Mrozoodporne krzewy ozdobne do uprawy w regionach północnych i na Syberii

Letni mieszkańcy decydujący się na udekorowanie swoich działek pięknymi krzewami od razu stają przed pytaniem – jaki krzew najlepiej posadzić?

Idealnie taka roślina powinna spełniać następujące wymagania:

1. Bądź piękna przez cały sezon letni.
2. Łatwy w pielęgnacji.
3. Mrozoodporny, odporny na nasze trudne zimy.

    Odporne na zimę krzewy na Syberię

Poniżej znajdują się nazwy i cechy właśnie takich krzewów ozdobnych: mrozoodporne, bezpretensjonalne i pięknie kwitnące.

Wiele krzewów okazało się odpornych na zimę, mało wymagających, a jednocześnie bardzo dekoracyjnych w naszym klimacie. Opowiem o tych najpopularniejszych, które można sadzić niemal we wszystkich regionach naszego kraju, łącznie z Uralem i Syberią.

    Derain biały

Słynie z jaskrawo zabarwionej czerwonej kory. Występuje forma z dużymi zielonymi liśćmi, które jesienią stają się wielobarwne, oraz bardziej zwartą murawą z liśćmi o białych krawędziach. Aby kora drzew była zawsze jasna, krzewy co roku przycina się krótko, pozostawiając kikuty pędów – kilka centymetrów nad poziomem gleby. Dzięki tej formacji krzew tworzy rozszerzające się zarośla.

• Wysokość krzewu od półtora do dwóch metrów.
• Kwitnie wczesnym latem.
• Derain jest wyjątkowo mrozoodporny, dekoracyjny i bezpretensjonalny pod każdym względem. Można uprawiać nie tylko w regionie moskiewskim, ale także na Syberii i Uralu
• Rośnie na każdej glebie, dobrze znosi ciepło i cień.
• Nadaje się do sadzenia na tle działki lub wzdłuż płotu, a także na żywopłoty.

Jest to gatunek drzewa o zielonych liściach, które jesienią przebarwiają się na bordo.

Liście tej rośliny pozostają pomalowane na biało przez całe lato.

Derain rośnie szybko i aby żywopłot był zawsze schludny, trzeba będzie o niego uważnie dbać.

Z rośliny można uformować bujny krzew lub małe drzewo.

No bo gdzie indziej można znaleźć krzew o tak oryginalnych, czerwonych pędach?

 

    Berberys liściasty

Wyróżniają się godną pozazdroszczenia zimotrwalosc i są łatwe w pielęgnacji. Kolor liści może być żółty, zielony, fioletowy, czerwony. Berberys nadaje się na każdą żyzną glebę, otwartą przestrzeń lub półcień. Można je łatwo przyciąć, ale nie trzeba ich przycinać, ograniczając się do usuwania uszkodzonych i zbędnych gałęzi na wiosnę.

• Wysokość różnych typów i odmian waha się od 60 cm do 2 m.
• Krzew wyjątkowo bezpretensjonalny, mrozoodporny. Rośnie w cieniu, słońcu i prawie na każdej glebie. Zimuje bez schronienia nawet na Syberii. Kolory liści uderzają swoją różnorodnością.
• Zastosowanie jest uniwersalne, od sadzenia nisko rosnących odmian na wzniesieniach po tworzenie żywopłotów. Może służyć zarówno jako tło, jak i krawędź, pięknie prezentuje się na zielonym trawniku.

Taki elegancki krzew ozdobi każde wzgórze.

Tutaj krzak berberysu pełni rolę krawędzi świerka.

Na zielonym trawniku różnorodne krzewy wyglądają bardzo kolorowo.

Malownicze i praktyczne żywopłoty wykonuje się z berberysu, jednak trzeba pamiętać, że krzew ten jest strasznie kłujący i niezbyt przyjemny w uprawie. Przeczytaj więcej o zastosowaniu berberysu w projektowaniu ogrodów przeczytaj tutaj.

 

    Spirea

Prawie wszystkie spirei to szybko rosnące, mrozoodporne krzewy, bezpretensjonalne i obficie kwitnące.Istnieją dwie grupy spirei - kwitnące wiosną i kwitnące latem. U gatunków kwitnących wiosną, takich jak Ash Spiraea, opadające gałęzie są w całości ozdobione drobnymi białymi kwiatami. Te spirei kwitną raz. W spireach kwitnących wiosną po kwitnieniu wycina się stare i słabe gałęzie.

