Choroby pomidorów w szklarniach i na otwartym terenie, opis, metody leczenia i zdjęcia

Choroby pomidorów są dość liczne. Częściej występują na terenach chronionych, chociaż pomidory na ulicach również często chorują. We współczesnej hodowli wyhodowano odmiany, które są stosunkowo odporne na tę czy inną chorobę, ale bardzo niewiele pomidorów ma złożoną odporność na wiele chorób.

Treść: Choroby pomidorów i ich leczenie Zaraza późna Mozaika Żółty kędzior Kladosporioza lub brązowa plama Mączniak Zgnilizna na pomidorach Martwica łodygi

Zaraza późna

Najczęstsza i bardzo niebezpieczna choroba pomidorów, która jest bardzo trudna do wyleczenia. Występuje zarówno w szklarni, jak i na zewnątrz. Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy, którego zarodniki utrzymują się na szczątkach roślinnych i w glebie. Istnieje kilka odmian patogenu, wszystkie infekują rośliny z rodziny Solanaceae.

Na zdjęciu pomidory z zarazą

Zakażenie może nastąpić w dowolnym momencie sezonu wegetacyjnego, jednak najczęściej choroba pojawia się w drugiej połowie lata. Głównym źródłem infekcji na daczach są dotknięte ziemniaki i długoterminowa uprawa pomidorów w jednym miejscu przez wiele lat (dotyczy to szczególnie szklarni).

    Warunki rozwoju choroby

Najważniejszym czynnikiem rozwoju zarazy jest wysoka wilgotność. Pomidory są szczególnie często dotknięte w szklarniach, gdy są łączone rośnie z ogórkamiktóre wymagają dużej wilgotności. Inne powody to:

• słaba wentylacja i zastój powietrza w szklarni;
• bliskie położenie ziemniaków. Na otwartym terenie choroba zaczyna pojawiać się jednocześnie na pomidorach i ziemniakach;
• nagłe zmiany temperatury;
• deszczowa i wilgotna pogoda;
• nawadnianie przez zraszanie;
• brak mikroelementów (zwłaszcza miedzi) w żywieniu.

W gorące lata zaraza późna rozprzestrzenia się mniej, chociaż nie będzie możliwe całkowite zabezpieczenie przed nią pomidorów i ziemniaków.

    Opis choroby

Wpływa na łodygi, ogonki, liście, kwiaty i owoce, zwłaszcza zielone.Brązowe plamy pojawiają się wzdłuż krawędzi liści bez wyraźnych granic. Na spodniej stronie tworzy się białawy nalot.

Na łodygach i ogonkach pojawiają się brązowo-brązowe paski. Stopniowo rosnące smugi zamieniają się w plamy o nieregularnym kształcie, otaczające łodygi i ogonki po okręgu.

Na owocach, zwłaszcza zielonych, rzadziej w fazie dojrzałości technicznej pojawiają się ciemne, brązowo-brązowo-czarne, suche, twarde plamy, które rosną bardzo szybko i wpływają na cały owoc. Staje się nienadający się ani do spożycia, ani do przetwórstwa.

Dotknięte kwiaty brązowieją i opadają, nie zawiązując owoców. Jeśli jajniki się pojawią, szybko stają się czarne i kruszą się.

Zaraza późna ma okres inkubacji 3-5 dni, w zależności od pogody. Rozprzestrzenia się bardzo szybko. Gdy już pojawi się na działce, nie da się zapobiec jego dalszemu rozprzestrzenianiu się.

    Jak leczyć chorobę

W tym samym czasie co pomidory należy przetwarzać ziemniaki, a także paprykę i bakłażany. Ziemniaki z reguły jako pierwsze są dotknięte zarazą i są źródłem infekcji wszystkich innych upraw.

Leczenie choroby jest skuteczne tylko w początkowym okresie. Możesz opóźnić rozwój choroby o 14-18 dni, ale całkowicie pozbyć się zarazy na pomidorach i ziemniaki nie pomogą. Papryka i bakłażany są znacznie mniej dotknięte, a dzięki terminowemu przetwarzaniu można je chronić przed chorobą.

