Pielęgnacja ogórków w szklarniach i na otwartym terenie od siewu do zbioru

O ogórki rosnące w szklarni i na zewnątrz należy dbać inaczej. Jak prawidłowo uprawiać tę roślinę w pomieszczeniu i na zewnątrz, przeczytaj na tej stronie.

Treść:

Opieka nad ogórkami w szklarni i na zewnątrz jest inna. Na glebach chronionych rośliny uprawne mają zwiększone wymagania pielęgnacyjne, tutaj są znacznie bardziej podatne na szkodniki i choroby.

Jaka jest różnica w pielęgnacji ogórków w szklarni i na otwartym terenie?

Główne różnice są następujące.

Z reguły w szklarni uprawia się odmiany długo pnące się, słabo rozgałęziające się. Ani ogórki krzewiaste, ani silnie rozgałęzione nie nadają się do gleby w pomieszczeniach. Na otwartym terenie można uprawiać dowolne odmiany i mieszańce przeznaczone do takiej uprawy.
Ogórki można sadzić w szklarni, aby uzyskać wczesny (maj-czerwiec) i późny (wrzesień-październik) zbiór. Ogórki uprawia się na otwartym terenie tylko latem, nie można tu uzyskać ani wczesnych, ani późnych warzyw.
W zamkniętym terenie ogórki rosną w jednej łodydze. Na ulicy nie są ściśnięte, co pozwala im zwijać się we wszystkich kierunkach.
Konieczne jest monitorowanie wilgotności w szklarni. Na świeżym powietrzu nie da się na nią w żaden znaczący sposób wpłynąć.
Zaleca się sadzenie ogórków pojedynczo na gruntach chronionych, aby uniknąć wystąpienia chorób pospolitych z innymi uprawami szklarniowymi. Na ulicy często sadzi się kompatybilne rośliny z ogórkami, których wydzieliny z liści zapobiegają chorobom ogórków (cebula, czosnek) lub zacieniają nasadzenia (kukurydza).
W zamkniętym terenie chwasty są przycinane, nie można ich odchwaszczać, ponieważ system korzeniowy ogórków może zostać uszkodzony. Na otwartym terenie zarośnięte rośliny same zagłuszą wszelkie, nawet najtwardsze chwasty, więc ogórecznik z reguły jest wolny od chwastów.
Ogórki szklarniowe są znacznie częściej dotknięte chorobami niż te uprawiane na wolnym powietrzu.
Na otwartym terenie uprawa praktycznie nie ma szkodników, podczas gdy w szklarni często jest uszkadzana przez wszystkożerne szkodniki.

Ponadto wymagania pielęgnacyjne odmian i mieszańców są nieco inne. Mieszańce są bardziej wymagające pod względem nawożenia i podlewania niż odmiany konwencjonalne.

Opieka nad ogórkami w szklarni

Ogórki sadzi się w szklarni możliwie najwcześniej, gdy tylko ziemia nagrzeje się do 17°C na głębokość 20-25 cm Drugim terminem sadzenia jest początek sierpnia, kiedy ogórki już rosną na zewnątrz. W przypadku siewu późnego lata zbiory zbierane są pod koniec września.

Do szklarni nadają się ogórki partenokarpiczne lub samozapylające. Nie wymagają pszczół do zawiązywania zieleni.

W samozapyleniu ogórki praktycznie nie mają kwiatów męskich. Pyłek przenoszony jest przez wiatr. Może zostać przeniesiony z pręcików na słupek tego samego kwiatu lub może przedostać się do innego kwiatu, czy to na roślinie matecznej, czy na jakimkolwiek innym. W każdym razie następuje zapylenie i powstaje jajnik.
Partenokarpika zawiązują się bez zapylenia. Ich owoce nie mają nasion lub mają jedynie szczątkowe.

Najważniejsze w pielęgnacji ogórków szklarniowych jest podlewanie, nawożenie i wilgotność powietrza.

Terminy siewu ogórków szklarniowych

Ogórki szklarniowe sadzi się zwykle w 2 terminach:

wiosną w celu uzyskania wczesnych produktów;
pod koniec lata na jesienne zbiory.