Spirea kwitnąca latem charakteryzuje się długim kwitnieniem. Kwiaty różowe (różne odcienie) są zwykle zebrane w płaskie kwiatostany kuliste lub kolczaste. Z spirei kwitnących latem interesująca jest spirea Boumalda (wysokość 60 cm), kwitnąca wdzięcznymi, karminowo-różowymi płaskimi kwiatostanami. Odmiana Goldflame ma młode liście w kolorze żółto-pomarańczowym, dzięki czemu krzew wiosną wygląda bardzo elegancko.

Bardzo interesujące są również odmiany japońskiej spirei (wysokość 60 cm). Na przykład odmiana Crispa wyróżnia się bardzo dekoracyjnymi jasnymi kwiatami.

Coroczne wiosenne przycinanie do krótkiego pnia o wysokości kilku centymetrów pomaga krzewom kwitnącej latem spirei zachować zwarty kulisty kształt.

• Wysokość krzewów, w zależności od odmiany, wynosi od 0,5 m do 2 m.
• Jeśli wybierzesz odmiany kwitnące wiosną i latem, kwitnienie może trwać prawie przez całą wiosnę i lato.
• Spirea nie wymaga żyznej gleby. Rośnie szybko zarówno w słońcu, jak i półcieniu. Większość spirei jest odporna na zimę i nie potrzebuje schronienia nawet podczas surowych syberyjskich zim.
• Krzewy te są nie tylko dekoracyjne, ale mają również szeroką gamę rozmiarów, kształtów krzewów, kolorów liści i różnych czasów kwitnienia. Dzięki tym cechom możesz ozdobić ogród wyłącznie spireą.

Takie wysokie krzewy nadają się do nasadzeń pojedynczych lub do uprawy w żywopłotach.

Taki malowniczy zakątek możesz stworzyć sadząc spireę z hostami i jałowcem.

Nisko rosnąca japońska spirea tworzy eleganckie obwódki. Odpowiednio prezentuje się także w skalniakach.

 

    Hortensja

Najbardziej odporna na zimę okazała się hortensja drzewiasta, krzew pochodzenia północnoamerykańskiego. Pozostałe gatunki (pochodzące z Chin i Japonii) są mniej odporne na mróz i trudniejsze w pielęgnacji.

Hortensja drzewiasta jest powszechna w naszych ogrodach, ale z jakiegoś powodu każdy chce zobaczyć w swoim ogrodzie rośliny o niebieskich, różowych, a nawet czerwonawych kwiatostanach. Takie hortensje są oczywiście spektakularne, ale bardziej kapryśne, choć wśród nich są odmiany, które niektórzy ogrodnicy z powodzeniem uprawiają w północnych regionach.

Jeśli jednak nie uprawiałeś hortensji w swoim ogrodzie, zacznij od hortensji drzewiastej, łatwego w pielęgnacji, efektownego krzewu z ogromnymi czapkami białych kwiatów.

Hortensja wiechowa dobrze rośnie w trudnych regionach Rosji, bardzo piękny zimujący krzew o wysokości do trzech metrów (nasz nie osiąga takiej wysokości) z gęstą kulistą koroną. Kwiatostan jest szeroką piramidalną wiechą o długości 15-30 cm i szerokości 30 cm, kwiaty są białe, jesienią przebarwiają się na czerwono.

• Wysokość krzewów dochodzi do dwóch metrów.
• Kwitnie od połowy lata.
• Hortensje są niezwykle kochające wilgoć, dobrze tolerują cień i uwielbiają przepuszczalne, żyzne, kwaśne gleby. Dlatego podczas sadzenia dodaje się torf. Glebę można zakwasić siarczanem żelaza.
• Hortensje sadzi się pojedynczo lub w grupach. Roślina dobrze komponuje się z innymi iglastymi i liściastymi krzewami ozdobnymi.

Tak malowniczy krzew z pewnością przyciągnie uwagę.

 

 

    Krzew pięciornikowy

Krzewy liściaste, wyprostowane lub zwarte. Krzaczaste formy pięciolistka mają jednocześnie trzy nazwy: herbata kurylska, pięciolistek krzewiasty i roślina pięciolistna. Pięciornik uatrakcyjnia się dużą ilością małych kwiatów. Najczęściej spotykana jest forma z żółtymi kwiatami.

Kwiaty występują pojedynczo lub w kilku gronach lub baldaszkowatych kwiatostanach, średniej wielkości. Dekoracyjne są również jasnozielone, małe rzeźbione liście rośliny. Pięciorniki źle znoszą suche powietrze.

