Szczegółowe zalecenia dotyczące sadzenia i pielęgnacji agrestu dla początkujących ogrodników

Agrest jest bliskim krewnym porzeczek. Po raz pierwszy uprawiano ją na Rusi w XII wieku, później rozprzestrzeniła się na Europę, Azję i inne kontynenty. Rozpowszechniany wszędzie. Jest bardzo bezpretensjonalny, łatwy w pielęgnacji i uprawiany jest na terenie całego kraju.

Chociaż ta uprawa jest bezpretensjonalna, aby uzyskać przyzwoite zbiory, musisz wiedzieć, jak prawidłowo sadzić i dbać o agrest w otwartym terenie.

 

Treść: Biologiczne cechy kultury Charakterystyczne cechy odmian Czas sadzenia agrestu w otwartym terenie Wybór miejsca i przygotowanie gleby Przygotowanie sadzonek do sadzenia Zasady sadzenia agrestu Jak dbać o agrest po posadzeniu Przycinanie agrestu Metody uprawy i formowania Reprodukcja Choroby i szkodniki Możliwe problemy podczas uprawy

 

Cechy biologiczne

Agrest to długowieczny krzew ciernisty, osiągający wysokość do 1,5 m. Wypuszczane odmiany charakteryzują się doskonałą zimotrwalosc (zdolność do wytrzymania bez uszkodzeń zimowych roztopów) i mrozoodpornością (zdolność tolerowania mrozu). W regionie centralnym nowoczesne odmiany wytrzymują mrozy do -30°C. Chociaż w zimy z małą ilością śniegu korzenie agrestu zamarzają w temperaturze -8-12°C.

Kultura dobrze znosi także silne mrozy: kwiaty nie boją się temperatur do -3°C. pąki - -6°C, jajniki - -2°. Krzew dobrze znosi długotrwałe chłody późną wiosną i wczesnym latem, jednak długotrwałe, silne mrozy (poniżej -5°C) mogą zniszczyć plony.

System korzeniowy jest płytki, zlokalizowany głównie na głębokości 1-1,2 m, ale pojedyncze korzenie mogą osiągnąć głębokość 1,5 m. Korzenie nie rozprzestrzeniają się daleko, większość znajduje się bezpośrednio pod rośliną.

Część nadziemną tworzą pędy, na których znajdują się bardzo ostre kolce o długości 5-10 mm, mogą być pojedyncze, podwójne lub potrójne. Obecnie opracowano odmiany bezkolcowe. Co roku u nasady krzewu pojawia się zero pędów podstawowych, które później przekształcają się w wieloletnie gałęzie.Krzew agrestu ma gałęzie skierowane ku górze. Z reguły znajdują się pośrodku i są bardzo wydłużone. Ich produktywność jest niska, jagody są osadzone tylko na wierzchołkach.

Pędy na obwodzie krzewu odchylają się na zewnątrz i są bardzo produktywne; jagody osadzone są na całej długości owocującej gałęzi.

 

Gałęzie żyją 7-8 lat i dają pełne zbiory. Kiedy gałąź zaczyna się starzeć, liczba jajników na niej zmniejsza się, jest ona wycinana i zastępowana nowym pędem.

Agrest kocha ciepło, wilgoć i światło, chociaż może rosnąć i owocować w półcieniu. Aby przedłużyć żywotność roślin, przeprowadza się przycinanie przeciwstarzeniowe. Przy odpowiedniej pielęgnacji plon owocuje bez spadku plonów przez 25-40 lat (w zależności od odmiany).

Agrest zaczyna owocować w wieku 2-3 lat, ale pełne zbiory zaczyna przynosić już w wieku 5-6 lat.

Uprawa rozpoczyna sezon wegetacyjny bardzo wcześnie, gdy temperatura w ciągu dnia wynosi co najmniej 7-8°C. Kwitnie w środkowej strefie w połowie końca maja, na południu - pod koniec kwietnia. Jagody są okrągłe lub podłużne, owłosione lub gładkie, u niektórych odmian z woskową powłoką. Kolor dojrzałych jagód zależy od odmiany: zielony, żółty, czerwony, czarny. Jagody dojrzewają równomiernie i zawierają dużą liczbę nasion. Z jednego dorosłego krzewu, który wszedł w okres pełnego owocowania, można zebrać do 25 kg jagód.

Odmiany agrestu

Konwencjonalnie odmiany dzielą się na 3 grupy:

• Amerykański;
• Europejski;
• hybrydowy.

Odmiany amerykańskie mniej kłujące. Kolce znajdują się w znacznej odległości od siebie. Są dość odporne na mączniaka prawdziwego, główną chorobę agrestu.

Odmiany amerykańskie są bardzo odporne na zimę i suszę. Jagody są małe i średniej wielkości i zawierają dużo kwasu.

 

 

Odmiany europejskie bardzo kłujące i praktycznie nie mają odporności na mączniaka prawdziwego. Z powodu tej choroby w Europie na początku XX wieku znaczna część nasadzeń obumarła.

