Choroby kapusty na otwartym terenie: opis chorób ze zdjęciami i metodami leczenia

Choroby w kulturze są widoczne i niewidoczne. Prawie wszystkie rodzaje kapusty cierpią na te same patogeny, z kilkoma wyjątkami. Inne rośliny krzyżowe również ulegają uszkodzeniom z powodu tych szkodliwych obiektów. W tym artykule omówiono główne choroby kapusty i sposoby ich leczenia.

Łatwiej jest zapobiegać jakimkolwiek chorobom, niż spędzać długi i żmudny czas na ich leczeniu.

Rozprzestrzenianie się chorób kapusty

Choroby kapusty mają wyraźny rozkład geograficzny. Na północy i w strefie środkowej kultura jest poważnie dotknięta kiłą. Fomaza jest szeroko rozpowszechniona na Dalekim Wschodzie i Syberii, a także w niektórych obszarach regionu Wołgi. W regionach południowych i południowo-wschodnich rośliny krzyżowe cierpią na fusarium. Inne choroby występują we wszystkich regionach.

Treść:

Zapobieganie i leczenie kiły klubowej
Ochrona kapusty przed fomozem (suchą zgnilizną)
Walka z bakteriozą śluzową
Jak leczyć bakteriozę naczyniową
Mączniak rzekomy lub peronosporoza
Czy można sobie poradzić z fusarium

Leczenie kiły kapustnej

Bardzo rozpowszechniona choroba roślin krzyżowych. Wpływa na wszystkie rodzaje kapusty, ale niezwykle rzadko występuje na brukselce. Brukselka zaraża się kiłą tylko na glebach silnie kwaśnych. Choroba powoduje również duże uszkodzenia rzodkiewki, rzepy, rzepy i musztardy.

Szkodliwość jest bardzo duża: odmiany późne i średnio sezonowe nie wypuszczają główek kapusty, wczesne tworzą luźną, małą główkę kapusty. Jeśli infekcja jest ciężka, kapusta umiera.

Opis choroby

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy, który utrzymuje się w glebie do 15 lat. Początkowo patogen pasożytuje we włośnikach, później w korze korzeni roślin. Grzyb przedostaje się z gleby do roślin poprzez włośniki, gdzie pozostaje przez pewien czas. W wyniku jego żywotnej aktywności na korzeniach powstają narośla, które ulegają zniszczeniu pod wpływem bakterii, a do gleby przedostaje się ogromna liczba zoospor patogenu.

Zoospory nie wymagają okresu spoczynku i kiełkują w glebie, a ponownie wchodząc do rośliny, kontynuują swoje niszczycielskie działanie.

Na otwartym terenie choroba rozprzestrzenia się przez prądy wodne, owady glebowe, dżdżownice, a także przez odchody zwierząt, które żerowały na dotkniętych roślinach.

Korzystne warunki. Choroba rozwija się szybko w temperaturze 20-25°C, wilgotności 75-90% i kwasowości gleby poniżej 6,5. Rozwój patogenu spowalnia w temperaturach poniżej 18°C, a w temperaturach poniżej 15°C całkowicie zatrzymuje się. Rozwój choroby zatrzymuje się także wtedy, gdy wilgotność gleby spadnie poniżej 50% lub powyżej 98%. Oprócz roślin uprawnych z rodziny Brassica atakuje także jej dzikich przedstawicieli: torebkę pasterską, rzepak i jarutkę.

Oznaki porażenia kapusty przez kiłę

Kapusta może zachorować już na etapie sadzonek, ale nie jest to widoczne na zewnątrz. Sadzonki wyglądają na zdrowe i dobrze rozwinięte. Młode rośliny chorują, gdy używają zanieczyszczonej gleby. Kiedy sadzonki są zakażone, główki kapusty nie tworzą się.

Rośliny mogą również zachorować na otwartym terenie, gdy osiągną dojrzałość. Zaczynają być opóźnione w rozwoju, praktycznie nie tworzą się nowe liście, a główki kapusty są bardzo luźne.