1. Leczenie pomidorów i ziemniaków preparatami zawierającymi miedź: HOM, Ordan, mieszanka Bordeaux, siarczan miedzi, Kuproksat.
2. Spryskaj glebę pod pomidorami roztworami tych samych preparatów. Miedź zmniejsza aktywność patogenu, dzięki czemu rośliny poddane działaniu środka pozostaną zdrowe przez pewien czas, a chore zostaną już usunięte z miejsca.Okres działania ochronnego w szklarni wynosi 12-16 dni, na zewnątrz - 7-10 dni. Dlatego częstotliwość przetwarzania pomidorów (i ziemniaków) na otwartym terenie wynosi 4-6 razy w sezonie. W szklarniach opryskiwanie przeprowadza się trzykrotnie.
3. Podlewanie u nasady za pomocą Previkur Energy. Lek zawiera dwa aktywne składniki i ma szerokie działanie na wiele patogenów. W sezonie przeprowadza się 3-4 podlewania.
4. Opryskiwanie Consento. Jest podobny do Previkura. Rośliny traktuje się 4 razy w sezonie wegetacyjnym w odstępie 10 dni. Wskazane jest naprzemienne stosowanie preparatu Previkur lub Consento z opryskiem upraw preparatami miedziowymi.
5. Kiedy choroba rozprzestrzenia się przez krzewy pomidorów i ziemniaków, chore liście są usuwane, a rośliny opryskiwane 1% roztworem chlorku wapnia. Opryskiwanie przeprowadza się bardzo ostrożnie, traktując łodygę, łodygę i liście od góry i od dołu. Roztwór chlorku wapnia jest sprzedawany w aptekach. Do leczenia należy wziąć 10% roztwór o objętości 200 ml, który następnie rozcieńcza się w dwóch litrach wody.

Pierwsze leczenie jakimkolwiek lekiem przeprowadza się profilaktycznie.

Kiedy pojawia się zaraza późna, jest już za późno na leczenie pomidorów z tej choroby. W takim przypadku znacznie łatwiej jest opóźnić pojawienie się zarazy, niż później bezskutecznie z nią walczyć.

    Zapobieganie chorobom

W walce z zarazą najważniejsza jest profilaktyka.

1. 5-7 dni po posadzeniu sadzonek pomidory traktuje się Fitosporyną. Następnie opryskiwanie przeprowadza się raz na 7 dni. Posyp ziemię roztworem Fitosporyny.
2. Ponieważ miedź hamuje rozwój zarodników patogenów, wokół łodygi owinięty jest drut miedziany.
3. Regularnie wietrz szklarnie, unikając w nich wzrostu wilgotności.
4. Usuń dolne liście w odpowiednim czasie. Najpierw są odcinane pod pierwszym skupiskiem kwiatów, potem pod drugim itd.
5. Kiedy zaraza późna pojawi się na sąsiednim terenie lub na ziemniakach na własnym daczy, niedojrzałe owoce są usuwane, zalewane ciepłym (40°C) różowym roztworem nadmanganianu potasu i pozostawiane do dojrzewania.
6. Uprawa odmian odpornych na zarazę: Anyuta.

    Środki ludowe do leczenia zarazy późnej

Jedyny skuteczny środek zapobieganie i leczenie choroby w najwcześniejszym okresie polega na traktowaniu krzaków roztworem jodu. 10 ml 5% roztworu jodu rozcieńcza się w 10 litrach wody i opryskuje rośliny co 3-5 dni. Do przygotowanego roztworu można dodać 1 litr mleka. Tworzy film na powierzchni krzaków, zapobiegając w ten sposób przenikaniu patogenu do tkanki.

Mozaika

Chorobę wywołuje wirus mozaiki pomidora lub tytoniu. Pomidory uprawiane razem z ogórkami są dotknięte wirusem mozaiki ogórka. Jeśli w pobliżu rosną ziemniaki, mozaikę może wywołać wirus X ziemniaka. Wirusy te na ogół infekują większość upraw psiankowatych, a także wiele roślin uprawianych razem z pomidorami.

Zdjęcie mozaiki

Wirusy przenoszone są z jednej rośliny na drugą przez wiatr, kropelki unoszące się w powietrzu, kontakt i nasiona. Choroby wirusowe są bardzo szkodliwe. Strata plonów sięga 50-70%. Częściej pojawia się w drugiej połowie lata. Wirusy są bardzo odporne na czynniki środowiskowe. Można przechowywać w nasionach i na szczątkach roślinnych przez 22 miesiące.

    Opis choroby

Choroba pomidorów może objawiać się w dwóch postaciach.

1. Narodowy pokonać.Na liściach pojawiają się żółte plamy o niewyraźnym kształcie, liść staje się nakrapiany. Same liście stają się jaśniejsze, przestają rosnąć i przyjmują kształt nitkowaty. Czasami krawędzie liści nabierają ząbkowanego kształtu, upodabniając się do liścia paproci. Liście stopniowo zwijają się i wysychają. Charakterystyczną cechą tego typu mozaiki jest wzrost specjalnych wyrostków na spodniej stronie liści, podobnych do nowego ogonka lub nowego młodego liścia. Długość nowotworów nie przekracza 1 cm, ten rodzaj mozaiki jest bardzo szkodliwy.
2. Infekcja mieszana, gdy rośliny są dotknięte kilkoma rodzajami wirusów jednocześnie. Na łodygach, ogonkach i owocach pojawiają się smugi. Mogą być szerokie i wąskie, długie i krótkie. Taka porażka nazywa się smuga lub prążkowanie. Smugi są jaśniejsze niż otaczająca tkanka i reprezentują martwe obszary skóry. Kiedy na owocach pojawiają się martwe obszary, ich skórka pęka i wydobywa się wewnętrzna zawartość.

