Jak dbać o owocujące jabłonie przez cały rok

Kiedy jabłoń zwalnia i zaczyna owocować, zmienia się zarówno metabolizm, jak i ich rozmieszczenie. Dorosła jabłoń wymaga innej pielęgnacji niż młoda. Dlatego zmienia się także technologia rolnicza. W artykule przedstawiono zalecenia krok po kroku dotyczące pielęgnacji owocujących jabłoni wiosną, latem i jesienią.

Treść: Czas, aby jabłonie wydały owoce Pielęgnacja gleby w sadzie jabłkowym Ile razy należy podlewać drzewa owocowe? Jak prawidłowo karmić jabłonie Cięcie i redukcja korony Odmładzanie korzeni starych jabłoni Dbanie o bagażnik Kalendarz prac nad pielęgnacją owocujących jabłoni Wiosna Lato Jesień Zima

 

Drzewa owocujące wymagają bardziej starannej pielęgnacji niż młode sadzonki. Jabłonie, które zaczęły owocować, wymagają uwagi przez cały rok.

Pielęgnacja owocujących jabłoni

Pielęgnacja drzew owocowych znacznie różni się od pielęgnacji młodych jabłoni. Wszystko się zmienia: pielęgnacja gleby, nawożenie i podlewanie. Dodano także pielęgnację upraw.

Daty owocowania

Kiedy ogród zaczyna wydawać plony, staje się owocny. Czas owocowania jest różny i zależy od odmiany. Z reguły jabłonie na podkładkach karłowatych zaczynają owocować w wieku 3-4 lat, na półkarłowatych w wieku 5-7 lat, wysokie jabłonie zaczynają owocować w wieku 8-12 lat. Istnieje oczywiście wiele wyjątków od tej reguły, ale generalnie tak jest. Ponadto odmiany zimowe zaczynają owocować później niż jesienne, a jesienne później niż letnie. Jabłonie kolumnowe zaczynają owocować już w drugim roku po posadzeniu.

Termin owocowania jest bardzo dowolny, zależy od klimatu, pielęgnacji i przycinania. Wysokie odmiany nie dadzą plonów, dopóki nie osiągną wysokości wymaganej przez odmianę.

W ogrodzie przy odpowiedniej pielęgnacji jabłonie żyją do 150-200 lat, ale w naturze żyją tylko 80-100 lat. Okres owocowania jest długi: 10-30 lat i zależy od wysokości jabłoni. Odmiany na podkładkach karłowatych kończą owocowanie szybciej niż wysokie drzewa.Uważa się, że średnie i wysokie drzewa osiągają maksymalną produktywność w wieku 20-25 lat, a następnie plon maleje. Ale wszystko to znowu jest bardzo warunkowe. Mam na swojej działce drzewa w wieku 45 lat, które osiągnęły maksymalne owocowanie około 10 lat temu. Na razie plony nie maleją, choć nie rosną. Ale być może jest to przypadek szczególny.

Pielęgnacja gleby

Pielęgnacja gleby polega na jesiennym kopaniu i wiosennym spulchnianiu. Kręgi pnia drzewa rozszerzają się do średnicy 3-3,5 m. Jesienią kopią:

• na pniu na głębokość 5-6 cm;
• w miarę oddalania się od niego głębokość wzrasta do 12-15 cm;
• wzdłuż krawędzi koła pnia kopią do pełnego bagnetu.

 

Lepiej kopać widłami, jest to o wiele bezpieczniejsze niż łopatą. Uszkodzone korzenie owocującej jabłoni regenerują się dłużej niż u młodej. Łopatę lub widły umieszcza się bokiem do pnia, dzięki czemu ryzyko uszkodzenia korzeni jest znacznie zmniejszone. Wiosną gleba jest rozluźniona, rozbijając skorupę glebową. Dzięki temu zatrzymuje wilgoć w glebie. Dotyczy to szczególnie regionów południowych, gdzie ziemia szybko wysycha.

 

W pniach drzew można uprawiać odporne na cień warzywa i zioła: ogórki (w regionach południowych), groszek, koper, pietruszkę lub kwiaty (fiołki, nasturcja, nagietek, nagietki). Pietruszkę uprawia się wyłącznie w postaci pietruszki liściastej. Nie wysiewa się go w koronie co roku. Długotrwała uprawa pietruszki pod jabłonią ma negatywny wpływ na tę ostatnią: wydzieliny korzeni, zwłaszcza pietruszki korzeniowej, są źle tolerowane przez jabłoń, choć oczywiście nie mogą spowodować poważnych uszkodzeń dorosłego drzewa. Ale korzenie jabłoni wnikają głębiej w te wydzieliny i zmniejsza się dostęp do składników odżywczych.

 

Można także uprawiać kwiaty cebulowe, które kwitną przed zakwitnięciem jabłoni. Jesienią należy przekopać ziemię, usuwając resztki roślin i liście.