• Krzewy o wysokości od jednego do półtora metra.
• Krzew kwitnie bardzo długo – niemal od początku lata do początków jesieni.
• Pięciorniki są światłolubne, choć tolerują lekki półcień, są dość odporne na suszę i wymagają gleb żyznych, umiarkowanie wilgotnych.
• Odporny na zimę: formy gatunków wytrzymują czterdziestostopniowe mrozy, odmiany są mniej tolerancyjne na niskie temperatury.
• Pięciornik nadaje się do tworzenia obwódek i niskich żywopłotów, elegancko prezentuje się w nasadzeniach pojedynczych i grupowych oraz harmonijnie łączy się z roślinami iglastymi.

Oto taki schludny krzew Potentilla fruticosa.

Pięciornik dobrze znosi przycinanie i tworzy kolorowe żywopłoty i obwódki.

    Kalina pęcherzycowa

Duży, mrozoodporny krzew. Obie jej formy - zarówno ze złotymi, jak i fioletowymi liśćmi - są zawsze dekoracyjne: wiosną, kiedy kwitną liście, w okresie kwitnienia (kwitnie białymi kwiatostanami corymbose) i po nim, kiedy tworzą się grona czerwonych owoców.

• Wysokość krzewów, w zależności od odmiany, wynosi od jednego do trzech metrów.
• Kwitnie wczesnym latem, przez 20 dni.
• Pęcherzowiec jest bezpretensjonalny, odporny na suszę i tolerujący cień, ale lepiej sadzić w pełnym słońcu, aby liście zachowały jasny kolor. Zimy bez schronienia w północnych regionach i na Syberii.
• Nadaje się do wysokich żywopłotów i nasadzeń pojedynczych.

Są to różne rodzaje pęcherzyków. Istnieją krzewy o różnych kolorach liści.

 

    Śnieżka

Śnieżki występują w kolorze białym i różowym. Jeśli interesują Cię najbardziej odporne na zimno krzewy, posadź śnieżycę białą, bez problemu toleruje nawet najmroźniejsze zimy.

Z biegiem czasu rośnie silnie i może rosnąć w każdych warunkach, zarówno na otwartym słońcu, jak i w gęstym cieniu drzew. Krzew ceniony jest za liczne duże, ozdobne, białe, marmurkowate owoce, które tworzą się jesienią.

Dobrze nadaje się do cięcia, krzewy przerzedza się wczesną wiosną, a latem przycina.

• Dorasta do 2,5 m szerokości i 1,5 m wysokości.
• Snowberry rośnie na każdej glebie, preferuje słoneczne miejsca. Minimalna pielęgnacja: roślina jest odporna na suszę, nie wymaga nawożenia, dobrze znosi upały, nie jest podatna na choroby i szkodniki.
• Dzięki białym owocom dobrze prezentuje się na ciemnej zieleni: na trawniku, na tle drzew iglastych.

Żywopłot z jagód śnieżnych wygląda elegancko i wymaga niewielkiej konserwacji.

Krzewy ozdobne do domków letniskowych o średniej zimotrwałości

Opisane poniżej rośliny, choć nie są szczególnie odporne na mróz, nie wymagają specjalnego schronienia na zimę. W większości przypadków wystarczy po prostu przykryć krzaki śniegiem.

  Deycja

Jeśli akcja będzie miała miejsce, w czerwcu zostanie pokryta drobnymi kwiatami. Kolor kwiatów (mogą być zarówno pełne, jak i niepełne) waha się od białego do intensywnego różu.

W naszym klimacie szorstka Deutzia jest uważana za najbardziej bezpretensjonalną. Kwitnie białymi i różowymi kwiatami. Nie jest zbyt wymagająca w stosunku do gleby, dobrze rośnie wszędzie tam, gdzie woda nie zatrzymuje się. Dostosowuje się zarówno do nasłonecznienia, jak i półcienia. Wyblakłe gałęzie są przycinane po kwitnieniu. Stare gałęzie są przycinane aż do podstawy.

• Większość odmian deutii nie przekracza 120-170 cm wysokości.
• Kwitnie wiosną i latem (w zależności od odmiany)
• Krzew jest łatwy w pielęgnacji; odporna na suszę i niepodatna na choroby i szkodniki. Zimą wskazane jest dociśnięcie gałęzi do ziemi (przy -25° pąki lekko zamarzają)
• Deutia tworzy malownicze, nieuformowane żywopłoty. Możesz posadzić mixborder w tle lub przykryć podstawę wysokich krzewów.