    Jak leczyć chorobę

1. Jeśli pojawi się forma enotyczna, chore rośliny są natychmiast usuwane. Resztę spryskuje się Farmayodem.
2. Utrzymywanie warunków temperaturowych, zwłaszcza w szklarniach. Choroba zaczyna objawiać się w temperaturach powyżej 28°C przez ponad 5-7 dni. Dlatego w szklarniach należy stworzyć przeciąg. Właściwe warunki temperaturowe zapobiegają rozwojowi wirusów.
3. Leczenie pomidorów za pomocą Farmayod. Po zabiegu w szklarni nie powinien tworzyć się koncentrat, a na otwartym terenie wskazane jest, aby przez 3-4 dni nie padać deszcz, ponieważ preparat bardzo łatwo się zmywa.

Jeśli pomimo wszystkich podjętych środków choroba postępuje, dotknięte rośliny i ich części są usuwane, a reszta jest leczona.

    Zapobieganie

1. Przed siewem należy ogrzać nasiona.
2. Dezynfekcja szklarni.
3. Usuwanie resztek roślinnych.
4. Rosnące hybrydy posiadające genetyczną odporność na mozaikę. To prawda, że ​​​​smak hybryd nie jest równy. Należą do nich: Nasza Masza, Funtik, Królewna Śnieżka, Melody.

Ale w rzeczywistości zapobieganie jest słabą obroną przed wirusami. Patogen może przedostać się do upraw z dowolnego miejsca, szczególnie jeśli w pobliżu rosną ziemniaki i ogórki.

Żółty kędzior

Choroba wirusowa wywoływana przez wirusa żółtej kędzierzawości pomidora. Wirus jest przenoszony przez mączliki szklarniowe lub mszyce, jeśli przejdzie z chorego krzewu do zdrowego. Wirus nie rozprzestrzenia się w inny sposób. Szkodliwość tej choroby na pomidorach zależy od stopnia uszkodzenia: w łagodnych przypadkach utrata plonu wynosi 15-20%, w ciężkich przypadkach plon zostaje całkowicie utracony.

Uszkodzenia mogą wystąpić w dowolnym okresie sezonu wegetacyjnego, począwszy od sadzenia sadzonek w szklarni.

    Na zdjęciu żółty lok

ZHeltaya-kurchavost-listev-tomata

zheltaya kurchavost' bolezn' pomidor (2)

ZHeltaya-kurchavost-listev-tomata-2

zheltaya kurchavost' bolezn' pomidor

kurchavost-pomidory

zheltaya kurchavost' bolezn' pomidor (4)

zheltaya kurchavost' bolezn' pomidor (3)

Opis choroby

1. Zmienia się kolor liści pomidora: z ciemnozielonego staje się żółtawy. Czasami zażółcenie pojawia się tylko wzdłuż krawędzi blaszki liściowej, podczas gdy żyłka centralna pozostaje w normalnym kolorze.
2. Liście na górze stają się kręcone. Młode liście stają się małe i natychmiast zwijają się.
3. Pomidory nie rosną dobrze.
4. Upadek kwiatów.
5. Zawiązane owoce są małe, twarde, żebrowane i nie rosną.

    Jak sobie poradzić z żółtymi lokami

Środki kontrolne mają raczej charakter zapobiegawczy i mają na celu zapobieganie wystąpieniu choroby.

1. Jeśli krzak jest zainfekowany, nie można go wyleczyć. Aby zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się choroby, pomidory wykopuje się i pali. Blatów nie można kompostować, ponieważ wirus utrzymuje się w nich przez kilka lat.
2. Zniszczenie mączlików i mszyc. Stosowane leki to Aktara, Iskra, Actellik.
3. Podczas uprawy pomidorów w szklarni jest ona stale wentylowana, unikając wysokiej wilgotności. Wilgotność powyżej 80% sprzyja infekcjom i szybkiemu rozwojowi wszelkich chorób wirusowych, w tym żółtej kędzierzawości.

    Zapobieganie chorobom

Kiedy pojawiają się mączliki, pomidory profilaktycznie opryskuje się Farmayodem. Leczenie przeprowadza się w czasie lotu motyli, zwykle dwukrotnie w odstępie 10 dni.

Pomidory szklarniowe są podatne na tę chorobę. Rzadko spotykany na otwartym terenie.

Kladosporioza lub brązowa plama

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy. Choroba ta jest bardzo powszechna w szklarniach i obok zarazy późnej jest jedną z najbardziej szkodliwych chorób pomidorów. Patogen zimuje w glebie, na szczątkach roślin i nasionach uzyskanych z porażonych roślin. W sprzyjających warunkach można go przechowywać w szklarniach do 10 lat.

Zarodniki przenoszone są przez wiatr i wodę podczas podlewania i pielęgnacji pomidorów. Patogen może wytrzymać długotrwałe zamrażanie i ogrzewanie.

