Spiraea Vangutta: opis, zdjęcie, zalecenia dotyczące sadzenia i pielęgnacji

Treść: Opis Spirei Vangutta Najbardziej znane odmiany Sadzenie sadzonek Instrukcje opieki Zasady przycinania Metody reprodukcji Przygotowania do zimy Wykorzystanie spirei Wangutta w projektowaniu ogrodów Choroby i szkodniki

 

Spiraea Vangutta to idealna roślina ozdobna, która świetnie prezentuje się na ulicach miast, w parkach, ogrodach, a także obok budynków prywatnych. Artykuł ten zapozna czytelników z charakterystyką i odmianami spirei Vangutta, dostarczy pełnych informacji na temat procesu sadzenia i zasad pielęgnacji, opowie o metodach rozmnażania i wykorzystaniu upraw w projektowaniu krajobrazu.

Wielu ogrodników już uprawia spireę Vangutta, ponieważ nie wymaga ona dużo czasu na uprawę i pielęgnację oraz znacząco zmienia obszary swoim niepowtarzalnym pięknem.

Opis spirei Vangutta i krótka technologia rolnicza

Spiraea Vangutta to mieszaniec liściasty z rodziny różowatych, który powstał w wyniku prac hodowlanych w połowie XIX wieku. Roślina ozdobna charakteryzuje się obfitym i długotrwałym kwitnieniem, dużą zimotrwalością, szybkim wzrostem i trwałością.

Krótko o sadzeniu i pielęgnacji spirei Wangutta

Okres kwitnienia: 30 do 45 dni, wczesne lato i czasami ponownie w sierpniu. Daty lądowania: wiosną przed otwarciem pąków lub jesienią (podczas opadania liści). Działka: otwarte, w jasnym świetle lub w lekkim półcieniu. Gleba: idealny - sucha, piaszczysta gleba, ale wystarczy każdy rodzaj i skład. Podlewanie: umiarkowany – 2 razy w miesiącu, w dni suche – ciężki, do 4 razy w miesiącu. Woda powinna zwilżyć ziemię na głębokość pół metra. Nawozy: kompleks mineralny dla roślin ozdobnych – wiosną – wymagany, jesienią – w razie potrzeby. Lamówka: wiosną – sanitarny, po kwitnieniu – formacyjny. Reprodukcja: przez nasiona - bardzo rzadko, często - przez podzielenie krzewu, nakładanie warstw, sadzonki. Choroby: praktycznie nie dotyczy. Szkodniki: mszyce, przędziorki, piłeczka błękitna, kuszówka żółciowa, zwój różany.

 

Opis spirei

Spiraea Vangutta to krzew liściasty z łukowato zakrzywionymi gałęziami i śnieżnobiałymi kwiatami, które przypominają kwitnący wodospad, białą chmurę lub dużą śnieżkę. Ogromna liczba pachnących kwiatostanów prawie całkowicie pokrywa liście. Okres kwitnienia wczesnych odmian rozpoczyna się pod koniec maja, dla innych - w czerwcu. W sierpniu możliwe jest ponowne kwitnienie, ale nie tak bujne i obfite.

Spiraea Vangutta jest często nazywana przez ludzi „majowym śniegiem”.

 

Dzięki szybkiemu wzrostowi (około dwudziestu centymetrów rocznie) dorosła roślina osiąga dwa metry wysokości i taką samą średnicę korony. Liście z ząbkowanym brzegiem, długości około trzech i pół centymetra, są zabarwione w dwóch odcieniach - ciemnozielonym powyżej i jasnoszarym poniżej. Wraz z nadejściem jesieni blaszki liściowe żółkną i stopniowo opadają.

Żywotność spirei wynosi ponad trzydzieści lat. Po posadzeniu sadzonek Spiraea Vangutta kwitnie dopiero w trzecim lub czwartym roku. Słodki, miodowy aromat delikatnych kwiatów przyciąga na to miejsce dużą liczbę pszczół. Roślina dekoracyjna nie boi się silnych mrozów, nie zamarza w klimacie regionu moskiewskiego.

