Malina Tarusa: sadzenie i pielęgnacja, zdjęcia i recenzje ogrodników

Malina Tarusa to pierwsza i już dość popularna odmiana wśród ogrodników i ogrodników, wyhodowana w wyniku prac hodowlanych. Ta słynna roślina jagodowa ma wiele zalet i ma swoje własne cechy. Uprawiając maliny Tarusa, należy znać i ściśle przestrzegać wszystkich zasad sadzenia i pielęgnacji ich.Tylko odpowiedzialne podejście do tych kwestii doprowadzi do dobrych zbiorów. W tym artykule znajdują się szczegółowe informacje na temat odmiany, jej zalet, metod rozmnażania i niuansów pielęgnacyjnych.

Tak wygląda krzak maliny Tarusa

 

Treść: Opis odmiany Technologia sadzenia drzewek malinowych Cechy opieki Kształtowanie i przycinanie Metody reprodukcji Przygotowania do zimy Choroby i szkodniki Recenzje o malinach Tarusa

 

Opis odmiany

Profesor i doktor nauk, słynny hodowca i odważny eksperymentator Wiktor Walerianowicz Kichin wraz ze swoimi kolegami dokonał pod koniec lat dziewięćdziesiątych prawdziwego odkrycia w ogrodnictwie. Opiera się na „genie dużych owoców”, dzięki któremu pojawiła się niezwykła odmiana malin wielkoowocowych. Malina Tarusa powstała w wyniku skrzyżowania letnich odmian Shtambovy 1 i Stolichnaya.

Po prawidłowym uformowaniu korony plon przyjmuje postać drzewa.

 

Kompaktowa odmiana o średnio wczesnym dojrzewaniu i atrakcyjnym wyglądzie. Każda roślina może wytworzyć od sześciu do dziesięciu pędów. Wysokość prostych, mocnych i elastycznych pędów zależy od lokalnego klimatu i może wahać się od stu dwudziestu do stu pięćdziesięciu centymetrów. Średnia średnica pędu wynosi około dwóch centymetrów. Każdy z nich pokryty jest lekkim pokwitaniem i lekkim nalotem woskowym.

W pierwszych latach po posadzeniu rośliny prawie nie wytwarzają pędów. W przyszłości jego ilość wzrośnie ze względu na rozwój systemu korzeniowego.

Film opisujący odmianę maliny Tarusa:

Na początku czerwca krzewy pokryte są dużymi białymi kwiatami o średnicy około półtora centymetra. W lipcu Tarusa zaczyna przynosić owoce.Jagody o wydłużonym kształcie różnią się od innych odmian dużym rozmiarem: waga - od sześciu do dwunastu (czasami do piętnastu) gramów, szerokość - do dwóch i pół centymetra, długość - do trzech i pół centymetra. Miąższ jest gęsty, soczystość średnia, smak lekko kwaśny. Nasiona w owocach praktycznie nie są wyczuwalne, są bardzo małe. Aromat malin jest bogaty i trwały. Wydajność z jednego krzaka wynosi ponad cztery kilogramy.

Cechy i zalety

• Odmiana daje niezmiennie wysokie plony, które są łatwe w transporcie i przechowywaniu. Dzięki gęstej miazdze jagody pozostają nienaruszone podczas transportu i nie wyciekają.
• Twarde i mocne pędy wyróżniają się brakiem cierni, łatwo utrzymują plon i nie wymagają dodatkowego podparcia. Owoce są łatwe i wygodne w zbiorze.
• Okres owocowania trwa od połowy lata do początku września.
• Uprawy z już uformowaną koroną nie zajmują dużo miejsca na działce, są zwarte i bardzo dekoracyjne.
• Odmiana jest rekordzistką pod względem zimotrwalości, ponieważ toleruje nawet trzydziestostopniowe mrozy. Nadaje się do uprawy w różnych warunkach klimatycznych. W regionach o bezśnieżnych zimach rośliny muszą być przykryte już przy minus dwudziestu pięciu stopniach.
• Silna odporność sprawia, że ​​roślina jest odporna na wiele chorób i odporna na różne szkodniki.
• Cechy pielęgnacji obejmują zamiłowanie malin do nawadniania kroplowego i nawożenia organicznego, ściółkowanie obszaru korzeniowego i luźną glebę.