Na każdym etapie infekcji na korzeniach tworzą się brzydkie obrzęki i narośla. Rośliny są poważnie zahamowane we wzroście, liście nabierają żółtawego odcienia.

Stopniowo narośla ulegają zniszczeniu i gniciu, a dopływ wody i składników odżywczych do części nadziemnej zostaje zakłócony. Dotknięta roślina umiera.

Głównym objawem kiły jest więdnięcie dolnych liści pod wpływem ciepła pomimo wystarczającego podlewania. Jeśli kapusta jest chora, znak ten pojawia się na długo przed uformowaniem się główki kapusty.

Metody zwalczania kiły

Clubroot nie rozwija się na glebach obojętnych i zasadowych, dlatego głównym środkiem zarówno zwalczania, jak i zapobiegania jest wapnowanie gleby.

Jeżeli kapusta została już posadzona na stałym miejscu, to na glebach lekko kwaśnych podlewa się ją mlekiem wapiennym raz na 2 tygodnie (2/3 – 1 szklanka mąki dolomitowej na 10 litrów wody). Jeśli pH jest poniżej 5,5, raz w tygodniu podlewaj wapnem, zwłaszcza jeśli wcześniej pojawiła się kiła. Zamiast mleka wapiennego można użyć naparu z popiołu (1 szklanka/10 litrów wody).

Utrzymanie płodozmianu. Tam, gdzie była kiła (czy to kapusta, czy inna roślina z rodziny krzyżowych), w kolejnych latach sadzi się cebulę, czosnek i psiankowate (pomidory, ziemniaki, papryka). Rośliny te aktywnie tłumią zarodniki kiły, przez co jest ich znacznie mniej. Lepiej jednak przywrócić kulturę na jej pierwotne miejsce nie wcześniej niż po 10 latach.

Jeśli na małej działce nie da się utrzymać takiego płodozmianu, lepiej całkowicie zrezygnować z uprawy kapusty na kolejne 10 lat. Być może będziesz musiał powstrzymać się od siewu rzodkiewki i rzepy.

W przypadku wykrycia chorych roślin należy je wyciągnąć i natychmiast spalić, a miejsce, w którym wyrosły, posypać wybielaczem.

Obecnie nie ma dostępnych środków chemicznych do leczenia kiły.

Zapobieganie chorobom

Do działań zapobiegawczych zalicza się: wapnowanie gleby jesienią, stosowanie czystej gleby pod sadzonki i uprawę odmian odpornych.

Jesienne wapnowanie gleby pod kapustę. Glebę pod kapustę wapnuje się, jeśli jej pH jest mniejsze niż 6,5, nawet pod brukselkę, bo choć są one odporne na kiłę, to niektóre okazy mogą zachorować.

Nie można jednocześnie stosować wapna i obornika. Jeśli zajdzie taka potrzeba, należy dodać wapno jesienią i obornik wiosną.

Nawozy wapniowe sadzi się na głębokość 20 cm.Dawki stosowania zależą od kwasowości gleby i jej składu mechanicznego.

Szybkość działania zależy od nawozu. Jeśli planujesz sadzić kapustę w przyszłym roku, dodaj puch. Natychmiast zmniejsza kwasowość, ale jego działanie utrzymuje się nie dłużej niż rok. To jest to, co zwykle jest używane do kapusty.

Mąka wapienna zmniejsza kwasowość przez 2 lata po zastosowaniu. Jest ważny przez 2-3 lata.

Czas działania mąki dolomitowej wynosi 5 lat, ale maksymalne odtlenienie obserwuje się począwszy od 3 roku.

Dawka nanoszenia wapna na gleby o różnym składzie mechanicznym (kg/100 m²)

Skład gleby	Kwasowość gleby (PH)
Skład gleby	4,5 mniej	4,6-4,8	4,9-5,2	5,3-6,0	6,1-6,3
Glina piaszczysta i lekko gliniasta	40	35	20	20	35
Średnio i ciężko gliniasty	60	55	40	35	35

Dawka stosowania jest zawsze wskazywana w oparciu o zmielony wapień. Aby prawidłowo określić wymaganą ilość nawozu, należy pomnożyć dawkę wskazaną dla mielonego wapienia (patrz tabela) przez 100 i podzielić przez procentową zawartość substancji czynnej (a.i.) podaną na opakowaniu z nawozem.

