Uprawa wczesnych rzodkiewek w otwartym terenie

Rzodkiewki to jednoroczna, szybko rosnąca roślina z rodziny kapustowatych. To najwcześniejsze warzywo uprawiane w naszych ogrodach.

Wiejska agronomka Julia Pietrowna pokazuje, jak uprawiać rzodkiewki, aby okazały się soczyste, smaczne, bez pęknięć:

Treść: Polecane odmiany wczesnych rzodkiewek Praca przygotowawcza Wysiew nasion w ziemię Pielęgnacja rzodkiewki Choroby i szkodniki Możliwe błędy

Cechy biologiczne

Aby utworzyć soczystą roślinę okopową, wymagane są krótkie godziny dzienne. Podczas długiego dnia roślina kwitnie i wytwarza bardzo małe, szorstkie, włókniste i niejadalne rośliny okopowe.

Aby rzodkiewka mogła dobrze rosnąć na otwartym terenie, wymaga wystarczającej ilości wilgoci i temperatury nie wyższej niż 20-22°C. W wyższych temperaturach plon kwitnie.

 

Rzodkiewka jest odporna na zimno. Pędy pojawiają się po tygodniu w temperaturze 3-6°C, a po 2-4 dniach w temperaturze 13-16°C. Można ją wysiewać w otwartym terenie, gdy gleba nagrzeje się do 5-7°C. Sadzonki wytrzymują mrozy do -3°C, a rośliny dorosłe do -5°C. Optymalna temperatura do wzrostu to 17-20°. Jeśli pogoda jest zbyt zimna, rośliny rosną powoli i wytwarzają nieco mniejsze rośliny okopowe. W wysokich temperaturach wpadają w strzałkę.

Uprawa wymaga luźnej, dobrze nawożonej gleby. Na glebach gęstych roślina nie zapuszcza korzeni. Rzodkiewki, podobnie jak kapusta, nie lubią kwaśnych gleb. Gleba powinna być obojętna lub lekko zasadowa (pH co najmniej 6).

Rośliny wymagają obfitego, regularnego podlewania. Przy nierównym podlewaniu powstają twarde rośliny okopowe z pustymi przestrzeniami w środku i gorzkim smakiem.

Wczesne odmiany rzodkiewki

Wczesne odmiany rzodkiewki są gotowe w ciągu 20-25 dni. Roślina nie może dojrzewać wcześniej, musi przynajmniej nabrać masy liściowej i stać się pulchna. Dlatego wszystkie odmiany, które obiecują dojrzałość techniczną w ciągu 16-19 dni, są chwytem reklamowym. Wypełnienie ich, podobnie jak wszystkich innych, zajmuje 20–25 dni. Żadna uprawa nie jest w stanie wydać plonu w tak krótkim czasie.

Żurawiny w cukrze. Odmiana wczesno dojrzewająca. Dojrzałość techniczna następuje 20-25 dni po wschodach.Produktywna, odporna na niekorzystne warunki, dobrze zawiązuje rośliny okopowe. Waga 30-40 g.

Chupa Chups. Gotowe za 20-25 dni. Przy niewystarczającym podlewaniu okres dojrzewania może wydłużyć się do 30 dni, a rośliny okopowe będą małe. Miąższ nie jest ostry, bez goryczy.

Askania. Wcześnie dojrzewająca odmiana o dużych owocach. Średnica rośliny okopowej wynosi około 10 cm, nie jest podatna na tworzenie się pustek. Odporny na blaknięcie kolorów. Można ją uprawiać od wczesnej wiosny do września.

Aloszka. Wczesna hybryda. O dużych owocach, odporna na kwitnienie. Nadaje się do uprawy w bardzo wczesnych stadiach. Nadaje się do uprawy przez cały sezon.

Duro Krasnodar. Odmiana wielkoowocowa o doskonałym smaku, bez goryczy. Nie potrzebuje dużo czasu, żeby wyrosnąć. Odporny na długie dni i upały.

Przerośnięte warzywa korzeniowe nie są włókniste, a skórka nie jest gruba. Często zarośnięta roślina tworzy drugą roślinę okopową poniżej pierwszej.

 

Francuskie śniadanie. Korzenie wydłużone z białą końcówką. Waga do 20 g. Brak goryczki. Od kiełkowania do dojrzałości technicznej 23-25 ​​dni. Odporny na wyrastanie.

Obecnie opracowano odmiany odporne na długie dni i upały. Nawet uprawiane w tak niesprzyjających warunkach nie kwitną masowo. Chociaż poszczególne rośliny mogą przechodzić w strzałki.