Aplikacja

Maliny Tarusa mają uniwersalne zastosowanie. Latem możesz cieszyć się świeżymi jagodami. Robią pyszne desery, koktajle, sałatki owocowe i jagodowe. Owoce można zamrażać i suszyć.Nadają się do dżemów i konfitur, kompotów i soków, galaretek i likierów. Jagody dodaje się do herbaty i wykorzystuje do pieczenia. Owoce i liście są niezwykle przydatne na przeziębienia, problemy jelitowe i słabą odporność.

Sadzenie i pielęgnacja malin Tarusa

Daty lądowania

Przeżywalność sadzonek w nowym miejscu zależy od prawidłowego terminu sadzenia. Tarusa można sadzić wczesną wiosną (około połowy marca lub na początku kwietnia), gdy roztopił się cały śnieg, lub jesienią - w pierwszej połowie września. Dokładniejsze daty ustalane są z uwzględnieniem warunków klimatycznych każdego regionu.

Jesienne sadzenie malin Tarusa:

Wybór lokalizacji

Malina preferuje jasne, otwarte przestrzenie z minimalnymi przeciągami i podmuchami wiatru. Wilgotność gleby powinna być umiarkowana, dlatego lepiej wybrać małe wzniesienia lub zbudować nasypy. Optymalna głębokość wód gruntowych wynosi co najmniej sto pięćdziesiąt centymetrów. Możesz sadzić rośliny jagodowe na obwodzie - wzdłuż płotów. Ale w pobliżu nie powinno być żadnych wysokich drzew ani budynków.

Ważny! Chociaż maliny są rośliną kochającą wilgoć, absolutnie nie tolerują stojącej wody i terenów podmokłych.

Skład gleby musi być pożywny i maksymalnie wzbogacony w przydatne pierwiastki, a struktura musi być luźna i oddychająca. Odpowiednie są obszary piaszczyste i gliniaste o niskim poziomie kwasowości.

Zaleca się umieszczanie Tarusa z dala od grządek z niektórymi uprawami warzyw i jagód: truskawkami, poziomkami, pomidorami, ziemniakami.

Odniesienie! W regionach południowych rośliny będą wymagały jasnego cienia, szczególnie w godzinach południowych.

Przygotowanie gleby

Jeśli poziom kwasowości gleby na tym obszarze jest wysoki, przed sadzeniem dodaj roztwór wapna (około ośmiuset gramów na metr kwadratowy). Ważne jest również odpowiednie odżywianie gleby. Aby to zrobić, na każdy metr powierzchni potrzebne będą: jedno fasetowane szkło popiołu drzewnego, sto pięćdziesiąt gramów złożonych nawozów mineralnych i około dwóch dużych wiader zgniłej próchnicy. Na obszarach gliniastych zaleca się dodanie torfu.

Po posadzeniu sadzonki należy dobrze podlać

 

Głębokość lądowiska wynosi około pięćdziesiąt centymetrów, szerokość sześćdziesiąt. Odstęp między nasadzeniami wynosi jeden metr, między rzędami - co najmniej półtora metra.

 

Technologia lądowania

Bezpośrednio przed sadzeniem do każdego otworu dodaje się kompost, trociny, popiół drzewny lub roztwór ptasich odchodów i podlewa. Sadzonkę umieszcza się na środku, posypuje ziemią, zagęszcza wokół pnia i obficie podlewa. Następnie wszystkie pędy są odcinane, pozostawiając około trzydziestu centymetrów nad ziemią, a wokół sadzonek nakładana jest warstwa ściółki torfu, łuski słonecznika lub próchnicy.

Uwaga! Przez pierwsze trzy do czterech dni młode rośliny muszą być zacienione przed palącym słońcem.

Cechy opieki

Zasady podlewania

Tarusa to odmiana kochająca wilgoć, wymagająca regularnego umiarkowanego podlewania. Doświadczeni ogrodnicy zalecają stosowanie różnych metod i technik nawilżania:

• nawadnianie kroplowe;
• podlewanie przez bruzdy utworzone przy uprawach;
• drobna ilość.

Równie niebezpieczne dla Tarusy są susza i nadmiar wilgoci.

 

Uprawy jagodowe należy podlewać terminowo i w odpowiednich ilościach.Na etapie tworzenia liści i kwitnienia krzewy potrzebują od pięciu do siedmiu litrów wody, a na etapie tworzenia jajników i owocowania każde dorosłe drzewo potrzebuje od półtora do dwóch wiader wody do nawadniania. Częstotliwość nawilżania zależy od warunków pogodowych i warunków glebowych.

