Porzeczka Selechenskaya i Selechenskaya 2 cechy porównawcze odmian

Odmiany czarnej porzeczki Selechenskaya i Selechenskaya 2 zostały wyhodowane w Instytucie Badawczym Łubinu w obwodzie briańskim. Ich autorem był słynny naukowiec-hodowca Aleksander Iwanowicz Astachow. Oprócz Selechenskiej wyhodował także inne odmiany czarnej porzeczki: Perun, Sevchanka, Guliwer, Nara, Dobrynya, Partizanka Briańsk i inne.

Opis odmiany porzeczki Selechenskaya

Hodowca stanął przed zadaniem uzyskania wczesnej odmiany wielkoowocowej o wysokich walorach smakowych, nadającej się do uprawy w różnych warunkach klimatycznych. Prace nad opracowaniem nowej odmiany rozpoczęły się w Związku Radzieckim, a powstałe okazy poddano testom odmianowym. W 1993 roku do Państwowego Rejestru Odmian wpisano nową odmianę Selechenskaya.

Czarna porzeczka Selechenskaya.

Czarna porzeczka Selechenskaya nadaje się do uprawy w środkowej strefie, zachodniej i wschodniej Syberii oraz w regionie środkowej Wołgi. Uprawa ta nie nadaje się do uprawy w południowych regionach kraju, ponieważ nie toleruje upałów i suszy.

Krzewy Selechenskaya są mocne, średniej wielkości, lekko rozłożyste, gęste. Jagody duże i bardzo duże (2,5-5,0 g), czarne, błyszczące, okrągłe. Smak jest doskonały (5 punktów), z lekką kwaskowatością i mocnym aromatem porzeczek. Owoce zawierają dużo kwasu askorbinowego (182 mg/%).

Odmiana wczesno dojrzewająca, uniwersalna, wysoko plonująca (1,5-2,8 kg/krzew).

Zalety:

• duże owoce, produktywność;
• doskonały smak owoców;
• odporność na mączniaka prawdziwego;
• odporny na wiosenne przymrozki;
• dobra zimotrwalosc i mrozoodporność
• wysoka przenośność.

Wady:

• średnia odporność na ciepło;
• wrażliwy na antraknozę;
• podatny na roztocza nerkowe;
• wymaga wysokiej technologii uprawy;
• daje wysokie plony tylko na glebach żyznych.

Ponieważ odmiana należy do intensywnej uprawy i wymaga dużej żyzności gleby, już kilka lat później rozpoczęto prace nad uzyskaniem porzeczek mniej wymagających pod względem gleby i warunków uprawy.

Zalety i wady porzeczki Selechenskaya 2

Odmiana wyhodowana przez Astachowa we współpracy z L.I. Zueva na początku XXI wieku.W 2004 r. Selechenskaya 2 została wpisana do rejestru państwowego. Obecnie polecana jest do uprawy w strefie środkowej, zachodniej i wschodniej Syberii.

Porzeczka Selechenskaya 2

Selechenskaya 2 ma większe owoce i jest produktywna (1,7-3,8 kg/krzew, w zależności od regionu i warunków pogodowych). Smak jagód jest doskonały (5 punktów), delikatny z lekką kwaskowatością, ale zawierają mniej kwasu askorbinowego (160 mg/%) niż w Selechenskiej. Odmiana wczesno dojrzewająca, o uniwersalnym przeznaczeniu.

Zalety:

• plastyczność ekologiczna;
• duże owoce i produktywność;
• długie owocowanie;
• odporność na mączniaka prawdziwego;
• dobra zimotrwalosc i mrozoodporność;
• nadaje się do transportu i przechowywania (zachowuje świeżość przez 5-7 dni).

Wady:

• kwiaty są uszkadzane przez wiosenne przymrozki;
• średnia odporność na roztocza pączkowe.

Charakterystyka porównawcza odmian Selechenskaya i Selechenskaya 2

Według głównych cech odmiany różnią się nieznacznie od siebie.

Ogólnie Selechenskaya 2 jest mniej wymagająca pod względem pielęgnacyjnym i bardziej odporna na niekorzystne czynniki środowiskowe.

Cechy technologii rolniczej obu odmian

Uprawa tych odmian porzeczek jest nieco inna. Pierwszy z nich wymaga dość wysokiej technologii rolniczej, drugi jest bardziej bezpretensjonalny. Różnica polega na ilości nawożenia, przetwarzania i podlewania. Ale w tym drugim przypadku wiele zależy od pogody.

Przygotowanie gleby

Porzeczki uwielbiają żyzne gleby o dużej zawartości próchnicy, przepuszczalne dla powietrza i wilgoci. Najlepsze są do tego lekkie gliny. Do dołka do sadzenia zwykle dodaje się gnijący obornik, kompost lub humus. Jeśli nie ma materii organicznej, dodaj 2 łyżki. l. superfosfat. Nie stosuje się siarczanu potasu i nawozów azotowych, ponieważ są one zmywane do dolnych poziomów i wiosną będą niedostępne dla porzeczek. Możesz dodać 2 szklanki popiołu drzewnego.