Nie zaleca się sadzenia żywopłotów deutia w regionach północnych. Jednak krzew ten nie jest wystarczająco odporny na zimę do takich celów.

    Keria japońska

Bezpretensjonalny krzew, który kwitnie co roku w kwietniu-maju żółtymi kwiatami. Może ponownie zakwitnąć.

Forma niepełna jest bardzo elegancka: smukłe, lekko zwisające gałęzie, dorastające do półtora metra długości, kwiaty żółte, podobne do dużych kwiatów jaskieru. A po kwitnieniu krzew wygląda pięknie dzięki bardzo pięknym jasnozielonym liściom, przypominającym młode liście brzozy.

• Wysokość krzewów dochodzi do dwóch metrów.
• Kwitnie wiosną. Kwitnienie jest długie, prawie dwa miesiące.
• Preferuje stanowiska słoneczne. Może rosnąć w półcieniu, ale jego walory dekoracyjne są zauważalnie utracone.Wymagane jest regularne podlewanie i okresowe karmienie.
• Stosowany do nasadzeń pojedynczych i grupowych. Dobrze komponuje się z drzewami iglastymi i pięknie prezentuje się na zielonym trawniku.

Roślinę tę można uprawiać także w doniczkach. Oczywiście wielkość krzaka w tym przypadku będzie znacznie skromniejsza.

    Weigela

W okresie kwitnienia jest najpiękniejszym ze wszystkich wymienionych powyżej krzewów. Aby jednak pokazać w całej okazałości opadające gałęzie, wymaga dużo miejsca. Uwielbia żyzną glebę i coroczne przycinanie, ale generalnie jest bezpretensjonalny. Natychmiast po kwitnieniu gałęzie z wyblakłymi kwiatami ulegają skróceniu.

Weigela Variegata jest bardziej zwarta i powściągliwa w wzroście - krzew o wysokości do 120 cm z jasnoróżowymi kwiatami i liśćmi o żółtych krawędziach.

Weigele nie lubią rosnąć na wietrze. Podczas sadzenia należy zachować odległość między sadzonkami co najmniej dwóch metrów.

• Średnio wysokość weigeli wynosi 1,5 - 2 metry.
• Kwitnie w maju-czerwcu różowymi, białymi lub rubinowoczerwonymi kwiatami rurkowymi. Skłonny do ponownego kwitnienia.
• Weigela rośnie na każdej glebie, w bezpośrednim słońcu i półcieniu.
• Najbardziej odporne na mróz odmiany, które dobrze zimują zarówno na Syberii, jak iw regionie moskiewskim: „Alba”, „Striatum”, „Shtyriaka”, „Bristol ruby”.
• Ze względu na duże walory dekoracyjne tego krzewu sadzi się go najczęściej na pierwszym planie: przy wejściu do domu, wzdłuż ścieżek lub na trawniku.

Weigela harmonijnie wpasuje się w każdy zakątek ogrodu.

 

     Chaenomeles (pigwa japońska)

Krzew bardzo pospolity, gdyż może rosnąć na każdej glebie, zarówno na słońcu, jak i w cieniu. Kwitnie jasno wiosną, a jesienią wydaje złote, pachnące owoce. Krzewy nie wymagają przycinania: od czasu do czasu są przerzedzane.

• Wysokość krzewów Chaenomeles wynosi od 1 do 3 metrów.
• Roślina ta jest nie tylko ozdobną, ale także krzewem owocowym.
• Odporna na mróz, ale w ostre zimy końcówki pędów mogą zamarznąć.

Krzew zaczyna owocować w wieku 3–4 lat i owocuje corocznie.

 

Należy zauważyć, że weigela, deutzia i kerria mogą mieć poważnie zamarznięte gałęzie podczas surowych zim. Ale nic złego się nie stanie: krzaki szybko rosną.

Ze wszystkich wymienionych asortymentów uwielbiam letnie spirei, weigele, pęcherzyki i berberysy przede wszystkim za ich piękne i długie kwitnienie, wysoką wartość dekoracyjną przez cały sezon

Krzewy należy sadzić zgodnie z ich wzrostem i zdolnością do wzrostu na szerokość.

O zasadach przycinania krzewów ozdobnych można przeczytać tutaj.

Wszystkie wymienione rośliny nie są rzadkie, są dość łatwe do zdobycia.

Kontynuacja tematu:

1. Brugmansia: sadzenie i pielęgnacja w ogrodzie i domu
2. Jak prawidłowo sadzić i uprawiać ligustr