Gleba powinna być luźna i wolna od chwastów. Zarośnięte korony zapewniają teraz gęsty cień, a uprawa roślin zagęszczonych staje się trudna. Oczywiście wzdłuż krawędzi korony nadal rosną różne krzewy (maliny, porzeczki, agrest), a także umieszczają łóżka z warzywami. Nazywa się to „karmieniem brzegowym” i im więcej grządek znajduje się na obwodzie korony, tym lepiej dla jabłoni. Jeśli drzewa nie zostaną dodatkowo nawożone, jabłoń otrzymuje wszystkie składniki odżywcze wyłącznie z żywienia regionalnego.

Pod koronami, gdzie cień jest najgrubszy, można uprawiać zielony nawóz, sadząc go w ziemi jesienią. Odpowiednimi roślinami strączkowymi są: koniczyna łąkowa, łubin, koniczyna słodka, lucerna, a także gorczyca i facelia.

Jeśli korony jabłoni są blisko siebie, wówczas przestrzeń między nimi w obszarach o wystarczającej wilgotności wysiewa się trawnikiem (z wyjątkiem kręgów pnia drzewa). Świetnie nadają się do tego mieszanki roślin strączkowych z ziołami tworzącymi luźną murawę:

• koniczyna czerwona z bluegrassem;
• koniczyna czerwona z tymotką w proporcji 3:1;
• kostrzewa łąkowa z pędami giętkimi itp.

    Trawnik w sadzie jabłkowym

Do trawnika należy wybrać rośliny, które nie tworzą zbyt gęstej darni, ponieważ gleba musi oddychać i być dobrze nawilżona.

Trawy tworzące gęstą murawę (tymotka, wyczyniec, kostrzewa czerwona i alpejska, życica trwała, trawa pszeniczna) nie nadają się do siewu pod jabłoniami.Nie należy siać koniczyny pełzającej (białej), ponieważ ma ona mocny system korzeniowy sięgający do głębokości 50-60 cm, co może stanowić znaczną konkurencję o wodę i odżywianie nawet dla dorosłej jabłoni, szczególnie na karłowatych i średnich -wymiarowe podkładki.

Trawnik, nawet luźny, regularnie nakłuwa się widłami, aby zapewnić dostęp powietrza do systemu korzeniowego drzew. Raz na 3-4 lata trawę wykopuje się, jednocześnie stosując nawóz. Ale nie możesz od razu kopać głęboko, zwłaszcza jeśli jest to trawa wieloletnia. Kiedy przestrzeń pod drzewem jest porośnięta trawą, korzenie wznoszą się wyżej w poszukiwaniu powietrza. Dlatego stary trawnik zawsze wykopuje się widłami na wiosnę na głębokość 6-8 cm, jesienią z korzeni wyrosną głębsze gałęzie, a kopanie nie będzie tak traumatyczne. Jesienią kopią ponownie na głębokość 10-15 cm, jednocześnie dodając obornik. Jeśli podczas kopania często natrafiasz na korzenie, zmniejsz głębokość.

W suchych regionach uprawa trawnika pod jabłoniami jest niedopuszczalna. Zakłóca normalne zaopatrzenie jabłoni w wilgoć, pochłaniając znaczną część wody. Kiedy tworzy się gęsta darń, obserwuje się silne tłumienie drzew, a nawet w niektórych przypadkach śmierć jabłoni karłowatych i półkarłowatych.

 

Kopanie gleby jesienią odbywa się w chudych latach już we wrześniu. Poprawia to wzrost i funkcjonowanie korzeni jesienią. W owocnych latach kopanie pod odmianami letnimi odbywa się również jesienią. W okresie jesienno-zimowym - dopiero po zbiorach. Gleba powinna być luźna, aby duże grudki zostały rozbite.

Podlewanie jabłoni wiosną, latem i jesienią

Drzewa owocujące wymagają znacznie więcej wody niż młode, rosnące drzewa. Owocująca jabłoń ma 4 zadania:

• utrzymać niezbędną zieloną masę;
• wlać owoce;
• dawać roczny wzrost młodych pędów;
• zawiązują pąki owocowe na przyszły rok.

Do wszystkich tych celów potrzeba znacznie więcej wody niż na młode drzewo. Przy właściwym podlewaniu drzewa są zdrowsze, zrzucają mniej jajników i owoców, dobrze rosną, a nawet w latach aktywnego owocowania składają pąki owocowe na następny rok, co odpowiednio zmniejsza częstotliwość owocowania.

Dobre podlewanie poprawia mrozoodporność jabłoni. Jest to szczególnie konieczne w regionach suchych.

 

W sezonie jabłoń wymaga 4-6 podlewań. Ich liczba zależy od pogody.