Gleby pod sadzonki. Niezależnie od tego, czy są kupowane, czy przygotowywane samodzielnie, należy je zdezynfekować. Najpierw zalej glebę wrzącą wodą 2 razy w odstępie 3 dni. Następnie 3-4 dni przed siewem rozlewają go gorącym roztworem nadmanganianu potasu.

W szklarniach gleba jest zwykle zdrowa, ponieważ uprawiane tam psianki zabijają zarodniki kiły za pomocą wydzielin korzeniowych. Ale dla własnego spokoju lepiej przed siewem zalać szklarnię wrzącą wodą, a następnie mocnym roztworem nadmanganianu potasu.

Jeśli wczesną wiosną w daczy nie ma miejsca na wrzącą wodę, podlewanie odbywa się bardzo mocnym bordowym roztworem nadmanganianu potasu, a następnie rozlewa się łóżko czystą wodą, aby nasiona się nie paliły.

Odmiany kapusty odporne na kiłę

Obecnie opracowano odmiany dość odporne na tę chorobę. Z odmian kapusty białej:

późno dojrzewający Kilaton, Ramkila;
tequila w środku sezonu, Kilagerb;
wczesne dojrzewanie Kilagreg.

Mieszańce kalafiora Clarify i Clapton. Z kapusty pekińskiej są hybrydy Kudesnitsa, Nika, Filippok.

Odchwaszczanie działki z kapustą jest obowiązkowe, zwłaszcza w przypadku chwastów krzyżowych.

Ludowe metody walki

Główną i najskuteczniejszą metodą jest dodanie popiołu do kapusty, zarówno w postaci płynnej, jak i suchej.

Sprawdzanie ziemi pod kątem zarodników kiły. Wiosną na wybranej działce wysiewa się wczesną kapustę pekińską. Zaczynają go wyrywać wraz z korzeniami, jedną roślinę na raz, od momentu uformowania się rozety aż do uformowania się głowy. Korzenie są dokładnie badane. A jeśli na żadnej roślinie nie ma zgrubień ani narośli, wówczas gleba jest wolna od zarodników kiły i można na niej uprawiać dowolną kapustę, a także inne warzywa krzyżowe.

Fomoz (sucha zgnilizna)

Choroba atakuje kapustę, zarówno rośliny dorosłe, jak i nasiona oraz sadzonki, a także rzepę, rzodkiewkę, rzepę i dzikie rośliny krzyżowe. Phoma rozwija się szczególnie silnie na otwartym terenie w wilgotne, gorące lata na białej kapuście. Inne rodzaje kapusty również chorują, ale tutaj szkodliwość jest mniejsza. Częściej występuje w południowych regionach Syberii, w regionach północnych - w latach gorących i wilgotnych.

Opis choroby

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy, który zimuje w glebie, na szczątkach roślin i może przetrwać w nasionach. Dostaje się do wnętrza rośliny poprzez mikrouszkodzenia. Rozprzestrzenia się przez wiatr, szkodniki owadzie, wodę deszczową i nawadniającą oraz odzież ogrodniczą. Można przechowywać w glebie do 7 lat.

Oznaki porażki. W przypadku kapusty dotknięta jest łodyga i liście.Na sadzonkach choroba przypomina „czarną nogę”: łodygi pokryte są małymi czarnymi plamkami, na liścieniach i prawdziwych liściach pojawiają się czarne plamki, a sadzonki obumierają.

Pierwszą oznaką jest fioletowo-liliowy kolor liści, który jest nietypowy dla tej odmiany i wcale nie jest to oznaką głodu fosforu, jak w przypadku psiankowatych. Plamy pojawiają się nieco później.

