Co to jest powstawanie pomidorów?

Formowanie pomidorów polega na regularnym usuwaniu pędów i liści w celu uzyskania maksymalnego plonu. Bez tego nie da się uzyskać pełnych zbiorów w naszym kraju, nawet na południu. Przedwczesne przycinanie pędów i liści prowadzi do zmiażdżenia pomidorów, wczesnej choroby z zarazą i zgnilizną.

Tworzenie się pomidorów w szklarni i na otwartym terenie różni się znacznie w zależności od regionu, w którym uprawiana jest roślina, i odmiany.

Pomidory powstają zarówno w szklarni, jak i w ziemi przez cały sezon wegetacyjny. Właściwie przeprowadzone zabiegi poprawiają wentylację nasadzeń (szczególnie w szklarniach), sprzyjają równomiernemu oświetleniu i dobremu zapylaniu kwiatów.

Krzewy pomidorów zaczynają się tworzyć, gdy w kątach liści pojawiają się pasierby. U niektórych odmian pojawiają się w okresie siewek. Ale w większości przypadków młode pędy pojawiają się 7-10 dni po posadzeniu sadzonek.

Regiony północne

Należą do nich regiony północno-zachodnie, strefa środkowa i niektóre regiony zawarte w centralnym regionie czarnej ziemi.

Tworzenie roślin na otwartym terenie

Wcześnie owocujące ultradeterminowane i zdeterminowane pomidory uprawia się na otwartym terenie.

Ultradeterminacja odmiany są nisko rosnące i wcześnie owocują. Na głównej łodydze tworzą 2-3 grona owoców, po czym na szczycie tworzy się grona kwiatowe, a ich wzrost do góry zatrzymuje się. Prawie cały zbiór odbywa się na pędach bocznych, więc te pomidory nie strzelają.

Każdy pęd wyłaniający się z kąta liścia może urosnąć i rozwinąć się w pełnoprawną łodygę. Pasierbowie na pasierbach również nie są usuwani, ponieważ latem zamieniają się w pełnoprawne łodygi i przynoszą owoce. Ale ponieważ ultradetyty rozgałęziają się słabo, krzak okazuje się rzadki. Czasami na pędzie, który wyrósł na łodygę, nie ma nowych pasierbów. Na otwartym terenie rozgałęzianie krzaka pomidora zależy od pogody.

Po zawiązaniu szczotek dolne liście ultradeetów są usuwane. Pod szczotką nie powinno być żadnych liści. Aby zapobiec rozpadnięciu się krzaka, jest on przywiązany do podpory.

Określone odmiany w strefie środkowej uprawia się je również na otwartym terenie. Krzewy tych pomidorów są wyższe niż ultradeety, ale ich wzrost jest również ograniczony. Na roślinie tworzy się 4-5 grona owoców, które następnie są koronowane, czyli na szczycie pojawia się grona kwiatowe kończące wzrost.

Dzieci rosną w 2-3 łodygach. Najpotężniejszy pasierb pozostaje pod pierwszym pędzlem kwiatowym, reszta zostaje wyrwana. Następnie młode pędy pozostawia się pod drugim, a jeśli lato jest gorące, trzecim frędzlami. Ale w zimne, deszczowe lata wystarczy zostawić tylko jeden pęd. Przy takiej pogodzie pomidory wcześnie chorują na zarazę, a na krzewach wielołodygowych traci się cały plon, natomiast przy uprawie z 2 łodygami pomidory mają czas na dojrzewanie.

Po posadzeniu sadzonek w ziemi odcina się ich dolne liście, następnie co tydzień usuwa się 1-2 liście. Do czasu zawiązania pędzla wszystkie liście pod nim należy odciąć. Po lewej stronie pasierbów liście są również odcinane w miarę wzrostu. Wszystkie nadmiarowe pędy, zarówno na łodydze głównej, jak i bocznych, usuwa się, gdy osiągną wielkość 10-15 cm.

Jeśli jeden z nich nie został przycięty na czas i uformował się już w łodygę, nadal jest usuwany, ponieważ opóźnia dojrzewanie plonu. Do podpory przywiązuje się mocno zarośnięte krzewy i łodygi, które upadły pod ciężarem owoców. Każdą łodygę można przywiązać do osobnego kołka.

Ani liście, ani owoce nie powinny mieć kontaktu z ziemią.

Tworzenie pomidorów w szklarni

W północnej części kraju wszystkie odmiany pomidorów uprawiane są w pomieszczeniach zamkniętych, w tym odmiany ultra-określone i zdeterminowane. Ale w szklarniach uprawia się głównie pomidory nieokreślone i półokreślone.

