Środki ludowe na stonka ziemniaczana

Stonka ziemniaczana jest bardzo wytrwała, więc wszystkie środki ludowe są mniej skuteczne niż pestycydy. Ale czasami można sobie poradzić tylko z nimi, bez użycia środków chemicznych.

Cechy stonki ziemniaczanej

Stonka ziemniaczana nie ma praktycznie żadnych naturalnych wrogów. Jego ciało zawiera toksyczne substancje, które czynią go niejadalnym dla zwierząt, większości ptaków i owadów.

Samica chrząszcza składa ogromną liczbę jaj, średnio 750–850, ale w niesprzyjających latach do 2–3 tys. W sezonie na południu pojawiają się 2-3 pokolenia szkodników, 1 w strefie środkowej, a w sprzyjających warunkach 2. Jaja szkodników zjadają larwy biedronek, siateczek i chrząszczy biegaczowatych. Ale wszystkie te owady nie są w stanie w jakiś sposób regulować liczby szkodników, ponieważ Kolorado rozmnaża się w znacznie większej liczbie niż entomofagi.

Stonka ziemniaczana jest bardzo odporna. W poszukiwaniu pożywienia jest w stanie pokonywać tysiące kilometrów. W przypadku braku głównych źródeł pożywienia - ziemniaków i bakłażanów - chrząszcz zjada uprawiane i dzikie rośliny z rodziny psiankowatych: pomidory, paprykę, tytoń, pęcherzycę itp.

Rzeki i jeziora nie są przeszkodą dla mieszkańców Kolorado.

W niebezpieczeństwie chrząszcze i larwy nie chowają się, lecz padają z podniesionymi łapami i udają martwe. To znowu jest sygnał dla ptaków, że nie są jadalne.

Chrząszcze zimują w glebie, schodząc na głębokość do 60 cm, przy braku pożywienia chrząszcze Colorado potrafią wejść w długą diapauzę (do 2 lat), zachowując jednocześnie żywotność. Wszystko to znacznie komplikuje walkę ze stonką ziemniaczaną nie tylko środkami ludowymi, ale także silniejszymi lekami.

Na terytorium Rosji szkodniki nie występują w północnych i najbardziej wschodnich regionach Syberii.W środkowej strefie w ciągu ostatnich 15 lat liczba szkodników znacznie spadła. W domkach letniskowych występują pojedyncze okazy, a na nasadzeniach przemysłowych jest niewiele szkodników. Na południu jest ich ogromna liczba. Powodują znaczne szkody w uprawach, ale przede wszystkim w bakłażanach i pomidorach. Na południu uprawia się znacznie mniej ziemniaków.

Kolekcja ręczna

Metodę tę stosuje się w przypadku niewielkiej liczby szkodników. Już na sadzonkach ziemniaków zaczynają pojawiać się chrząszcze, larwy i składanie jaj. Dlatego działka jest kontrolowana przynajmniej 2 razy w tygodniu. Aby zebrać larwy i chrząszcze, weź butelkę z zakrętką, do której wlewa się stężony roztwór soli lub sody.

Ciało larwy jest delikatne i miękkie, a jeśli dostanie się do stężonego roztworu, ulega oparzeniu i obumiera. Ale nawet martwe larwy nie toną.

Zasady zbierania.

1. Na sadzonkach składanie jaj odbywa się na górze. Na dojrzałych krzakach - na niższym i środkowym poziomie. Larwy wyłaniające się z jaj przemieszczają się bliżej wierzchołka, żerując na delikatniejszych liściach. Starsze larwy mogą schodzić niżej i żerować na starszych liściach. Dlatego sprawdzają krzaki od góry do ziemi. Liście zawierające składanie jaj są odrywane. Niepożądane jest kruszenie jaj na liściu, ponieważ uwalnia się ostro pachnący żółtawy płyn, co następnie prowadzi do wysychania liścia. Przy dużym składaniu cieczy płyn spada na sąsiednie liście, a one również stopniowo marszczą się i wysychają.
2. Nie rozgniatać chrząszczy i larw między rzędami. Na polu ziemniaków gleba jest dość luźna, więc po naciśnięciu owada szybko zakopuje się w ziemi i z reguły nie można go zmiażdżyć.Po pewnym czasie szkodnik pojawia się ponownie i kontynuuje żerowanie i rozmnażanie.
3. Zbierz wszystkie larwy, które właśnie wykluły się z jaj. Są bardzo małe i trudne do zebrania, ponieważ zwykle osiadają na wierzchołku w miejscu wzrostu lub pomiędzy małymi liśćmi, skąd trudno je zdobyć. Ale nie możesz ich zostawić. Aby zebrać takie drobne rzeczy, jeśli to możliwe, opłucz wierzch krzaka w wiadrze z wodą lub usuń je wacikiem nasączonym roztworem sody.
4. Jeśli na krzakach jest duża liczba chrząszczy, zamiata się je miotłą do wiadra z wodą, które szybko przykrywa się pokrywką.