Pielęgnacja malin standardowych wczesną wiosną:

Stosowanie nawozów i nawozów

Aby uzyskać dobre zbiory, nie można obejść się bez nawożenia. Nawozy organiczne i mineralne należy stosować regularnie i umiejętnie, w ściśle określonych ilościach i na określonych etapach rozwoju maliny.

Notatka! Przed zastosowaniem nawozu należy odchwaścić maliny w rzędach i między rzędami, następnie spulchnić glebę i obficie ją zwilżyć. Nawozów nie można stosować na suchą glebę.

Wczesną wiosną pod każdym drzewem dodaje się od dwóch i pół do trzech litrów roztworu (pięćdziesiąt gramów mocznika i dziesięć litrów wody) i szklankę popiołu. Możesz użyć azotanu amonu w ilości dziesięciu gramów na metr kwadratowy.

W drugiej połowie maja lub na początku sezonu letniego maliny karmi się naparem dziewanny przygotowanym z wiadra wody i pięciuset mililitrów dziewanny. Na każdą sekcję metrową wystarczy pięć litrów.

 

Na początku jesieni można zastosować suche nawozy. Wokół każdego drzewa rozsypany jest granulowany superfosfat i sól potasowa, popiół drzewny lub humus.

Jak dbać o malinę Tarusa:

Kształtowanie i przycinanie drzewa malinowego

Ta procedura nie tylko poprawia wygląd plonów i ułatwia zbieranie jagód, ale także wzmacnia zdrowie maliny i pomaga zwiększyć produktywność.

Pierwsze przycinanie przeprowadza się, gdy wysokość głównego pnia osiągnie znak metra.Zaleca się skrócenie go o około dziesięć do piętnastu centymetrów. Ta fryzura doprowadzi do powstania i rozwoju bocznych gałęzi.

Tworzenie drzewa malinowego

 

W miesiącach letnich wierzchołki rosnących pędów bocznych są ściskane, tworząc piękną kulistą koronę. Wskazane jest również pozbycie się nadmiaru pędów korzeniowych. Powinni pozostać tylko najpotężniejsi i zdrowi.

Przycinanie jesienne jest procedurą obowiązkową. Zdrewniałe dwuletnie pędy zaleca się wycinać u nasady, natomiast młode pędy roczne jedynie skracać. Konieczne jest pozostawienie wysokości nie większej niż sto trzydzieści do stu pięćdziesięciu centymetrów. Po przycięciu na krzaku powinno pozostać od sześciu do siedmiu najsilniejszych i najsilniejszych gałęzi, całą resztę należy usunąć.

Reprodukcja malin Tarusa

    Sadzonki korzeniowe

Ta metoda rozmnażanie malin używany tylko jesienią. Dorosłe drzewo malinowe należy ostrożnie wykopać, wybrać korzenie z pąkami i wyciąć sadzonki o długości co najmniej dziesięciu centymetrów.

Ważny! Każda sadzonka powinna mieć dwa (lub co najmniej jeden) zdrowe pąki. Z jednej dorosłej rośliny nie można pobrać więcej niż trzy do czterech sadzonek.

W ciepłym południowym klimacie przygotowane sadzonki można natychmiast posadzić w ziemi na głębokość pięciu centymetrów, obficie zwilżyć glebę i przykryć przezroczystą folią z tworzywa sztucznego, aż pojawią się kiełki. Sadzonki można przechowywać do wiosny w skrzynkach do sadzenia z mieszanką piasku i torfu (proporcje torfu i piasku rzecznego wynoszą 1 do 1) w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze od zera do plus czterech stopni. Sadzonki przenosi się na miejsce stałe w drugiej połowie kwietnia.

Rozmnażanie przez pędy jest najprostszą metodą, najczęściej stosowaną przez ogrodników.

 

  Przerost

Pędy to praktycznie gotowe sadzonki, dlatego ta metoda jest bardziej popularna wśród ogrodników. Pędy boczne wyrastające z korzeni są ostrożnie wykopywane, oddzielane od rośliny matecznej i natychmiast sadzone w nowym miejscu. Każdy pęd korzeniowy musi mieć część korzenia i zdrowe pąki. Powinien być wolny od oznak chorób i szkodników, średnia średnica wynosi osiem milimetrów.