1. Pierwsze podlewanie odbywa się podczas kwitnienia lub bezpośrednio po nim. Na północy i w strefie środkowej zwykle nie jest to wymagane, ponieważ w tym czasie w glebie jest jeszcze wystarczająca ilość wilgoci (z wyjątkiem bardzo szybkiej gorącej i suchej wiosny, która w tych regionach zdarza się raz na 12-15 lat). Ale na południu jest to pożądane, ponieważ zimy są tam mało śniegu, a wiosną występują silne wiatry, które wysuszają glebę.
2. 3 tygodnie po zakończeniu kwitnienia, kiedy jajniki mają wielkość wiśni. Jest to szczególnie konieczne w przypadku odmian letnich, które szybko wypełniają jajnik. Przy braku wilgoci jajniki zaczynają odpadać, a im większy brak wilgoci, tym bardziej jabłoń zrzuca jajniki. Pewnego dnia mieliśmy upalną i suchą pogodę, więc odcięto wodę. Musiałem oszczędzać na jabłoniach i gruszach, podlewając tylko warzywa. I choć wodę podawano już po 3 dniach, to na drzewach w tym czasie opadła aż 1/3 wszystkich jajników.
3. W przypadku ekstremalnych upałów i suszy odmiany letnie mogą zacząć wydawać niedojrzałe owoce. Następnie podlewanie odbywa się w połowie lipca, na 2 tygodnie przed rozpoczęciem zbioru jabłek. Koncentrują się szczególnie na odmianach letnich, ponieważ szybko owocują, wymagają więcej wilgoci i szybciej reagują na jej brak.Ponadto w tym czasie układane są nowe pąki kwiatowe, a jeśli brakuje wilgoci, po prostu się nie tworzą i w przyszłym roku nie będzie zbiorów.
4. Po całkowitych zbiorach odmian letnich. Podlewane są nie tylko odmiany letnie, ale także odmiany jesienne i zimowe. Zwykle jest to koniec sierpnia.
5. Podczas suchej jesieni drzewa są obficie podlewane pod koniec września.
6. Nawadnianie nawilżające późną jesienią. W regionach centralnych i północnych całkowicie zastępują je długie deszcze. We wszystkich pozostałych obszarach jest to obowiązkowe.

W środkowej strefie i na północy, jeśli pogoda na to pozwala, można obejść się 2 podlewaniami w sezonie: w okresie intensywnego wzrostu owoców i po zbiorach odmian letnich. Na obszarach półsuchych są to zwykle 3 podlewania, ale na południu konieczne będzie wykonanie wszystkich 6 podlewań.

Podlewanie odbywa się zawsze na obwodzie korony. Pień nie ma korzeni, a podlewanie wokół pnia jest całkowicie bezużyteczne. Nie podlewają w jednym miejscu, ale stale poruszają wężem, aby przepływ wilgoci do wszystkich korzeni był bardziej równomierny. Zraszanie można przeprowadzać od czasu do czasu przesuwając opryskiwacz w inne miejsce.

 

Podczas podlewania wiadrami, jeśli jabłoń nie przyniesie owoców w tym roku, wylewają tyle wiader, ile drzewo jest stare. Jeśli owocuje, wówczas tempo podlewania to liczba lat drzewa plus kolejne 2-3 wiadra. Na glebach, na których woda zatrzymuje się, szybkość zmniejsza się o połowę.

Karmienie jabłoni przez cały rok

Wszystkie odmiany jabłoni są bardzo podatne na nawożenie. Reżim nawożenia owocujących jabłoni (jak wszystkich drzew) jest bardzo zróżnicowany w porównaniu z młodymi drzewami rosnącymi.

W ogrodzie owocowym nawożenie przeprowadza się 3-4 razy w sezonie.

1. Nawożenie późną jesienią.
2. Wiosenne karmienie.
3. 1-2 karmienia w lecie.
4. Wczesne jesienne karmienie.

Głównym nawozem jest nadal obornik. Wprowadzany jest późną jesienią (w strefie środkowej – koniec października, na południu – koniec listopada). Do obornika dodaje się 1/4 rocznego zapotrzebowania na azot (najlepiej azotan amonu). Jest to szczególnie ważne w przypadku odmian zimowych, które właśnie zostały zebrane. Azot ten przyspiesza przygotowanie drzewa do zimy, ale nie powoduje wzrostu pędów. Jednak przy corocznym stosowaniu obornika nie trzeba dodawać do niego azotu.

Podczas stosowania obornika do odmian letnich nie dodaje się azotu. Mieli wystarczająco dużo czasu i byli dobrze przygotowani do zimy. Nadmiar azotu spowoduje niepożądane procesy wzrostu.

 

 

    Nawożenie jabłoni wiosną

Wiosenne dokarmianie jest obowiązkowe zarówno w latach owocowania, jak i w latach spoczynku jabłoni. W tym czasie następuje kwitnienie i kwitnienie liści, co wymaga dużej ilości azotu, a w tej chwili w glebie jest go po prostu za mało.

Wiosenne i letnie nawożenie powinno być płynne lub dolistne. W postaci suchej nawozy, nawet głęboko wrośnięte w glebę, nie docierają do korzeni ssących i dlatego są bezużyteczne.

Pierwszą część podaje się w przypadku obrzęku nerek. W tym celu gnijący obornik podaje się przez 3-5 dni (2-3 łopaty na 200-litrową beczkę), regularnie mieszając. Woda na obwodzie korony, zużycie wynosi 5-6 wiader na drzewo. Jeśli nie ma materii organicznej, 500 g mocznika rozcieńcza się w 200-litrowej beczce. Wskaźnik zużycia 4 wiadra/drzewo.