Odmiany europejskie są nieco odporne na zimę. Jagody duże, u niektórych odmian do 20 g, słodkie i smaczne.

 

Odmiany hybrydowe pojawił się w wyniku selekcji. Głównym kierunkiem selekcji jest uzyskanie odmian niskokolcowych lub całkowicie pozbawionych kolców, odpornych na mączniaka prawdziwego, odpornych na zimę, wielkoowocowych, z jagodami o doskonałym smaku.

Większość odmian agrestu jest samopylna, jednak uprawa kilku odmian razem prowadzi do zwiększenia plonów.

Czas sadzenia agrestu w ziemi

Agrest można sadzić zarówno wiosną, jak i jesienią. Preferowane jest sadzenie jesienne, ponieważ krzew nie marnuje energii na wegetację, ale buduje system korzeniowy.

Agrest sadzi się na otwartym terenie we wrześniu-październiku, ale nie później niż 2 tygodnie przed nadejściem chłodów.

Jak wszystkie krzewy, agrest najlepiej sadzić wczesną jesienią.

 

Wiosną sadzą bardzo wcześnie, zanim pąki się obudzą, wtedy plon będzie miał czas na mniej więcej zakorzenienie. Okres ten jest bardzo krótki, agrest rozpoczyna sezon wegetacyjny jako pierwszy. Jeśli zmarnujesz czas i na siewie zaczną kwitnąć pąki, część nadziemna będzie się rozwijać bardzo aktywnie, a nierozwinięte korzenie nie będą w stanie zaspokoić potrzeb wierzchołków. Dlatego przez pierwsze 2 lata taki krzew będzie opóźniony w rozwoju.

Istnieje również ogólna zasada: agrest z otwartym systemem korzeniowym sadzi się dopiero jesienią, agrest z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić wiosną, także wtedy, gdy sezon wegetacyjny już się rozpoczął.

Miejsce lądowania

Agrest sadzi się w jasnych miejscach, chronionych przed zimnymi wiatrami.Uprawy nie sadzi się na terenach otwartych, gdyż zimą wiatr wieje śniegiem i pokrywa śnieżna jest zbyt cienka, krzak może zamarznąć. Dobrze znosi lekki półcień, ale w głębokim cieniu nie owocuje.

Miejsce do uprawy agrestu powinno być nieprzeniknione, aby cierniste gałęzie nie sprawiały kłopotów.

 

Do sadzenia agrestu nadają się żyzne gleby lekko kwaśne, o głębokości wód gruntowych co najmniej 1,5 m. Jednak na glebach kwaśnych (pH 4,5) rośnie bez problemów. Nie nadają się do tego miejsca, w których występują roztopy i stagnacja wody deszczowej. Agrest słabo rośnie na glebach piaszczystych (z powodu braku wilgoci) i ciężkich glebach gliniastych.

Przygotowanie gleby

Glebę przygotowuje się zwykle wiosną.

• Kopanie odbywa się za pomocą łopaty, materię organiczną (obornik, próchnicę) dodaje się do wiadra na głębokości 1,5-2 m.².
• Na glebach piaszczystych zastosować obornik (2 wiadra/m²) i glina.
• Na ciężkich, zimnych glebach gliniastych dodać piasek w ilości do 3 wiader na m² i obornik 2-3 wiadra na m².
• Na glebach silnie kwaśnych (pH poniżej 4,5) wiosną dodaje się wapno lub jeszcze lepiej popiół, a obornik jesienią lub bezpośrednio do dołka.

Rozmiar dołu do sadzenia wynosi 50x50 na glebach lekkich i 70x70 na glebach ciężkich. Dodaj 0,5 wiadra obornika i 3 łyżki superfosfatu bezpośrednio do dołu. i siarczan potasu 1 łyżka. Wszystko jest dokładnie wymieszane z glebą. Nawóz ten powinien wystarczyć na 2-3 lata. Nawozy fosforowo-potasowe można zastąpić 0,5 szklanki popiołu.

Przygotowując otwór do sadzenia, starannie wybierz wszystkie korzenie, w przeciwnym razie będą one hamować młode sadzonki. Bardzo niebezpiecznymi chwastami są agrest i trawa pszeniczna. Mogą praktycznie pozbawić małą sadzonkę pożywienia, a także uciskają dorosłe rośliny.

 

Sadząc wiosną, oprócz wszystkich powyższych, dodaj 1 łyżkę nitroammofoski.Jeśli wszystkie nawozy zostały zastosowane jesienią do ciągłego kopania, to wiosną do otworu do sadzenia stosuje się tylko nawozy azotowe.