Przygotowanie gleby

Do dobrego zbioru rzodkiewki wymagają żyznej gleby, dlatego uprawia się je po roślinach, pod którymi zastosowano obornik. Sama roślina uprawna niesie ze sobą niewiele składników odżywczych, dlatego żyzne gleby nie są bezpośrednio na nią przygotowane. Rozkopują łóżko łopatą i tyle.

Na ubogich glebach rzodkiewki dają małe rośliny okopowe. Aby zwiększyć plony, jesienią stosuje się gnijący obornik.

Nie można stosować świeżego nawozu, gdyż plony przedostaną się do łodygi bez zawiązania roślin okopowych lub będą małe i zdrewniałe.

Gleby kwaśne wapnuje się jesienią. Szlifowanie odbywa się na gęstych glebach gliniastych. Do szlifowania użyj gruboziarnistego białego piasku rzecznego, który można kupić w sklepie ogrodniczym. Czerwony piasek daje odczyn kwaśny i silnie zakwasza glebę. Stosuje się go na glebach silnie zasadowych w celu ich alkalizacji. Dawka stosowania na ciężkich glinach - wiadro na m².

Dodatek wapna jest koniecznością przy uprawie rzodkiewki na glebach kwaśnych.

 

Rzodkiewki tolerują dużo potasu, dlatego jesienią można dodać nawozy potasowe lub popiół w ilości 1 szklanki na m².

Przodkowie

Rzodkiewki nie można sadzić po roślinach krzyżowych: wszystkich rodzajach kapusty, rzepie, rzodkiewce, gorczycy, rzeżuchy wodnej, daikonie, chrzanie. Nie zaleca się sadzenia ich obok siebie, gdyż sprzyja to rozprzestrzenianiu się pospolitych szkodników i chorób.

Dobrymi poprzednikami są ziemniaki, ogórki, pomidory i dynie. Nawozy organiczne należy zastosować do poprzedników.

Nie można uprawiać roślin w jednym miejscu dłużej niż trzy lata.

Przygotowanie nasion

Nasiona wysiewa się zwykle na sucho i dobrze kiełkują. Podczas siewu są kalibrowane, wybierając duże. Małe i uszkodzone nasiona nie nadają się do siewu i są wyrzucane.

Jeśli istnieją wątpliwości co do jakości nasion, sprawdza się je pod kątem żywotności, przykrywając je warstwą wody. Pływające nasiona nie są żywotne i są usuwane.

 

Jeśli materiał siewny zbiera się niezależnie, zaleca się jego marynowanie. Aby to zrobić, moczy się go w ciepłym różowym roztworze nadmanganianu potasu przez 1 godzinę, po czym myje się i suszy. Następnie nasiona są gotowe do siewu.

Ciekawy sposób uprawy wczesnych rzodkiewek:

Siew wiosenny

Aby wyhodować wczesne rzodkiewki, wysiew nasion na otwartym terenie przeprowadza się tak wcześnie, jak to możliwe, gdy tylko możliwe będzie zrobienie łóżka. W środkowej strefie jest to początek kwietnia, na północy - koniec kwietnia i początek maja. Następnie przez cały okres wegetacyjny dosiewu dokonujemy co 10-15 dni, uzyskując w ten sposób plon przez cały sezon. Aby uzyskać plon w najdłuższe dni, wybiera się odmiany odporne na kwitnienie (Duro Krasnodarskoje, Filipar F1, Joker, Belsayt, Zlata) i cieniuje się je, aby przyspieszyć zawiązywanie roślin okopowych.

Roślinę wysiewa się natychmiast oszczędnie według wzoru 5×5, a dla odmian o dużych owocach 10×10. Przy gęstym sadzeniu rzodkiewki będą musiały zostać rozerwane, co uszkadza system korzeniowy sąsiednich roślin i niektóre z nich nie zawiązują się.

 

Zrób w grządce rowki na głębokość 2 cm, zalej je wodą (najlepiej ciepłą, ale jeśli jej nie ma, można użyć zimnej) i wysiaj nasiona. Bruzdy są wypełniane, a gleba zagęszczana. W celu szybkiego pojawienia się sadzonek łóżko jest pokryte folią.

Jeśli jest ciepło, rzodkiewki można siać do późnej jesieni. Rzodkiewki wysiane latem można uprawiać jako uprawę powtarzalną.

Po zebraniu części plonu glebę wykopuje się łopatą, do ubogich gleb dodaje się popiół, do gleb kwaśnych dodaje się wapno i przeprowadza się ponowny siew. Dopuszcza się siew powtarzalny przez cały sezon wegetacyjny, pod warunkiem, że nie pojawiły się choroby i/lub szkodniki. Kiedy się pojawią, siew letni i jesienny przeprowadza się w innym miejscu.