Ale zwykle w tym czasie w daczach nadal nie ma wody, więc karmienie odkłada się do czasu otwarcia pąków po kwitnieniu. Tutaj zapewniają kompleksowe nawożenie, szczególnie jeśli planowane są duże zbiory. W 200-litrowej beczce rozpuścić 1 kg superfosfatu, 800 g siarczanu potasu i dodać 1 łopatę obornika.Jeśli go nie masz, możesz kupić w sklepach gotowy koncentrat (rozpuścić zgodnie z instrukcją). Mieszaninę miesza się, pozostawia na jeden dzień i podlewa. Wskaźnik zużycia wynosi 50-60 litrów na drzewo.

Jeśli w tym czasie nie ma jeszcze wody, jabłonie opryskuje się mocznikiem w ilości 40 g na 10 litrów wody. W ostateczności, jeśli w ogóle nic nie ma, spryskaj nawozami do warzyw: Effecton, Agricola, Krepysh, Azotovit itp., Biorąc połowę dawki warzyw. Będziesz musiał wziąć wodę ze studni i poczekać, aż ogrzeje się w powietrzu. Nie spryskiwać wodą z lodem.

Jabłoń owocuje okresowo. Jeśli poprzedni rok był owocny, to w tym roku będzie bardzo mało jabłek lub nie będzie ich wcale. W chudych latach drzewo nadal kwitnie i aby zwiększyć zawiązywanie owoców, nawożenie wykonuje się przed kwitnieniem. W latach produkcyjnych nawożenie wykonuje się po kwitnieniu, aby nie stymulować nadmiernego kwitnienia.

Zbyt wysoki procent jajników znacznie przeciąża jabłoń. Próbuje wypełnić wszystkie utworzone jajniki, staje się bardzo wyczerpana, daje niewielki wzrost i praktycznie nie składa pąków kwiatowych.

    Letnie karmienie

W latach plonujących, po czerwcowym zrzuceniu nadmiaru jajników, stosuje się ponowne dokarmianie powyższym nawozem. Wskaźnik zużycia 3 wiadra/drzewo. Przyczynia się do mniejszego zrzucania jajników w okresie ich napełniania. Ten etap jest opcjonalny i przeprowadzany tylko w latach o wysokiej wydajności.

Podstawowe żywienie w okresie letnim. Weź kompletny nawóz złożony (amophoska lub nitrofoska) 30 g, rozpuść go w 10 litrach wody i podlej jabłonie. Wskaźnik zużycia 30 l/drzewo.

Ale lepiej jest dokarmiać dolistnie, ponieważ nawóz z liści wchłania się całkowicie i znacznie szybciej. Opryskiwanie odbywa się wieczorem.

 

Ponieważ azot nie jest najważniejszy dla jabłoni w okresie wypełniania owoców, możesz wziąć napar z popiołu i spryskać go. Czas: od początku do połowy lipca. Przetwarzane są odmiany ze wszystkich okresów dojrzewania.

    Jesienne dokarmianie jabłoni

Przeprowadza się go natychmiast po zbiorze jabłek odmian letnich. Drzewa podlewa się naparem z obornika, po 3 wiadra na drzewo. Karmione są wszystkie jabłonie, nie tylko letnie. W tym momencie nie ma potrzeby dodawania azotu, w przeciwnym razie rozpocznie się intensywny wzrost, a dojrzewanie drewna będzie opóźnione. Może to spowodować zamrożenie w grudniu. Z tego samego powodu nie przeprowadza się dokarmiania dolistnego, ponieważ substancje z liści są wchłaniane bardzo szybko i prowadzą w tym czasie do niepotrzebnego wzrostu.

No cóż, tak to powinno wyglądać w teorii. Ale większość letnich mieszkańców nie będzie zawracała sobie głowy jabłoniami ze szkodą dla ogórków i pomidorów. Dlatego wszystko jest wprowadzane według uproszczonego schematu:

• jesienią - stosowanie obornika;
• wiosną, w latach o niskiej wydajności, opryskują mocznikiem, w latach o wysokiej wydajności - tym samym mocznikiem, ale po czerwcowym upadku jajników;

Nawet przy tak „skąpej diecie” jabłonie przyniosą owoce. Mimo to dacze nie mają nasadzeń przemysłowych, a zbyt duże zbiory to katastrofa dla właściciela daczy. Większość z nich jest wrzucana do dołu na obornik. Dlatego warto regulować i karmić drzewo w oparciu o to, ile jabłek jesteś w stanie przetworzyć.

Poprawa gleby

Na glebach zbyt kwaśnych wapnowanie przeprowadza się co 7-8 lat. Zwykle używa się wapna. Dawki stosowania: 600-800 g wapna na 10 m². Nie można go z niczym mieszać. Możesz wziąć mąkę dolomitową. Miesza się go z nawozami potasowo-fosforowymi, zużycie wynosi 0,8-1,0 kg.

Puch jest nawozem szybko działającym. Jego działanie objawia się w roku stosowania i do tego się ogranicza.Dlatego nie stosuje się go do drzew owocowych. Potrzebny jest tu długotrwały efekt odtleniający.

 

Na glebach silnie zasadowych dodaje się torf. Prace przeprowadza się raz na 5-6 lat. Nie można dodawać świeżego torfu, jest bardzo gęsty. Jeśli nałożysz go za dużo, korzenie bardzo ucierpią z powodu braku tlenu.

