Rodzaje i odmiany głogu ogrodowego

Odmiany głogu ogrodowego

Głóg to krzewiasta bylina z rodziny różowatych. Ta lecznicza, miododajna roślina ozdobna wyróżnia się bezpretensjonalnością i szczególną wytrzymałością. Kultura zasłużenie cieszy się dużą popularnością we wszystkich obszarach i regionach.W artykule przedstawiono informacje na temat licznych rodzajów i odmian głogu wraz z opisem ich cech i preferencji podczas uprawy.

Treść: 1. Rodzaje głogu 2. Odmiany głogu Szamil Timiryazevets Paula Scarletta Polupan Zbigniew Arnold Rubra Plena Spiendens Ludmił Autobusem Prezent od Kuminova Zlat Mao Mao Kompakt Carrieri

 

Opis rośliny

Głóg to roślina uprawna o wyjątkowych właściwościach leczniczych, bardzo twardym i trwałym drewnie, szczególnej urodzie zewnętrznej w okresie kwitnienia i owocowania, bogatym i cennym składzie owoców, dobrej przeżywalności i zdolności przystosowania się do różnych warunków klimatycznych. Małe drzewo lub duży krzew owocowy z rozłożystą koroną może osiągnąć wysokość od trzech do dziesięciu metrów.

Głóg kwitnie w maju - czerwcu. Pachnące kwiaty są w kolorze białym lub różowym. Owoce jabłoni zbierane są w gronach.

 

Roślina składa się z prostych lub zakrzywionych gałęzi z szarobrązową korą i prawie zawsze z ostrymi kolcami na powierzchni, o długości od pięciu milimetrów do siedmiu centymetrów. Blaszki liściowe zmieniają kolor w zależności od pory roku: latem są zielone, jesienią żółte, pomarańczowe, czerwone, jasnobrązowe.

Rodzaje głogu

W dużej rodzinie roślin owocowych istnieje około trzystu gatunków i ponad dwa tysiące odmian. Wszystkie są bardzo różnorodne i różnią się dekoracyjnością, wielkością i kształtem krzewu, wielkością, kolorem i smakiem owoców, produktywnością, kolorem liści i pędów, odpornością na zmiany klimatyczne i pogodowe. Wiele okazów jest do siebie podobnych, ale mają indywidualne cechy i różnice.

• O dużych owocach – wyróżnia się wysokim plonem i dużymi, mięsistymi owocami o masie około dziesięciu gramów, o jaskrawoczerwonej barwie i słodko-kwaśnym smaku.
• Regularne lub kolczaste – charakteryzująca się dużą odpornością na silne podmuchy wiatru i zanieczyszczenia gazowe, przeznaczona do uprawy w warunkach miejskich przy autostradach. Czerwone jagody z żółtym miąższem zawierają dużo witamin.
• Daursky'ego - gatunek dekoracyjny o zwartej koronie, kilku kolcach, kwiatostanach składających się z jednego lub dwóch tuzinów białych kwiatów i jaskrawoczerwonych jagód. Charakteryzuje się dużą odpornością na mróz i tolerancją cienia.
• Monopistyl – charakteryzuje się szybkim wzrostem po posadzeniu i łatwością uformowania korony. Jasnoczerwone owoce są nie tylko bardzo piękne, ale także zdrowe, lecznicze i smaczne.
• Krwawy - gatunek o dużych cierniach, spektakularnych śnieżnobiałych kwiatach i leczniczych krwistoczerwonych owocach.
• Aronia lub zielone mięso - obdarzony grubą i gęstą koroną, krótkimi kolcami na szarej lub żółtobrązowej korze, białymi kwiatami z czarnymi pręcikami i czarnymi owocami z zielonym miąższem.
• Miękki - wysoki krzew o niemal idealnie okrągłej koronie i bardzo smacznych pomarańczowych owocach. Częściej używany na stronie jako dekoracja.
• Mordenski – ma podwójne, jasnoróżowe kwiaty, które ustępują białym odcieniom. Dekoracyjny wygląd nie przynosi owoców. Na pędach nie ma cierni.
• pierzasto wycięte - spektakularny gatunek mrozoodporny o wysokości około sześciu metrów, wyróżniający się niezwykłymi owocami, na powierzchni których występują „brodawki”.
• kanadyjski – gatunek późno dojrzewający o rozłożystej koronie, znany ze smacznych i długo utrzymujących się jagód, z których przygotowuje się soki.
• Douglasa – to duże, rozłożyste drzewo lub gęsty krzew o szerokiej koronie. Owoce są czarne z błyszczącą powierzchnią i żółtym miąższem. Kolce - w minimalnych ilościach.
• Rybak – gatunek tolerujący cień, nie boi się suszy i mrozu. Jagody ciemnej wiśni o słodko-kwaśnym miąższu dojrzewają we wrześniu.
• Songarski - ma cienkie gałęzie z czerwonawą korą i grubymi, prostymi kolcami o wysokości około piętnastu milimetrów. Czarne, mięsiste jagody mają nieliczne jasne plamki.
• Dzungarian – gatunek hybrydowy z koroną namiotową, ma silną odporność i nie boi się suszy, zimna, chorób i szkodników. Wyróżnia się fioletowo-czarnymi jagodami z soczystym żółtym miąższem.
• krymski – preferuje tereny skaliste i zbocza górskie, jest wymieniony w Czerwonej Księdze. Wyróżnia się ciemnoczerwonymi owocami – jabłkami, które wykorzystuje się do celów kulinarnych i leczniczych.