Dokładny termin zależy od pogody i regionu. Na południu nasiona wysiewa się w szklarni od połowy do końca kwietnia, na północy - w drugiej dekadzie maja. Aby uzyskać jesienną zieleń na północy i w środkowej strefie, ogórki sadzi się w szklarni w drugiej dekadzie lipca.

Świeże ogórki można zbierać we wrześniu. Na południu termin sadzenia przypada na połowę sierpnia, zielenie pojawią się w październiku. Jednak siew późnym latem jest zbyt ryzykowny, zwłaszcza gdy uprawia się go w nieogrzewanych szklarniach. W przypadku zimnej, deszczowej jesieni ryzyko braku zbiorów jest bardzo duże.

Bez względu na to, kiedy uprawiane są ogórki szklarniowe, zawsze potrzebują ciepłej gleby. Dlatego w szklarni układają złoże obornika lub, w skrajnych przypadkach, złoże kompostowe. Składniki te są biopaliwami i wytwarzają dużą ilość ciepła, co przyczynia się do prawidłowego rozwoju roślin nawet przy bardzo zimnej pogodzie.

Siej nasiona tylko w ciepłej glebie, w przeciwnym razie nie wykiełkują. Temperatura gleby na głębokości 15-20 cm powinna wynosić co najmniej 17°C. Aby przyspieszyć jej nagrzewanie na wiosnę, podlewaj ją wrzątkiem 2-3 razy co drugi dzień.

Sąsiedzi ogórków w szklarni

Najczęściej dacze mają szklarnie z 2-3 łóżkami, w których rośliny są uprawiane razem. Aby uprawiać ogórki razem z innymi roślinami szklarniowymi, należy wziąć pod uwagę wymagania pielęgnacyjne tych roślin.

Ogórki wymagają dużej wilgotności, cienia od bezpośredniego słońca i pożądanej temperatury powietrza 23-28°C.

Ogórki z pomidorami. Niezgodna dzielnica. Choć rośliny dobrze się tolerują, od siewu do zbioru mają zupełnie inne wymagania pielęgnacyjne. Pomidory wymagają suchego powietrza, przeciągów i dużego światła. W przypadku wspólnej uprawy najbardziej cierpią pomidory i nie widać dobrych zbiorów. Ponadto kultury mają powszechne choroby.
Ogórki z papryką. Jeszcze mniej udane połączenie Pieprz wymaga suchego powietrza, nie lubi długiej wentylacji, czego nie da się uniknąć przy uprawie z ogórkami. Papryka nie rośnie dobrze w wysokich temperaturach, ale ogórki dobrze na nią reagują. Wirus mozaiki ogórka atakuje paprykę, choć w mniejszym stopniu niż pomidory.
Ogórki Z Bakłażanami. Te rośliny najlepiej nadają się do uprawy razem. Bakłażany uwielbiają wysoką wilgotność powietrza, częstą wentylację i wysokie temperatury.

Mimo to lepiej jest uprawiać ogórki w pojedynczych nasadzeniach. Należy również wziąć pod uwagę, że rośliny uprawia się w szklarniach wyłącznie w celu uzyskania wczesnych i późnych zbiorów (z wyjątkiem regionów północnych). Dlatego po zbiorze ogórków, przed posadzeniem sadzonek innych roślin szklarniowych, należy ponownie przygotować glebę. Przecież ani papryka, ani pomidory, ani bakłażany nie tolerują obornika ani świeżego kompostu, więc trzeba będzie je usunąć z łóżka ogrodowego.

Jak dbać o ogórki szklarniowe

Ogórki uprawia się w szklarniach w jednej łodydze, aby poniżej nie było zarośli i sprzyjającego środowiska dla rozwoju chorób.

Tworzenie roślin

Hybrydy. Po pojawieniu się czwartego liścia uprawa jest przywiązana do kraty. Gdy pojawią się pędy boczne, należy je uszczypnąć. Pąki i kwiaty są usuwane z kątów pierwszych 4 liści. Jeśli nie zostaną zerwane, wzrost rośliny zostanie opóźniony, a ogólny plon zmniejszy się.