Siew przedzimowy

Rzodkiewka jest rośliną bardzo odporną na zimno i można ją wysiewać na otwartym terenie przed zimą. Przygotuj łóżko i wcześniej wytnij rowki. Siew odbywa się wyłącznie na zamarzniętej glebie. Gleba do wypełniania rowków jest przechowywana osobno w pomieszczeniu, aby nie zamarzła, w przeciwnym razie wypełnienie nią rowków nie będzie możliwe.

Schemat siewu jest taki sam: 5×5 i 10×10 dla odmian o dużych owocach.

Zaleca się siać rzodkiewkę przed zimą, kiedy są przymrozki i wybrać taki termin, aby grządka jak najszybciej pokryła się śniegiem.

Kiedy grządka jest zasypana śniegiem, rzodkiewom nie grozi wykiełkowanie i zamarznięcie.

 

W przypadku braku pokrywy śnieżnej uprawa kiełkuje przy najmniejszej odwilży. Wtedy wszystko zależy od pogody. Jeśli łóżko pokryje się śniegiem, rzodkiewki zimują, a gdy śnieg się stopi, natychmiast rozpoczynają sezon wegetacyjny. Bez śniegu w temperaturze -4-6°C wykiełkowane rośliny zamarzną. Zatem siew zimowy to loteria. Lepiej nie marnować energii, czasu i nasion, ale zasiać rzodkiewki wczesną wiosną.

Opieka

Kiedy pojawią się pierwsze pędy, folię usuwa się, a grządkę pokrywa się lutrasilem. Chociaż rzodkiewki są odporne na zimno, rosną dość wolno w temperaturach 6-12°C. Dlatego przy takiej pogodzie materiał pokrywający nie jest usuwany. I dopiero gdy na zewnątrz jest powyżej 13°C, Lutrasil zostaje usunięty.

Zagęszczone rośliny są rozrywane w wieku 2 prawdziwych liści. Sąsiednie rośliny okopowe, jeśli nie ma to wpływu na ich korzenie, rozwijają się lepiej. Jeśli system korzeniowy jest uszkodzony, mogą przejść do ogonów lub utworzyć małe korzenie.

Zamiast ciągnąć, nadmiar roślin można odciąć nożyczkami. Usunięte rośliny można sadzić osobno. Założą również warzywo korzeniowe, tylko trochę później, i będzie trochę mniejsze, ale nie straci smaku.

Nie można pozostawić zagęszczonych plonów, ponieważ rzodkiewki kochają światło, a w warunkach zacienienia wydajność jest znacznie zmniejszona.

 

Rzodkiewka jest jedną z roślin najbardziej kochających wilgoć. Przy suchej pogodzie podlewanie odbywa się codziennie, przy deszczowej pogodzie - raz na 3 dni. Podlewaj obficie, zużycie wody wynosi 10 litrów na m². Całe podlewanie odbywa się wieczorem. Gleba powinna być stale wilgotna.

Przy odpowiednio przygotowanej glebie rzodkiewki nie wymagają nawożenia. Na glebach kwaśnych 2 tygodnie po wschodach podlać mlekiem wapiennym. Wprowadza się go dopiero po obfitym podlewaniu łóżek wodą.

Jeśli słaba gleba nie została przygotowana pod rzodkiewkę, wówczas w fazie 3-4 liści grządkę podlewa się naparem popiołu lub dowolnego nawozu potasowego. Jeśli do poprzedniego plonu nie dodano materii organicznej, rzodkiewki w fazie 2-3 liści można podlewać połową dawki humusu.

Do roślin wegetatywnych nie można stosować materii organicznej ani nawozów azotowych, w przeciwnym razie rzodkiewki wejdą na wierzchołki i nie zawiążą rośliny okopowej. Nie stosuje się również nawozów fosforowych, ponieważ powodują one kwitnienie roślin.

Rzodkiewki albo w ogóle nie są karmione, albo nawozy potasowe stosuje się 10-12 dni po kiełkowaniu. Nie ma już potrzeby karmienia.

Poluzowanie przeprowadza się po każdym podlewaniu, gdy tworzy się skorupa gleby. W przypadku braku poluzowania uprawa nie zawiązuje rośliny okopowej.