U dorosłych roślin na liściach pojawiają się żółte i brązowe plamy z czarnymi kropkami otoczonymi ciemną obwódką, a na łodygach pojawiają się szare plamy.

15-20 dni po wystąpieniu choroby dolne liście mogą spaść. Plamy na łodydze stopniowo rosną, tkanka ulega zniszczeniu, gnije i pęka.

Na jądrach zarodniki grzybów dostają się do nasion i stają się bezużyteczne. Dotknięte strąki stają się zabarwione i wysychają. Chora komórka królowa zostaje całkowicie zniszczona.

Choroba może ujawnić się podczas przechowywania. Najpierw górne, a następnie wewnętrzne liście pokrywają się brązowymi plamami, główka kapusty gnije i wysycha.

Leczenie choroby

Nie da się uratować sadzonek. Dorosłą kapustę można leczyć na najwcześniejszym etapie choroby.

Wszystkie chore rośliny usuwa się z sadzonek, resztę podlewa się mocnym roztworem nadmanganianu potasu, a liście spryskuje się różowym roztworem. Rośliny przenosi się do chłodni, a okna lub drzwi w szklarni pozostawia się otwarte.
Opryskiwanie upraw środkiem Maxim. Stosowany jest głównie do zaprawiania nasion, ale w wyjątkowych przypadkach można nim opryskiwać rośliny wegetatywne. 20 ml leku rozpuszcza się w 1 litrze wody i opryskuje liście rośliny. Po 7 dniach kapustę podlewa się z góry czystą wodą, aby pozostały preparat nie dostał się do główki kapusty.
Na wczesnym etapie są one traktowane preparatami zawierającymi miedź.
Leczenie produktami biologicznymi Trichodermin lub Fitolavin.

Wszystkie zabiegi przeprowadzane są na liściach i łodydze. Po 7 dniach liście przemywa się wodą z węża w celu usunięcia resztek środków chemicznych. Po 2 tygodniach od pierwszego zabiegu spryskaj ponownie. Po tygodniu rośliny są również myte.

Kapusta porażona przez Phoma podczas przechowywania zimowego.

Zaleca się stosowanie preparatów siarkowych do zwalczania Phoma. Można je stosować tylko na początku sezonu wegetacyjnego, aż do powstania żniw. W drugiej połowie sezonu wegetacyjnego siarka nie jest używana, ponieważ zapach zostaje częściowo zachowany, a produkty stają się nieodpowiednie do spożycia.

Zapobieganie fomazie

Jeśli kapusta jest chora na Phoma, rośliny krzyżowe sadzi się na tym obszarze po 5-7 latach.
Dezynfekcja nasion przed siewem w gorącej wodzie o temperaturze 45-48°C lub w mocnym roztworze nadmanganianu potasu o tej samej temperaturze. Możesz je wytrawić za pomocą leku Maxim.
Regularne odchwaszczanie działki zarówno na obwodzie jak i pomiędzy roślinami. Szczególnie ostrożnie usuwa się rośliny krzyżowe.
Uprawa odmian odpornych. Nie ma odmian całkowicie odpornych, są takie, które są mniej dotknięte niż inne, w przypadku białej kapusty są to Aggressor, Regent.

Środki ludowe

Aby zapobiec Phoma, kapustę opryskuje się naparem ze skórek cebuli. 200 g łuski zalewa się wrzącą wodą, pozostawia na 24 godziny, przesącza i spryskuje.

Ochrona kapusty przed bakteriozą śluzową

Powszechna choroba bakteryjna. Wpływa na wiele roślin warzywnych, nie tylko krzyżowych. Straty spowodowane porażką są znaczne. Kapusta może zachorować na wszystkich etapach sezonu wegetacyjnego, a także podczas przechowywania.

Opis choroby

Czynnikiem sprawczym są bakterie utrzymujące się na resztkach roślin i zbiornikach wodnych. Patogen przedostaje się do rośliny poprzez mikrouszkodzenia powstałe podczas pielęgnacji działki i zbioru do przechowywania. Przenoszona jest przez owady, deszcz i wodę nawadniającą. Rośliny chorują szczególnie często na tle zwiększonych dawek azotu w nawożeniu.