Zdjęcie kladosporiozy

    Warunki rozwoju choroby

Korzystnymi warunkami do rozwoju cladosporiozy są wilgotność powyżej 90% i temperatura 22-25°C. Choroba często występuje w nieogrzewanych szklarniach, szczególnie gdy uprawia się je razem z ogórkami. W rejonach północnych pojawia się w drugiej połowie lata, w południowych – głównie w początkowym okresie wegetacyjnym.

    Opis choroby

Liście są dotknięte.

1. Choroba pojawia się najpierw na dolnych liściach. Na spodniej stronie pojawiają się aksamitne, rozmyte plamy o jasnoszarym kolorze, następnie brązowiejące.
2. Później na górnej stronie liści pojawiają się jasnozielone plamy, które stopniowo żółkną, a następnie brązowieją. Mają okrągły kształt i średnicę 0,5-1 cm.
3. Choroba rozprzestrzenia się bardzo szybko w całym buszu i na całej działce. Dotknięte liście wysychają. Chory krzew może stracić całą masę liści w ciągu 7-10 dni. Roślina umiera.
4. Nieleczone czasami wpływają na owoce. Marszczą się i stopniowo wysychają na krzakach.

    Leczenie choroby

1. Wentylacja krzyżowa szklarni. Wilgotność nie powinna przekraczać 80%. W szklarni musi być stała cyrkulacja powietrza.
2. Na samym początku choroby spryskaj liście preparatami biologicznymi Fitosporin lub Pseudobacterin. Zabiegi przeprowadza się przez cały sezon wegetacyjny w odstępie 7-10 dni. Są szczególnie potrzebne przy uprawie pomidorów i ogórków w tej samej szklarni.
3. Kiedy choroba się rozwija, leczenie prowadzi się lekami zawierającymi miedź: Abiga-Pik, HOM, Ordan.

Spełnienie wymagań agrotechnicznych przy uprawa pomidorów jest niezawodnym środkiem ochrony przed cladosporiozą.

    Tradycyjne metody leczenia

1. Najlepszym lekarstwem jest serwatka (1 l / 10 l wody).Bakterie mlekowe hamują rozwój patogennej mikroflory.
2. Opryskiwanie krzewów różowym roztworem nadmanganianu potasu.

Środki ludowe są dobre w zapobieganiu chorobie. Ale są one mało przydatne w leczeniu chorób pomidorów.

    Zapobieganie

1. Usuwanie dolnych liści podczas wiązania frędzli.
2. Uprawa odmian odpornych na cladosporiozę: Nasha Masza, Tołstoj, Funtik, Waltz, Obzhorka.

Kladosporioza praktycznie nie wpływa na pomidory uprawiane na otwartym terenie.

Mączniak

Mączniak dystrybuowany głównie w szklarniach szklanych. W strukturach foliowych i poliwęglanowych choroba praktycznie nie występuje na pomidorach. Ukazuje się w południowych rejonach kraju, rzadko występuje w strefie środkowej i na północy.

Czynnikami sprawczymi są patogenne grzyby oidium lub oidiopsis. Pasożyt utrzymuje się na chwastach, zwłaszcza na ostu. Oprócz pomidorów infekcja może rozprzestrzenić się na ogórki, paprykę, bakłażany i winogrona. Na południu choroba pojawia się bardzo wcześnie, zwykle bezpośrednio po posadzeniu sadzonek i przez całą pierwszą połowę sezonu wegetacyjnego. W regionach centralnych mączniak prawdziwy atakuje pomidory późnym latem. Straty w plonach są możliwe tylko przy całkowitym braku środków ochronnych.

Zdjęcie mączniaka prawdziwego

    Czynniki wpływające na wystąpienie choroby

Mączniak prawdziwy pojawia się na pomidorach przy stosunkowo chłodnej pogodzie (15-20°C) i dużej wilgotności powietrza. Jeżeli wilgotność chronionej gleby przekracza 90%, to mączniak prawdziwy może pojawić się już w temperaturze 20-30°C. Patogen rozprzestrzenia się wraz z prądami powietrza.

    Opis choroby

Ponieważ choroba pomidorów jest wywoływana przez różne rodzaje grzybów, objawy mogą się różnić.

1. Na górnej stronie liści pojawia się biały, pudrowy nalot. Początkowo pojawia się w postaci oddzielnych plam, które szybko się łączą.
2. Na spodniej stronie pojawia się biała, pudrowa powłoka, a na górze jasnozielone lub żółtawe plamy. Następnie na górnej stronie liści pojawia się biały nalot.
3. Stopniowo plamy rozprzestrzeniają się na cały liść.
4. Liście wysychają, a roślina umiera.

Tego typu patogeny atakują także agrest, winogrona i czarne porzeczki. Jeśli pomidory rosną w pobliżu tych upraw, mogą zachorować.