Popularne są również takie rodzaje głogu, jak okrągłolistny, ostrogowy, wachlarzowy, o dużych pylnikach, Vattiana, kropkowany, żółty, syberyjski, orientalny, pontyjski, chiński, śliwkowy, Ałtaj.

Odmiany głogu

Szamil „Szamil”

Na zdjęciu głóg Shamil. Odmiana wielkoowocowa charakteryzuje się obfitym plonowaniem oraz dużą odpornością na choroby i szkodniki.

 

Pędy małego drzewa pokryte są niewielką liczbą kolców o długości od trzech do czterech centymetrów. Maksymalny plon osiąga się na otwartych, nasłonecznionych terenach.

• Średnia wysokość rośliny wynosi od dwóch do czterech metrów.
• Dojrzewanie owoców następuje od drugiej połowy września do początku października.
• Każda dojrzała uprawa daje od dziesięciu do dwudziestu kilogramów owoców.
• Średnia średnica kulistych słodko-kwaśnych jagód wynosi dwa centymetry, waga od czterech do ośmiu gramów. Skórka jest gęsta, czerwona, z małymi jasnymi plamami. Miąższ jest żółty. Owoce zbierane są w gronach po piętnaście do dwudziestu sztuk. Kiedy są w pełni dojrzałe, jagody opadają.
• Odmiana polecana do uprawy w rejonie Moskwy i strefie centralnej.

Owoce i kwiaty głogu są surowcami leczniczymi i służą do sporządzania wywarów, nalewek, herbat, preparatów ziołowych i innych leków.

Timiryazevets „Timiryazevets”

Na zdjęciu głóg Timiryazevets. Bezpretensjonalna, wytrzymała, mrozoodporna odmiana to drzewo z rozłożystą koroną.

 

   Pień jest prosty, kora gładka z płytkimi pęknięciami na powierzchni, gałęzie lekko opadające, liście ciemnozielone, a owoce duże. Na całej długości pędu znajdują się długie i mocne kolce. Wada: nietolerancja długotrwałej suszy i brak podlewania.

• Wysokość rośliny zależy od warunków uprawy i waha się od czterech do sześciu metrów.
• Dojrzewanie owoców głogu rozpoczyna się w połowie września.
• Wydajność wynosi co najmniej piętnaście kilogramów na krzak.
• Waga każdego owocu wynosi od czterech do pięciu gramów. Jagody są czerwone, słodko-kwaśne, bez aromatu, miąższ jest soczysty.
• Odmiana może wytrzymać mrozy do trzydziestu pięciu stopni.