Warunki dystrybucji. Rozprzestrzenia się silnie podczas wilgotnej i gorącej pogody (temperatura 25-30°C i wilgotność powyżej 90%). Szczególnie korzystne warunki powstają, gdy występuje obfita rosa.

Oznaki choroby na kapuście. Pierwsze oznaki pojawiają się w okresie żniw. Istnieją dwa możliwe początki choroby.

1. Zewnętrzne liście i kikut u podstawy gniją, pokrywają się śluzem i wydzielają silny nieprzyjemny zapach. Stopniowo zgnilizna rozprzestrzenia się z liści pokrywających na całą główkę kapusty i całkowicie gnije. Dotknięte liście opadają z pnia. Gdy bakterioza dotrze do pnia, mięknie i roślina umiera.

2. Choroba zaczyna się od kikuta, który staje się kremowy, a następnie szary, mięknie i pęka. Głowa kapusty opada i gnije.

Bakterioza na kalafiorze

W przypadku kalafiora i brokułów bakterioza rozpoczyna się od łodygi kwiatostanu lub od górnych liści pokrywających. Dolne liście i ogonki nie gniją. Głowa gnije całkowicie, ale sama kapusta pozostaje nienaruszona. Nie nadaje się jednak do dalszej uprawy. Rośliny są wyciągane i spalane. Przy bardzo gorącej i wilgotnej pogodzie zgnilizna może przenieść się na ogonki liściowe u podstawy łodygi.

Podczas przechowywania kapusty choroba pojawia się, jeśli temperatura w magazynie jest zbyt wysoka.

Metody leczenia bakteriozy śluzowej

Opryskiwanie fitolawiną.Pień jest traktowany szczególnie ostrożnie w miejscu, w którym przyczepiają się do niego pierwsze liście okrywowe.
Leczenie innymi produktami biologicznymi: Trichoderma, Pseudobacterin, Gamair, Sporbacterin. Opryskiwać od dołu w miejscu przyczepienia się liści okrywowych do pnia.
Podczas przechowywania, gdy pojawia się choroba, temperaturę obniża się, a kapustę posypuje się proszkiem preparatu biologicznego (Trichoderma, Pseudobacterin itp.) lub grubą warstwą popiołu.

Jeśli to możliwe, kalafior należy opryskiwać w miejscu przyczepienia się kwiatostanów do łodygi. Aby to zrobić, być może będziesz musiał odłamać kilka górnych liści. W początkowej fazie chorobę kapusty można dobrze leczyć.

Zapobieganie chorobom

Niektóre odmiany kapusty białej są nieco bardziej odporne na tę chorobę, nawet przy poważnych uszkodzeniach. Należą do nich Amtrak, Ammon, Monarch, Kazachok.

Działki i obszary przechowywania należy oczyścić z resztek roślinnych. W sezonie wegetacyjnym przeprowadza się zwalczanie szkodników. Po każdym deszczu glebę na działce należy poluzować.

W przypadku pojawienia się chorych roślin należy zmniejszyć dawkę azotu w nawożeniu, zwiększając jednocześnie dawkę mikroelementów i potasu.

Posyp kapustę popiołem, aby zapobiec bakteriozie

Środki ludowe

Stosowane jest posypywanie popiołem. Ale to nie górne liście, główka czy kwiatostan (w przypadku kalafiora) wymagają odkurzenia, ale dolna część łodygi i miejsca, w których są do niej przymocowane dolne liście. Zamiast popiołu można użyć pyłu tytoniowego.

Aby zapobiec zmyciu substancji przez deszcz, należy dodać do niej kilka kropel mydła w płynie. Po opyleniu podlewamy dokładnie u nasady, uważając, aby nie zmyć warstwy ochronnej. Dawkę powtarza się co 7 dni przez cały sezon wegetacyjny.