    Jak leczyć chorobę

1. Stale wietrz szklarnię, unikając nadmiernej wilgoci.
2. Kiedy pojawia się choroba, krzaki traktuje się Topazem, HOM, Ordanem.
3. W przypadku poważnych uszkodzeń należy zastosować lek Tiovit Jet. W tym samym czasie co pomidory przetwarzane są pobliskie krzewy porzeczek, agrestu i winogron. Leczenie przeprowadza się 2 razy w odstępie 5-7 dni.

Mączniak prawdziwy na pomidorach nie jest tak szkodliwy jak na agrescie lub porzeczki. Można go dobrze leczyć, jeśli zostaną podjęte odpowiednie środki w odpowiednim czasie.

    Tradycyjne metody leczenia mączniaka prawdziwego

Środki ludowe mają charakter zapobiegawczy. Stosując je, można zapobiec chorobie, ale pomidorów nie można wyleczyć.

1. Leczenie krzewów roztworem jodu (10 ml/10 l wody). Jod dobrze chroni pomidory przed wieloma chorobami. Opryskiwać przez cały sezon wegetacyjny w odstępie 10 dni.
2. Opryskiwanie upraw roztworem humatu sodu. Metoda ta nie jest jeszcze powszechnie stosowana, ale w eksperymencie wykazała dobre wyniki.Wzrost grzybni albo spowalnia (w późnym stadium rozwoju choroby), albo całkowicie zatrzymuje się (w początkowej fazie).
3. W celach profilaktycznych i w najwcześniejszym okresie choroby pomidory opryskuje się malinowym roztworem nadmanganianu potasu.

Zwykle środki ludowe wystarczą, aby zapobiec rozwojowi choroby.

  Zapobieganie

1. Nie zaleca się sadzenia pomidorów i ogórków w szklarniach, rośliny te wymagają innych warunków uprawy. Chociaż patogeny wywołujące mączniaka prawdziwego pomidorów i ogórków są różne, przy wysokiej wilgotności może pojawić się na obu uprawach.
2. Leczenie produktem biologicznym Fitosporin.
3. Uprawa odmian odpornych na mączniaka prawdziwego: Bomax, Tołstoj.

Zgnilizna na pomidorach

Zgnilizna wierzchołkowa

Nie ma zgody co do zgnilizny końcówek kwiatów. Niektórzy uważają to za chorobę niezakaźną, inni - naruszenie technik uprawy rolnej. Choroba najczęściej atakuje pomidory w szklarni, ale rzadko występuje na zewnątrz.

Zdjęcie zgnilizny końca kwiatów

Przyczyny gnicia końca kwiatów

Głównym powodem jest brak wilgoci i składników odżywczych w glebie, zwłaszcza wapnia. Zgnilizna wierzchnia pojawia się głównie przy wysokich temperaturach powietrza.

Przy wysokich temperaturach i braku wilgoci w glebie dopływ wody i składników odżywczych do owoców ustaje, a podczas silnej i długotrwałej suszy krzewy zaczynają ją pobierać z owoców i kierować do punktu wzrostu.W rezultacie komórki znajdujące się najbliżej łodygi obumierają i pojawia się plama martwej tkanki (plamka).

    Opis choroby

Zgnilizna kwiatów pojawia się tylko na zielonych owocach. Szczególnie podatne są na to owoce trzech dolnych grona.

1. Na szczycie owocu (w miejscu kwiatu) pojawia się ciemna, wodnista zielona plama, która szybko ciemnieje.
2. Po kilku dniach plama nabiera szarobrązowego odcienia i wyraźnie wyróżnia się na tle jasnozielonej tkanki owocu.
3. Owoc ulega deformacji, tkanka zapada się i staje się twarda.
4. Na części owocu wyraźnie widać ciemnienie tkanek wewnętrznych.

Dotknięte pomidory dojrzewają szybko. Czasami choroba występuje w postaci utajonej, nie objawiając się na zewnątrz. I dopiero na nacięciu widać problem. Odmiany o dużych owocach są bardziej narażone na zgniliznę końcówek kwiatów.

    Jak leczy się tę chorobę?

Opryskiwanie lub podlewanie pomidorów azotanem wapnia. 7-10 g nawozu rozpuszcza się w 10 litrach wody. Jeśli nie ma oznak zgnilizny, nie ma potrzeby opryskiwania pomidorów, ponieważ nadmiar wapnia w roślinie prowadzi do niedojrzewania wierzchołka owocu, pozostaje on zielony.

    Zapobieganie

W czasie upałów krzewy są częściej podlewane wystarczającą ilością wody.

Istnieją odmiany pomidorów, na które nawet w niesprzyjających warunkach nie wpływa zgnilizna końcówek kwiatów: Miłość Wnuczki, Delikatesy.

Szara zgnilizna

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy. Zarodniki grzyba są bardzo lekkie i przewiewne, łatwo rozprzestrzeniają się przez wiatr, a także przez wodę podczas podlewania. Można go długo przechowywać na resztkach roślinnych.