Wybór sadzonek i przygotowanie ich do sadzenia

Dobrze rozwinięta sadzonka powinna mieć wysokość od 30 cm (dla odmian nisko rosnących) do 50 cm (dla odmian wysokich) i posiadać 3-4 pędy. Lepiej jest brać sadzonki z nieotwartymi pąkami, łatwiej się zakorzeniają. Pędy powinny być wolne od uszkodzeń, chorób i śladów szkodników. Powinny mieć jasnoszary kolor, który wskazuje na młodość pędu. Krzewy z otwartym systemem korzeniowym muszą mieć dobrze rozwinięte korzenie o długości co najmniej 20 cm, optymalnie jest, jeśli długość korzeni jest równa długości pędów.

Na zdjęciu sadzonki agrestu przed sadzeniem.

 

Przed sadzeniem sadzonki z otwartym systemem korzeniowym moczy się przez jeden dzień w słabym roztworze nadmanganianu potasu, można również dodać stymulator wzrostu korzeni: Kornevin, Kornerost. Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym dzień przed sadzeniem obficie podlewamy.

Sadzenie agrestu

Podczas sadzenia krzewy umieszcza się w odległości 1,5 m od siebie. Przy uprawie w kilku rzędach rozstawa rzędów wynosi 1,5-2 m. Jeśli pozwala na to powierzchnia działki, lepiej jest sadzić agrest 2x2 m, wtedy obszar żerowania pod krzakami będzie w pełni wykorzystany. Agrest sadzi się jako dwuletnie sadzonki lub dobrze rozwinięte dwuletnie sadzonki.

    Sadzenie jesienne

Przed sadzeniem otwór jest podlewany. Rośliny z otwartym systemem korzeniowym sadzi się ukośnie. Sadzonkę umieszcza się w dołku, korzenie prostuje, przechyla na bok i przykrywa. Szyjkę korzeniową zakopuje się, posypując ziemią 2-4 dolne pąki. Agrest dobrze wytwarza korzenie przybyszowe, na przykrytych ziemią łodygach wyrosną nowe korzenie, a z pąków wypuszczą młode pędy.Przy takim sadzeniu roślina rozwija potężny system korzeniowy znajdujący się na głębokości 30-60 cm, zaraz po posadzeniu uprawa jest podlewana.

Sadzonki sadzone pionowo z otwartym systemem korzeniowym rozwijają się znacznie gorzej, nawet przy pogłębieniu szyjki korzeniowej.

 

Jeśli krzewy są bardzo małe, wówczas w jednym otworze do sadzenia sadzi się 2 sadzonki, przechylając je w różnych kierunkach. W rezultacie powstaje jeden potężny krzak.

System korzeniowy siewki zwykle częściowo obumiera po posadzeniu, a jeśli korzenie przybyszowe słabo się rozwijają, sadzonka może umrzeć. Lub w ciągu najbliższych 2-3 lat roślina zostanie poważnie skarłowaciała i będzie dawać minimalne plony.

Z moich wieloletnich obserwacji wynika, że ​​małych sadzonek nie należy przycinać na zimę. W tym czasie pędy już nie rosną, ale tylko krzak zapuszcza korzenie. Pokryta śniegiem dobrze zimuje. Wiosną, jeśli nie ma młodych pędów, pędy można skrócić o 3-5 pąków. Jeśli odmiana nie jest zbyt odporna na zimę, jest całkowicie ściółkowana zrębkami torfowymi, sianem lub trocinami. Gdy tylko śnieg się stopi, ściółkę usuwa się, w przeciwnym razie na pędach utworzą się korzenie przypadkowe.

Obejrzyj film, jak prawidłowo sadzić agrest jesienią:

    Sadzenie wiosenne

Wiosną sadzi się agrest z zamkniętym systemem korzeniowym. Sadzenie odbywa się również z nachyleniem, posypuje się 3-4 dolne pąki. Natychmiast po tym krzew jest przycinany, pozostawiając 3-4 pąki nad ziemią. Wiosną agrest rośnie szybko, a część nadziemna rozwija się kosztem podziemnej, hamując powstawanie prawidłowego systemu korzeniowego. Słabo rozwinięte korzenie nie są w stanie zaspokoić potrzeb pędów, w efekcie pod koniec sezonu wegetacyjnego następuje znaczne zahamowanie wzrostu, korzenie nie rozwijają się, a młoda siewka może umrzeć pod koniec sezonu wegetacyjnego lub nie przetrwać zima.Przycinanie agrestu bezpośrednio po posadzeniu eliminuje te problemy.

Po posadzeniu agrest jest obficie podlewany

 

Agrestu z otwartym systemem korzeniowym zwykle nie sadzi się na wiosnę, ale jeśli nie ma dokąd pójść, natychmiast po posadzeniu wszystkie pędy są odcinane, pozostawiając 1-2 pąki na powierzchni. W połowie sezonu wegetacyjnego wypuszczą nowe młode pędy.

Zaraz po posadzeniu agrest jest podlewany. Jeśli pogoda jest sucha, podlewanie powtarza się po 4-5 dniach. Po podlaniu ściółkuj glebę, aby zapobiec tworzeniu się skorupy glebowej.

