Kiedy wykopać marchewki i je przechowywać

1. Jak poprawić jakość utrzymania roślin okopowych.
2. Dlaczego zdeformowane marchewki rosną?
3. Kiedy kopać marchewki.
4. Zbiór marchwi.
5. Przygotowanie zbiorów do przechowywania.
6. Jak uratować wykopane marchewki

Marchew to najpopularniejsze warzywo spotykane w rosyjskich ogrodach. Uprawiany jest dość bezpretensjonalny, ale aby uprawiać i chronić rośliny okopowe, musisz znać pewne niuanse.

Praktyki rolnicze poprawiające jakość i utrzymanie jakości marchwi

Marchew potrzebuje bardzo luźnej gleby, bez grudek i kamyków. Dlatego kopią głęboko do 20-25 cm i ostrożnie rozbijają wszystkie grudki. W gęstej glebie marchewki stają się małe. Roślina dobrze rośnie na luźnej, bogatej glebie z wystarczającą domieszką piasku. Gleba musi być obojętna lub lekko kwaśna (pH 5-6,5). W przypadku dużej kwasowości glebę należy wapnować na rok przed sadzeniem marchwi lub w skrajnych przypadkach jesienią.

Podczas sadzenia i uprawy nie należy stosować dużej ilości nawozu, warzywo staje się zdrewniałe i traci smak. Nie można nawet dodać na wpół zgniłego obornika, spowoduje to gnicie marchewki w ziemi.

Przed siewem zaleca się przetrzymanie nasion przez pół godziny w bieżącej wodzie lub namoczenie ich na 2-4 godziny. Podczas namaczania olejki eteryczne zapobiegające kiełkowaniu są wypłukiwane z nasion. Recepcja umożliwia uzyskanie przyjaznych i szybkich ujęć. Marchew należy wysiewać jak najwcześniej w temperaturze co najmniej 4°C. Istnieje możliwość przedzimowego siewu roślin okopowych. W regionach północnych i strefie środkowej dopuszczalny jest późny siew roślin (pierwsze dziesięć dni czerwca), jeśli w tym czasie temperatura nie przekracza 18-20°C.

Po siewie, w czasie upałów, łóżko podlewa się konewką z przegródką, ale niezbyt dużo, w przeciwnym razie nasiona wejdą głęboko. Roślina potrzebuje wystarczającego podlewania w pierwszym okresie wzrostu. Potem dostaje wystarczającą ilość opadów. I tylko wtedy, gdy lato jest suche, łóżka z roślinami są podlewane raz w tygodniu.

Nie należy dopuścić do zarastania grządek chwastami w okresie wschodzenia oraz w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego, do czasu zakrycia przez wierzchołki rozstawy rzędów.

Chwasty pojawiają się przed plonem i utrudniają kiełkowanie. Bardzo trudno jest dostrzec rzędy upraw na ciągłym, zielonym dywanie.Dlatego rzędy przykrywamy torfem tak, aby były wyraźnie widoczne, a rzędy odchwaszczamy bez obawy o uszkodzenie sadzonek. Bez odchwaszczania w tym okresie rośliny okopowe stają się mniejsze.

Gdy rośliny mają 2 liście, należy je przerzedzić, pozostawiając między sobą odstęp 10 cm, można pozostawić 5-7 cm, a następnie stopniowo je rozsuwać, wykorzystując jako pokarm młode, rosnące rośliny okopowe.

Marchewki są miłośnikami potasu, dlatego podaje się im jeden suplement potasu na sezon. Nawóz potasowy nie powinien zawierać chloru, ponieważ roślina go nie toleruje.

Deformacje korzeni

Często spotykane są okazy wieloogoniaste. Marchew tworzy rozgałęzioną roślinę okopową w następujących przypadkach.

1. Podczas przesadzania. Kultura nie toleruje przeszczepów. Przeszczepione rośliny okopowe zawsze rozgałęziają się. Ich punkt wzrostu znajduje się na końcu korzenia, a po przeszczepieniu korzeń wygina się lub pęka, punkt wzrostu zostaje uszkodzony, a korzeń nie może już rosnąć. Budzą się na nim uśpione pąki, z których każdy wytwarza nowy korzeń.
2. W procesie wzrostu korzeń napotyka kamyk lub grudkę ziemi, której nie jest w stanie pokonać. Następnie oś środkowa przestaje rosnąć i rozwidla się. Gleba pod uprawę powinna być luźna na głębokość 30-40 cm.
3. Nadmierne dawki azotu. Nie należy stosować nawozów w żadnej postaci, a nawet podczas sadzenia nie należy stosować azotu. Pod marchewką nie dodaje się kompostu ani humusu. W żadnym wypadku nie podlewać nawozem do trawy. Jeśli w glebie jest za dużo azotu, warzywo nie tylko rozgałęzia się, ale także pęka i szybko gnije podczas przechowywania. Z tego samego powodu marchewki nie należy sadzić po roślinach strączkowych.
4. Dodanie wapna podczas sadzenia powoduje również rozgałęzianie się korzeni. Podczas sadzenia nie należy dodawać popiołu.