Paul Scarlett „Paul Scarlet”

Kwitnący głóg Paul Scarlett

 

   Popularna odmiana pochodzenia angielskiego wyróżnia się bujną kulistą koroną, rozłożystymi gałęziami i dużą liczbą kolców o długości do dwóch i pół centymetra. Podczas kwitnienia krzew staje się jak sakura.Kultura składa się z dużych owalnych, szmaragdowo zielonych blaszek liściowych, aksamitnych karminowych kwiatów i kulistych czerwonych owoców. Ogrodnicy wybierają tę odmianę ze względu na jej wysokie walory dekoracyjne i łatwość formowania.

• Krzew głogu najczęściej dorasta do wysokości od trzech do czterech metrów.
• Owocowanie występuje rzadko, dlatego rośliny są częściej wykorzystywane do dekoracji terenu ze względu na piękne kwitnienie.
• Owoce czerwonobrązowe z lekkim srebrzystym odcieniem przypominają małe jabłka.
• Odmiana nadaje się do uprawy w rejonie Moskwy, niektórych regionach Syberii i Dalekiego Wschodu.

Polupan

Popularna pod względem plonu i smaku owoców odmiana należy do głogu półmiękkiego.

 

   Roślina wyróżnia się dużą ilością kolców (o długości około pięciu centymetrów), co znacznie utrudnia zbiór. Ze względu na wysoką wartość dekoracyjną rośliny uprawne wykorzystywane są do dekoracji ogrodów i działek osobistych.

• Wysokość dorosłego krzewu wynosi około czterech metrów.
• Dojrzewanie owoców rozpoczyna się w październiku i trwa aż do przymrozków.
• Jedna z najlepszych odmian głogu. W zależności od lokalnego klimatu z jednego krzaka można zebrać od dziesięciu do czterdziestu kilogramów jagód.
• Bardzo smaczne i zdrowe owoce mają słodki smak, niską zawartość kwasu, jaskrawoczerwony lub bordowy kolor. Zbiory przechowywane są przez długi czas, niemal do wiosny zachowują wszystkie swoje najlepsze walory smakowe.
• Odmiana jest bardzo odporna na zimę i nie wymaga schronienia. Nadaje się do uprawy w regionie moskiewskim, w strefie północnej.

 

Zbigniew „Zbigniew”

Na zdjęciu głóg Zbigniew. Odmiana tolerująca cień i światłolubna składa się z wielu pędów z brązową korą, pokrytych licznymi kolcami o długości do sześciu centymetrów.

 

  Liście są duże, okrągłe, ze spiczastym końcem i ząbkowanym brzegiem. Rośliny cieszą się popularnością i popytem ze względu na doskonały smak owoców i wysoką mrozoodporność.

• Wysokość dorosłej rośliny wynosi około czterech metrów.
• Wczesne dojrzewanie.
• Każdy krzak głogu daje od dwunastu do dwudziestu kilogramów zbiorów, w zależności od warunków uprawy i wieku rośliny.
• Na powierzchni jasnoczerwonych kulistych owoców znajdują się jasne kropki. Średnica każdego wynosi około dwóch i pół centymetra, waga od czterech do sześciu gramów. Miąższ jest soczysty i słodki – z lekką kwaskowatością.
• Mrozoodporność tej odmiany jest wysoka. Wytrzymuje mrozy do trzydziestu dwóch do trzydziestu pięciu stopni.

 

Arnold „Arnold”

Popularna odmiana o dużych owocach pochodzenia amerykańskiego prezentowana jest w postaci drzewa o szerokiej koronie o średnicy około pięciu metrów.