Nawet rozłożonego torfu nigdy nie przywozi się samemu, należy do niego dodać obornik lub kompost. Zmniejsza to zasadowość gleby, wzbogaca ją w składniki odżywcze i czyni je bardziej dostępnymi dla drzew. Szybkość stosowania kompostu z obornika torfowego wynosi 5-6 wiader na obwodzie korony.

 

 

Przycinanie i redukcja korony owocujących jabłoni

Okres owocowania jabłoni trwa przez wiele dziesięcioleci, dopiero pod koniec tego cyklu rozpoczyna się spadek owocowania i drzewo zanika. Na początku okresu owocowania drzewa nadal rosną, dając doskonały wzrost, na którym tworzą się owoce: loki, włócznie, gałązki owocowe. Ale z wiekiem przyrosty zaczynają słabnąć, liczba zawiązków na nich maleje, a powstałe nie są tak potężne jak wcześniej. Owoce żyją 12-15 lat, ale ich maksymalna produktywność występuje w wieku 5-7 lat. W tym czasie częściej układane są na nich pąki kwiatowe, a jabłka są większe niż na starszych owocach.

Cięcie w początkowej fazie owocowania

W pierwszym okresie owocowania głównym zadaniem jest przerzedzenie i rozjaśnienie korony. Kontynuuj wycinanie wszystkich gałęzi rosnących wewnątrz korony, zakrzywionych w niepożądanym kierunku, wystających z pnia pod ostrym kątem. Wierzchołki są usuwane.

Wierzchołki to potężne, tłuste pędy, które rozciągają się pod bardzo ostrym kątem i rosną niemal pionowo w górę.W późniejszym okresie życia jabłoni można je przenieść na gałęzie szkieletowe, lecz na tym etapie konkurują jedynie z przewodnikiem centralnym, nie dając plonu.

U odmian, które wcześnie wchodzą w okres owocowania, kształt korony jest kontynuowany, a u odmian, które wchodzą w owocowanie późno, kształt utrzymuje się. Wszystkie gałęzie powinny być dobrze oświetlone. Pędy cieniujące i pogrubiające są cięte w pierścień. Jeśli konieczne jest usunięcie wielu pędów na raz, w pierwszym roku należy wyciąć połowę, a pozostałe w następnym.

Jeśli natychmiast wykonasz silne przycinanie, spowoduje to masywny wygląd wierzchołków, które będą musiały zostać natychmiast usunięte, a to stanowi poważne obciążenie dla jabłoni.

Jeśli wierzchołek już urósł i jego usunięcie byłoby traumatyczne dla jabłoni, wówczas zostaje przeniesiony na gałąź szkieletową. W pierwszym roku jest obcinany o 1/3. W drugim roku odcina się go nad najniższą gałęzią, a jeśli jest słaby, to nad pierwszą potężną gałęzią, odcinając wszystkie gałęzie poniżej. Po przycięciu wierzchołek szybko przestanie rosnąć, zamieni się w gałąź szkieletową i zarośnie owocami.

Przycinanie zapobiegające starzeniu się

Z wiekiem ilość wytwarzanego przyrostu maleje, a co za tym idzie, maleje tworzenie się na nim zawiązków. Z powodu wydłużenia się dróg naczyniowych rozwój samych gałęzi owocowych znacznie spowalnia, a pąki kwiatowe i owoce, które tworzą, nie są już tak duże. Dlatego wraz z wiekiem zmienia się charakter przycinania jabłoni.

Przycinanie przeciwstarzeniowe odbywa się nie za rok, ale za kilka lat. Korona jabłoni jest podzielona na kilka części i każdej jesieni wycina się jedną część.

 

Istota przycinania przeciwstarzeniowego.

1. Gałęzie szkieletowe są przycinane do długości 1/3-1/2. Wybierz silną, potężną, zdrową i młodą gałąź z gałęzi szkieletowej i przytnij ją do niej.Wybierają nie tylko młodą i potężną gałąź, ale także patrzą na jej kąt odejścia od głównej gałęzi (co najmniej 45°). Ale ponieważ na starej gałęzi, szczególnie wysokich odmianach, taka gałąź występuje rzadko, instaluje się przekładkę, aby zwiększyć kąt rozgałęzienia. Skracają go także w pożądanym kierunku wzrostu, wybierając gałąź na gałęzi szkieletowej, która rośnie w górę (aby korona była bardziej zwarta) lub w dół (aby korona była bardziej rozłożysta).
2. Każda gałąź szkieletu ma wyraźne nawarstwianie. Pierwsza duża gałąź gałęzi szkieletowej to pierwszy poziom, druga duża gałąź to drugi poziom itp. Jeśli gałąź szkieletowa ma słabe owocowanie i kwitnienie, jest ona skracana o 2-3 poziomy, aż do silnego rozgałęzienia. Stopień skrócenia zależy od wieku i stanu jabłoni. Im drzewo starsze i słabsze owocowanie, tym skrócenie jest silniejsze.
3. W górnej części korony przy przycinaniu dużych gałęzi zaleca się przeniesienie ich na gałęzie z tendencją do pozycji poziomej. Spowoduje to rozrzedzenie korony u góry i stworzy tam lepsze warunki oświetleniowe.
4. Jeśli na starej gałęzi pojawi się dużo wierzchołków, oznacza to, że zaczyna ona obumierać. W tym przypadku gałęzie szkieletowe przycina się do góry znajdującej się najbliżej pnia lub lepiej zlokalizowanej, wycinając wszystkie konkurujące wierzchołki. Wierzchołek wierzchołka jest odcięty do zewnętrznego pąka i starają się nadać mu bardziej poziomą pozycję, umieszczając przekładkę lub przywiązując go do kołka wbitego w ziemię. W następnym roku wierzchołek przestaje rosnąć tak szybko, zaczyna się rozgałęziać, a po kilku latach zamienia się w gałąź szkieletową.
5. Jeśli to możliwe, gałęzie półszkieletowe wewnątrz korony są skracane w ten sam sposób.

