Hortensja wiechowa: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie, fot

Hortensja paniculata (łac. Hydrangea paniculata) to kwitnąca roślina krzewiasta z rodziny Saxifraga, o wysokości od półtora do trzech metrów, o wysokich walorach dekoracyjnych i bezpretensjonalności w uprawie. Za jego pomocą możesz ozdobić dowolne obszary w ogrodzie i wiejskim domu, nawet te najbardziej problematyczne i nieestetyczne.

Okres kwitnienia hortensji trwa od początku lata do prawie końca października.

 

Treść: Warunki uprawy Sadzenie hortensji na wiosnę Pielęgnacja hortensji paniculata Sadzenie roślin z zamkniętym systemem korzeniowym Cechy sadzenia jesiennego Uprawa hortensji w doniczkach Rozmnażanie przez sadzonki i nakładanie warstw Przygotowanie do zimy

 

Przy prawidłowym posadzeniu i regularnej pielęgnacji hortensja wiechowa da pierwsze kwiatostany w odcieniach bieli, różowawej i fioletowo-czerwonej już w drugim lub trzecim roku po posadzeniu. Bujny krzew przyciąga na to miejsce dużą liczbę pożytecznych owadów, a w ciągu kilku miesięcy jego kolor stopniowo zmienia się z białego na różowy i fioletowy.

Kultura składa się z potężnego rozgałęzionego systemu korzeniowego, który znajduje się na płytkiej głębokości, mocnych pędów o czerwono-brązowej powierzchni, eliptycznych blaszek liściowych o ciemnym lub jasnozielonym odcieniu o długości od pięciu do piętnastu centymetrów i luksusowych kwiatostanów - wiech z niepowtarzalny przyjemny aromat, składający się z małych kwiatów.

Wśród wielu odmian hortensji paniculata znajdują się odmiany, które dobrze rosną w doniczkach i doniczkach. Na otwartej przestrzeni roślina może rosnąć bez przesadzania przez pięć do sześciu dekad.

Warunki uprawy hortensji

Sadzenie hortensji paniculata należy rozpocząć od prac przygotowawczych, które obejmują wybór lokalizacji i przygotowanie gleby.

Miejsce do uprawy hortensji

Wymagania dotyczące idealnego miejsca lądowania:

• bezpośrednie działanie promieni słonecznych (nie więcej niż trzy godziny dziennie) rano (do 10.00) lub wieczorem (po 18.00), przez resztę czasu z lekkim cieniem lub pełnym oświetleniem przez cały dzień, ale bez bezpośrednich promieni;
• ochrona przed zimnymi przeciągami i nagłymi podmuchami wiatru;
• pożywna gleba o umiarkowanej wilgotności, o składzie obojętnym lub kwaśnym;
• wody gruntowe są głębokie;
• odstęp między najbliższymi roślinami - sąsiadami - wynosi od jednego do dwóch metrów.

Notatka! Nie zaleca się sadzenia hortensji w pobliżu drzew kochających wilgoć, ponieważ same zabiorą całą wilgoć, ale nie należy też korzystać z otwartych przestrzeni. W otwartym słońcu dekoracyjność maleje - kwiatostany stają się mniejsze i mniej nasycone kolorem.

Ustawianie sceny

Hortensja potrzebuje gleby koniecznie pożywnej, umiarkowanie luźnej, dobrze przepuszczalnej i wilgotnej (wystarczy nawet lekko podmokła), kwaśnej lub lekko kwaśnej. Aby zakwasić teren, do gleby dodaje się trociny, na wpół zgniłe igły świerkowe lub sosnowe, wióry torfowe lub torf brunatny i gruby piasek rzeczny. Skład gleby może mieć kilka opcji:

• gleba liściasta i darniowa, zgniła próchnica, torf i gruby piasek (proporcje są takie same);
• po dwie części gleby liściastej i próchnicy, po jednej części piasku i zrębków torfowych;
• torf, zgniły humus i ziemia ogrodowa (proporcje są takie same).

Po przygotowaniu miejsca do sadzenia i gleby należy wykopać doły do ​​sadzenia o średnicy od pięćdziesięciu do osiemdziesięciu centymetrów, w zależności od wielkości systemu korzeniowego sadzonki. Głębokość wykopu wynosi od czterdziestu do sześćdziesięciu centymetrów.