Oprócz rozgałęzień występują inne odkształcenia.Jeśli główny korzeń przechodzi przez gęste warstwy gleby podczas procesu wzrostu, tworzą się na nim zwężenia.

Jeśli w ciągu ostatnich 35-45 dni wzrostu w glebie będzie nadmiar wilgoci, korzenie pękają. Dlatego na 1-1,5 miesiąca przed zbiorem marchwi podlewanie zostaje zatrzymane.

Kiedy kopać marchewki z łóżek

Termin zbioru marchwi zależy od odmiany i terminu siewu rośliny.

1. Wczesne odmiany marchwi można wykopać po 80-90 dniach (odmiany Amsterdamskaya, Parisskaya Karotel).
2. Odmiany średnio sezonowe są gotowe do zbioru po 100-120 dniach. Należą do nich odmiany Nantes i Shantane.
3. Odmiany późne wykopuje się po 120-160 dniach (odmiany Berlicum, Valeria (inna nazwa Flakke)).

Główną oznaką dojrzewania roślin okopowych jest pojawienie się na nich białych włosów - są to korzenie ssące. Jeśli w tym czasie plon nie zostanie wykopany, korzenie wyrosną, sama roślina okopowa stanie się zdrewniała i wykiełkuje.

Każda odmiana musi pozostać w ziemi przez co najmniej 80 dni, wtedy warzywo osiągnie dopuszczalną wielkość do zbioru i zgromadzi się w nim część cukrów.

Późne marchewki, jeśli nie są porośnięte włoskami, można kopać po mrozach, ponieważ uprawa nie boi się zimnej pogody. W ziemi rośliny okopowe wytrzymują temperatury do -5°C bez zamarzania. Po zamrożeniu zawarte w nich gorzkie substancje ulegają zniszczeniu, a marchewki stają się słodkie.

Jeśli na marchewkach nie ma białych włosków, nie można ich wykopać. Zbiory nie są jeszcze dojrzałe, w korzeniach nie zgromadziły się cukry i aminokwasy, procesy metaboliczne są bardzo intensywne. Podczas wcześniejszego kopania marchwi rośliny okopowe nie są przechowywane, szybko gniją lub stają się suche, zwiotczałe i pozbawione smaku. Wczesny zbiór jest dopuszczalny tylko pod warunkiem natychmiastowego przetworzenia plonu.

Zbiór marchwi

Kopać marchewki w suchy, pochmurny i chłodny dzień.Ponieważ rośliny okopowe są długie (15-20 cm), nie ma potrzeby wyciągania ich z ziemi za wierzchołki, często pękają. Aby kopać marchewki, należy lekko zgarnąć ziemię z wierzchołków, a następnie wykopać łopatą, podnosząc marchewki i usuwając je z ziemi. Warzywa o długich korzeniach są wykopywane w najszerszym zakresie, w przeciwnym razie odłamią się.

Nie wykopuj marchewki widłami, ponieważ warzywa korzeniowe łatwo przekłuć, wtedy nie będą przechowywane. Rany korzeniowe goją się szybko, ale nakłucia nie goją się długo. Podczas kopania infekcja często dostaje się do nakłucia, a rośliny okopowe gniją. Podczas przechowywania tkanka wokół nakłucia staje się zdrewniała i szorstka, samo warzywo traci znaczną ilość cukrów i staje się bez smaku.

Odmiany o krótkich owocach (na przykład Karotel) są wyciągane przez wierzchołki, ich rośliny okopowe są krótkie, okrągłe i nie pękają podczas zbioru. Jednak w przypadku bardzo gęstej gleby nawet te odmiany trzeba wykopać.

Wykopane marchewki umieszcza się wzdłuż krawędzi łóżka, a po zbiorach natychmiast rozpoczynają przetwarzanie plonu.