Pielęgnacja agrestu

Pielęgnacja agrestu jest łatwa. Jednak o młode krzewy należy dbać ostrożniej, aby do czasu pełnego owocowania były mocne i mogły dawać pełne plony.

    Karmienie agrestu

Jeśli podczas sadzenia zostaną zastosowane wszystkie nawozy, uprawa nie będzie wymagała nawożenia przez pierwsze 3-4 lata. Wyjątkiem są nawozy azotowe. Azot szybko wypłukuje się do dolnych warstw gleby i staje się niedostępny dla roślin. Nawożenie azotem przeprowadza się od drugiego roku uprawy. Najlepszym nawozem dla upraw jest saletra amonowa. Stosuje się 2 razy w sezonie wegetacyjnym: wiosną, gdy pąki się otwierają, 1 des.l./10 l wody i pod koniec czerwca, w okresie intensywnego wzrostu pędów, 1 des.l./10 l. Młodym roślinom podaje się połowę dawki karmienia.

Począwszy od 4-5 lat, co roku stosuje się całą gamę niezbędnych nawozów.

• Jesienią raz na 2-3 lata na obwodzie krzewów przekopuje się rozłożony obornik lub kompost: do 6 kg w przypadku krzewów wysokich, rozłożystych i 3-4 kg w przypadku krzewów nisko rosnących.
• Jeśli od jesieni nie stosowano obornika, wiosną uprawę podlewa się naparem z obornika rozcieńczonego w stosunku 1:10 lub ptasich odchodów 1:20.
• Jeśli gleba jest bardzo uboga, po zbiorze jagód nawozimy azotanem amonu (1 łyżka stołowa/10 l wody).Wspomaga tworzenie owoców i pąków wzrostowych.

Na czarnoziemach nie wykonuje się letniego nawożenia azotem, tutaj wystarczy dodać obornik do kopania.

 

W przypadku braku obornika nawozy azotowe stosuje się trzykrotnie:

• wczesną wiosną, kiedy pąki się otwierają 2 łyżki. saletra amonowa/10 litrów wody;
• przy nasypywaniu jagód 1 łyżka/10 l;
• po zbiorze 1 łyżka stołowa/10 litrów wody.

Nawozy mineralne lepiej stosować wiosną, gdyż stosowane jesienią zostają wypłukane i stają się niedostępne dla agrestu.

Doskonałym pokarmem dla niego jest popiół: 2 szklanki naparu na 10 litrów wody. Można go stosować w postaci suchej podczas wiosennego spulchniania gleby: 3 kubki dla wysokich krzewów, 1,5 dla nisko rosnących.

Na glebach alkalicznych popiół nie jest używany, ponieważ zwiększa zasadowość. Tutaj używamy 3 łyżek siarczanu potasu i 2 łyżek superfosfatu na 10 litrów wody.

Czasami na agrescie pojawiają się oznaki nadmiaru azotu: młody wzrost jest cienki, długi, liście na nim są jasne i z biegiem czasu kolor nie staje się bardziej nasycony. Zaprzestań nawożenia azotem i nie stosuj obornika jesienią.

Film o pielęgnacji agrestu:

Uprawa

Glebę uprawia się przez cały sezon. Wiosną agrest wykopuje się na obwodzie, usuwając wszystkie chwasty. Wewnątrz korony gleba jest poluzowana na głębokość 4-5 cm, usuwając chwasty.

Przez cały sezon wegetacyjny prowadzi się regularne odchwaszczanie kręgów pnia drzew. Po każdym podlewaniu lub deszczu poluzuj, zapobiegając tworzeniu się skorupy. Możesz ściółkować ziemię sianem, torfem, trocinami.

Nie należy dopuszczać do zarastania agrestu chwastami. Dotyczy to szczególnie młodych roślin.

 

Wiosną, jeśli nie stosuje się obornika, glebę spulchnia się lub wykopuje na głębokość 5-7 cm.Głębsze rozluźnienie jest niepożądane, ponieważ niektóre korzenie znajdują się blisko powierzchni.

Gleba pod agrestem powinna być zawsze czysta. Tworzenie pod nim darni jest niedozwolone.

Aby uprawiać ziemię, agrest wiąże się drutem, a jego długie końce są skręcone. Po przetworzeniu odwiń na tych samych końcach. Ten sposób wiązania buszu chroni dłonie przed zranieniem.

    Jak często podlewać agrest

Agrest jest rośliną odporną na suszę, ale przy długotrwałym braku wilgoci zaczynają zrzucać jagody. Ponadto bez podlewania pąki owocowe rozwijają się gorzej, co prowadzi do spadku plonów w ciągu najbliższych 2 lat.

Podczas uprawy agrestu w strefie środkowej przy umiarkowanych opadach uprawa nie wymaga podlewania. W przypadku braku deszczu lub podczas krótkich letnich opadów agrest podlewa się raz na 20 dni. Szybkość podlewania młodych krzewów wynosi 10 litrów, dla dorosłych - 30-50 litrów. Sadzonki podlewa się co 2 tygodnie.