 

Poprzedniej nocy do każdego otworu wlewa się od dwóch do trzech wiader wody, aby głęboko nasycić glebę. Rano w dniu sadzenia dołek wypełnia się w pięćdziesięciu procentach materiałem drenażowym i żyzną mieszanką ziemną (w postaci kopca) z dodatkiem superfosfatu (60 gramów) i mocznika (25 gramów).

Notatka! Do warstwy drenażowej stosuje się łamaną czerwoną cegłę, kamyki i ekspandowaną glinę.

Sadzenie hortensji wiosną na otwartym terenie

• Sadzonki, które spędziły zimę na otwartym terenie, można sadzić w stałym miejscu, gdy tylko stopi się śnieg, a ziemia zacznie się rozmrażać. Okazy szklarniowe z liśćmi przenosi się na otwartą przestrzeń dopiero po ustaleniu się stabilnej, ciepłej pogody, bez powrotu nocnych przymrozków.
• W zależności od odmiany odległość między uprawami wynosi od jednego do dwóch i pół metra.
• Młode krzewy umieszcza się pośrodku otworu na kopcu mieszanki gleby, każdy korzeń prostuje się i zaczyna stopniowo dodawać ziemię i wodę z osiadłą wodą. Jest to konieczne, aby nie pozostały puste przestrzenie, a gleba ściśle przylegała do części korzeniowej.
  

  Po zagęszczeniu gleby i wypełnieniu dołu do sadzenia szyja korzeniowa powinna pozostać na równi z powierzchnią gleby.

   

• Na wilgotną powierzchnię koła pnia drzewa nakłada się warstwę ściółki o grubości od trzech do pięciu centymetrów z mieszanki igieł sosnowych i opadłych liści, pokruszonej kory lub wiórów torfowych.

Pielęgnacja hortensji

    Kiedy i ile podlewać

Częstotliwość podlewania zależy od kilku czynników. Na przykład rośliny krzewiaste są zwykle podlewane raz w tygodniu, jeśli nie jest dostępna ściółka. W gorących i suchych okresach zabiegi nawadniania zwiększa się do dwóch lub trzech tygodniowo. Jeśli jest warstwa ściółki i normalna pogoda, wystarczą dwa do trzech podlewań miesięcznie.

Każdy dorosły krzew wymaga od trzech do czterech wiader na podlewanie.

 

    Jak prawidłowo karmić

Od wiosny do jesieni, na głównych etapach rozwoju, hortensję należy karmić trzy do czterech razy.Można zastosować nawozy mineralne specjalnie zalecane do hortensji lub zakupić mieszanki pożywek dla azalii i rododendronów.

Hortensje dobrze reagują również na nawozy organiczne.

 

1. Pierwsze nawożenie zawierające azot (wiosną) sprzyja aktywnemu wzrostowi pędów i tworzeniu nowych gałęzi.
2. Drugi (w czerwcu), zawierający potas, jest potrzebny do bardziej aktywnego tworzenia pąków. Roztwór odżywczy składający się z dziesięciu litrów wody i jednej łyżki nawozu potasowego podlewa się na obwodzie pnia drzewa.
3. W okresie kwitnienia rośliny zasilane są kompleksem mineralnym (bogatym w potas i fosfor) w postaci roztworu lub granulatu do zatapiania w glebie.
4. Po zakończeniu kwitnienia, a zanim roślina przejdzie w stan spoczynku, przeprowadza się kolejne dokarmianie, które doda hortensji sił i pomoże jej przetrwać zimne miesiące jesienno-zimowe.

    Przeprowadzanie przycinania

Przycinanie hortensji wiechowatej odbywa się wiosną i jesienią w celach sanitarnych i odmładzających, aby nadać kształt lub przygotować się do zimowania.

Schemat przycinania

 

• Podczas sadzenia sadzonek należy przyciąć około jedną trzecią młodej rośliny.
• Młode i dojrzałe krzewy przycina się każdego sezonu wiosennego, zanim pąki pęcznieją. Krzew jest usuwany z uszkodzonych, suszonych i zamrożonych gałęzi.
• Aby uzyskać określony kształt, należy przycinać w miarę wzrostu krzewu i wzrostu wielkości korony i wysokości. Zwykle polega na usunięciu gałęzi skierowanych w stronę korony oraz zbyt długich, odstających od ogólnego zarysu pędów.
• Już dość dojrzałe rośliny wymagają odmładzającej fryzury, która pomoże przywrócić obfite i bujne kwitnienie.
• Przygotowując się do zimy należy zadbać o to, aby gałęzie nie uległy uszkodzeniu pod ciężarem śniegu. W tym celu zaleca się usunięcie wyblakłych kwiatostanów wraz z niewielką częścią łodygi.