Kwiaty znajdujące się najniżej pobierają prawie wszystkie składniki odżywcze, ale powstające warzywa są zbyt luźne, a u odmian zapylanych przez pszczoły kwiaty te w ogóle nie zawiązują. Główna łodyga jest co tydzień owijana wokół sznurka. Po piątym liściu wyłaniające się pędy boczne są ściskane nad drugim liściem. I na tych krótkich rzęsach tworzą się zielenie.

Po 11. liściu na pędach bocznych pozostają 3 węzły, a góra jest ściśnięta. Kiedy ogórki dotrą do kraty, przerzuca się na nią winorośl i ściska wierzchołek głównej łodygi. Pędy boczne, które zaczynają rosnąć na końcu głównej łodygi, nie są już ślepe, ale zapewniają możliwość swobodnego wzrostu. Na nich powstają główne zbiory zieleni.

Odmiany ukształtowane inaczej. Na głównej łodydze wytwarzają głównie kwiaty męskie, natomiast na pędach bocznych pojawiają się głównie kwiaty żeńskie.Powyżej czwartego liścia uszczypuje się główną łodygę, a następnie najbliższy pączek wypuszcza pęd boczny, który zastępuje główną łodygę. Będzie miała znacznie więcej kwiatów żeńskich.

Dalsze szczypanie jest takie samo jak w przypadku hybryd: wszystkie powstałe pędy boczne stają się ślepe po drugim liściu. Kiedy bicz zostanie rzucony na kratę, pędy nie są już odrywane, co daje im możliwość rozgałęzienia się.

Podczas pielęgnacji łóżka ogórkowego nie należy dopuszczać do zagęszczania, w przeciwnym razie utworzą się ciągłe zarośla i praktycznie nie będzie kwiatów i owoców.

Karmienie - to najważniejsza rzecz w pielęgnacji ogórków od siewu do zbioru. Ogórki są niezwykle żarłoczne. Aby uzyskać plon poza sezonem, nawożenie wykonuje się raz w tygodniu. Do uprawy letniej - raz na 10 dni. Hybrydy wymagają znacznie więcej składników odżywczych niż rośliny odmianowe, dlatego karmi się je raz na 5-7 dni.

Aby zapewnić ogórkom wszystko, czego potrzebują, należy zawsze mieć pod ręką napar ziołowy, napar z popiołu (100 g / 10 l), kompletny kompleksowy nawóz, kalimag i oczywiście napar z obornika.

Karmienie korzeniami na przemian z dokarmianiem dolistnym, a żywieniem organicznym z nawożeniem mineralnym. Szybkość karmienia mieszańców jest 3-4 razy większa niż w przypadku roślin odmianowych.

Podlewanie wykonywać wyłącznie przy użyciu ciepłej, osiadłej wody. Rośliny potrzebują dużej wilgotności gleby, dlatego podlewaj je co najmniej 3 razy w tygodniu, a w upalne dni codziennie. W zimne i pochmurne dni uprawa jest podlewana bardzo oszczędnie. Podlewanie odbywa się w pierwszej połowie dnia, można je połączyć z nawożeniem.

Zacienienie Pożądane jest w przypadku ogórków szklarniowych. Aby to zrobić, na kratę rzuca się moskitierę. Szczególnie konieczne jest cieniowanie ogórków w godzinach południowych.

Żniwny przeprowadzany raz na 2-3 dni. Przerośnięte warzywa hamują powstawanie nowych jajników.Bez względu na to, jak dobrze roślina jest karmiona, wszystkie składniki odżywcze przekazuje tylko owocom nasiennym. Jakość zbiorów i czas owocowania zależą od terminowego zbierania zieleni.

Jak dbać o ogórki w otwartym terenie

Opieka nad ogórkami na otwartym terenie jest znacznie łatwiejsza niż w szklarni. Obecnie ogórki częściej uprawia się na wolnym powietrzu niż na gruntach osłoniętych.