Odmiany spirei Wangutta

Biała panna młoda

Na zdjęciu spirea Biała Panna Młoda

 

• Wysokość i szerokość korony sięga dwóch metrów.
• Kwiatostany racemoz białych wyróżniają się wielkim przepychem i obfitością.
• Kwitnie przez około dwadzieścia do dwudziestu pięciu dni, od połowy czerwca.
• Rośnie na glebach lekkich, pożywnych i z dobrym drenażem. Uwielbia dobrze oświetlone obszary.
• Nie toleruje bliskości drzew, których korona tworzy niepotrzebne zacienienie.
• Zimuje bez schronienia w temperaturze czterdziestu stopni poniżej zera.Część korzeniowa jest ściółkowana na zimę.

Złota fontanna

Złota fontanna Spiraea

 

• Wysokość dorosłego krzewu wynosi około stu dwudziestu centymetrów, średnica korony do stu pięćdziesięciu centymetrów.
• Kwiatostany są białe, półkuliste, o jasnym miodowym aromacie. Liście są czerwonawe wiosną i ciemnożółte latem.
• Różni się powolnym wzrostem.
• Woli rosnąć w pełnym słońcu. W cieniu złote liście zmieniają kolor na zielony.
• Rośnie na każdym rodzaju gleby.
• Mrozoodporność jest wysoka.
• Stosowana w nasadzeniach grupowych i pojedynczych, jako żywopłot.

Królewna Śnieżka

Królewna Śnieżka

 

• Przy wysokości krzewu półtora metra szerokość korony sięga jednego metra i osiemdziesięciu centymetrów.
• Kwitnienie rozpoczyna się wiosną i trwa od czterech do pięciu tygodni.
• Preferuje otwarte przestrzenie z maksymalnym nasłonecznieniem przez cały dzień.
• Nadaje się do miast o dużym zanieczyszczeniu gazem. Dobrze rośnie w pobliżu autostrad.
• Ma wysoki poziom zimotrwałości.
• Stosowany do kształtowania krajobrazu ulic miejskich, parków, alejek i różnych terenów rekreacyjnych.

Różowy lód

Spirea Różowy Lód

 

• Wysokość krzewu i średnica korony wahają się od półtora do dwóch metrów.
• Okres kwitnienia rozpoczyna się w połowie maja lub na początku czerwca, w zależności od regionu.
• Wyróżnia się delikatnie różowymi kwiatostanami i oryginalnie barwnymi liśćmi.
• Rośnie na glebach zasadowych lub lekko kwaśnych. Nie toleruje nisko położonych obszarów o stojącej wilgoci.
• Średni poziom mrozoodporności. Potrzebuje schronienia w bezśnieżne zimy, gdy temperatura spada poniżej trzydziestu stopni.
• Służy do kształtowania krajobrazu wszelkich obszarów o znaczeniu prywatnym lub publicznym.

renesans

Na zdjęciu Renesans (Renesans)

 

• Wysokość wynosi około półtora metra, średnica korony do dwóch metrów.
• Zaczyna kwitnąć w drugiej dekadzie kwietnia i trwa do początku czerwca.
• Kwiatostany są kremowo-białe, liście są niebieskawo-zielone.
• Charakteryzuje się szybkim wzrostem, dużą odpornością na mróz i większość chorób.
• Swój efekt dekoracyjny wykazuje na otwartym słońcu, nie toleruje cienia.
• Stosowany w nasadzeniach pojedynczych i grupowych.

Jak i gdzie lepiej sadzić spireę Wangutta

Spirea będzie łatwa w uprawie, a niewiele czasu zostanie poświęcone na pielęgnację tylko przy prawidłowym posadzeniu. Bardzo ważne jest, aby wziąć pod uwagę wszystkie niuanse i zalecenia dotyczące wyboru miejsca, przygotowania gleby i technologii sadzenia. Tylko w tym przypadku spirea okaże się bezpretensjonalna i kapryśna.

Kiedy sadzić

Spireę można sadzić wiosną i jesienią. Sadzonki z otwartym systemem korzeniowym sadzi się około września i wczesną wiosną, a z zamkniętymi korzeniami – przez cały ciepły sezon.

Wybór miejsca do sadzenia

Główne wymagania dotyczące wyboru miejsca lądowania to otwarty i dobrze oświetlony obszar z suchą piaszczystą glebą. Na takich obszarach spirea będzie kwitła regularnie i obficie. Lekki półcień jest dozwolony przez kilka godzin dziennie. Jeśli chodzi o glebę, bezpretensjonalny krzew może rosnąć nawet na obszarach wilgotnych i zubożonych, ale negatywnie wpływa to na bujność kwitnienia.

Uwaga! Niziny z dużą ilością roztopów lub wody deszczowej nie nadają się do sadzenia spirei Vangutta.