W wyniku tych działań jabłoń da silny młody wzrost, który za kilka lat utworzy nową koronę.Wskazane jest przeprowadzanie przycinania częściami, aby nie było to zbyt traumatyczne dla drzewa. Chociaż, gdy gałęzie szkieletowe obumierają, przycinanie odbywa się natychmiast.

W ten sposób przedłużyliśmy życie bardzo starej jabłoni. Zaczęło już wysychać, więc przeprowadzili przycinanie zapobiegające starzeniu. Dokładniej, nawet „ogolili mu głowę”, pozostawiając na nich tylko 2 gałęzie szkieletowe i 2-3 półszkieletowe. Dwa lata później dała doskonały wzrost, a od 3 roku zaczęła dawać ogromne plony, przewyższające wszystko, co było wcześniej.

 

Efekt przycinania przeciwstarzeniowego utrzymuje się przez kilka lat, po czym efekt zanika. Co 5 lat należy to powtórzyć.

Przycinanie odmładzające oczywiście nie przywraca jabłoni, ale daje czas młodym drzewom na wzrost i zaczną przynosić owoce.

Redukcja korony

Taka pielęgnacja jest konieczna w przypadku jabłoni na wysokich podkładkach, ponieważ nie można pielęgnować i zbierać z drzewa o wysokości 4-6 metrów. Przyjęcie odbywa się w miarę potrzeb, ale nie częściej niż 8-10 lat.

Początkowo główny pień (lub pnie, jeśli jest ich kilka) ulega skróceniu, pozostawiając nie więcej niż 3-4 cm wzrostu. Wszystkie gałęzie (szkieletowe, półszkieletowe i zarośnięte) rosnące ku górze są skracane. Powinny zawsze znajdować się 15-20 cm poniżej głównego przewodu, w przeciwnym razie będą próbowały albo zająć miejsce głównego toru, albo stać się traktem konkurencyjnym.

 

Wzrost powstały w miejscu przycięcia jest ponownie skracany. Jeśli jabłoń uparcie dąży w górę (cechy odmiany), wówczas wierzchołek (wierzchołki) zostaje odcięty, a leżące pod nim gałęzie są znacznie skrócone, tak że znajdują się niżej niż reszta przewodnika. Gałęzie są ustawione możliwie poziomo. Wtedy ich wzrost spowalnia i nie będą próbowały zamienić się w nowy pień.

Wszystkie duże nacięcia i nacięcia pokrywane są farbą olejną na schnącym oleju.

Odmłodzenie korzeni

Ta metoda pielęgnacji korzeni jabłoni jest dość pracochłonna, ale w połączeniu z przycinaniem daje doskonały efekt. Okres produkcyjny drzewa może wydłużyć się o 7-8 lat. Impreza odbywa się co 2 lata, co roku odmładzając połowę korzeni.

W odległości 3-4 m od pnia jabłoń wykopuje się w okrągłym rowku o głębokości 60-70 cm, kopią, starając się nie uszkodzić korzeni, chociaż przy takiej głębokości kopania nadal są uszkodzone. Usuniętą glebę miesza się z nawozami:

• obornik częściowo zgniły (5 wiader) lub zgniły (7 wiader);
• kompostować 8-10 wiader;
• zielony nawóz (wszystko, co masz, lub specjalnie zaparz 100-litrową beczkę);
• popiół, jeśli nie ma obornika (2 kg);
• jeśli nic nie ma, użyj nawozów mineralnych: superfosfat (2 kg), siarczan potasu 0,5 kg; Nie stosuje się nawozów azotowych.

Glebę zmieszaną z nawozami ponownie wlewa się do rowu i zagęszcza. Następnie obficie podlewaj. Wiosną karmić naparem z obornika lub nawozów azotowych.

Odmłodzenie korzeni starej jabłoni

 

 

Dbanie o bagażnik

U dojrzałych drzew kora jest szorstka i pokryta siecią pęknięć i guzków. Do głównych uszkodzeń zalicza się: przemarznięcie kory, oparzenia słoneczne, odłamywanie gałęzi szkieletowych, złamanie drzewa.