Na otwartym terenie nadają się wszystkie rodzaje ogórków: zapylane przez pszczoły i hybrydy, krzewiaste i silnie pnące (w przypadku uprawy na kratce). Podstawową zasadą przy siewie roślin jest osobne sadzenie roślin i mieszańców zapylanych przez pszczoły. Nie należy dopuszczać do krzyżowego zapylania tych gatunków, w przeciwnym razie jakość zbiorów będzie wyjątkowo niska, a same zbiory będą niewielkie. Na małych obszarach lepiej sadzić tylko odmiany lub tylko hybrydy.

Miejsce na ogórki

Rośliny dobrze rosną pod drzewami, wtedy sztuczne cieniowanie nie będzie potrzebne, a winorośl będzie miała miejsce na zwijanie się. Jedyne, co należy zrobić, to oczyścić glebę z chwastów, ponieważ ogórków nie można odchwaszczać. Podczas wyciągania chwastów korzenie ogórków łatwo ulegają uszkodzeniu, a rośliny obumierają. W ostateczności chwasty są przycinane. W miarę wzrostu ogórecznik zadusi wszelkie chwasty.

Miejsce na ogórki wyznacza się tam, gdzie w zeszłym roku nie rosły dynie, ale uprawiano wczesną kapustę, cebulę, rośliny strączkowe lub truskawki.

Oborniki dla roślin przygotowywane są tylko w regionach północnych na zimnych, słabo ogrzanych glebach. We wszystkich pozostałych przypadkach obornik stosuje się jesienią, przykrywając go na głębokość 20 cm.

Czas siewu

Na wolnym powietrzu ogórki uprawia się poprzez bezpośredni siew nasion do ziemi. Uprawa sadzonek jest obecnie praktycznie nieużywana, ponieważ występuje wiele ataków, a plony są niższe.

Czynnikiem decydującym o wysiewie jest temperatura gleby. Jeśli temperatura będzie niższa niż 17°C, nie można siać ogórków, bo jest za zimno dla plonów i nasiona obumrą. Aby jak najszybciej ogrzać ziemię, przykrywa się ją folią.

Przed siewem nasiona zwykle nie kiełkują, a jedynie moczą je przez 20-30 minut w ciepłej wodzie i natychmiast wysiewają.

Czas siewu w regionach północnych wynosi 5-15 czerwca, w strefie środkowej - koniec maja, w zimną, przedłużającą się wiosnę - początek czerwca. Na południu nasiona wysiewa się na początku maja.

Głębokość siewu wynosi 1,5-2 cm, odległość w rzędzie 25-40 cm, w zależności od rodzaju uprawianych ogórków. Rośliny krzewiaste potrzebują mniej miejsca, ich obszar żerowania jest niewielki, dlatego siew odbywa się co 25-30 cm, ogórki średnio pnące, słabo rozgałęziające się po 30 cm, odmiany silnie pnące się po 40 cm.

W chłodne dni uprawy pokrywa się dowolnym materiałem pokrywającym (folia, lutarsil, siano).

Opieka po wschodach

Po wschodach sadzonek materiał okrywowy pozostawia się tylko w przypadku zimnej pogody i w przypadku nocnych przymrozków. W czasie mrozów lepiej przykryć sadzonki podwójną warstwą cienkiego materiału kryjącego niż jedną grubą warstwą (np. grubą folią). Bardzo dobrze jest wykorzystać siano na nocne przymrozki, ściółkując nim ogórki. Pod takim schronieniem młode rośliny wytrzymują bez większych uszkodzeń temperatury do -6°C.

7 dni po wykiełkowaniu ogórki wypuszczają pierwszy prawdziwy liść. Kolejne liście tworzą się w odstępach 5-8 dni.

Po pojawieniu się prawdziwego liścia główna pielęgnacja polega na podlewaniu i nawożeniu. Wskaźnik zużycia nawozów w przypadku mieszańców jest 4-5 razy wyższy niż w przypadku odmian zapylanych przez pszczoły. Rośliny karmi się w taki sam sposób, jak w warunkach szklarniowych.

W młodym wieku grządki ogórków nie są odchwaszczane ze względu na kruchość systemu korzeniowego rośliny. Jeśli działka jest zarośnięta chwastami, a gleba jest zagęszczona, wówczas chwasty są przycinane. Sadzonki można poluzować w odległości nie mniejszej niż 25-30 cm od rośliny. Jeśli gleba jest bardzo gęsta i spęczniona, wówczas w celu poprawy napowietrzenia przekłuwa się ją widłami na pełną głębokość zębów w odległości nie mniejszej niż 20-25 cm od rośliny.