W regionach południowych podlewanie odbywa się raz na 14 dni.

 

Agrest jest wrażliwy na brak wilgoci w okresie wypełniania jagód. W tym czasie, przy braku opadów, podlewa się go raz na 10 dni.

    Przygotowanie agrestu na zimę

Późną jesienią przeprowadza się nawadnianie uzupełniające wodę, wydając 0,5 wiadra wody na młode sadzonki, 1-2 wiadra na nisko rosnących krzewach i 3-4 wiadra na wysokich krzewach.

W zimnych regionach - na północy, na Uralu, na Syberii - gałęzie są przygięte do ziemi i pokryte trocinami, sianem lub torfem. Wczesną wiosną materiał pokrywający jest usuwany tak wcześnie, jak to możliwe. W strefie środkowej tylko odmiany słabo odporne na zimę wymagają schronienia na zimę. Gałązki agrestu są przygięte do ziemi, ale niczym nie przykryte.

Ale większość odmian agrestu nie potrzebuje schronienia na zimę. Zimują dobrze bez żadnego schronienia.

    Żniwny

Jagody dojrzewają równomiernie, ale jeśli są przejrzałe, zaczynają spadać. Kiedy wilgotność gleby jest wysoka, jagody niektórych odmian pękają. Dojrzałe jagody są miękkie w dotyku, mają charakterystyczny kolor i smak. U większości odmian nie dojrzewają długo.

Zbiór odbywa się ręcznie, w rękawiczkach chroniących dłonie przed uszkodzeniami.

 

Agrest można zbierać na każdym etapie dojrzałości. Gdy jagody zaczną nabierać charakterystycznej dla danej odmiany barwy, można je usunąć i wykorzystać do przetworzenia (głównie dżemów i kompotów). Niedojrzałe jagody są kwaśne i nie należy ich spożywać na świeżo. Agrest (z wyjątkiem przejrzałych) dobrze znosi transport, można go transportować na duże odległości bez utraty jakości.

Przycinanie agrestu

Przycinanie agrestu może mieć działanie sanitarne, odmładzające lub kształtujące.

    Przycinanie sanitarne

Przeprowadź w razie potrzeby, usuwając wszystkie słabe, uszkodzone, a także gałęzie leżące na ziemi i skierowane do wewnątrz. Wytnij wszystkie stare gałęzie.

Co roku agrest jest przerzedzany, usuwając gałęzie pogrubiające koronę. Krzewy o małej liczbie gałęzi rosną swobodnie, gałęzie nie zacieniają się nawzajem. Dają wyższe plony i starzeją się wolniej.

    Przycinanie zapobiegające starzeniu się

Czasami przeprowadza się go dla starych, cennych odmian lub roślin zaniedbanych, w których występuje wiele starych gałęzi. Wiosną wszystkie gałązki agrestu przycina się tuż przy ziemi. Po miesiącu z korzenia wyrosną nowe młode pędy.

 

    Przycinanie formujące

Rozpoczyna się w roku posadzenia rośliny i trwa przez całe jej życie. Sadząc wiosną, odetnij wszystkie gałęzie, pozostawiając 3-4 pąki nad ziemią.Podczas sadzenia jesienią agrest nie jest przycinany, ale jeśli w okresie wegetacyjnym mocno się wydłuży, ulega skróceniu o 3-4 pąki.

Jesienią wycina się słabe pędy korzeniowe, pozostawiając 3-4 zdrowe pędy, które skracają się o połowę. Dzięki temu w drugim roku agrest będzie mocny i wytworzy zdrowe młode pędy. Jeśli pozostawisz bez przycinania słabe pędy, które wyrosły w pierwszym roku, na słabych pędach wyrosną słabe gałęzie boczne, na których plon będzie zauważalnie mniejszy. Oczywiście przy odpowiedniej dalszej pielęgnacji wzrośnie, ale w pierwszych latach krzew będzie słabo owocował.

Lepiej przycinać agrest wiosną, ponieważ zimą niektóre gałęzie lekko zamarzają. Są przycinane do żywego drewna.

 

2-3 lata po posadzeniu wycinamy wszystkie słabe pędy, pozostawiając 2-3 najsilniejsze. W ten sposób powstaje krzew składający się z 6-8 zdrowych, mocnych gałęzi. Nie ma potrzeby pozostawiania więcej niż 3 pędów rocznie, ponieważ wtedy agrest będzie bardzo gęsty, wewnętrzne gałęzie będą cierpieć z powodu braku światła, a ich plon spadnie. Ponadto pogrubiony krzew stwarza sprzyjające warunki do rozwoju chorób.

