Uprawa aronii

Aronia (aronia) to krzew o wzniesionych pędach i szarej korze. W kulturze aronia ma największą wartość. W połowie kwietnia krzewy o wysokości od 1 do 2 m są jeszcze nagie, z brązowobrązowych pąków wyłaniają się jedynie czerwonawe końcówki liści.

Tak wygląda aronia

Już na początku maja na skróconych pędach wśród liści widoczne są już zielone pąki.Wraz z nastaniem ciepłej pogody liście zmieniają kolor na zielony i przyjmują owalny kształt na krótkich ogonkach, skórzastych, z wierzchu błyszczących, ząbkowanych na krawędziach.

Owoce są czarne, błyszczące, soczyste. Dojrzewają w południowych regionach w połowie sierpnia. Rozmiar i kształt jagód są podobne do czarnych porzeczek. Nasiona aronii są bardzo drobne. W okresie dojrzewania wzór liści zmienia kolor. Pojawiają się pożółkłe i zaczerwienione liście, co jest bardzo dekoracyjne w połączeniu z czarnymi owocami.

Sadzenie aronii

Jarzębinę można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią, najlepiej w przygotowanych wcześniej dołach. Jeżeli gleba na działce jest zła i istnieje możliwość sprowadzenia próchnicy i żyznej czarnej ziemi, należy wykopać doły o głębokości i średnicy 50 cm, które należy wypełnić wydobytą ziemią zmieszaną z czarnoziemem i 1-2 wiadrami próchnicowy. Do każdego pestki dobrze jest dodać 200 g superfosfatu, 100 g chlorku potasu i 200-300 g popiołu drzewnego.

Sadząc sadzonki, należy wykonać kopiec w kształcie stożka i umieścić na nim sadzonkę, wypełnić system korzeniowy, lekko zagęścić, podlać, a po wchłonięciu wody wypełnić otwór do góry bez podlewania.

W proponowanym filmie uprawa aronii jest dosłownie rozłożona na półkach. Znawca roślin szczegółowo wyjaśnia, jak sadzić i pielęgnować aronię.

Technologia uprawy aronii

Aronia ma szereg unikalnych wymagań co do warunków uprawy. Najważniejsze jest, aby pamiętać, że ten krzew jest rośliną kochającą światło. Większość pąków kwiatowych jest ułożona na obwodzie korony. Zagęszczone i zacienione nasadzenia znacznie zmniejszają dekoracyjność. Sadząc aronię w słonecznym miejscu, odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 2-2,5 m.

    Pielęgnacja aronii.

Ten rodzaj jarzębiny jest całkowicie mrozoodporny i nie zamarza w żadną zimę. W pierwszych latach po posadzeniu rośnie szybko, wcześnie zaczyna owocować, a od 3-4 roku życia plon jagód jest stabilny. W sprzyjających warunkach kwitnie i owocuje do 20-25 lat i nie wymaga starannej pielęgnacji.

Ze względu na powierzchowne położenie korzeni dobrze rośnie w miejscach o wysokim poziomie wód gruntowych, gdzie drzewa owocowe praktycznie nie rosną. Biorąc pod uwagę budowę systemu korzeniowego, w pielęgnacji aronii konieczne jest regularne podlewanie. Uwielbia nawożenie organiczne i obowiązkowe ściółkowanie. Nie można wykopać gleby pod krzakiem, należy ograniczyć się do jej spulchnienia na głębokość nie większą niż 8-10 cm.

    Rozmnażanie aronii.

Aronia ma zdolność samozapylenia, dzięki czemu możesz wyhodować jeden krzak aronii w ogrodzie, a ona nadal będzie kwitła i owocowała.

Rozmnażanie aronii przez nakładanie warstw.

Aronię rozmnaża się przez warstwowanie lub odrosty korzeniowe. Samodzielne korzenie na nawarstwieniach i potomstwie tworzą się dopiero w drugim roku i dopiero pod warunkiem regularnego podlewania i wstępnego przygotowania poprzez zwężenie, na granicy z krzewem matecznym.

Znane są również inne metody rozmnażania - przez nasiona, sadzonki zielone i zdrewniałe, ale jest to trudne dla ogrodników-amatorów. Powinieneś jednak wiedzieć, że większość sadzonek rozmnażanych przez nasiona zachowuje cechy rodziców.

  Formacja korony.

Biorąc pod uwagę, że aronia uwielbia dobre oświetlenie całej korony, tworząc krzew, zostaw 12-15 pędów, a resztę usuń. Przede wszystkim należy wyciąć stare, połamane, uszkodzone, cienkie i słabe pędy u samej podstawy krzaka.

Na aronii można wykonać wszelkiego rodzaju szczepienia. Można go szczepić w koronę lub na sadzonki jarzębiny.

Podczas zbioru bardzo ważne jest wycinanie lub wyrywanie krzewów jarzębiny bez liści, gdyż liść u nasady szczotki w jej kątach nosi pąki kwiatowe z przyszłorocznego zbioru.

Jagody, nawet w pełni dojrzałe, nie opadają i pozostają wiszące aż do zimy. W czasie suchej i ciepłej jesieni, jeśli nie zostaną usunięte na czas, tracą soczystość i więdną. Na początku października wewnątrz krzaków dominuje pomarańczowo-żółta barwa, a na końcach gałęzi krwistoczerwona barwa.

Przydatne właściwości aronii

Jakie choroby leczy się aronią:

Aronia pochodzi ze wschodniej części Ameryki Północnej. Aronię uprawia się nie tylko ze względu na wysokie walory dekoracyjne rośliny, ale także ze względu na niezwykłą wartość owoców. Dojrzałe owoce aronii zawierają 2-4 razy więcej jodu w porównaniu do innych upraw.

Wartość terapeutyczna i profilaktyczna aronii wynika z dużej zawartości kwasów organicznych, garbników, cukrów i witamin. Do mikroelementów zaliczamy: żelazo, mangan, jod.

W celach profilaktycznych i leczniczych zaleca się spożywanie świeżych, mrożonych, suszonych owoców na nadciśnienie.

Wysoka zawartość substancji działających jako witaminy P w owocach aronii sprawia, że ​​aronia jest bardzo przydatna w leczeniu cukrzycy, chorób nerek i schorzeń alergicznych.

Aronia pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi u pacjentów z miażdżycą. Stosuje się go w przypadku zapalenia żołądka o niskiej kwasowości.

Jak wykorzystać aronię w projektowaniu krajobrazu

Aronia idealnie nadaje się do dekoracji ogrodu. Roślina ta jest piękna od wczesnej wiosny do późnej jesieni.Wiosną białe kwiatostany wyraźnie wyróżniają się na tle ciemnozielonych liści.

Kwiaty aronii.

A jesienią czerwono-żółte liście doskonale komponują się z czarnymi, błyszczącymi jagodami.

Aronię można uprawiać w pojedynczych krzewach lub w nasadzeniach grupowych. Ponadto tworzy piękny i praktyczny żywopłot. Żywopłot aroniowy rośnie bardzo szybko, w ciągu zaledwie 3 do 5 lat. Biorąc pod uwagę, że roślina ta łatwo się rozmnaża, materiał do sadzenia można uprawiać niezależnie.

Żywopłot aronii.

Oczywiście zajmie to więcej czasu, ale w rezultacie otrzymasz piękny żywopłot, który zapewni Ci wyjątkowo zdrowe jagody. Ponadto opieka nad takim żywopłotem wcale nie jest trudna.

Autor: L. I. Movsesyan