Ultradzieci i dzieci w warunkach chronionych kształtują się w taki sam sposób, jak na ulicy. Odmiany zdeterminowane w szklarni wytwarzają 3-4 pędy.Tutaj pomidory można przechowywać na krzakach aż do pełnej dojrzałości, jeśli nie ma ryzyka choroby.

Nieokreślone pomidory Dają największe i najsmaczniejsze owoce, ale zaczynają owocować późno, więc w środkowej Rosji nie można ich zebrać w całości.

Odmiany nieokreślone

Indeksy w szklarni prowadzą ściśle do jednej łodygi, przy większej ich liczbie roślina ulega odmłodzeniu, opóźnieniu kwitnienia i owocowania, co prowadzi do niedoborów plonów, a częściej do ich całkowitego braku.

Pomidory uprawiane w 1 łodydze

Po posadzeniu sadzonek, gdy tylko pomidory się zakorzenią, zaczynają odcinać dolne liście: 1-2 liście co 5-7 dni. Liście nie powinny dotykać ziemi, jeśli są za długie i nie można ich jeszcze obciąć, należy je skrócić o 1/3-1/2 długości, a resztę następnym razem usunąć. Przecinają go tak, aby pozostał kikut 1,5-2 cm, następnie rana szybko się goi, a sam kikut stopniowo wysycha i odpada. Dzięki temu przycinaniu ryzyko infekcji jest minimalne.

Szczypanie w szklarni jest bardzo aktywne: z jednego kąta pojawia się 2-5 pędów. Są usuwane w miarę ich pojawiania się. Kiedy pasierb osiąga 10-15 cm, zostaje odcięty, pozostawiając kikut o długości 2 cm, wtedy na tym łonie nie pojawią się żadne nowe pędy. Zbyt wczesne usuwanie młodych pędów (o długości poniżej 8 cm) prowadzi do intensywnego wzrostu 2-3 pasierbów w tym samym miejscu.

Przez cały sezon wegetacyjny należy usuwać liście i młode pędy. Jeśli pasierbowi udało się wyrosnąć na nową łodygę, lepiej ją wyciąć, ponieważ nie będzie miał czasu na zebranie plonów, a jedynie opóźni dojrzewanie na głównej łodydze.

Kiedy pomidory dotrą do sufitu szklarni, są przerzucane przez kratę i spuszczane w dół, nadal szczypiąc. Jeśli szklarnia jest duża, roślinę można umieścić wzdłuż kraty.Na początku sierpnia wierzchołek jest odcinany, zatrzymując w ten sposób wzrost i kierując wszystkie wysiłki na dojrzewanie owoców.

Jeśli krzewy pomidorów są prawidłowo uformowane, pod wszystkimi wiązkami kratownic nie powinno być żadnych liści. Tak naprawdę na początku sierpnia pomidory przypominają bicz, na którym wisi kilka kiści owoców.

Odmiany półokreślone

Półdeterminant odmiany w środkowej strefie i na północy są również uprawiane tylko w szklarni. Pomidory te są dość wysokie, tworzą 4-6 grona, po czym w każdej chwili mogą się zakończyć, czego nie da się przewidzieć. Półdzieci mogą być wczesne, średnie lub późne. Jeśli odmiana jest wczesna lub średnia, w szklarni można ją uprawiać na 2 lub nawet 3 pędach, jeśli jest późna, to na 1-2.

Po posadzeniu sadzonek co tydzień wyrywa się wszystkie wyłaniające się młode pędy i odcina dolne liście. Pierwszego pasierba można pozostawić pod drugim lub trzecim pędzlem. W miarę wzrostu wszystkie pasierby na nowym pędzie są odcinane. Kiedy uformuje się pierwszy pędzel, usuwa się również znajdujące się na nim liście. Na środkowej łodydze, jeśli nie jest ona ukończona, po piątym pędzlu pozostaje kolejny pasierb, tworząc z niej łodygę. Ale jeśli lato jest zimne, trzecia łodyga będzie zbędna.

Najważniejsze przy formowaniu półdzieci nie jest wyrywanie wszystkich pasierbów. Roślina może nagle przestać rosnąć i wtedy straty w plonie będą bardzo duże.

Regiony południowe

Na południu odmiany ultra zdeterminowane i zdeterminowane praktycznie nie są uprawiane, ponieważ ich plon jest niewielki, a owoce małe.

Jak formować krzaki na otwartym terenie

Prawie wszystkie odmiany pomidorów na południu uprawiane są na otwartym terenie. Indeksy nawet na ulicy dają pełne żniwo.

Nieokreślony odmiany rośnie w 2, 3, a nawet 4 łodygach.Tworzenie pomidorów na otwartym terenie rozpoczyna się od regularnego przycinania dolnych liści raz na 5 dni. Jeśli pogoda jest deszczowa, liście, które dotykają ziemi, ale które nie osiągnęły jeszcze swojej kolejki, są skracane o 1/3. Najważniejsze jest to, że nie ma kontaktu z glebą, w przeciwnym razie nie da się uniknąć wczesnych chorób zgnilizny i zarazy.