    Przycinanie rozpoczyna się od 6. roku życia

Gałęzie agrestu starzeją się wolniej niż gałęzie agrestu porzeczki. Dlatego nie powinniśmy patrzeć na ich wiek, ale na ich jakość. Jeśli na starych gałęziach pojawią się silne młode przyrosty, zaczną dobrze owocować i pozostaną. Jeśli na gałęzi jest niewielki wzrost, a jest ona słaba i słabo rozgałęziona, wówczas taką gałąź wycina się, nawet jeśli jest młoda.

Najcenniejsze są gałęzie w wieku od 3 do 7 lat. Tworzy się na nich główny plon, więc nie wycina się ich, jeśli są zdrowe.Od 8 roku życia zwracają uwagę na stan gałęzi, jeśli wzrost jest dobry, opuszczają ją, ale z reguły w wieku 10 lat pędy starzeją się i umierają.

Dlatego przycinanie dorosłego agrestu polega na usuwaniu starych gałęzi i wątłych młodych pędów.

Uprawa standardowa i wachlarzowa agrestu

Oprócz zwykłej metody uprawy krzewów, agrest można uprawiać na pniu lub na kratce.

    Standardowa formacja agrestu

Uprawa standardowa oznacza, że ​​plon powstaje nie z krzaka, ale z drzewa. Jesienią wybiera się najpotężniejszy pęd sadzonki, rosnącej pionowo, pozostałe pędy i młode pędy są całkowicie odcinane, nie pozostawiając pniaków.

Wielu letnich mieszkańców uprawia agrest na pniu tylko ze względu na egzotykę.

 

Wiosną środkowy przewodnik jest skracany o 4 pąki, a jeśli jest bardzo mały, o 1-2 pąki. W sezonie wegetacyjnym tworzą się na nim pędy drugiego rzędu i pędy korzeniowe. Jesienią pędy korzeniowe są całkowicie wycinane, a na środkowym przewodniku w górnej części pozostają 3-4 mocne gałęzie. Reszta jest usuwana.

Wiosną gałęzie drugiego rzędu są skracane o połowę, ale tak, aby górny pączek spoglądał w górę. W sezonie gałęzie te zarastają pędami trzeciego rzędu. Jesienią wycinamy wszystkie pędy korzeniowe. Wiosną na każdej gałęzi wybierz 2 najsilniejsze pędy trzeciego rzędu i skróć je o połowę. Pozostałe gałęzie trzeciego rzędu są wycinane.

 

Tak robią co roku. W rezultacie każda gałąź 2. rzędu zamienia się w gałąź szkieletową i zarasta gałęziami aż do 5.-6. rzędu.

Agrest standardowy jest mniej trwały, żyje maksymalnie 8-10 lat. Kiedy centralny przewodnik się starzeje, agrest umiera. Ponadto jej plon jest niższy, a gałęzie wymagają wsparcia przy wypełnianiu jagód.

   Formacja fanów

Podczas uprawy w wachlarzu krzak tworzy się na kratce. Dzięki temu roślina jest równomiernie oświetlona, ​​​​gałęzie nie zacieniają się nawzajem, wygodnie jest karmić, podlewać i odchwaszczać, a zbieranie jagód jest znacznie bezpieczniejsze.

Najwyższe gałęzie są przywiązane pionowo do kraty. Gałęzie boczne - 25-30 cm od środka. Najniższe gałęzie przywiązuje się do dolnego drutu.

Kratowa metoda uprawy agrestu ma wiele zalet, ale są też wady.

 

Dzięki tej formacji rocznie pozostają tylko 2-3 młode pędy, w przeciwnym razie agrest zostanie zagęszczony i nie będzie gdzie związać gałęzi. Reszta przycinania jest taka sama, jak podczas formowania krzaka.

W regionach o ostrych zimach ta metoda nie jest stosowana, ponieważ gałęzie często zamarzają.

Rozmnażanie agrestu

Istnieje kilka metod reprodukcji:

1. Układanie poziome.
2. Nakładanie warstw pionowych.
3. Warstwy w kształcie łuku.
4. Dzielenie krzaka.
5. Zielone sadzonki.
6. Zdrewniałe sadzonki.
7. Posiew.

Sukces reprodukcyjny zależy od odmiany. Niektóre odmiany zakorzeniają się dobrze i szybko, inne z wielkim trudem.

  Rozmnażanie agrestu przez poziome nawarstwianie

Najskuteczniejsza metoda rozmnażania, dająca dużą ilość materiału nasadzeniowego. Do ukorzeniania stosuje się gałęzie w wieku 1-4 lat. Najsilniej uwarstwiają się pędy 1-2-letnie. Jeśli z danego krzewu trzeba uzyskać wiele warstw, to jesienią pozostawiają nie 3-4 pędy, ale więcej, wycinając tylko te najsłabsze.

Schemat tworzenia warstw poziomych

 

Wczesną wiosną, zanim pąki się otworzą, spulchnij ziemię wokół agrestu w odległości 2 razy większej niż korona. Wszystkie pędy wybrane do ukorzeniania są skracane o 1/4. Przycinanie stymuluje kiełkowanie pąków.Pędy są mocno przytwierdzone do ziemi i lekko posypane ziemią, ale nie więcej niż 0,5 cm.