Przygotowanie dołka do sadzenia porzeczek.

Przed lądowaniem w promieniu 1 m² Stosuje się także 3-4 kg nawozów organicznych. Nie należy dodawać limonki, ponieważ porzeczki nie tolerują jej dobrze, zakorzenienie zajmie dużo czasu i nie przyniesie owoców przez długi czas.

Jeśli gleba jest bardzo kwaśna, wapna nie dodaje się przy sadzeniu, lecz stopniowo przez 1-2 lata, podlewając krzewy mlekiem wapiennym raz w sezonie wegetacyjnym.

Sadzenie porzeczek

Miejsce dla kultury powinno być słoneczne lub lekki półcień.Selechenskaya 2 lepiej toleruje uprawę w cieniu niż jej poprzedniczka, można ją sadzić pod koroną młodych drzew, co nie wpłynie szczególnie na jakość i wielkość jagód.

Najkorzystniejszym terminem sadzenia jest koniec sierpnia - początek września. Lądując późno, należy wziąć pod uwagę pogodę. Chociaż obie odmiany są mrozoodporne, muszą zakorzenić się przed nadejściem chłodów, w przeciwnym razie krzaki zamarzną. Jeśli jesień jest ciepła, roślinę sadzi się natychmiast na stałe miejsce, jeśli jest zimno, sadzi się ją kroplami, a następnie sadzi wczesną wiosną. Przed sadzeniem krzewy zanurza się w wiadrze z wodą, aby korzenie były nasycone wodą.

Porzeczki sadzi się w odległości 1,3-1,5 m od siebie, rozstawa rzędów wynosi 2-2,3 m. Sadzonki sadzi się ukośnie, pogłębiając o 6-8 cm, tak aby 3 dolne pąki przykryły ziemią.

Sadzenie porzeczek.

W przyszłości wyrosną z nich młode pędy. Na pozostałych gałęziach pozostają również 3 pąki, a reszta łodygi zostaje odcięta.

Najlepszy opatrunek

Potrzeba nawożenia jest większa w przypadku pierwszej odmiany niż drugiej. Karmienie rozpoczyna się zwykle w roku owocowania (2-3 lata po posadzeniu). Czarne porzeczki źle tolerują nawozy zawierające chlor, dlatego zamiast chlorku potasu dodaje się formę siarczanową.

Schemat karmienia porzeczek Selechenskaya

W przypadku Selechenskiej przeprowadza się 4-krotne karmienie.

Karmienie porzeczką

• Pierwszy gdy zostanie to zrobione wiosną przed kwitnieniem. Stosować rozcieńczony obornik (1:10) w ilości 20 litrów na krzak. Jeśli pogoda jest wilgotna, lepiej dodać humus wzdłuż obwodu korony lub nawet 10-15 cm dalej, osadzając go na głębokość 4-6 cm, materię organiczną dodaje się raz na 2 lata. Jeśli zeszłej wiosny zastosowano nawożenie organiczne, to w tym roku konieczne jest zastosowanie form mineralnych. Użyj kompletnego złożonego nawozu.
• Drugi przeprowadzane w okresie wzrostu jajników.W tym czasie uprawa wymaga przede wszystkim mikronawozów. Krzewy opryskuje się dowolnym mikronawozem (Agricola do upraw jagodowych, Uniflor-micro itp.).
• Trzeci nawożenie przeprowadza się po kwitnieniu. Stosuje się nawozy niezawierające chloru fosforu i potasu. Nawozy mineralne można zastąpić popiołem: 1 szklanka jest rozsypana na powierzchni gleby wzdłuż obwodu korony i pokryta ziemią.
• Czwarty nawożenie przeprowadza się, jeśli porzeczki uprawia się na ubogich glebach i pojawia się chloroza: liście stają się żółtawo-zielone lub zaczynają żółknąć natychmiast po zbiorach. W takim przypadku lepiej jest stosować nawozy w postaci płynnej. Najlepsze z nich to gnijący obornik, humus i popiół. Jeśli ich nie ma, dają kompletny złożony nawóz. Jeśli nie ma chlorozy, czwarte karmienie nie jest przeprowadzane.

Top dressing z porzeczek Selechenskaya 2

Wykonuj 2 karmienia w sezonie: w okresie intensywnego wzrostu jajników i bezpośrednio po zbiorze.

Porzeczki Selechenskaya 2 są karmione dwa razy w sezonie.

• Podczas pierwszego karmienia krzewy opryskuje się mikronawozami.
• Do drugiej części dodaje się materię organiczną lub pełny nawóz złożony.