 

  Główną cechą tej odmiany jest bezpretensjonalność w uprawie i trwałość. Stosowany w projektowaniu krajobrazu i gotowaniu. Wady: mocne kolce o długości do dziewięciu centymetrów i niestabilność w przypadku niektórych chorób. Pierwsze zbiory można uzyskać dopiero w piątym lub szóstym roku po posadzeniu.

• Średnia wysokość drzewa wynosi około sześciu metrów.
• Dojrzewanie owoców następuje w połowie września.
• Plon głogu jest wysoki - około czterdziestu do pięćdziesięciu kilogramów z każdej dorosłej rośliny (w sprzyjających warunkach).
• Średnia średnica owocu wynosi trzy centymetry, każdy zawiera od trzech do czterech nasion. Jasnoczerwone owoce mają okrągły kształt, przyjemny smak i lekki aromat. Miąższ jest soczysty, skórka średnio gęsta.
• Odmiana może wytrzymać mrozy do trzydziestu pięciu do czterdziestu stopni. W trudniejszym klimacie schronienie jest koniecznością.Nadaje się do regionu moskiewskiego, regionu leningradzkiego i niektórych regionów północnych.

 

Rubra Plena

Zdjęcie przedstawia kwitnienie głogu Rubra Plena

 

   Światłolubna, zimotrwała odmiana głogu jednolistkowego to rozłożysty krzew lub małe drzewo. Odmiana jest szczególnie piękna w okresie kwitnienia, kiedy korona pokryta jest dużymi kwiatostanami parasolowymi składającymi się z podwójnych czerwonych kwiatów. Rośliny dobrze przystosowują się do warunków miejskich i podmiejskich oraz pozytywnie reagują na przycinanie i kształtowanie.

• Wysokość rośliny i szerokość korony są w przybliżeniu takie same i wahają się od trzech do sześciu metrów.
• Jagody dojrzewają we wrześniu-październiku.
• Wydajność jest średnia - od dziesięciu do dwudziestu kilogramów na krzak.
• Owoce są brązowo-czerwone, mają okrągły kształt, żółty soczysty miąższ z nasionem w środku.
• Zimotrwalosc tej odmiany jest wysoka.

Spiendens "Splendens»

Hybrydowa odmiana głogu śliwkowego składa się z gęstej asymetrycznej ażurowej korony o średnicy do pięciu metrów, zwisających bocznych gałęzi z gładką korą, dużych ciemnozielonych liści o błyszczącej powierzchni, białych kwiatostanów-parasolek i jaskrawoczerwonych owoców.

 

  Osobliwością tej odmiany jest jej szybki wzrost. Każdego roku wzrost wynosi około trzydziestu centymetrów. Pędy mają ostre kolce o długości od czterech do siedmiu centymetrów.

• Średnia wysokość wynosi od pięciu do siedmiu metrów.
• Owoce dojrzewają we wrześniu i mogą pozostać na gałęziach aż do Nowego Roku, nie opadając.
• Wydajność wynosi od dziesięciu do trzydziestu kilogramów.
• Jasnoczerwone kuliste jagody mają przyjemny słodko-kwaśny smak i soczysty żółtawy miąższ.
• Ta odmiana głogu wytrzymuje mrozy do trzydziestu stopni.Przez pierwsze dwa lata zaleca się przykrycie sadzonek.

 

Ludmił „Ludmił”

Odmiana wielkoowocowa i odporna na choroby, bez kolców na powierzchni pędów, z płaską koroną.

 

  Roślina składa się z zielonych (lato) lub pomarańczowo-czerwonych (jesień), średniej wielkości liści o gładkiej powierzchni i stożkowatych owoców o długim okresie przydatności do spożycia.

• Krzew dorasta do wysokości od czterech do sześciu metrów.
• Owoce dojrzewają pod koniec września.
• Co roku daje obfite zbiory. Z jednego krzaka - od dwunastu do dwudziestu pięciu kilogramów.
• Waga pomarańczowo-czerwonej jagody wynosi od czterech i pół do ośmiu gramów, a jej średnica wynosi dwa centymetry. Na skórze znajdują się małe szarawe kropki. Żółty soczysty miąższ ma słodko-kwaśny smak.
• Zimotrwalosc tej odmiany jest wysoka. Polecany do uprawy w regionie moskiewskim i centralnej Rosji.