Gdy pędy zostaną głęboko posypane, pąki nie kiełkują.

Rozgałęzione gałęzie mają również silne boczne narośla, które są wciśnięte. Pąki kiełkują po 5-30 dniach (w zależności od odmiany). Gdy sadzonki dorosną, są rozluźniane płytko i lekko pagórkowate. Hilling powtarza się po 2 tygodniach, przykrywając 1-2 dolne pąki w celu stymulacji tworzenia korzeni przybyszowych. Następnie rozluźnianie odbywa się przez cały sezon wegetacyjny w odstępie 10 dni. Jeśli pogoda jest sucha, sadzonki są regularnie podlewane.

Kopać jesienią. Odetnij gałęzie z krzaka i wykop je z obu stron. Następnie sadzonki są usuwane z ziemi i sortowane. Pędy z 2-3 korzeniami są odrzucane. Pozostałe sadzi się na stałe lub wykopuje do wiosny.

Metoda jest dość prosta, skuteczna i nie wymaga szczególnej pielęgnacji.

 

Aby jednocześnie uzyskać materiał do sadzenia i zbiory, przydziela się nie więcej niż 3-5 gałęzi. Wydajność zdrowych warstw wynosi 10-50 szt. z krzaka, zależy od liczby przydzielonych pędów.

Film o rozmnażaniu agrestu przez nakładanie warstw:

    Warstwy pionowe

Ta metoda nie jest stosowana przez letnich mieszkańców, ponieważ jest niezgodna z jednoczesnym zbiorem. Aby uzyskać materiał do sadzenia, wykorzystuje się rośliny 3-4-letnie.

 

Wczesną wiosną krzew jest całkowicie wycinany, pozostawiając pnie o długości 15-17 cm, po 10-30 dniach z uśpionych pąków korzeniowych i pąków pozostałych na pniach zaczynają pojawiać się pędy. Kiedy dorosną do 30 cm, a ich dolna część zacznie się zdrewniać, wzniesiemy się na 10-12 cm, po 15-20 dniach przeprowadza się drugie zasypywanie, pokrywając gałęzie na 20 cm, jesienią rozwijają się korzenie przybyszowe posypane pędy.Jesienią gleba jest starannie grabiona, sadzonki oddzielane są od rośliny matecznej i sadzone na stałe lub do uprawy.

    Warstwy w kształcie łuku

Można go stosować jednocześnie ze zbiorem. Ta metoda jest odpowiednia, gdy trzeba uzyskać niewielką liczbę sadzonek. Często z niego korzystają ogrodnicy-amatorzy. Wiosną ukorzeniają się pędy 1-2-letnie, ale możliwe jest również ukorzenienie pędów bieżącego roku.

We wrześniu sadzonki oddziela się od rośliny matecznej, a miesiąc później wykopuje się je i sadzi w stałym miejscu, choć można je pozostawić do wiosny.

 

Wczesną wiosną wykonaj w pobliżu krzaka dołek o średnicy 8-10 cm, zagnij gałąź i przymocuj ją do dna dołka. Dziura jest zasypana ziemią. Koniec gałęzi pozostaje na powierzchni tak, aby stał poziomo, jest przywiązany do kołka. Nie ścinają tego. Jesienią na zakręcie pojawiają się korzenie.

  Rozmnażanie poprzez podzielenie krzewu

W ogrodnictwie amatorskim praktycznie nie są stosowane. Można dzielić krzewy tylko do 6-7 lat, po czym przeżywalność materiału do sadzenia gwałtownie maleje. Przed podziałem krzewu należy sprawdzić, jak się zakorzenia. Aby to zrobić, użyj metody poziomego lub łukowatego układania warstw. Jeśli dobrze zakorzenią się w nowym miejscu, krzewy tej odmiany można podzielić. Jeśli nie, to podzielenie krzaka to pewny sposób na zniszczenie odmiany.

Jesienią krzew wykopuje się, dzieli na części i sadzi w stałym miejscu. Pędy są przycinane, pozostawiając 3-5 pąków.

W tym filmie pokazano ciekawy sposób pozyskiwania sadzonek agrestu

Rozmnażanie agrestu przez zielone sadzonki

Wszystkie odmiany są rozmnażane. Najbardziej odpowiednie przyrosty to te, które nadal rosną, ale zaczęły już zdrewniałe. Pękają z lekkim trzaskiem.

Sadzonki muszą zawierać 2 międzywęźla i co najmniej 2 zielone liście.

 

Tegoroczny przyrost pobiera się z sadzonek na przełomie czerwca i lipca. Posiekany materiał umieszcza się na jeden dzień w roztworze stymulatora tworzenia korzeni, a następnie ukorzenia w szklarniach w warunkach dużej wilgotności i temperaturze 22-25°C.