Pierwszego pasierba można pozostawić już pod pierwszym pędzlem. Jeśli roślina jest słaba i wydłużona, usuń wszystkie pasierby aż do drugiego grona. Pozostały pęd formuje się w pełnoprawną łodygę, stopniowo usuwając dolne liście i pojawiające się pasierby. Po 4-5 liściach pozostaje następny pęd, tworząc go w ten sam sposób.

Trzeci pasierb pozostaje 4-5 liści od drugiego. Tworząc nowe pędy, pędy te znacznie odmładzają roślinę, wymagając dodatkowego odżywiania. Dlatego musisz regularnie nawozić pomidory, stymulując tworzenie nowych korzeni.

Kiedy łodyga przy ziemi nabiera zielonkawo-szarej barwy i pojawiają się na niej pryszcze, oznacza to, że roślina jest gotowa do wyhodowania systemu korzeniowego i należy ją uziemić.

Po zawiązaniu 5-7 grona na pędach bocznych, uszczypuje się je, stymulując wzrost pędu głównego. Bez uszczypnięcia pomidorom bardzo trudno jest nakarmić wszystkie pędy, dlatego owoce są miażdżone i brakuje plonów. Pasierbowie na bocznych łodygach są wyrywani. Jeśli pozwoli się im wyhodować nową łodygę, główna zostanie poważnie stłumiona i ostatecznie umrze.

Podczas gorącego i suchego lata pod koniec lipca na szczycie głównej łodygi można pozostawić kolejnego pasierba. Jeśli jesień jest ciepła, zbiory pojawią się na przełomie września i października. Oczywiście pomidory nie będą tak duże i słodkie jak letnie, ale zbiory będą dobre.Wierzchołek ostatniego „jesiennego” pasierba uszczypnij po 3-6 pędzlach (w zależności od pogody).

Półdeterminant Odmiany są bardzo wydajne, a w południowych regionach uprawy są racjonowane. Pomidory rosną oszczędnie, pozostawiając pierwszy pęd pod pierwszym pędzlem. Drugi pęd pozostaje po trzecim pędzlu. Następnie możesz wyjść po piątym pędzlu, jeśli taki istnieje. Pasierby również nie wyrywają bocznych pędów; pozostają po 2., 4., 6. (jeśli występują) pędzlach. Ten krzew wystarczy, aby uzyskać wysoki plon pomidorów.

Liście przycina się jak zwykle co 5 dni. Usuwa się je na bocznych łodygach w taki sam sposób, jak na głównej łodydze. Pod uformowanymi szczotkami nie powinno być liści.

Zdecydowany i ultra-determinujący odmian na południu nie sadzi się, w razie potrzeby usuwa się jedynie liście.

Chroniony grunt

W regionach południowych pomidory praktycznie nie są uprawiane w szklarniach, są tam bardzo gorące. W zamkniętym terenie uzyskuje się wczesne lub późne zbiory. Główne odmiany - półdzieci. W szklarniach powstają w taki sam sposób, jak na otwartym terenie, ale pozostawiają pasierbów przez każdy liść. Aby korzenie poradziły sobie z takim obciążeniem, rośliny są regularnie pagórkowate.

Liście są usuwane co 5 dni. Krzew powinien składać się z pędów z ustalonymi i kwitnącymi gronami oraz 2-3 liśćmi na szczycie każdej łodygi.

Jeśli roślina nie jest już w stanie wytrzymać obciążenia, owoce zostaną zmiażdżone lub liście zmieniają kolor i zaczynają więdnąć (znak, że część nadziemna rozwija się ze szkodą dla podziemia), nowo pojawiające się pasierby są usuwane. Jeśli to nie wystarczy, wytnij 2-3 pędy, które jeszcze nie owocują.

Jeśli to nie pomoże, usuń wszystkie bielone pomidory, usuń wszystkie pasierby i młodą łodygę, która ma nie więcej niż 2 frędzle.Jeżeli nie ma rezultatów, roślina zostaje wyrzucona, zakończyła sezon wegetacyjny i nie będzie już owocować.

Czasami sadzą na południu, w szklarni wyznacznik pomidory. W ogóle się nimi nie opiekuje. Ich okres wegetacyjny jest krótki. Na młodych pędach pojawia się mniej pasierbów niż na pędzie głównym. Wzrost pędów bocznych zależy od rozwoju systemu korzeniowego. Im jest silniejszy, tym jest ich więcej. Ale u dzieci, w porównaniu z indetami i półdziećmi, formacja pasierba jest znacznie słabsza. Główną uwagę zwraca się na przycinanie liści.