Przygotowanie zbiorów do przechowywania

Przygotowanie plonu do przechowywania odbywa się w ciągu 1-2 dni. Kiedy proces ten się opóźnia, warzywa korzeniowe tracą dużą ilość wilgoci, stają się wiotkie, następuje proces niszczenia cukrów, a warzywa tracą smak. Przygotowanie do przechowywania polega na:

• usuwanie blatów;
• mycie warzyw korzeniowych;
• górne wykończenia;
• sortowanie plonów;
• wysuszenie.

Zdejmowanie szczytów. Natychmiast po wykopaniu marchwi wszystkie wierzchołki są usuwane. Liście bardzo silnie odparowują wodę, a jeśli nie zostaną przycięte na czas, rośliny okopowe więdną. Wierzch można skręcić lub pokroić nożem

Mycie. Po usunięciu wierzchołków warzywa korzeniowe są myte. Możesz dodać nadmanganian potasu do pojemnika z wodą, aż zmieni kolor na lekko różowy.Roztwór dezynfekuje warzywa, dzięki czemu są one znacznie lepiej przechowywane. Nie trzeba myć plonu, nie wpływa to w żaden sposób na jego jakość. Mycie ma raczej charakter estetyczny: umyte marchewki są przyjemniejsze do zbierania niż brudne z grudkami ziemi.

Przycinanie góry. Podczas procesu mycia z marchwi usuwa się zielony wierzchołek, w którym znajduje się punkt wzrostu. Wydłuża się okres przydatności do spożycia takich warzyw, odparowują mniej wilgoci i nie kiełkują podczas przechowywania. Podczas prania konieczne jest przycięcie blatu, jeśli zostanie on usunięty wraz z blatami, może wystąpić infekcja.

Sortowanie. Podczas mycia marchewki są natychmiast sortowane. Rośliny okopowe, które są popękane, chore lub uszkodzone podczas zbioru, są odrzucane. Okazy takie nie są przechowywane, gdyż stanowią źródło zakażenia całej uprawy.

Brzydkie warzywa korzeniowe są przechowywane osobno. Pomimo nieatrakcyjnego wyglądu marchewka wieloogoniasta nie leży gorzej niż zwykłe okazy.

Pozostałą część zbiorów sortuje się według wielkości korzeni na duże, średnie i małe. Małe marchewki są zwykle luźne i szybciej więdną, dlatego przechowuje się je osobno.

Suszenie plonów. Umyte warzywa korzeniowe suszy się przez 3-4 godziny na zewnątrz lub 6-7 godzin pod baldachimem. Warzywa układa się w jednej warstwie i regularnie obraca. W słoneczny dzień zbiory suszy się pod baldachimem. Następnie umieszcza się je w ciemnym i chłodnym miejscu, najlepiej w temperaturze nie przekraczającej 8-10°C na 7-10 dni. W tym czasie marchew tworzy skórkę, rany goją się i identyfikowane są wszystkie okazy nienadające się do przechowywania. Po wysuszeniu warzywa są ponownie sprawdzane i przechowywane.

Podstawowe zasady przechowywania marchwi zimą

Marchew jest trudniejsza w konserwacji niż buraki. Wczesne odmiany nie są przechowywane w żadnych warunkach. Uprawia się je na sprzedaż, z przeznaczeniem do konserw, spożycia i przetwórstwa w okresie letnim.Odmiany średnie i późne przechowuje się do wiosny w odpowiednich warunkach. Najważniejsze jest ograniczenie parowania wilgoci z powierzchni warzyw. Warzywa o krótkich korzeniach psują się najszybciej. Im dłuższe i szersze warzywo, tym jest stabilniejsze.

Okres spoczynku marchwi jest krótszy i głębszy niż buraków, oddychają one intensywniej i wcześniej kiełkują. Aby wydłużyć okres przydatności do spożycia, należy ściśle przestrzegać wymagań dotyczących przechowywania tej rośliny okopowej.

1. Temperatura powietrza +1-3°C.
2. Wilgotność 85-95%.
3. Stały dopływ świeżego powietrza.
4. Ciemność. Pod wpływem światła cukry zawarte w warzywie szybko ulegają zniszczeniu.

Temperatura i wilgotność podczas przechowywania nie powinny ulegać dużym wahaniom.

Marchew można przechowywać zimą, jeśli spełnione są te warunki. Najłatwiej jest mieszkańcom prywatnych domów, tam zawsze jest miejsce na żniwa. W mieszkaniach zbiory przechowywane są na balkonie, w lodówce, spiżarni, piwnicy lub w budynkach niemieszkalnych: szopach, garażach.