    Zdrewniałe sadzonki

Pędy korzeniowe z bieżącego roku nadają się do sadzonek. Sadzonki wycina się we wrześniu, o długości 15 cm, sadzi w ziemi pod kątem 20-25°. Na powierzchni pozostaje tylko jeden pączek, pozostałe pokryte są ziemią. Na zimę sadzonki są całkowicie pokryte torfem lub trocinami. Wiosną schronienie jest usuwane, sadzonki są rozluźniane i, jeśli to konieczne, podlewane przez cały sezon. W sezonie wegetacyjnym wypuszczają jeden, czasem dwa pędy i zamieniają się w pełnoprawne sadzonki.

Ukorzenianie zdrewniałych sadzonek

 

    Rozmnażanie przez nasiona

Używany wyłącznie w pracach hodowlanych. Nasiona wysiewa się jesienią do skrzynek lub specjalnego grządki. Podczas takiego rozmnażania cechy odmianowe nie są zachowywane. Metoda pozwala uzyskać dużą liczbę sadzonek o szerokim zakresie cech.

Choroby i szkodniki

Podstawy choroba agrest – amerykański mączniak prawdziwy lub spheroteca. Bardzo trudno z nim walczyć, patogen szybko rozwija odporność na leki.

Głównymi środkami zwalczania sferoteki są preparaty siarkowe. Można je jednak stosować wyłącznie w temperaturach nie niższych niż 20°C. Choroba często rozwija się w temperaturach do 20°C. Dlatego preparaty siarki są dobre na południu, ale nie nadają się do strefy środkowej. Stosowane są tutaj Tilt i Topaz.

Tak wygląda mączniak prawdziwy na agrescie

 

Główny szkodnik agrest to ćma agrestowa. To szkodliwy motyl składający jaja w kwiatach. Kiedy jagody zawiązują się i dojrzewają, gąsienica oplata je siecią w grona.Szkody, jakie powoduje, są ogromne. Gąsienica jest żarłoczna i może zjeść do 15 jagód.

Aby zwalczyć szkodniki w okresie pączkowania, agrest opryskuje się karbofosem. Jeśli na jajnikach zostanie wykryta ćma, agrest leczy się Fitovermem lub Agravertinem.

 

Błędy przy uprawie agrestu

Agrest to bardzo bezpretensjonalna uprawa, więc wszystkie błędy w pielęgnacji wynikają z nadmiernej uwagi.

1. Przekarmienie azotem. Chociaż agrest uwielbia azot, jeśli jest go w nadmiarze, sferoteka bardzo na niego wpływa. Azot stosuje się w małych dawkach 2 razy w sezonie wegetacyjnym. Na czarnoziemach nawozy stosuje się jednorazowo, a jeśli zastosowano obornik, w ogóle nie trzeba ich stosować.
2. Nadmierne podlewanie. Agrest jest bardzo odporny na suszę i nie ma potrzeby podlewania go jak porzeczki co 10 dni. Podlewanie odbywa się tylko przy silnej suszy i braku opadów przez ponad 20-25 dni. W przypadku nadmiernego podlewania roślina jest bardziej podatna na mączniaka prawdziwego.
3. Nieprawidłowe przycięcie. Po przycięciu w krzaku powinny pozostać gałęzie w każdym wieku z wyjątkiem 8-9-letnich.
4. Szczypanie pędów. Owocujące gałęzie rośliny nie są ściskane, w przeciwnym razie plony spadną. Tylko gałęzie mające 1-2 lata są przecinane na pół w celu lepszego rozgałęzienia.
5. Tworzenie murawy pod agrestem. Upośledza to napowietrzanie korzeni i hamuje rozwój krzewu. Ponadto darń przyczynia się do zwiększonej częstości występowania spheroteca. Agrest wykopuje się co roku i usuwa chwasty.

Roślina znacznie łatwiej znosi niewłaściwe sadzenie i niedostateczną pielęgnację niż nadmierne i nieprawidłowe praktyki rolnicze.

 

Wniosek

Agrest dostosowuje się do każdych warunków uprawy.Nawet jeśli się tym nie zajmiesz, nadal będzie produkować żniwa, chociaż nie największe i nie największe jagody, ale nadal będzie wystarczająco dużo do jedzenia, a nawet na dżem. Bez przycinania agrest też nie zniknie, choć zamieni się w wylęgarnię mączniaka prawdziwego, ale nadal będzie rósł.

Jeśli nie masz czasu na pielęgnację upraw, możesz to robić okresowo. Agrest z wdzięcznością przyjmuje minimalną opiekę, chociaż mogą rosnąć, nawet jeśli zostaną całkowicie porzucone.

Inne artykuły na temat uprawy krzewów owocowych:

1. Borówki ogrodowe: sadzenie i pielęgnacja letniego domku
2. Jak prawidłowo dbać o porzeczki
3. Jeżyny ogrodowe: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie, fot