Jaki rodzaj drobiu zjada stonki ziemniaczane?

Perliczki, indyki, kuropatwy szare i bażanty mogą żerować na stonki ziemniaczanej. Ptaki przyzwyczajone do zjadania tego szkodnika są w stanie w ciągu kilku dni pozbyć się z pola zarówno chrząszczy, jak i larw, a także jaj. Perliczki i indyki są lepiej przystosowane do naszego klimatu, dlatego są częściej hodowane.

Dobrze odżywiony ptak niechętnie zbiera szkodniki, dlatego pisklęta uczą się jeść stonki ziemniaczanej od trzeciego tygodnia życia. W tym celu do karmy dodaje się starte ziemniaki, aby przyzwyczaić pisklęta do jej zapachu. Po 1-2 tygodniach do ziemniaków dodaje się rozdrobnione larwy i chrząszcze. Po takim przygotowaniu trzymiesięczne pisklęta można wypuścić na pole ziemniaków. Perliczki i indyki nie grabią ziemi i nie depczą roślin jak kurczaki, zbierają owady z krzaków ziemniaków.

W Kolorado polują także bażanty i kuropatwy szare, ale słabiej przystosowują się do naszych warunków i dlatego są mniej powszechne.Można je wypuścić na poletkę z ziemniakami, należy jednak uważać, aby nie zdeptały roślin.

W przypadku wykorzystywania ptaków do zwalczania ziemniaków w Kolorado zabrania się traktowania ziemniaków jakimikolwiek pestycydami (w tym przeciwko chorobom). Po zabiegu ptaki można wypuszczać na pole po 15 dniach.

Dość skuteczna metoda, drób gwarantuje całkowite zniszczenie szkodnika przez cały sezon.

Metody suche

Pułapki na ziemniaki

Ta ludowa metoda sprawdza się wiosną, kiedy z ziemi wyłaniają się zimowane chrząszcze. Pokrojone bulwy ziemniaka układa się obok działki ziemniaków. Chrząszcze gromadzą się w dużych ilościach na taką przynętę.

Zamiast bulw można użyć obierek ziemniaczanych. Są one ułożone w stosy na obwodzie pola. Środki czyszczące muszą być świeże. Suszona skórka traci wartość odżywczą dla szkodnika. Na przynęcie zgromadzi się duża liczba szkodników, po czym czyszczenie zostanie oblane naftą i podpalone. Jeśli nie można podpalić czyszczenia, owady zbiera się ręcznie.

W okresie kiełkowania, gdy wierzchołki osiągają wysokość 5-10 cm, ziemniaki unoszą się w górę, całkowicie przykrywając sadzonki ziemią i niszcząc rośliny ziemniaka Colorado za pomocą przynęt.

Skrobia kukurydziana

Metoda jest dobra na małą działkę z umiarkowanym rozprzestrzenianiem się szkodników owadzich. Wieczorem wierzch posypujemy skrobią kukurydzianą lub mąką. Po opadnięciu rosy skrobia pęcznieje i po zjedzeniu przez larwy zatyka żołądek. Larwy przestają żerować i giną. Jednak nawet przy braku rosy skrobia pęcznieje w żołądku owada, dopiero jego śmierć następuje nieco później.

Popiół

Mokre krzewy są silnie zapylane popiołem. Zawiera dużo potasu, a gdy dostanie się do żołądka owada, powoduje nieodwracalne zmiany w układzie nerwowym i trawiennym, prowadząc do śmierci szkodnika. Popiół nie jest rozpylany na suche krzaki, ponieważ jest rozwiewany przez wiatr i jest mało przydatny. Jeśli blaty są suche, to przed natryskiem zwilża się je wodą.