Zamrożenie kory Występują częściej u dojrzałych jabłoni niż u młodych. Szczególnie powszechny na obszarach o silnych wiatrach. Wiatry tworzą lejki wokół pnia i powodują jego zamarznięcie. Wiosną kora odpada. Aby zapobiec uszkodzeniom, na pień zrzucany jest śnieg, co zapobiega tworzeniu się kraterów wokół drzewa.

Oparzenie słoneczne powstają z tych samych powodów, co u młodych jabłoni: nagrzewania się gałęzi i przebudzenia komórek w ciągu dnia oraz ich śmierci w nocy pod wpływem niskich temperatur.W celu zapobiegania pnie i gałęzie szkieletowe są owinięte lekkim materiałem lub wybielone.

Jeśli na owocującej jabłoni pojawi się oparzenie słoneczne, nie goi się ono tak łatwo, jak młode drzewa. Wiosną w miejscu oparzenia usuwa się korę do czasu usunięcia zdrowego drewna, a uszkodzenia pokrywa lakierem ogrodowym lub farbą olejną. Jesienią słabo zagojone rany przemywa się roztworem HOM i ponownie pokrywa farbą olejną.

Aby zapobiec poparzeniom, drzewa są bielone jesienią.

 

Odłamywanie gałęzi szkieletowych może się zdarzyć z różnych powodów:

• przeciążanie gałęzi plonami;
• gałęzie łamią się pod ciężarem śniegu;
• gałęzie łamią się przy silnym wietrze;
• gałęzie wystające z pnia pod bardzo ostrym kątem mają słabe połączenie z pniem i często łamią się pod własnym ciężarem.

Po zerwaniu gałęzi na pniu powstają głębokie uszkodzenia, które mogą przekształcić się w zagłębienie.

Wszystkie rany są oczyszczane z martwych części, traktowane siarczanem miedzi lub żelaza i przykryte. W przypadku braku witriolu można go leczyć jaskrawą zielenią lub nadmanganianem potasu. Przykryj gliną lub cementem.

Jeśli rana się nie zagoi, a drewno pod nią zgnije, powstanie zagłębienie. Dziura to zgniły rdzeń drzewa. Ale jabłonie, nawet z bardzo dużym zagłębieniem, mogą dobrze żyć i owocować.

 

Faktem jest, że rdzeń jest martwą tkanką, nie ma w nim naczyń przewodzących. Jeśli zgnije, drzewo nic na tym nie straci. Najważniejsze jest to, że kambium i ścieżki są żywe.

Na mojej daczy rośnie stara jabłoń z dużym dwumetrowym zagłębieniem biegnącym od szyi korzeniowej do szkieletowych gałęzi. Mimo to jabłoń dobrze owocuje.

Jednak podczas formowania zagłębienia w drzewie całe zgniłe drewno jest czyszczone, traktowane roztworem dezynfekującym (siarczan miedzi lub żelaza, nadmanganian potasu) i wypełniane cementem.

Jeśli z biegiem czasu cement odpadnie, zagłębienie jest ponownie czyszczone i dezynfekowane, a następnie ponownie wypełniane cementem.

 

Złamanie drzewa Często zdarza się, że pień dzieli się na dwie części w formie włóczni. Odłamanie połowy drzewa zwykle prowadzi do śmierci jabłoni. Ale zdarza się, że drzewo przeżywa, jeśli złamana połowa jest znacznie mniejsza od drugiej.

W każdym przypadku złamanie jest dezynfekowane i cementowane. Jeśli jabłoń wyschnie, przytnij ją, aby odwrócić wzrost. (patrz artykuł „Pielęgnacja młodych jabłoni”).

Kalendarz pracy nad pielęgnacją jabłoni przez cały rok

Wraz ze zmianą pór roku zmienia się technologia uprawy i pielęgnacja jabłoni. Wiosną i latem rośliny wymagają różnej ilości podlewania, nawożenia i zabiegów.

  Pielęgnacja jabłoni na wiosnę

Konserwacja prowadzona jest w zależności od warunków pogodowych.

1. Na początku marca śnieg jest deptany wokół pni, niszcząc myszy i skorupę. Kiedy wokół pnia tworzą się kratery, na drzewo zrzucany jest śnieg. Śnieg jest pobierany z wolnych obszarów na daczy. Śniegu nie pobiera się spod korony, aby nie pozostawić korzeni bez ochrony.
2. Sprawdź koronę, jeśli są zamrożone gałęzie, należy je usunąć jeszcze zanim pąki pęcznieją.
3. Kiedy między gałęziami pojawiają się pęknięcia, jeśli nie można ich usunąć, zaciska się je drutem lub zszywkami.
4. Na starych drzewach usuwa się korę i spryskuje je siarczanem żelaza przed otwarciem pąków. Jeśli pąki już rozkwitły, użyj HOM lub nadmanganianu potasu.
5. Wszystkie rany i zagłębienia są oczyszczane i zakrywane.
6. Gleba jest rozluźniona.
7. Zanim zakwitną kwiaty, jeśli spodziewane są przymrozki, należy je obficie podlać.Opóźnia to kwitnienie i zapobiega przymarzaniu kwiatów.
8. Pierwsze karmienie, gdy pąki puchną.
9. Wysiew nawozów zielonych, kwiatów, ziół lub wczesnych warzyw (rzodkiewki). Jeśli to konieczne, zasiej ziemię między drzewami.
10. Opryskiwanie przeciwko chorobom i szkodnikom.