 

Autobus „Tuleja”

Odmiana średniej wielkości składa się z prostego pnia z jasnoszarą gładką korą, zakrzywionych jasnozielonych pędów z mocnymi pojedynczymi kolcami, krótkich, spiczastych blaszek liściowych o matowej powierzchni i zaokrąglonych owoców.

 

  Rośliny mają silną odporność, nie są dotknięte chorobami i szkodnikami, wytrzymują ostre zimy, suszę i upały.

• Wysokość dorosłego drzewa wynosi od czterech do siedmiu metrów.
• Owoce dojrzewają we wrześniu – październiku.
• Każde drzewo rodzi około dwudziestu kilogramów owoców.
• Słodkie i kwaśne żółto-pomarańczowe jagody pokryte są grubą skórką. Średnia waga wynosi cztery i pół grama. Nie ma aromatu.
• Odmiana może wytrzymać mrozy do trzydziestu stopni i poniżej bez schronienia.

 

Prezent od Kuminova

Odmiana uniwersalna w przeznaczeniu i zastosowaniu, charakteryzuje się powolnym wzrostem, gęstą zwartą koroną i cennymi owocami.

 

  Drzewo składa się z lekko zakrzywionych gałęzi z uniesionymi końcami i popielatoszarą korą, ostrych, prostych kolców o długości od trzech do pięciu centymetrów, zielonych jajowatych liści, dużych białych kwiatów i zaokrąglonych owoców.

• Średnia wysokość drzewa wynosi od czterech i pół do pięciu metrów.
• Owoce dojrzewają w drugiej połowie września.
• Każda uprawa daje od dziesięciu do trzydziestu kilogramów jagód.
• Średnia waga owocu wynosi od trzech i pół do pięciu i pół grama. Miąższ jest soczysty, w smaku lekko świeży, z lekką kwaskowatością. Skórka jest średnio gęsta, czerwona, w dotyku tłusta.
• Ta odmiana głogu wytrzymuje mrozy do dwudziestu pięciu stopni.

 

Zlat "Zlat"

Krajowa odmiana głogu wyróżnia się brakiem cierni i dużymi, smacznymi owocami.

 

   Krzew składa się z prostych, ciemnobrązowych pędów z szarawym odcieniem (lub jasnoszarymi plamami) bliżej jesieni, małych wydłużonych liści o jasnozielonym kolorze i kulistych żebrowanych owoców. Wada: niska zimotrwalosc.

• Wysokość drzewa lub krzewu zwykle nie przekracza czterech lub czterech i pół metra.
• Owoce dojrzewają w ostatnim tygodniu września lub na początku października.
• Plon z każdej uprawy wynosi około dwudziestu pięciu do trzydziestu kilogramów.
• Owoce charakteryzują się przyjemnym słodko-kwaśnym smakiem i słonecznie żółtą barwą. Średnia waga wynosi około pięciu gramów, średnica wynosi od dwudziestu do dwudziestu dwóch milimetrów. Dojrzałe nie opadają i mają długi termin przydatności do spożycia.
• Może wytrzymać surowe zimy z mrozami powyżej dwudziestu pięciu stopni tylko pod niezawodnym schronieniem wykonanym ze specjalnych materiałów.

Mao Mao „Mao Mao”

Odporna na cień, wielkoowocowa odmiana głogu pierzastego to krzew lub drzewo o prostych pędach bez kolców lub z ich minimalną liczbą.

 

Blaszki liściowe o jasnozielonym odcieniu z błyszczącą powierzchnią wraz z nadejściem jesieni stają się szkarłatne lub pomarańczowe. Owoce nadają się do spożycia na świeżo i do przetwórstwa.