Przygotowanie gleby

Jeśli na obszarze występuje bogata czarna gleba lub glina, podczas kopania dodaje się torf i gruby piasek.Zwiększoną kwasowość gleby można skorygować wapnem, mąką dolomitową lub popiołem drzewnym. Do ubogiej gleby dodaje się nawozy mineralne i materię organiczną.

 

Przygotowanie otworu do sadzenia

Wymiary dołu do sadzenia powinny być o około dwadzieścia centymetrów większe niż średnica systemu korzeniowego. Głębokość - około pięćdziesiąt centymetrów. Na nizinach i wilgotnych miejscach na dnie układa się warstwę drenażową o grubości około piętnastu centymetrów z łamanej czerwonej cegły, kamyków lub keramzytu.

Glebę usuniętą z dołu miesza się z suchym piaskiem, kompostem lub gnijącym obornikiem (po jednej części), ziemią darniową i torfem (po dwie części). Wypełnij otwór do połowy przygotowaną mieszanką gleby, a następnie rozpocznij sadzenie sadzonki spirei.

Sadzenie sadzonek spirei z zamkniętym systemem korzeniowym jest możliwe przez cały ciepły sezon

 

Przygotowanie sadzonek

Przed posadzeniem sadzonek należy przycinać suche, uszkodzone i chore korzenie, a długie i cienkie pędy skracać. Przez trzy godziny materiał do sadzenia z otwartym systemem korzeniowym trzyma się w wodzie o temperaturze od dwudziestu do dwudziestu dwóch stopni.

Rośliny są sąsiadami

Spiraea Vangutta spokojnie znosi każdą bliskość. Świetnie się czuje i dobrze rośnie obok drzew iglastych, kwiatów jednorocznych i różnych bylin ozdobnych. W każdej kompozycji roślinnej kultura będzie harmonijna i kompletna.

Proces i schemat sadzenia

• Do sadzenia wybierz porę wieczorną lub pochmurny dzień.
• Sadzonkę umieszcza się na środku otworu, korzenie prostuje, posypuje ziemią i lekko zagęszcza
• Powierzchnię pnia drzewa ściółkuje się torfem o grubości do siedmiu centymetrów.
• Następnie roślina jest obficie podlewana (dwie wody na krzak).

Ważny! Po posadzeniu szyja korzeniowa powinna pozostać na poziomie gleby.

Odstęp między nasadzeniami zależy od celu uprawy. Aby utworzyć żywopłot, odległość między sadzonkami wynosi od czterdziestu do pięćdziesięciu centymetrów.

Pielęgnacja spiraei

Zasady podlewania

Spiraea Wangutta jest rośliną odporną na suszę i nie lubi nadmiernej wilgoci. Podlewanie dorosłych krzewów należy wykonywać dwa do trzech razy w miesiącu, wlewając pod każdy z nich dziesięć litrów wody. Następne podlewanie będzie wymagane dopiero wtedy, gdy wierzchnia warstwa gleby wyschnie.

W okresach upalnych i suchych, zwłaszcza przy długim braku deszczu, zwiększa się częstotliwość podlewania. Dobrze jest wieczorem dodać posypkę.

Spiraea Wangutta nie wymaga szczególnej pielęgnacji, krzew ten jest bardzo łatwy w uprawie

 

Kiedy i czym karmić

Jeśli spireę posadzono w przygotowanej pożywnej glebie, w kolejnych latach wystarczy jedno karmienie rocznie - wiosną. Na ubogich obszarach nawożenie będzie wymagane wiosną przed kwitnieniem i jesienią przed przycinaniem.

Około kwietnia krzewy karmione są złożonymi nawozami mineralnymi. Możesz wziąć specjalne mieszanki „Master”, „Sudarushka”, „Plantafol”.

We wrześniu - październiku (w zależności od lokalnego klimatu) stosuje się materię organiczną - napar z obornika kurzego lub obornika krowiego. Do jednego litra naparu dodać wiadro wody, dokładnie wymieszać i wlać po jednym litrze pod każdą młodą roślinę.

 

Pielęgnacja gleby

Regularna pielęgnacja gleby polega na spulchnianiu gleby w pniu drzewa po każdym podlaniu i odchwaszczaniu wschodzących chwastów. Aby spowolnić wzrost chwastów i zachować wilgoć, nałóż warstwę ściółki ze słomy lub torfu o grubości dziesięciu do dwunastu centymetrów. Okresowo warstwa ściółki jest aktualizowana lub dodawana.