    Czynniki przyczyniające się do pojawienia się szarej zgnilizny

Zarodniki dostają się do rośliny przez rany podczas pielęgnacji pomidorów lub zbierania owoców. Cierpią głównie pomidory szklarniowe. Choroba szybko rozprzestrzenia się po całej szklarni.Pomidory są dotknięte w okresie owocowania, młode krzewy bez jajników są odporne na patogen.

Choroba atakuje owoce, kwiatostany i wierzchołki pędów. W przypadku braku środków ochronnych rośliny umierają. Rozprzestrzenia się przy dużej wilgotności powietrza.

    Opis choroby

1. Na łodygach, ogonkach owoców i gronach pojawiają się szarobrązowe plamy z szarym puszystym nalotem.
2. Po 4-5 dniach plamy rosną, pokrywając obwód łodygi. Stopniowo środek plamy zmienia kolor na żółty i rozpoczyna się zarodnikowanie grzyba.
3. Na dotkniętym obszarze rozwija się martwica naczyń przewodzących, powodując więdnięcie i wysychanie liści.
4. Na owocach pojawiają się okrągłe szarobiałe plamy z puszystym nalotem. Owoce z reguły pękają i stają się nieodpowiednie do spożycia i przetwarzania.
   

   Na zdjęciu liście i owoce pomidora dotknięte szarą zgnilizną.

    Leczenie choroby

1. W początkowych stadiach choroby bardzo skuteczne jest leczenie krzaków Trichodermą. Bakterie zawarte w preparacie są antagonistami patogenu i niszczą jego grzybnię. Spryskaj pomidory 2-3 razy w sezonie w odstępie 10 dni.
2. Leczenie Alirinem B, Planriz.
3. Utrzymywanie niskiej wilgotności powietrza w szklarni.

Opryskiwanie pomidorów odbywa się rano lub po południu, aby krzewy miały czas na całkowite wyschnięcie w nocy.

    Tradycyjne metody leczenia pomidorów z szarej zgnilizny

1. Najskuteczniejszym sposobem jest całkowite opryskanie roztworem jodu pomidorów i upraw z nimi uprawianych. 10 ml 5% jodu rozpuszcza się w 10 litrach wody i poddaje obróbce. Powtórzyć oprysk po 10 dniach.
2. Obróbka roztworem smoły. 40 ml płynu lub 20 g stałego mydła smołowego rozcieńcza się w 10 litrach wody i spryskuje krzaki. W sezonie przeprowadza się 3 zabiegi.Ponieważ nowy nawrót choroby następuje po 12-15 dniach, przerwa między zabiegami nie przekracza 10 dni.
3. Opryskiwanie krzewów różowym roztworem nadmanganianu potasu.

    Środki zapobiegawcze

Profilaktyka w walce z szarą pleśnią jest bardzo skuteczna. Prawidłowo wykonane środki zapobiegawcze mogą całkowicie wyeliminować rozwój choroby.

1. Utrzymywanie wilgotności w szklarni nie wyższej niż 65-70%.
2. Regularna wentylacja szklarni nawet przy wilgotnej i zimnej pogodzie.
3. Terminowe i całkowite usuwanie resztek roślinnych.
4. Przycinanie liści i zbieranie owoców odbywa się tylko przy suchej pogodzie. Po podlaniu gleba pod pomidorami powinna wyschnąć.
5. Nie polewaj pomidorów wodą.
6. Jeśli pomidory zostaną uszkodzone podczas pielęgnacji lub usunie się dużą liczbę liści na raz, krzewy zapyla się pyłem tytoniowym lub popiołem.

O wiele łatwiej jest zapobiegać chorobie, niż ją później leczyć.

Biała zgnilizna

Czynnikiem sprawczym jest patogenny grzyb Sclerotinia. Choroba atakuje wszystkie rośliny uprawiane razem z pomidorami w tej samej szklarni. Dotknięte są wszystkie nadziemne narządy rośliny, w tym dojrzałe owoce. W okresie wegetacyjnym szkody spowodowane chorobą są nieznaczne, ale podczas dojrzewania i przechowywania można stracić 50-70% zbiorów.

    Warunki wystąpienia choroby

Głównym czynnikiem jest zwiększona wilgotność powietrza. Grzyb utrzymuje się na szczątkach roślinnych i w glebie. Najbardziej podatne na tę chorobę są pomidory szklarniowe. Praktycznie nie występuje na otwartym terenie.

    Oznaki porażki

1. Na łodygach, liściach, owocach i ogonkach liściowych pojawia się mokry, puszysty biały nalot w postaci okrągłych plam.
2. Dotknięta tkanka staje się śluzowata i mięknie.
3. Po kilku dniach na plamach pojawiają się czarne kropki - jest to zarodnikowanie grzyba.
4. Podczas przechowywania w miejscach uszkodzeń pomidorów pojawia się biała zgnilizna: mikropęknięcia, miejsca pęknięć.