Podczas przechowywania lepiej posypać pyłem tytoniowym, ponieważ łatwiej go zmyć i nie plami produktu.

Jak leczy się bakteriozę naczyniową?

Wpływa na prowadzenie naczyń wszystkich rodzajów kapusty i innych roślin krzyżowych. Rozpowszechniany wszędzie. Może pojawić się w dowolnym okresie rozwoju rośliny - od sadzonek po tworzenie nasion. Gdy choroba rozprzestrzenia się silnie, plony znacznie się zmniejszają.

Żółte plamy na liściach kapusty są niezawodną oznaką choroby.

Opis choroby

Czynnikiem sprawczym są bakterie, które zimują na resztkach roślinnych roślin krzyżowych i pozostają w nasionach. Patogen pozostaje żywy przez 2 lata.

Korzystne warunki. Patogen aktywnie rozwija się przy częstych deszczach i temperaturach 25-30°C. W temperaturze 20-22°C objawy choroby nie pojawiają się, ale gdy tylko temperatura wzrośnie, objawy pojawiają się ponownie. Szczególnie sprzyjająca rozwojowi choroby jest pogoda z gorącymi dniami i zimnymi nocami. Przy takiej pogodzie choroba bardzo silnie się rozprzestrzenia.

Patogen przedostaje się do rośliny poprzez mikrouszkodzenia, a także podczas ulewnych deszczy przez aparaty szparkowe. Na otwartym terenie rozprzestrzenia się przez owady, wiatr, wodę i odzież ogrodnika.

Objawy choroby

Na sadzonkach obserwuje się zażółcenie brzegów liści liścieni. Roślina zaczyna opóźniać wzrost, ulega zniekształceniu i ostatecznie umiera.

Na dojrzałej roślinie pierwszą oznaką jest żółknięcie brzegów liści i ściemnienie żyłek (nazywa się to czarną siateczką). Podczas wycinania ogonków liściowych, łodygi lub pnia widoczny jest ciemny pierścień naczyniowy. Krawędzie liści stopniowo brązowieją i wysychają, sam liść więdnie i obumiera. Stopniowo choroba atakuje liście znajdujące się wyżej na łodydze.W rezultacie rośliny są karłowate, wytwarzają małe, luźne główki lub mają słabo uformowane główki.

Podczas przechowywania bakterioza śluzowa często łączy się z bakteriozą naczyniową i zgnilizną plonów.

Jak leczy się tę chorobę?

W celu leczenia kapustę traktuje się produktami biologicznymi.

Opryskiwanie działki Fitolavinem. Możesz spryskać kapustę tym samym preparatem, ponieważ infekcja często przenika przez korzenie.
Opryskiwanie i podlewanie Trichoderminem. Należy jednak pamiętać, że zabieg należy wykonywać w ciepłe dni (temperatura co najmniej 20°C), gdyż na mrozie grzyb Trichoderma jest nieaktywny.
Podlewanie i opryskiwanie Planrizem.

Stosowanie tradycyjnych środków grzybobójczych (HOM, Maxim, Previkur itp.) Przeciw chorobom bakteryjnym jest nieskuteczne, ponieważ leki te nie tłumią bakterii.

Zapobieganie

Zaprawianie nasion przed sadzeniem.
Dokładne czyszczenie resztek roślinnych.
Utrzymanie płodozmianu. Po kapuście nie zaleca się uprawy innych roślin krzyżowych. Czas powrotu kapusty (lub innej rośliny krzyżowej) w to samo miejsce wynosi 2 lata.
Dokładne odchwaszczenie działki.
Usuwanie dzikich roślin krzyżowych w promieniu 100 m.
Zwalczanie szkodników.
W magazynach nie wolno zwiększać temperatury przechowywania.

Zapobieganie chorobie jest bardzo skuteczne. Ścisłe wdrożenie środków zapobiegawczych pozwala uniknąć infekcji.

Tradycyjne metody leczenia

Ponieważ czynnikiem sprawczym są bakterie, wszelkiego rodzaju substancje palące mają na nie dobry wpływ.