 

Przygotowania do zimy

Przygotowanie maliny do zimowania to cały kompleks obowiązkowych procedur i środków - przycinanie, nawożenie, leczenie zapobiegawcze i budowa schronienia.

• Należy przyciąć wszystkie pędy niepotrzebne i bezużyteczne, a także pędy chore, uszkodzone i nieżywotne oraz wierzchołki gałęzi dwuletnich i starszych.
• Po zakończeniu owocowania zubożoną glebę zasila się nawozami zawierającymi potas, fosfor i siarczan amonu (około dwustu pięćdziesięciu gramów produktu na metr powierzchni).
• W ramach profilaktyki przeciwko chorobom i szkodnikom zaleca się opryskiwanie upraw malin roztworami dezynfekcyjnymi. Możesz użyć roztworu siarczanu żelaza.
• W zimnych regionach z dużą ilością śniegu krzaki są nim pokryte, a na innych obszarach można wykorzystać opadłe liście. Optymalna warstwa liści ma trzydzieści centymetrów i więcej.

Uwaga! W regionach północnych, gdzie mrozy spadają poniżej trzydziestu stopni, krzewy należy przykryć na początku października. Przed nadejściem mrozu gałęzie dobrze się wyginają i można je łatwo zamocować na wysokości trzydziestu do czterdziestu centymetrów nad ziemią. W regionach centralnych i południowych maliny nie będą potrzebowały schronienia.

Przygotowanie standardowych malin do zimowania:

 

Choroby i szkodniki

Odmiana Tarusa jest wysoce odporna na szkodniki i większość chorób, jednak w rzadkich przypadkach mogą pojawić się takie problemy.

Możliwą chorobą maliny jest chloroza. Rozwija się z powodu niewystarczającego lub nadmiernego podlewania, a także braku niektórych składników odżywczych w glebie. Na liściach pojawiają się żółte lub jasnozielone plamy, a wydajność spada. Aby przywrócić normalne życie, ważne jest znormalizowanie reżimu podlewania i nawożenia.

Najczęstszym szkodnikiem malin są mszyce. Bardzo szybko rozprzestrzenia się wzdłuż gałęzi i wysysa z nich sok, co prowadzi do wysychania blaszek liściowych. Aby pozbyć się tej plagi, należy oderwać uszkodzone liście lub całkowicie odciąć wierzchołki zainfekowanych pędów.

W przypadku braku środków zapobiegawczych na malinach mogą pojawić się chrząszcze malinowe, ryjkowce lub ćmy malinowe. Szkodniki można niszczyć za pomocą środków chemicznych (na przykład leku BI 58) lub metod i środków ludowych. Do tych celów użyj naparu czosnkowego lub pieprzowego, proszku tytoniowego i innych sprawdzonych przepisów.

 

Istnieje kilka obowiązkowych praktyk rolniczych, które zapewnią, że choroby i szkodniki nigdy nie będą przeszkadzać Tarusie.

• Regularnie wczesną wiosną i jesienią należy całkowicie oczyścić malinę z resztek roślinnych.
• Zainfekowane i ścięte pędy należy wypalić z ogrodu.
• W ciepłym sezonie ważne jest terminowe spulchnienie i odchwaszczenie gleby.
• Jesienią konieczne jest głębokie kopanie odstępów między rzędami.
• Aby odeprzeć szkodniki, użyj nagietka, wrotyczu pospolitego, a nawet zwykłego koperku jako roślin sąsiadujących.

Recenzje z forów o malinach Tarusa

Oleg S.

„Plony są wysokie, jagody duże, ale smak nie jest zbyt dobry. Rozmnażamy się przez odrosty korzeniowe. Daje dużo potomstwa (może dlatego, że gleba jest dobra). Odmiana jest bardziej zbywalna, jagody można przenosić, ale są nieco mdłe.
Ale możliwość uprawy bez podwiązki jest przesadzona - podczas dojrzewania jagód pędy wyginają się nawet przy lekkim wietrze.

Marina A.

„Tak naprawdę popularna plotka, jak to często bywa, nieco przesadziła: maliny Tarusa można uznać za drzewo o bardzo dużej rozciągłości, to tylko krzaki, na których jagody rosną na wierzchu, a nie w całym krzaku... Te jagody są najczęstsze w smaku, no, może trochę słodsze od zwykłych malin. A jednak nawet ta niewielka różnica w tej odmianie sprawia, że ​​jest ona dziś bardzo popularna wśród ogrodników!”