Czerwcowe zbiory pokrywane są ciemnym lutrasilem o godzinie 18:00. W czerwcu uprawia się odmiany odporne na kwitnienie. Ale jeśli nie zostaną pokryte ciemnym materiałem, wejdą na szczyty i nie założą roślin okopowych. Materiał przykrywający należy usunąć nie wcześniej niż o godzinie 8:00. W czerwcu rzodkiewki dobrze rosną przy pochmurnej i zimnej pogodzie. Jest to jednak uprawa dnia krótkiego i siew letni najlepiej przeprowadzić na początku lipca. Wtedy będzie znacznie mniej problemów ze zbiorami.

Czyszczenie i przechowywanie

Czyszczenie odbywa się selektywnie, gdy jest gotowe, w odstępie 2-5 dni. Niemożliwe jest utrzymanie roślin okopowych w ziemi, ponieważ stają się one włókniste, twarde lub odwrotnie, luźne.

Warzywa korzeniowe oczyszcza się z wierzchołków i korzeni, myje, suszy i umieszcza w plastikowych workach.

 

Paczki nie są powiązane. Przechowywać w temperaturze 0-3°C.Maksymalny okres trwałości plonu wynosi 20-25 dni.

Choroby i szkodniki

Najbardziej niebezpiecznym szkodnikiem wczesnych rzodkiewek jest chrząszcz krzyżowy. Może całkowicie zjadać wierzchołki młodych pędów i poważnie je uszkadzać na dorosłych roślinach. Ze względu na krótki okres wegetacji rzodkiewki nie są poddawane zabiegom chemicznym. Aby zabezpieczyć się przed szkodnikami, grządkę ściółkuje się grubą warstwą trocin, siana i słomy.

W przypadku masowego ataku pcheł, uprawę opryskuje się szamponem przeciw pchłom dla zwierząt, nie później jednak niż 10 dni przed zbiorem. Dobrym środkiem odstraszającym pchły są wierzchołki pomidorów lub koperek umieszczone na obwodzie grządki.

Czasami rzodkiewki zostają zaatakowane robaki krzyżowe. Aby je odeprzeć, podlej grządkę roztworem mydła smołowego lub ułóż wierzchołki silnie pachnących roślin (nagietki, nagietek, czosnek, pomidory).

Kila pojawia się na glebach kwaśnych. Narośle nie tworzą się na roślinie okopowej, ale na długim korzeniu palowym. Aby temu zapobiec, w środku sezonu wegetacyjnego rzodkiewki podlewa się mlekiem wapiennym.

Dotknięte warzywa korzeniowe nie nadają się do spożycia. Jeśli w grządce ogrodowej pojawi się kiła, wówczas plon nie jest ponownie wysiewany.

 

Podczas wczesnowiosennej uprawy rośliny są atakowane wiosenna mucha, których larwy uszkadzają rośliny okopowe. Aby go odstraszyć, na grządce rozsypuje się proszek musztardowy.

 

Błędy podczas uprawy

Głównymi problemami podczas uprawy rzodkiewki w ziemi jest pośpiech i kwitnienie rzodkiewki oraz tworzenie małych i grubych roślin okopowych.

    Rzodkiewki nie stwardnieją

Rzodkiewki nie ustawiają kiedy niewystarczające podlewanie. Trzeba go podlewać nie tylko często, ale i obficie. Brak wilgoci może wystąpić nie tylko podczas słonecznej, ale także pochmurnej i wietrznej pogody. Aby zachować wilgoć, rzodkiewki są regularnie rozluźniane.

NA gęste gleby rzodkiewki albo wytwarzają ogony, albo tworzą małe, twarde korzenie. Aby uzyskać normalne zbiory, gleba jest regularnie poluzowana.

Zagęszczone i późno rzadkie rośliny nie pozwól, aby rzodkiewki stwardniały, tworzą ogony. Łóżko jest podnoszone nie później niż w fazie 2 prawdziwych liści.

    Strzelanie

Wysiane późną wiosną, gdy dni są zbyt długie, plony wystrzeliwują i kwitną. Wiosną rzodkiewki wysiewa się bardzo wcześnie lub stosuje się odmiany odporne na kwitnienie.

W regionie północno-zachodnim, wysiewanym późną wiosną lub wczesnym latem, nawet odporne odmiany kwitną dzięki białym nocom. Dlatego od 18:00 do 8:00 łóżko pokryte jest czarnym lutrasilem.

 

Jeśli pogoda jest zbyt gorąca, rzodkiewki zamieniają się w strzały, a odporne odmiany tworzą bujne wierzchołki i nie zawiązują roślin okopowych. Tutaj nie da się nic zrobić. Kultura uwielbia chłód (nie więcej niż 22 ° C), w upalne lata nie przeprowadza się siewu letniego.

Rzodkiewki wypuszczają pędy nawożone nawozami fosforowymi, a nawożone azotem wytwarzają bujne wierzchołki i ogonki.