Pielęgnacja owocujących porzeczek

Pomimo dobrej odporności na suszę w porównaniu do innych odmian czarnej porzeczki, zarówno pierwsza, jak i druga odmiana Selechenskaya wymagają regularnego podlewania. Koła pnia są ściółkowane, aby zapobiec wysychaniu gleby. Przy suchej pogodzie cotygodniowe podlewanie: na krzak potrzeba 30-40 litrów wody. W okresie dojrzewania owoców podlewanie jest ograniczone, nawet przy suchej pogodzie, w przeciwnym razie jagody pękną z powodu nadmiaru wody.

Selechenskaya i Selechenskaya 2 wymagają regularnego podlewania.

Pod koniec września-października należy przeprowadzić nawadnianie nawilżające, aby poprawić zimowanie krzewów i silniejszy wzrost na wiosnę, gdy gleba szybko wysycha. Ogólnie Selechenskaya 2 jest bardziej odporna na brak wilgoci niż jej poprzedniczka. Można go podlewać raz na 2 tygodnie, ale intensywniej.

Aby zabezpieczyć się przed wiosennymi przymrozkami, porzeczki są dobrze podlewane dzień wcześniej (20-30 litrów na krzak) i przykryte folią spunbond, lutarsil. Najczęściej ta technika rolnicza ratuje kwiaty i jajniki przed uszkodzeniem.

W celu zabezpieczenia przed mrozem porzeczki pokrywa się spunbondem.

W przypadku Selechenskaya 2 wystarczy jedno leczenie zapobiegawcze w sezonie, aby zapobiec chorobom. Poprzednik wymaga 2-3 razy leczenia, ponieważ jest bardziej podatny na choroby. Opryskiwanie przeprowadza się koloidalnymi preparatami siarki, Topaz, Vector, HOM.

Przeciwko roztoczom porzeczki stosuje się wiosną, gdy pąki się otwierają, a młode osobniki wyłaniają się z pąków w poszukiwaniu nowych siedlisk. Używają leków Danitol, Appolo, Mavrik, Neoron, Akarin, Actellik. Konwencjonalne środki owadobójcze (Karate, Kinmiks, Inta-Vir, Decis, Sherpa) są bezużyteczne w walce z roztoczami nerkowymi.

Przycinanie odbywa się wczesną wiosną, zanim krzewy zaczną rosnąć. Stare, chore i słabe gałęzie są wycinane. Pędy starsze niż 6 lat należy usunąć, przycinając je do ziemi, w przeciwnym razie wydajność krzewu spadnie, a jagody staną się mniejsze. Wycina się również gałęzie rosnące wewnątrz krzaka lub skrzyżowania. Jeśli nie ma pędów podstawowych, kilka gałęzi zostaje skróconych o 1/3.

Schemat przycinania porzeczek.

Uformowany krzew powinien zawierać 10-12 pędów w różnym wieku. Bez przycinania krzew szybko się starzeje, a jagody stają się małe. Wydajność porzeczek bez opieki wynosi 5-7 lat.

Rozmnaża się przez sadzonki zielone i drzewiaste.

Selechenskaya 2 jest bardziej produktywna i ma duże owoce, jej technologia rolnicza jest prosta i łatwa dla letniego mieszkańca. Ale ogólnie rzecz biorąc, obie porzeczki są bardzo godnymi odmianami, które skutecznie konkurują z zagranicznymi analogami.

Recenzje odmian porzeczek Selechenskaya i Selechenskaya 2

Wszystkie recenzje ogrodników na temat odmian porzeczek Selechenskaya i Selechenskaya 2 są bardzo dobre. Jeśli porównamy te dwie odmiany, preferowana jest Selechenskaya 2. Łatwiej się nią opiekuje, a zbiory są większe, ale są też miłośnicy Selechenskaya o klasycznym smaku porzeczek.

Aliona:

Jeśli wybierzesz między tymi dwiema odmianami, wolę starą Selechenską. Jagody może i trochę mniejsze, ale za to aromatyczne i smaczne. Sel 2 też ma przyjemny smak, choć w jakiś sposób nietypowy.

Andriej:

Selechenskaya 2 rośnie w naszej daczy od 2012 roku. Porzeczki są bardzo duże, wczesne, o cienkiej skórce i szybko dojrzewają. Problem polega na tym, że mszyce uwielbiają tę odmianę. Mam kilka odmian porzeczek, a na innych jest znacznie mniej mszyc.

Walenty:

Selechenskaya-2 przewyższa swojego poprzednika pod każdym względem. Do tego stopnia, że ​​po 15 latach uprawy tej ostatniej, nawet usunąłem ją z kolekcji. W ciągu 8 lat uprawy Selechenskaya-2 ugruntowała swoją pozycję na mojej stronie jako jedna z najlepszych odmian wczesnych i o dużych owocach.

Zwycięzca:

Jestem pod wrażeniem odmiany czarnej porzeczki „Selechenskaya 2” - jagody są największe, roślina jest odporna na zimno i gorąco, nie sprawia problemów. W przyszłym roku posadzę jeszcze kilka krzewów.

Tak ogrodnicy reagują na podobne, ale jednocześnie zupełnie różne odmiany porzeczek.