    Zwalczanie chorób i szkodników

Hortensja jest wysoce odporna na szkodniki i różne choroby. Jedynym możliwym problemem jest okazjonalna chloroza liści. Zwykle dzieje się tak z powodu niewłaściwej pielęgnacji, a mianowicie podczas stosowania nieosadzonej wody kranowej do nawadniania i niewłaściwego składu gleby.

Tak wygląda chloroza liści

 

Wapno przedostające się do gleby podczas nawadniania, a także niewystarczająco kwaśna gleba, są idealnymi warunkami do rozwoju choroby. Jej oznakami są kruche, łamliwe gałęzie i bardzo drobne kwiatostany z zasychającymi się pojedynczymi kwiatami.

Leczenie polega na stosowaniu azotanu potasu dwa razy w tygodniu i karmieniu rośliny złożonym nawozem mineralnym lub nawozem zawierającym żelazo.

Sadzenie hortensji latem z zamkniętym systemem korzeniowym

Letnie sadzenie hortensji paniculata ma swoje zalety:

• sadzonki umieszczone w dobrze ogrzanej glebie nie odczuwają dyskomfortu i szybko zakorzeniają się w nowym miejscu;
• przed nadejściem zimy rośliny mają czas, aby urosnąć i zyskać siłę;
• Pełne kwitnienie następuje następnego lata.

Istnieją następujące wymagania dotyczące materiału do sadzenia:

• średnia wysokość sadzonki wynosi od pięćdziesięciu do stu centymetrów;
• żywe korzenie powinny być widoczne przez glinianą kulę;
• każda sadzonka ma co najmniej dwa żywe pędy;
• nerki muszą być zdrowe i nieuszkodzone;
• powierzchnia kory nie powinna być uszkodzona.

Sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym można sadzić latem

 

Technologia sadzenia w lecie jest dość prosta i obejmuje następujące działania:

• wielkość otworu do sadzenia powinna przekraczać wielkość ziemnej kulki na sadzonce półtora do dwóch razy, jest przygotowywana na kilka dni przed sadzeniem i napełniana dwoma do trzema wiadrami wody;
• specjalną glebę do wypełnienia dołu przygotowuje się z dwóch części czarnoziemu i zgniłej próchnicy, po jednej części piasku i torfu, trzech łyżek superfosfatu, dwóch łyżek siarczanu potasu i mocznika;
• roślinę wyjętą z pojemnika wraz z bryłą ziemi umieszcza się na środku dołka, przykrywa przygotowaną mieszanką gleby, zagęszcza i obficie podlewa;
• teren wokół krzaka jest ściółkowany trocinami, igłami sosnowymi lub torfem.

Cechy i czas sadzenia hortensji jesienią

Jesienne sadzenie hortensji jest najczęściej stosowane przez ogrodników w regionach o ciepłym klimacie, gdzie jesień przychodzi późno, a sadzonki mają jeszcze czas na zakorzenienie się, zanim nadejdą przymrozki. Krzewy sadzone jesienią i zimowane w okresie zimowym stają się bardzo odporne i mocne, nie boją się zmian temperatury i różnych kaprysów pogody.

Korzystnym okresem do sadzenia jest wrzesień - październik, około trzydziestu do czterdziestu dni przed nadejściem pierwszych przymrozków. W zależności od warunków klimatycznych panujących na danym obszarze daty będą się różnić. Na przykład w regionie moskiewskim lepiej sadzić hortensję paniculata od 1 do 15 września, na Uralu i Syberii - od 20 sierpnia do 5 września, a w regionach południowych - przez cały październik.

Cechy i zalety sadzenia jesiennego:

• Nie zaleca się sadzenia młodych krzewów o słabych otwartych korzeniach, lepiej jest brać duże sadzonki z zamkniętym systemem korzeniowym;
• przy właściwym wyborze czasu sadzenia hortensja zakwitnie nadchodzącej wiosny;
• młode rośliny nie boją się ani nie są niebezpieczne ze strony szkodników i chorób, ponieważ w tym czasie nie są już aktywne;
• sadzonki potrzebują niewielkiej ilości składników odżywczych, ponieważ do wiosny nie będzie aktywnego wzrostu i rozwoju;
• rośliny będą potrzebować niezawodnego schronienia na zimę;
• przy regularnych opadach sadzonki nie wymagają podlewania, ale przy obfitości i czasie trwania deszczu oraz chłodnej pogodzie możliwe są choroby grzybowe;
• szerokość i głębokość dołu do sadzenia sadzonki wynosi około pięćdziesiąt centymetrów;
• odległość między nasadzeniami wynosi od półtora do dwóch i pół metra, w celu stworzenia żywopłotu - około osiemdziesięciu centymetrów, bliskość innych krzewów i drzew - do trzech metrów;
• specjalną mieszankę gleby przygotowuje się z próchnicy i gleby liściastej (po dziesięć kilogramów), piasku i torfu (po pięć kilogramów), superfosfatu (sześćdziesiąt gramów), mocznika i siarczanu potasu (po dwadzieścia gramów);
• otwór jest wypełniony mieszanką składników odżywczych o jedną trzecią (w przypadku sadzonek z zamkniętym systemem korzeniowym) lub dwie trzecie na siedem do dziesięciu dni przed sadzeniem;
• sadzonkę umieszcza się na środku, posypuje ziemią, zagęszcza i obficie podlewa;
• po opadnięciu gleby szyja korzeniowa powinna znajdować się na poziomie gleby;
• Aby zapobiec chorobom grzybiczym, zaleca się rozsypanie gleby w kręgu pnia drzewa słabym roztworem nadmanganianu potasu (dwa razy w odstępach tygodniowych), a następnie nałożenie warstwy ściółki.

Sadzenie i pielęgnacja hortensji w doniczkach w ogrodzie

Hortensja w doniczkach świetnie prezentuje się w ogrodzie i na podwórku i ma wiele zalet w porównaniu z roślinami rosnącymi w otwartym terenie.

• Jeśli zajdzie taka potrzeba, uprawy kontenerowe można łatwo przenieść w nowe miejsce.
• Każdy obszar można w krótkim czasie przekształcić, udekorować i upiększyć.
• W doniczkach i różnych innych pojemnikach można sadzić dowolne odmiany - odporne na zimę i ciepłolubne.
• Krzewy zaczynają kwitnąć znacznie wcześniej i bardzo długo pozostają dekoracyjne.

Do sadzenia hortensji nadają się pojemniki wykonane z różnych materiałów - kamienia i drewna, plastiku i gliny, ocynkowanych i wiklinowych. Możesz użyć starych beczek i wiader, koszy i pudeł. Ważnym warunkiem jest obecność otworów drenażowych i objętość co najmniej dziesięciu litrów (dla sadzonek).

W miarę wzrostu krzewów przesadza się je do większych doniczek.

 

Doniczki wypełnia się luźnym podłożem o odczynie kwaśnym, umieszcza się sadzonkę, glebę zagęszcza się i nawilża. Sadzenie można przeprowadzić wiosną i jesienią. Będziesz musiał dbać o hortensję wiechowatą rosnącą w doniczce nieco inaczej niż o rośliny w otwartym terenie.

Cechy pielęgnacji roślin doniczkowych:

• co cztery do pięciu lat hortensję przesadza się do innej doniczki;
• wiosną rośliny karmi się kompleksem mineralnym, gleba jest ściółkowana, a słabe pędy przycinane;
• W ostatnich dniach kwietnia krzewy przenosi się na świeże powietrze, osłaniając je przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych;
• podlewanie należy wykonywać codziennie w czasie upałów, a przez resztę czasu co drugi dzień;
• do nawadniania potrzebujesz osiadłej wody z kranu lub wody deszczowej;
• od maja do sierpnia hortensja jest karmiona materią organiczną co dziesięć dni;
• przycinanie wszystkich kwiatostanów odbywa się po zakończeniu kwitnienia, w tym samym okresie można przerzedzić krzak i pozbyć się niepotrzebnych pędów;
• zimą krzewy trzyma się w ciemnym, chłodnym pomieszczeniu (na przykład w piwnicy) o temperaturze od zera do pięciu stopni Celsjusza, podłoże do suszenia w doniczce jest okresowo nawilżane;
• Przed wyjazdem na zimę pędy hortensji zawiązuje się sznurkiem.

Notatka! Aby zapobiec szarej pleśni zimą, można spryskać krzaki środkami grzybobójczymi.

Sadzenie hortensji w doniczkach:

Rozmnażanie hortensji przez sadzonki i nakładanie warstw

Metoda rozmnażania przez sadzonki uznawana jest za uniwersalną, dość kłopotliwą i bardzo skuteczną. Metodę tę można stosować niemal o każdej porze roku.