Pielęgnacja plantacji owocowej

Ogórki w otwartym terenie Są albo dorosłe (poziomo), albo przywiązane do kraty.

Kiedy rośnie poziomo pielęgnacja sprowadza się do regularnego podlewania i nawożenia. Ogórki nie tworzą się, winorośl rośnie swobodnie we wszystkich kierunkach. Tylko u odmian zapylanych przez pszczoły można uszczypnąć główną łodygę po czwartym liściu, aby pobudzić rozgałęzianie i tworzenie się kwiatów żeńskich.

Podlewanie odbywa się w zależności od obszaru, ponieważ po wzroście roślin nie można znaleźć głównej łodygi. Wskaźnik zużycia wody 20-25 l/m².

Kiedy pionowo Podczas uprawy roślinę, po czwartym liściu, zawiązujemy ją sznurkiem i kierujemy ku górze. Wszystkie pędy, pąki i kwiaty są usuwane z kątów 4 dolnych liści. Pozostałe rzęsy boczne są dozwolone wzdłuż kraty. Główne owocowanie ogórków na otwartym terenie zawsze występuje na winoroślach 3-5 rzędów.

Następujące wskaźniki są optymalne dla ogórków:

Wskaźniki	W ciągu dnia		W nocy
	Jasne	Głównie pochmurno
Temperatura powietrza przed owocowaniem, °C	24-26	22-24	18-19
Temperatura powietrza podczas owocowania, °C	26-28	24-26	20-22
Temperatura gleby, °C	25-27	24-26	22-24
Wilgotność względna,%	80-85	75-80	75-80
Wilgotność gleby, %	70-90	60-70

Jeśli na ulicy jest bardzo gorąco, a wilgotność jest niska, aby ją zwiększyć, ogórki podlewa się deszczem wcześnie rano. Rośliny należy zacieniać kilka godzin po wschodzie słońca, aby woda mogła wyschnąć.W przeciwnym razie na liściach pojawią się oparzenia i pojawią się dziury.

Trudności i problemy przy uprawie ogórków

Wysiane nasiona nie kiełkują

Jeśli są żywotne, brak sadzonek wskazuje, że zostały zasiane w zimnej glebie i umarły. Ogórki wysiewa się dopiero, gdy gleba nagrzeje się do temperatury co najmniej 17°C.

Odmiany zapylane przez pszczoły mają dużo jałowych kwiatów i praktycznie nie mają jajników

Używać do siewu świeżych nasion. Najwięcej kwiatów żeńskich w ogórkach odmianowych tworzy się, gdy wysiewa się je 2-3 lata po zbiorach.
Główny pęd nie został ściśnięty. Zawsze wytwarza kwiaty męskie. Kobiece pojawiają się na rzęsach drugiego i kolejnych rzędów.

W ogórkach szklarniowych na górnych liściach powstają małe dziurki

Są to oparzenia słoneczne spowodowane spadającymi rano kroplami rosy z dachu szklarni. Aby zapobiec poparzeniom, ogórki są zacienione i dobrze wentylowane rano.

Zieloni gęstnieją w pobliżu łodygi, przeciwny koniec zwęża się, przypominając dziób. Liście są jasne i małe

Brak azotu. Do uprawy stosuje się obornik (1 l/10 l wody), nawóz do traw (1 l/5 l wody) lub mineralne nawozy azotowe (1 łyżka/10 l wody).

Zieloni mają kształt gruszki, a krawędzie liści mają brązową obwódkę.. Niedobór potasu. Nawożenie nawozem potasowym niezawierającym chloru: 3 łyżki/10 l wody. Można karmić naparem popiołu - 1 szklanka na roślinę.

Liście zwijają się. Brak fosforu. Top dressing z superfosfatem: 3 łyżki na 10 l wody.

Liście mają marmurkowy odcień - brak magnezu. Karmienie kalimagiem. Do karmienia można używać mąki dolomitowej, która zawiera magnez (1 szklanka/10 l).