W latach produkcyjnych opryskiwanie szkodników przeprowadza się przed i po kwitnieniu. W latach spoczynkowych można wykonać jeden oprysk, gdy liście zakwitną.

 

  Letnia pielęgnacja ogrodu owocowego

Na początku lata w północnych regionach nadal możliwe są przymrozki.

1. Ochrona młodych jajników przed mrozem.
2. Po czerwcowym zrzuceniu nadmiaru jajników wykonuje się obfite podlewanie.
3. Wczesne letnie żerowanie w latach produktywnych.
4. Zakładanie pasów pułapkowych na pnie w celu łapania szkodników.
5. Spulchnianie i odchwaszczanie kręgów pnia drzew.
6. Trzecie podlewanie i nawożenie w lipcu.
7. Pod gałęziami uginającymi się pod ciężarem plonu umieszcza się podpory.
8. Pod koniec lipca podczas suchego lata wykonuje się obfite podlewanie.
9. W chudych latach, na przełomie lipca i sierpnia, wykonuje się nawożenie w celu intensywnego zawiązania pąków kwiatowych.
10. W pierwszej połowie sierpnia rozpoczyna się stopniowy zbiór letnich jabłek.
11. Carrion jest zbierany regularnie.
12. Po zbiorze letnich jabłek drzewa są podlewane i nawożone.

Jeśli jabłka letnie zostaną zerwane lekko niedojrzałe, można je przechowywać przez 2,5-3 tygodnie.

    Jak dbać o owocujące jabłonie jesienią

To czas najbardziej intensywnej pielęgnacji jabłoni.

1. Na początku września, podczas suchego i gorącego lata, podlewa się odmiany jesienne i zimowe.
2. Zdejmij pasy myśliwskie.
3. Jesienne dokarmianie drzew.
4. Pod koniec września rozpoczyna się zbiór jesiennych jabłek.
5. Na glebach kwaśnych dodać wapno, na glebach zasadowych - kompost z obornika torfowego.
6. Na początku października stosuje się główny nawóz i przeprowadza się nawadnianie uzupełniające wodę.
7. Zbiór jabłek zimowych. Po zbiorach przeprowadza się główne nawożenie.
8. W razie potrzeby przeprowadza się odmładzanie korzeni.
9. Cięcie odbywa się na początku listopada.
10. Trwa wybielanie drzew.
11. Zimowe jabłka są sortowane i przechowywane.
12. Opadłe liście są usuwane i albo kompostowane, jeśli są zdrowe, albo spalane, jeśli są chore.
13. W regionach o ostrych wiosennych wahaniach temperatur w dzień i w nocy pień i główne gałęzie szkieletowe są wiązane lekką tkaniną, aby chronić przed poparzeniem słonecznym.
14. Wszystkie drzewa w wieku poniżej 15-17 lat są zimą uszkadzane przez myszy. Dlatego nawet drzewa owocowe przywiązuje się świerkowymi gałęziami, aby chronić je przed myszami. Nie trzeba wiązać drzew, które mają więcej niż 20 lat. Myszy nie zjedzą tak twardej kory.

Wszystkie czynności pielęgnacyjne należy zakończyć przed nadejściem chłodów.

  Zima

Przeprowadzaj profilaktyczne inspekcje ogrodu.

1. Podczas obfitych opadów śniegu strząsa się gałęzie, aby uniknąć ich połamania.
2. W przypadku zim z niewielką ilością śniegu na pnie zrzucany jest śnieg. Śnieg pobierany jest z terenów otwartych poza koronami drzew.
3. Śnieg wokół pnia jest regularnie deptany.

Zimą możesz wykonać dowolne przycinanie, jeśli nie miałeś czasu, aby to zrobić jesienią.

Wniosek

Owocujące jabłonie wymagają większej uwagi. Aby zwiększyć produktywność i opiekę, potrzebują dokładniejszej opieki przez cały rok. Ale mieszkańcy lata z reguły nie mają problemów z produktywnością. Jabłonie rosnące na tym terenie dają dobre zbiory, a wręcz przeciwnie, mieszkańcy lata doświadczają nadmiaru zbiorów. Intensywna pielęgnacja i zwiększona produktywność są potrzebne tym, którzy uprawiają jabłka na sprzedaż. W razie potrzeby wydajność można zwiększyć o 50%. Ci, którzy tego nie potrzebują, nie mogą w ogóle podlewać ani nawozić jabłoni.Mają już dość jabłek.

Możesz być zainteresowany:

1. Jak dbać o porzeczki wiosną, latem i jesienią ⇒
2. Zalecenia dotyczące sadzenia i pielęgnacji agrestu ⇒
3. Jagoda Serviceberry: sadzenie, pielęgnacja i rozmnażanie ⇒
4. Borówki ogrodowe: sadzenie i pielęgnacja, techniki uprawy rolnej ⇒