    Rozmnażanie przez sadzonki

Na wiosnę, Podczas przycinania krzewu z zdrewniałych lub zielonych pędów wycina się sadzonki o długości od dziesięciu do piętnastu centymetrów, z trzema do pięciu pąków na każdym. Przed zbiorem sadzonek gałęzie przechowuje się przez czterdzieści osiem godzin w pojemniku z osiadłą wodą o temperaturze pokojowej.

Przygotowanie sadzonek

 

Sadzenie w celu ukorzenienia odbywa się na specjalnym wilgotnym podłożu wykonanym z równych części torfu i piasku, pod kątem 45 stopni, pokrytym przezroczystą folią z tworzywa sztucznego. Sadzonki można przenieść na otwartą przestrzeń dopiero po roku, a wcześniej należy je trzymać w warunkach szklarniowych, w szklarni.

Do sadzonek letnich odpowiednie są wierzchołki niezdrewniałych pędów. Korzystny czas to pierwsza połowa lipca. W dolnej części liście są całkowicie usunięte, reszta jest skrócona o pięćdziesiąt procent.

Sadzonki sadzi się w pojemniku z podłożem składającym się z dwóch części gleby liściastej i jednej części grubego piasku, przykrytego litrowym słojem lub pociętą plastikową butelką. Opieka polega na cotygodniowej wentylacji i umiarkowanej wilgotności.

Własny system korzeniowy pojawi się za około trzydzieści dni, ale hortensję można sadzić na działce ogrodowej dopiero wiosną przyszłego roku.

 

Do sadzonek zimą okres, będziesz potrzebował krzewu hortensji, który zimuje w piwnicy lub piwnicy.Pod koniec stycznia rośliny zwykle przenosi się na światło, aby stworzyć sprzyjające warunki do przebudzenia i rozpoczęcia wzrostu.

W lutym można już ciąć zielone sadzonki z dwoma międzywęźlami, całkowicie usuwając dolne liście i skracając górne o połowę. Dolne ukośne cięcie traktuje się stymulatorem wzrostu (na przykład „Kornevin” lub „Heteroauxin”), a sadzonki sadzi się w małych pojedynczych doniczkach z pożywną mieszanką ziemną.

    Powielanie przez nakładanie warstw

Prostszą metodą jest rozmnażanie hortensji przez nakładanie warstw. Najkorzystniejszym terminem na zabieg jest druga połowa marca lub początek kwietnia, kiedy pąki dopiero zaczynają kwitnąć.

Jednoroczne elastyczne pędy boczne, umiejscowione jak najbliżej ziemi, przygina się do przygotowanego pod krzakiem rowka, unieruchamia za pomocą drucianego wspornika lub innego wygodnego urządzenia i posypuje zwilżoną ziemią, pozostawiając wierzchołek na powierzchni. W celu szybkiego ukorzenienia zaleca się lekkie przycięcie pędu w miejscu kontaktu z glebą.

Pielęgnacja polega na regularnym podlewaniu i okresowym pielęgnowaniu wschodzących pędów pionowych. Na początku października ukorzenione sadzonki oddziela się od dorosłej rośliny, pozostawia na zimę w chłodnym pomieszczeniu w pojemniku z pożywnym podłożem, a wiosną sadzi w otwartym terenie.

Film o rozmnażaniu hortensji przez nakładanie warstw:

Przygotowania do zimy

Hortensja wiechowa jest uważana za gatunek najbardziej odporny na zimę, który może wytrzymać mrozy do dwudziestu pięciu do trzydziestu stopni. Tylko młode krzewy wymagają całkowitego osłony. Należy je przewiązać sznurkiem, przygiąć do powierzchni ziemi i przykryć świerkowymi gałęziami.

U osobników dorosłych zaleca się pokrycie kręgów pnia drzew dwiema warstwami ochronnymi, które zapobiegną zamarznięciu systemu korzeniowego - warstwą suchej gleby i warstwą opadłych liści (po dziesięć centymetrów).

 

Wniosek

Do pełnego wzrostu hortensji wiechowej wystarczy prawidłowe sadzenie i prosta pielęgnacja. Każdy początkujący ogrodnik i kwiaciarz może wyhodować piękny kwitnący krzew. Efekt Waszej pracy można podziwiać przez kilkadziesiąt lat. Wielki sukces dla wszystkich!

Inne artykuły o hortensjach:

1. Zdjęcia i opisy najlepszych odmian hortensji wielkolistnej
2. Technologia uprawy hortensji wielkolistnej
3. Odmiany hortensji drzewiastej ze zdjęciami
4. Sadzenie i pielęgnacja hortensji drzewnej