• Wysokość rośliny wynosi około czterech metrów.
• Okres dojrzewania owoców przypada od dwudziestego września do dwudziestego października.
• Jedna z najlepszych odmian. W sprzyjających warunkach plony są wysokie i stabilne. Każda uprawa daje od dziesięciu do trzydziestu kilogramów owoców.
• Średnia średnica kulistej jagody wynosi od dwóch do dwóch i pół centymetra, waga od dziesięciu do dwunastu gramów. Jasnoczerwone owoce pokryte są błyszczącą, gęstą skórką, w środku znajduje się żółtawy miąższ o kwaśnym smaku.
• Odmiana może wytrzymać mrozy do dwudziestu ośmiu do trzydziestu stopni. W młodych uprawach bez dodatkowego schronienia pędy mogą zamarznąć, szczególnie w bezśnieżne zimy.

Kompaktowy "Kompakt»

Nisko rosnąca odmiana monopistylatu głogu wyróżnia się gęstą ażurową koroną składającą się z zielonych błyszczących liści i krótkich pędów. W okresie kwitnienia korona staje się biała.

 

   Latem blaszki liściowe wybarwiają się na ciemnozielone odcienie, a jesienią na pomarańczowo i czerwonobrązowo. Rośliny są odporne na suszę, bardzo dekoracyjne i mogą w pełni rosnąć w środowisku miejskim.

• Wymiary kulistego krzewu wynoszą około trzech centymetrów wysokości i od półtora do trzech metrów średnicy.
• Dojrzewanie owoców następuje w połowie września.
• Wydajność wynosi od dziesięciu do dwudziestu kilogramów na krzak.
• Jasnoczerwone owoce mają okrągły kształt, słodko-kwaśny smak, soczysty miąższ i pestkę w środku. Mają właściwości lecznicze i są stosowane w medycynie oficjalnej i ludowej.
• Zimotrwalosc tej odmiany jest wysoka. Rośnie bez schronienia w regionie moskiewskim i niektórych regionach środkowej Rosji.

 

Carrieri „Carrierei”

Długotrwała, odporna odmiana głogu prezentowana jest w postaci dużego krzewu lub drzewa z kulistą lub rozłożystą koroną. Pędy mają kolce o długości do pięciu centymetrów.

 

   Cechami tej odmiany są wysoka odporność na wiatr, suszę i upał, zdolność do pełnego wzrostu w warunkach miejskich. Żywotność roślin wynosi ponad sto lat.

• Wysokość plonu wynosi od sześciu do ośmiu metrów.
• Jagody dojrzewają we wrześniu - październiku i nie opadają przez długi czas. Mogą pozostać na gałęziach jako dekoracja przez całą zimę.
• Wydajność jest średnia - od ośmiu do piętnastu kilogramów na uprawę.
• Na powierzchni pomarańczowo-czerwonego owocu znajdują się małe plamki. Miąższ jest soczysty, słodko-kwaśny, koloru żółtego. Średnia średnica jagody wynosi od trzynastu do osiemnastu milimetrów.
• Wytrzymuje mrozy do dwudziestu pięciu do dwudziestu ośmiu stopni. W regionach o surowszych zimach uprawy wymagają schronienia.

Wniosek

Różnorodność gatunków i odmian pozwala każdemu ogrodnikowi znaleźć swój własny głóg, odpowiedni dla określonego obszaru i klimatu.

    Podobne artykuły:

1. Odmiany Yoshta z opisami, zdjęciami i recenzjami ⇒
2. Najlepsze odmiany borówki pospolitej z opisami, zdjęciami i opiniami ogrodników ⇒
3. Najlepsze odmiany wiciokrzewu jadalnego z dużymi jagodami ⇒
4. Odmiany borówki ogrodowej ze zdjęciami, opisami i recenzjami ⇒
5. Odmiany orzechów włoskich do uprawy w regionie moskiewskim ⇒