Liście żółto-zielone - ogólny brak mikroelementów. Nawożenie dowolnym mikronawozem.

Łukowate greeny

Obfite podlewanie po długim braku wilgoci w glebie. Uprawa wymaga częstego, obfitego podlewania, a gleba nie powinna przesychać.
Nagłe zmiany temperatur w dzień i w nocy.
Podlewanie zimną wodą.
Zapylanie mieszańców przez owady. Dzieje się tak często, jeśli uprawia się razem odmiany i mieszańce zapylane przez pszczoły. Aby tego uniknąć, odległość między tego typu ogórkami musi wynosić co najmniej 600 m. W domkach letniskowych, gdzie nie jest to możliwe, należy uprawiać odmiany lub mieszańce.

Ogórki są gorzkie

Zielone warzywa zawierają pierwiastek kaburbitacynę. Przy niewłaściwej pielęgnacji jego stężenie gwałtownie wzrasta, a owoce stają się gorzkie. Pojawienie się goryczy w owocach zawsze wiąże się ze stresującymi sytuacjami dla ogórków. Obecnie pojawiły się odmiany, które nie zawierają kaburbitacyny, co oznacza, że nie będą miały gorzkiego smaku nawet w ekstremalnych warunkach uprawy. Główne przyczyny gorzkich warzyw są następujące.

Nagła zmiana temperatury.
Długotrwały atak zimna. W takim przypadku, aby zapobiec gorzkości zieleni, jeśli to możliwe, przykryj łóżka podwójną warstwą lutarsilu, przerzucając ją przez kratę.
Nierówne podlewanie lub podlewanie zimną wodą.

Zelentsy nie rosną

Ogórki rosną w nocy, a jeśli nie rosną, w nocy jest za zimno. Na noc łóżka należy przykryć materiałem przykrywającym.

Brak jajników

Wysiew świeżych nasion odmian zapylanych przez pszczoły. Na roślinach wyhodowanych z takich nasion prawie nie ma kwiatów żeńskich, a jedynie wyłącznie męskie.
Temperatura powyżej 36°C. W takich warunkach roślina przechodzi w tryb przetrwania i nie ma czasu na zawiązanie zieleni. Gdy temperatura spadnie, pojawią się owoce.
Nadmiar azotu w nawożeniu. Ogórki aktywnie wypuszczają liście i słabo zawiązują warzywa.Konieczne jest zmniejszenie udziału azotu i zwiększenie dawki potasu w żywieniu. Dzięki wysokiej zawartości azotu gromadzi się w zieleniach, co jest niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego.
Brak owadów zapylających. Często zdarza się to podczas sadzenia w szklarni odmian zapylanych przez pszczoły. Aby uzyskać plon, należy ręcznie zapylić kwiaty.

Jajniki żółkną i opadają

Podlewanie zimną wodą. Zwłaszcza jeśli do nawadniania natychmiast wykorzystuje się wodę ze studni z głębokich poziomów gleby.
W przypadku roślin zapylanych przez pszczoły i samozapylonych dzieje się tak, jeśli nie nastąpiło zapłodnienie. Najczęściej ma to miejsce w szklarniach, w których panuje temperatura powyżej 36°C lub wilgotność powyżej 90%.
Długotrwałe okresy chłodu i deszcze również uniemożliwiają zapylanie, ponieważ pszczoły nie potrafią latać. W odmianach samozapylających pyłek przy takiej pogodzie staje się ciężki i traci lotność.
W partenokarpii jajniki żółkną i opadają podczas owocowania pąków z powodu braku odżywiania. 1-2 warzywa rosną w pęczku, reszta odpada. Aby wszystkie jajniki w pęczku mogły się rozwinąć, należy zwiększyć dawkę i ilość nawożenia.

Dolne liście żółkną i wysychają

To całkiem normalne. Roślina owocująca ma niższą liście zawsze żółkną. Ogólnie rzecz biorąc, podczas uprawy ogórków w szklarni lub na kratce zaleca się usuwanie 2 dolnych liści co 10 dni, aby ułatwić roślinie odżywianie jajników.