    Leczenie białej zgnilizny

1. Kiedy pojawiają się oznaki choroby, pomidory opryskuje się preparatami zawierającymi miedź: HOM, Ordan, Kuproksat.
2. Dotknięte liście i owoce są odrywane i spalane.
3. Białą powłokę usuwa się z łodygi, a uszkodzony obszar posypuje się sproszkowanym siarczanem miedzi, popiołem i kredą.
4. Jeśli podczas przechowywania pojawi się zgnilizna, chore pomidory są usuwane, resztę spryskuje się roztworem nadmanganianu potasu, a następnie dokładnie suszy na słońcu. Jeśli zbiory są duże, pomidory posypuje się popiołem i przetwarza tak szybko, jak to możliwe. Lub każdy pomidor jest zawinięty w papier.

Środki ludowe są bardziej zapobiegawcze niż lecznicze:

1. Spryskanie mlekiem (1 l/10 l wody). Bakterie mlekowe hamują rozwój sklerotynii.
2. W wilgotną pogodę traktuj pomidory różowym roztworem nadmanganianu potasu co 7-10 dni.

    Zapobieganie

1. Najlepsza profilaktyka biała i szara zgnilizna - to dobra wentylacja szklarni. Są codziennie wentylowane. Nawet w zimne noce okna pozostają otwarte, ponieważ pomidory bez żadnych uszkodzeń wytrzymują temperatury 6-8°C.
2. W odpowiednim czasie usuń dolne liście i opadłe owoce, ponieważ są one źródłem infekcji.
3. Jeśli w poprzednich latach w szklarni występowała biała zgnilizna, wówczas przed sadzeniem sadzonek przeprowadza się dezynfekcję.

Podobnie jak w przypadku szarej pleśni, łatwiej jest zapobiegać chorobie niż z nią walczyć.

Brązowa zgnilizna lub fomoz

Choroba grzybicza wywołana przez grzyb chorobotwórczy. Wpływa tylko na owoce. Konserwuje się w glebie i na opadłych pomidorach. Transportowane przez wiatr i wodę. Dotknięte są ziemniaki, więc jeśli jedna z upraw zostanie zainfekowana, podejmowane są środki w celu ochrony zarówno pomidorów, jak i ziemniaków.

    Warunki pojawienia się brązowej zgnilizny

Najczęściej występuje w szklarniach, choć może również występować na otwartym terenie. Czynnikami wpływającymi na wygląd są wysoka wilgotność powietrza i duża zawartość azotu w nawozie. Grzyb wnika do owocu poprzez mikrouszkodzenia w skórze w pobliżu łodygi.

    Opis choroby

1. U podstawy pomidora w pobliżu łodygi pojawia się brązowa plama.
2. Stopniowo plama równomiernie się powiększa, osiągając wielkość 3-4 cm, ale nigdy nie pokrywa całego owocu.
3. Skóra marszczy się i zapada. Owoce stają się grudkowate i łatwo je wyciskać.
4. Wewnętrzne tkanki płodu gniją. Pomidory nie nadają się do spożycia.
5. Dotknięte zielone pomidory odpadają bez dojrzewania.

    Leczenie chorych pomidorów

1. Dotknięte owoce są zbierane i spalane.
2. Resztę traktuje się HOM-em lub Ordanem.
3. Zaprzestać nawożenia zawierającego duże ilości azotu. Nakarm krzaki mikronawozami.
4. Regularnie wietrz szklarnię, zostawiając ją otwartą na noc, gdy jest ciepło.

Zapobieganie polega na utrzymaniu normalnej wilgotności i zbilansowanym karmieniu. Przy odpowiedniej technologii rolniczej Phoma nie wpływa na pomidory.

Zgnilizna korzeni

Chorobę wywołuje szereg patogennych grzybów żyjących w glebie. Zazwyczaj pomidory chorują podczas bardzo wilgotnego lata, gdy w grządce nie ma drenażu lub gdy rośliny rosną na podmokłych glebach. Wpływa na pomidory przez cały sezon wegetacyjny. Chore rośliny umierają.

Infekcja wnika do tkanki jedynie poprzez uszkodzenie szyjki korzeniowej lub korzeni. Rozprzestrzenianie się ułatwia sadzenie sadzonek w zimnej glebie lub przy bardzo ostrych wahaniach temperatury.

    Opis choroby

Oznaki uszkodzeń zależą od patogenu pasożytującego na korzeniach.

1. Szyja korzenia mięknie i gnije.
2. Korzenie brązowieją i pojawia się na nich płytka nazębna.
3. Naczynia przewodzące ulegają zatkaniu i transport składników odżywczych zostaje zakłócony.
4. Czasami na szyjce korzeniowej pojawia się różowy lub biały nalot.

