwartym terenie na południu, podczas długotrwałej wilgotnej pogody, bakłażany są rozluźniane co drugi dzień. Wskazane jest wykonanie nad nimi baldachimu, aby działka nie była podmokła.

Pasierb

Bakłażany słabo reagują na jednoczesne usuwanie dużej liczby liści i pędów z krzaków.

Prawidłowe tworzenie krzewów. Bakłażany nie są pomidorami, które można łatwo zmiażdżyć Tolerują dość ostre przycinanie. Konieczne jest utworzenie kultury od momentu pojawienia się pędów bocznych lub podstawowych.

Od tego momentu usuwa się jednocześnie nie więcej niż 2 liście i 2 pędy co 5-7 dni. Przy silniejszym przycinaniu rośliny chorują, ich wzrost i owocowanie są opóźnione.

Jeśli uprawa została rozpoczęta i nie została uformowana aż do zamknięcia wierzchołków, wówczas można usunąć jednocześnie nie więcej niż 2 liście i jednego pasierba. Następnie co 3-4 dni usuwa się jeden liść i jeden pęd, aż do pełnego uformowania się roślin.

Mozaika z bakłażanów

Choroba wirusowa. Częściej spotykane na południu. W regionach centralnych w szklarniach pojawia się bardzo rzadko w połączeniu rośnie z pomidorami. Wpływa na nią kilka wirusów, z których najpowszechniejszym jest wirus mozaiki tytoniowej.

Dotknięte liście przybierają jasnozielony kolor. Następnie plamy te stają się martwicze i wysychają, tkanka kruszy się i wypada, a liść wysycha. Choroba szybko rozprzestrzenia się po całej roślinie. Na owocach pojawiają się żółte plamy, stają się brzydkie i nie nadają się do spożycia.

Warunki dystrybucji. Wirus przenoszony jest mechanicznie i przez szkodniki. Zachowuje porażone nasiona i chwasty.

    Co zrobić, jeśli bakłażany są chore

Chore rośliny są niszczone.Ponieważ bakłażany są bardzo cenną uprawą, szczególnie w regionach północnych, gdzie problematyczne są dobre zbiory, nie należy tracić czasu na leczenie, ponieważ jedna chora roślina infekuje całą szklarnię, a nie tylko bakłażany, ale także paprykę, ogórki i pomidory.

W tym samym czasie, co chore bakłażany, chore rośliny innych upraw są usuwane, gdy są uprawiane razem.

Jeśli mozaika ma napięte tło, uprawiane są odmiany odporne na chorobę: Epic, Valentina.

Co robić? Karmić Kalimagiem. Jeśli po tym nie będzie dalszego wzrostu znaków, wykonuje się kolejne karmienie. Liście powinny nabrać naturalnego zielonego koloru bez plam.

Jeśli tak się nie stanie, lepiej usunąć krzak, możliwe, że jest to nadal wirus, ale jego rozwój jest powolny, a choroba może dotknąć całą działkę. Jeśli bakłażany wróciły do ​​swojego naturalnego koloru, nie ma się czym martwić - problem został rozwiązany.

    Kontynuacja tematu:

1. Dlaczego liście bakłażana więdną?
2. Choroby i szkodniki bakłażana
3. Dlaczego liście ogórka żółkną?
4. Uprawa bakłażanów w szklarni
5. Jak prawidłowo karmić i podlewać bakłażany