Aleksandra K.

„Nie mógłbym być szczęśliwszy z moją Tarusą. Krzewy naprawdę kłaniają się od obfitych zbiorów. Dojrzewa u mnie około 5 lipca. Nie przecieka bardzo długo i jest bardzo smaczna, tę odmianę przechowujemy tylko dla siebie, jako późną. Bardzo produktywny, przenośny. Nie mam zamiaru tego zmieniać nawet w odległej przyszłości, nie szukają dobra w dobrym.

Iwan, 42 lata, Twer

„W zeszłym roku kupiłam sadzonki tej maliny skuszona reklamą. Na początku interesujące było tworzenie standardowych krzewów. Udało się, ale i tak jestem rozczarowany. Sprzedawca obiecał coś wyjątkowego zarówno pod względem wydajności, jak i smaku, ale okazało się, że wszystko było bardzo przeciętne. Cieszyłem się, że podwiązka nie jest potrzebna, nie ma kolców i powstaje kilka dodatkowych pędów, ale to w zasadzie wszystkie zalety.Teraz istnieją odmiany tak smaczne i płodne, że nie szkoda ich wiązać i przerzedzać ze względu na żniwa. Ta ma duże jagody, ale smak nie jest wcale imponujący.

Irina, 58 lat, obwód moskiewski

„Posadziłam maliny Tarusa do testów (znajomy dał mi kilka ukorzenionych sadzonek). Nie zacząłem tworzyć „drzew”, chociaż wiedziałem, że to robią. Bardziej interesowały mnie takie właściwości jak możliwość uprawy bez podpór i słabe „rozrastanie się” pędów. Posadziłam je jak zwykłe maliny (3 pędy na krzak), podlałam, ściółkowałam i lekko nakarmiłam. Krzewy nie były chore, było sporo jagód. Smak nie wydawał się najjaśniejszy, ale jagody dojrzały duże i gęste, więc łatwo je zamrozić. Jesienią wycinam pnie owocujące, a młode skracam. Byłam zbyt leniwa, żeby je zgiąć (były za grube) i na próżno: prawie wszystkie szczyty zostały złapane przez szron. Teraz krzewy ożyły i kwitną. Mam nadzieję, że będą żniwa.”

Diana W.

„Uprawiamy Tarusę od dawna, mój ojciec zasadził pierwsze kiełki, gdy byłam uczennicą. Obecnie na daczy rośnie około sześciu odmian malin, ale Tarusa wyróżnia się bardzo korzystnie dużymi i pięknymi jagodami o wspaniałym aromacie.

Oleg S.

«Moja Tarusa jest w tym roku zamarznięta, być może z powodu wiatrów i silnych mrozów na obszarach niezaśnieżonych. Było żniwo, ale słabe, jagody były duże, ale bez smaku i rozwidlone. Jeszcze nie zdecydowałem – może to usuną.”

Nikołaj K.

„Odmiana jest bardzo produktywna. Wcale nie małe, wszystkie duże. Kolor jagody jest oryginalny, malinowy. Kształt jagód jest idealny i piękny. Jagoda nie kruszy się, pestki są mocno przymocowane. Nie kruszy się po przejrzeniu. Nie ma rozwidlonych. Nie smakuje wspaniale. Witaminy z niego zawarte są doskonałe. Dopóki jajnik nie będzie stał jak drzewo, pęd będzie prosty jak płot.Ale kiedy jajnik zaczyna się zapełniać - główka krzaka opada pod ciężarem - należy go związać. Nie daje dużego wzrostu. Pędy są pozbawione kolców. Choroby nie zaobserwowałem, odmiana najbardziej bezproblemowa. Mrozoodporność jest doskonała, nigdy nie zamarzła.”

   Może zainteresuje Cię:

1. Sadzenie i pielęgnacja malin w otwartym terenie
2. Jeżyny ogrodowe: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie, fot
3. Najlepsze odmiany malin czarnych z opisami i recenzjami ogrodników
4. Najlepsze odmiany malin żółtych z opisami, zdjęciami i recenzjami
5. Bajka o malinach: opis, zdjęcie, zasady sadzenia i pielęgnacji