    Jak traktować pomidory

1. Podlewanie krzaków u nasady Pseudobacterin lub Trichoderma.
2. Jeśli na działce pojawiła się zgnilizna korzeni, to po zebraniu resztek roślinnych glebę wylewa się wrzącą wodą. Gnicie korzeni jest bardzo trwałe i atakuje wiele rodzajów roślin uprawnych, dlatego konieczne jest odparowanie gleby.
3. Podlewaj rośliny Previkurem 2-3 razy w sezonie w odstępie 10 dni.
4. Jeśli zgnilizna korzeni rozprzestrzeniła się szeroko, podlej grządkę pomidorami preparatem Maxim Dachanik. Zużycie roztworu roboczego wynosi 1,5 l na roślinę. Podlewanie odbywa się ściśle u nasady.
5. W poważnych przypadkach podlewaj korzenie roztworem siarki koloidalnej lub lekiem na jej bazie Tiovit Jet.

Zgnilizna korzeni, jeśli się pojawi, powoduje ogromne szkody nie tyle dla pomidorów, ale dla kolejnych upraw w płodozmianie.

Środki ludowe. W celu zapobiegania podlewaj rośliny roztworem jodu lub nadmanganianu potasu o kolorze malinowym. Najpierw usuń wierzchnią warstwę gleby, aby odsłonić szyję korzeniową. Spryskuje się go tymi samymi roztworami.

    Zapobieganie chorobom

Zapobieganie polega na utrzymaniu optymalnej wilgotności gleby. Uprawiając pomidory na terenach podmokłych, pamiętaj o stworzeniu systemu usuwania nadmiaru wilgoci.

Istnieją odmiany odporne na zgniliznę korzeni: Vnuchkina Lyubov, Delikates, Vovchik, Melodiya, Azhur, Galina, Bogata Khata.

Martwica łodygi

Jest to choroba bakteryjna pomidorów i ziemniaków. Czynnikiem sprawczym jest bakteria Pseudomonas. Choroba jest bardzo szkodliwa, dotknięte pomidory umierają. Choroba pomidorów pojawia się na początku owocowania. Zakażenie przenoszone jest przez nasiona. Przenoszony jest podczas pielęgnacji roślin, za pomocą wody do nawadniania i prądów powietrza.

Konserwowany na nasionach i resztkach roślin.Po zakażeniu choroba nie pojawia się przez długi czas. Okres inkubacji choroby wynosi 18 dni.

    Opis choroby

W pierwszej kolejności dotknięte są wysokie odmiany. Zwykle infekcja następuje podczas tworzenia pierwszego pędzla.

1. W dolnej części łodygi pojawiają się wydłużone, brązowe plamy, lekko wciśnięte w tkankę.
2. Kolonie bakterii gromadzą się w naczyniach przewodzących.
3. Kiedy masa bakteryjna przekroczy poziom krytyczny, łodyga pęka i z rany wypływa białawo-kremowy płyn zawierający żywe bakterie.
4. Na przekroju wzdłużnym łodygi widać, w zależności od stadium choroby, szklisty, pociemniały lub w późniejszym etapie wysuszony rdzeń.
5. Na owocach pojawia się sieć rozjaśnionych żyłek. Utrzymuje się również podczas dojrzewania pomidorów.
6. Po potrząśnięciu krzakami dotknięte owoce opadają.
7. Uszkodzone są nasiona chorych owoców. Ich skorupa staje się nekrotyczna, pojawiają się na niej plamy lub nasiona ulegają deformacji. Tych pomidorów nie należy jeść.
8. Wierzchołek rośliny ciemnieje i traci turgor.
9. Roślina więdnie i umiera.

Zewnętrznie pomidory wyglądają na całkowicie zdrowe. Jedyną rzeczą, która może Cię zaniepokoić, jest pojawienie się dużej liczby korzeni powietrznych na dole łodygi. Ci, którzy bardzo uważnie przyglądają się krzakom, mogą nieco wcześniej zauważyć liczne pęknięcia na łodydze, na wysokości nie większej niż 20 cm od ziemi.

Nie ma skutecznego leczenia tej choroby w okresie wegetacyjnym. Rośliny są całkowicie usuwane wraz z kawałkiem ziemi. Glebę posypuje się wybielaczem lub podlewa roztworem Fitolavin-300.

Środki zapobiegawcze obejmują dokładne zaprawianie nasion przed siewem. Najskuteczniejsze jest podgrzewanie nasion w roztworze nadmanganianu potasu. Bakterie giną w temperaturach powyżej 40°C.

Nie wyhodowano odmian odpornych na martwicę pędów. Istnieje hybryda Czerwonej Strzały, która jest tolerancyjna na tę chorobę (to znaczy jest bardzo słabo dotknięta).

Kontynuacja tematu:

1. Najniebezpieczniejsze choroby ogórków i metody ich leczenia
2. Jak karmić pomidory, aby uzyskać bogate zbiory
3. Jak prawidłowo zbierać pomidory i dlaczego trzeba to robić
4. Co zrobić, jeśli liście pomidora zwijają się.
5. Odmiany różowych pomidorów i recenzje ogrodników na temat tych odmian.
6. Sekrety uprawy pomidorowego serca byka.

---