20 kropli zieleni brylantowej rozcieńcza się w 2 litrach wody i spryskuje liście kapusty.
15 kropli jodu/2 litry wody. Opryskiwanie liści.
Podlewanie roślin różowym roztworem nadmanganianu potasu.

Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki choroby, przechodzą na produkty biologiczne.

Mączniak rzekomy lub peronosporoza

Choroba atakuje głównie sadzonki, ale może również pojawić się na otwartym terenie na dorosłych roślinach. Sadzonki szklarniowe często chorują. Sadzonki uprawiane w domu zwykle nie są dotknięte mączniakiem prawdziwym. Choroba pojawia się także na kapuście białej w drugim roku uprawy (w okresie tworzenia nasion). Choroba może czasami pojawić się na pojedynczych dorosłych roślinach, ale nie powoduje dla nich znaczących szkód.

Na zdjęciu mączniak rzekomy lub peronosporoza

Wśród warzyw krzyżowych na mączniaka prawdziwego choruje kapusta i rzodkiewka.

Opis choroby

Czynnikiem sprawczym jest patogenny grzyb, który zimuje na szczątkach roślin i nasionach. Zachowuje żywotność przez 6 lat.

Korzystne warunki - stosunkowo chłodna i wilgotna pogoda. W temperaturach powyżej 25°C rozwój choroby ustaje. Rozprzestrzenia się przez wiatr, nawadnianie i wodę deszczową.

Oznaki porażki

Na siewkach na górnej stronie liścieni i prawdziwych liści tworzą się rozmyte żółte plamy, a na dolnej stronie pojawia się biały nalot, który ostatecznie staje się szary. Liście stopniowo żółkną i umierają. W zaawansowanych przypadkach grzybnia pasożyta wnika do układu naczyniowego rośliny, w wyniku czego na nacięciu widoczne są przyciemnione naczynia.

Jeśli choroba pojawi się w okresie tworzenia nasion, wpływa na strąki i nasiona. Na strąkach pojawiają się szarobrązowe, przygnębione plamy, które stopniowo stają się szare. Strąki są słabe i zawierają słabo rozwinięte nasiona. Nasiona nie nadają się do wykorzystania i ulegają zniszczeniu.

Po posadzeniu w ziemi choroba ustaje, a nawet może całkowicie zniknąć, ponieważ kapusta w ogrodzie jest znacznie lepiej wentylowana.Jednak przy mokrej pogodzie objawy mogą pojawić się ponownie.

Na liściach dorosłych roślin plamy są czerwonobrązowe na górnej stronie i brązowe z szarawym nalotem na dolnej stronie.

Jak leczyć chorobę

Mączniak rzekomy kapusty jest dość trwały, ale można go wyleczyć. Największe szkody powoduje w okresie sadzonek. Niektóre rośliny umierają. W tej chwili można zastosować środki chemiczne do zwalczania choroby.

Kiedy pojawiają się pierwsze oznaki, sadzonki traktuje się preparatami zawierającymi miedź (HOM, Oxyx, Ordan itp.).
Opryskiwanie sadzonek Topazem lub Topsinem.
Przetwarzanie przez Revus.
Zapylanie roślin mieloną siarką, 5-7 g na m². Zapylanie odbywa się również na spodniej stronie liścia.

Jeśli na dorosłej roślinie pojawi się mączniak rzekomy, nie można go leczyć środkami chemicznymi. W tym przypadku stosuje się produkty biologiczne: Trichoderma, Pseudobacterin, Gamair, Vitaplan. Spryskaj rośliny liśćmi.

Zapobieganie

Wszystkie nasiona przed siewem są dezynfekowane. Przetrzymuje się je w jasnoróżowym roztworze nadmanganianu potasu o temperaturze 50°C przez 30 minut, następnie przemywa czystą wodą.

Szklarnia utrzymuje normalną wilgotność i jest regularnie wentylowana.

Utrzymanie płodozmianu.

Środki ludowe

Leczenie różowym roztworem nadmanganianu potasu.