Przycinanie wideo spirei kwitnącej wiosną:

Przycinanie spirei Vangutta

Wiosną, zaraz po stopieniu pokrywy śnieżnej, przeprowadza się sanitarne przycinanie spirei. Wewnątrz krzaka wycina się słabe pędy. Usuwają także z zeszłorocznych plonów uszkodzone pędy, przemarznięte wierzchołki i suche kwiatostany.

Ważny! Spiraea Vangutta to spirea kwitnąca wiosną. Rośliny z tej grupy kwitną na zeszłorocznych pędach, a jeśli wiosną silnie przytniesz zeszłoroczne pędy, możesz nie zauważyć kwitnienia.

    Przycinanie spirei po kwitnieniu

Po kwitnieniu zaleca się odcięcie wszystkich wyblakłych szypułek spirei Vangutta, po takim przycięciu aktywnie pojawiają się młode pędy, dzięki czemu krzew staje się bardziej bujny.

W tym samym czasie możesz zacząć tworzyć krzak. Ta coroczna procedura rozpoczyna się dopiero w trzecim lub czwartym roku życia, kiedy krzew jest już zbyt gęsty i do jego środka dociera niewystarczająca ilość światła słonecznego.

Do usunięcia wybierz gałęzie pośrodku (na dole) z dużą liczbą gałęzi i minimalnym kwitnieniem, z małą liczbą liści. Gałęzie na samym dnie krzewu, rosnące równolegle do gleby, również należy wyciąć lub wykorzystać jako sadzonki do rozmnażania.

Schemat przycinania krzewów spirei

 

Przycinanie zapobiegające starzeniu się należy przeprowadzić po dziesięciu do dwunastu latach. Wszystkie pędy przycina się do poziomu szyjki korzeniowej.Z zeszłego roku można zostawić tylko pięć lub siedem oddziałów.

Reprodukcja

    Posiew

Metodę rozmnażania nasion spirei Vangutta stosują wyłącznie profesjonalni hodowcy kwiatów, do celów eksperymentalnych lub do prac hodowlanych. Zwykli miłośnicy kwiatów rzadko korzystają z tej metody, ponieważ kiełkowanie nasion wynosi tylko od pięciu do dziesięciu procent.

    Sadzonki

Dwa tygodnie po zakończeniu kwitnienia możesz rozpocząć zbiór sadzonek. Aby to zrobić, wybierz półzdrewniałe długie pędy, bez uszkodzeń i oznak choroby. Długość każdego cięcia wynosi od dwunastu do piętnastu centymetrów. Ukorzenienie sadzonek następuje w warunkach szklarniowych. Pojemnik wypełniony jest mieszanką gleby składającą się z równych części piasku rzecznego i torfu wysokiego. Każda sadzonka jest przykryta słoikiem lub plastikową butelką z odciętą górną częścią.

Ważnym warunkiem kiełkowania sadzonek jest wysoka wilgotność. Dlatego glebę należy zwilżyć w odpowiednim czasie, nie powinna wysychać. Po pojawieniu się kilku młodych liści sadzonki przenosi się do indywidualnych pojemników do sadzenia. Młode rośliny przesadza się na otwartą działkę dopiero w następnym roku.

    Dzielenie krzaka

Ta metoda jest wygodna w użyciu podczas przesadzania dorosłego krzewu w nowe miejsce. Podczas wykopywania go z ziemi należy zachować część korzeniową w jak największym stopniu, nie uszkadzając jej. Wyekstrahowaną roślinę dzieli się na kilka części, tak aby każda miała kilka pędów i rozwiniętych korzeni. Sadzenie należy wykonać natychmiast, nie dopuszczając do wyschnięcia korzeni.

    Przez nakładanie warstw

Najłatwiejszym sposobem rozmnażania spirei jest nakładanie warstw. Dzięki licznym gałęziom położonym blisko ziemi można to zrobić bez większych problemów.Wczesną wiosną należy wybrać pęd półzdrewniały, który łatwo ugina się pod powierzchnią gleby i zabezpieczyć go w przygotowanym płytkim rowku. Po zabezpieczeniu zszywką drucianą i posypaniu ziemią na powierzchni powinna pozostać tylko górna część gałęzi.