Film o walce ze stonką ziemniaczaną za pomocą środków ludowych:

Bezużyteczne i niebezpieczne metody

1. Wypełnianie rzędów świeżymi trocinami. Nie odstraszy to chrząszczy, zwłaszcza gdy populacja szkodników jest duża. Zmarnowana energia i czas. Ponadto świeże trociny znacznie zmniejszają ilość azotu w glebie i uwalniają substancje żywiczne, które utrudniają wzrost ziemniaków.
2. Dodawanie igieł sosnowych i trocin sosnowych do dołka podczas sadzenia. Świeże trociny pobierają azot z gleby, a ponadto silnie ją zakwaszają. Na glebach kwaśnych wpływa to niekorzystnie na plony. Lepiej nie stosować tej popularnej metody.
3. Pudrowanie cementem lub gipsem. W kontakcie z wodą substancje twardnieją i tworzą skórkę na liściach. W rezultacie fotosynteza ulega pogorszeniu, a wzrost spowalnia, ale liczba szkodników nie zmniejsza się po tym zabiegu, ponieważ nie je on takich liści.
4. Skórka cebuli. W borowikach układa się gnijącą cebulę i łuski. Ale tylko nieznacznie odstraszają chrząszcze, nie ma to wpływu na larwy.

Wszystkie te rady to zmarnowana praca.

Rozpylający

Wśród środków ludowych do zwalczania stonki ziemniaczanej najczęściej stosuje się musztardę, ocet, ostrą paprykę, smołę i inne.

Musztarda. W wiadrze z wodą rozpuścić 150 g musztardy suchej, dodać 100 ml 9% octu, wymieszać. Przetwarzaj ziemniaki.

Napar z ostrej papryki. Rozcieńczyć 50 g mielonej czerwonej papryki w wiadrze z wodą i spryskać ziemniaki. Larwy w każdym wieku umierają. Napar jest bardzo gorący i żrący, należy pracować z nim w rękawiczkach, masce i okularach ochronnych. Nie przekraczać stężenia roztworu, w przeciwnym razie możesz spalić liście.

Smoła brzozowa. Rozcieńczyć 2 butelki smoły (sprzedawanej w aptekach) w 5-8 litrach wody, potraktować działkę w okresie intensywnego lotu chrząszczy. Zapach smoły odstrasza owady, będzie ich nieco mniej. Smoła szybko znika, dlatego po 10 dniach zabieg powtarza się.

Glistnik. Posiekaj 1,5 kg świeżej trawy, zalej 10 litrami wrzącej wody, pozostaw na 2-3 godziny. Odcedź, do gotowego roztworu dodaj 10 ml chlorku wapnia. Leczenie zmniejsza aktywność i apetyt larw.

Orzech włoski. 1 kg liści i zielonych owoców zalewa się wrzącą wodą i pozostawia na 5 dni, następnie filtruje i opryskuje działkę.

Z suszonych liści i kawałków orzecha można przygotować napar. 400 g surowców zalewa się wrzącą wodą i pozostawia na 7 dni.

Garbniki zawarte w surowcach powodują nieodwracalne zmiany w owadach i prowadzą do ich śmierci.

Bezużyteczne metody

Nie wszystkie środki ludowe na stonka ziemniaczana są równie skuteczne, leczenie niektórymi z nich jest całkowicie bezużyteczne.

Przetwarzanie ziemniaków z naparem z wierzchołków pomidorów. Kolorady jedzą rośliny z rodziny psiankowatych, do których należą pomidory. A opryskiwanie nim pola ziemniaków przyciągnie tylko ogromną liczbę szkodników. Przenosi także choroby wspólne dla wszystkich psiankowatych. Chrząszczom nie zabraknie takiego przysmaku 2 w 1.Zabieg ma sens przeprowadzać tylko w celu jednoczesnej eksterminacji ogromnej liczby szkodników.

To samo dotyczy naparu tytoniowego. Tytoń należy do rodziny psiankowatych. Przy obfitych zapasach pożywienia nie jest to dla chrząszcza priorytet, jednak jego napar nie odstraszy i na pewno nie spowoduje śmierci szkodnika.

Sadzenie pola ziemniaków wzdłuż obwodu z roślinami o ostrym zapachu (nagietek, nagietki, czosnek) nie odstrasza kolorado. Z wieloletnich obserwacji wynika, że ​​nawet jeśli na ziemniakach rośnie czosnek czy nagietek, nie wpływa to w żaden sposób na liczebność szkodnika.

Wniosek

Większość ludowych metod kontroli ma charakter zapobiegawczy. Metody eksterminacji wpływają głównie na jeden etap rozwoju owadów (chrząszcze lub larwy). Środki ludowe nie działają na jaja szkodników. Poza tym efekt stosowania tradycyjnych metod rozwija się bardzo powoli. Mają zastosowanie w rejonach o niskim stężeniu szkodników, gdzie są w pełni uzasadnione. W regionach o wysokich stężeniach są one nieskuteczne.

Podobne artykuły:

1. Choroby ziemniaków
2. Szkodniki ziemniaków
3. Najskuteczniejsze środki chemiczne przygotowania do zwalczania stonki ziemniaczanej
4. Jak karmić ziemniaki w różnych okresach sezonu wegetacyjnego