Zapylanie sadzonek i roślin dorosłych popiołem w dawce 50 g/m². Zapylanie odbywa się zarówno od góry, jak i od dołu. Ponowne zapylenie kapusty następuje po 7 dniach.

Walka z fusarium

Choroba występuje powszechnie na południu i południowym wschodzie kraju. Praktycznie nie występuje w regionach północnych. Wpływa na sadzonki i rośliny nowo posadzone. Fusarium jest bardzo niebezpieczne. Śmierć sadzonek sięga 20-30%.

Kapusta zakażona fusarium

Opis choroby

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy, który utrzymuje się w glebie i szczątkach roślinnych przez 3-5 lat. Wnika do rośliny poprzez mikrouszkodzenia korzeni, rozprzestrzenia się naczyniami przewodzącymi i zakłóca przepływ wody i składników odżywczych w roślinie.

Korzystne warunki. Gorąca pogoda z ostrymi wahaniami wilgotności przyczynia się do rozprzestrzeniania się choroby. Ostre zmiany temperatur między dniem i nocą są szczególnie korzystne dla rozwoju patogenu. Optymalna temperatura gleby dla rozwoju grzyba to 18-22°C.

Oznaki choroby na kapuście

U sadzonek lub nowo posadzonych roślin liście stają się żółtozielone i więdną. Zażółcenie może rozprzestrzenić się na cały liść, a może tylko na jego część. W rezultacie liść rośnie nierównomiernie: wzrost w strefie zielonej jest silniejszy niż w strefie żółtej.

Na przekroju ogonka widać kilka dotkniętych brązowych naczyń. Z czasem roślina więdnie, a dotknięte liście opadają. Jeśli choroba trwa aż do uformowania się główek kapusty, wówczas liście pokrywające mogą całkowicie spaść i na pniu pozostanie tylko jedna mała, goła główka kapusty.

Bardzo często w przypadku fusarium obserwuje się jednostronne zażółcenie liści, z drugiej strony jest to normalne. Kiedy choroba rozprzestrzenia się poważnie, kapusta umiera.

Leczenie fusarium

Bardzo trudno jest poradzić sobie z fusarium. Możesz tymczasowo zatrzymać rozwój choroby.

W najwcześniejszym okresie rozwoju choroby do leczenia stosuje się produkty biologiczne Baktofit i Pseudobacterin. Podlewaj korzenie co 7-10 dni.
Podlewanie za pomocą Previkur Energy. Leczenie przeprowadza się raz na 7 dni.
Bayleton. Opryskiwać sadzonki i nowo posadzone rośliny.Podczas formowania uprawy nie można opryskiwać kapusty.
Maksym. Sadzonki i młode rośliny opryskuje się i podlewa u korzenia. Po ustawieniu plonu przeprowadzane jest tylko podlewanie.

Silnie zwiędłe rośliny są wyciągane i spalane, nie ma sensu ich leczyć.

Zapobieganie

Optymalizacja systemu nawadniania. Nie można najpierw wysuszyć gleby, a następnie od razu wlać dużą ilość wody, jest to najkorzystniejszy warunek dla rozwoju fusarium. Najlepszym sposobem zapobiegania jest równomierne podlewanie.
Aby zwiększyć odporność upraw na wszystkie choroby, w tym fusarium, młode rośliny opryskuje się Immunocytitis.
Uprawa odmian odpornych. Teraz jest ich mnóstwo.
1. Kapusta biała: Kilagerb, Kilajek, Cambria, Doubler, Decurion, Devotor, Tacoma, Amon, Zenith, Paradox, Valentina, Kolobok, Krumont.
2. Kolorowe: Alpha, Gwarancja, Moskwa Cannery.
3. Brokuły: Fiesta.
4. Bruksela: Franklin.
5. Kalarepa: Wiedeńska biała 1350.

Płodozmian jako środek zapobiegawczy jest nieskuteczny, ponieważ choroba dotyka wiele roślin ogrodowych i dzikich.