Reprodukcja spirei przez nakładanie warstw

 

W sezonie letnim konieczne jest regularne, obfite podlewanie. Zimą sadzonki ściółkuje się grubą warstwą torfu lub opadłych liści. Wiosną, przed otwarciem pąków, sadzonki oddziela się od głównego krzewu i sadzi w oddzielnym miejscu.

 

Przygotowania do zimy

Prace przygotowawcze rozpoczynają się od przycinania zapobiegawczego i kontroli roślin pod kątem chorób i szkodników. W przypadku ich wykrycia konieczna jest obowiązkowa dezynfekcja specjalnymi środkami i preparatami.

Kolejnym krokiem jest zastosowanie jesiennych nawozów organicznych w formie płynnej.

Spiraea Wangutta jesienią

 

Spiraea Vangutta jest bardzo odporna na mróz, ale w regionach, w których występują mrozy od trzydziestu pięciu do czterdziestu stopni i poniżej, a także przy braku śniegu, będzie potrzebować niezawodnego schronienia. Strefa korzeniowa pokryta jest grubą warstwą (co najmniej piętnaście centymetrów) suchych liści, trocin i torfu. Możesz użyć gałęzi świerkowych. W pierwszym roku po posadzeniu w regionach północnych młode krzewy spirei są również izolowane od góry - folią, gałęziami świerkowymi lub suchymi liśćmi.

Spiraea Vangutta w projektowaniu krajobrazu

Projektanci krajobrazu często wykorzystują spireę do ozdabiania działek i sadzenia zieleni na różnych obszarach. Roślina zyskała popularność dzięki wysokim walorom dekoracyjnym.Kulisty krzew kwitnący z uroczymi białymi kwiatostanami nie pozostawi nikogo obojętnym. Uniwersalna kultura doskonale sprawdza się w nasadzeniach pojedynczych i grupowych, w prostych i złożonych kompozycjach roślinnych. Dobrze rośnie i dogaduje się z innymi roślinami.

Stosowanie spirei nie ma granic. Ona może:

Udekoruj nieestetyczne miejsce w ogrodzie

Zasłoń budynek gospodarczy, zniszczoną ścianę budynku, udekoruj płot lub niski płot.

Świetnie prezentuje się na zielonym trawniku.

Łącz z drzewami i krzewami iglastymi, wieloletnimi roślinami kwitnącymi, kamieniami i sztucznymi dekoracjami.

Może stać się żywopłotem.

Do pełnego zagospodarowania w pobliżu basenu, fontanny lub sztucznego stawu.

• udekorować place zabaw i tereny rekreacyjne
• rosną w pobliżu altanek, ławek, huśtawek, na ulicach miast, w pobliżu autostrad i różnych instytucji rządowych
• strefy i twórz akcenty

 

Choroby i szkodniki

Spiraea Vangutta prawie nigdy nie jest narażona na choroby. Wyjątkiem jest niewłaściwa pielęgnacja z nadmiernym podlewaniem. W takich warunkach dochodzi do infekcji grzybiczych, które atakują liście i pędy. Przy pierwszych oznakach choroby dotknięte części są natychmiast usuwane, a wycięte obszary pokrywane są boiskiem ogrodowym.

Częstymi szkodnikami spirei są mszyce i przędziorki. Aby z nimi walczyć, należy stosować następujące leki: „Akarin”, „Actellik”, „Neoron”, „Fufanon”.

Czasami na roślinę wpływają inni nieproszeni goście. Konieczne będzie zastosowanie najskuteczniejszych środków owadobójczych i natychmiastowe leczenie.Na przykład, aby zniszczyć niebieską muchę - „Decis”, muszki żółciowe - „Karbofos”, „Calypso”, robak różany - „Fitoerm”, „Clonrin”.

Ważny! Każdy produkt należy stosować ściśle według instrukcji.

Przy minimalnej, ale regularnej pielęgnacji ten bezpretensjonalny krzew z pewnością co roku odwdzięczy się obfitym, pachnącym i długotrwałym kwitnieniem. Nawet początkujący ogrodnik poradzi sobie z rosnącą spireą.

    Możesz być zainteresowany:

1. Odmiany japońskiej spirei ze zdjęciami i opisami
2. Japońska spirea: sadzenie i pielęgnacja krzewów
3. Opis 30 najlepszych odmian spirei ze zdjęciami i nazwami
4. Krzew ligustrowy: sadzenie i pielęgnacja, rozmnażanie
5. 20 najlepszych odmian drewna ze zdjęciami i opisami