20 najlepszych odmian i rodzajów drewna ze zdjęciami i opisami

 

Chcesz mieć na swoim podwórku lub działce jasne, oryginalne, a jednocześnie bezpretensjonalne rośliny, które będą ozdobą krajobrazu przez cały rok.

Przedstawiciele rodzaju Deren odpowiadają tym cechom. Latem liczne odmiany derainu zachwycają białymi lub złotymi kwiatostanami i kolorowym ulistnieniem.Jesienią można podziwiać białe, niebieskie lub czarne jagody na tle karmazynowych lub szkarłatnych liści. Zima pozwala zobaczyć gałęzie krzewu - ciemnoczerwone, pomarańczowe, oliwkowe, zielone, brązowe...

Istnieje wiele rodzajów drewna, ale w ogrodnictwie ozdobnym stosuje się głównie te cztery:

1. Derain biały
2. Odkurz frajer
3. Derain krwistoczerwony
4. Dereń kanadyjski

Odmiany derenia białego (Cornus alba) ze zdjęciem

Ten rodzaj derenu jest najpowszechniejszy i nazywany jest svidiną białą lub tatarską. Wyrazisty krzew, który pozostaje dekoracyjny przez cały rok. Charakterystyczną cechą białego drzewa są jego wyprostowane łodygi z czerwoną korą i dużymi liśćmi. Gatunek mało wymagający wobec gleby, kochający wilgoć, tolerujący cień, mrozoodporny, szybko rośnie. Najbardziej znane odmiany tego gatunku:

Elegancja

• Duży (3 m) krzew z rozłożystą koroną. Pędy w kolorze wiśni.
• Wyróżnia się niebieskawo-zielonymi liśćmi z nierównym białym paskiem wzdłuż krawędzi. Kolor jesiennych liści jest fioletowy i brązowo-czerwony.
• Kwitnienie trwa do jesieni. Jagody są niejadalne.
• Dobrze znosi suszę i modelowanie fryzur, po czym szybko się regeneruje. Strzyżenie odmładzające przeprowadza się raz na 5-7 lat.
• Znajduje zastosowanie w małej architekturze parków, terenów szkolnych, a także do aranżacji kompozycji z roślinami iglastymi i zielnymi.

Preferuje miejsca nasłonecznione, jednak nie traci dekoracyjnego koloru nawet przy uprawie w cieniu.

Aurea

• Krzew jest zwarty, wysokości 1,5-2 m, z kulistą koroną.
• Odmiana zachwyca kontrastem dużych liści cytryny i czerwonych gałęzi przez cały ciepły sezon.Jesienią kolor liści zmienia się na czerwono-żółty.
• W maju-czerwcu pojawiają się kremowobiałe kwiatostany, jesienią możliwe jest ponowne kwitnienie. Jagody są niebieskawo-białe.
• Odmiana uwielbia miejsca oświetlone, w cieniu nie pojawia się złoty kolor.
• Dobrze rośnie w środowisku miejskim. Stosowany do kształtowania parków, terenów szkolnych i do zakładania zielonych żywopłotów.

Guhalti (Gouchaultii)

• Średniej wielkości krzew dorastający do 2 m wysokości.
• Liście są średniej wielkości, owalne, z żółtawo-różowym brzegiem. Jesienią przybiorą fioletowo-czerwone odcienie.
• Kremowe kwiaty kwitną w czerwcu i kwitną przez całe lato, korzystnie kontrastując z bladoniebieskimi owocami.
• Zalecane jest przycinanie w celu zagęszczenia korony. Rośnie szybko.
• Stosowany do kompozycji z roślinami zimozielonymi i zielnymi. Polecany do kształtowania przestrzeni miejskich.

Kesselringii

• Krzew dorastający do 3 m. Ozdobny o czerwonofioletowych pędach i ciemnozielonych liściach z czerwonawym odcieniem (12 cm). Kolor jesiennych liści jest fioletowy lub brązowo-czerwony.
• Kwiaty kremowobiałe pojawiają się na początku lata. Owoce są najpierw białe, potem niebieskawe.
• Bardzo dobrze znosi strzyżenie.
• Stosowany do kształtowania parków, placów zabaw i organizacji zielonych żywopłotów. Używany do tkania koszy i innych produktów.

Tylko 1-2-letnie pędy mają jasny kolor, dlatego krzew wymaga odmładzającego przycinania. Regularne przycinanie znacznie zmniejszy wielkość rośliny.

Krakers kremowy

• Krzew o wysokości od 0,8 m do 2,5 m i szerokości od 1 m do 2 m, o cienkich, elastycznych pędach. Kora młodych pędów jest szkarłatna.
• Liście szarozielone są obszyte kremowym paskiem. Jesienny kolor blaszek liściowych jest różowy.
• Kwitnienie trwa od lipca do sierpnia.
• Nie toleruje stagnacji wilgoci. Nie podatna na choroby i ataki szkodników.
• Odmiana stosowana jako tło dla niskich krzewów i roślin zielnych, a także jako zimowe suche bukiety.

Sybirica

• Wysoki, rozłożysty krzew dorastający do 3 m wysokości. Wyróżnia się koralowo-czerwonym kolorem młodych pędów.
• Liście są ciemnozielone. Jesienią wyróżnia się fioletowym lub czerwonawym odcieniem liści, czemu sprzyja wystarczająca ilość deszczu.
• Kwitnie od czerwca do jesieni.
• Konieczne jest regularne strzyżenie przeciwstarzeniowe.

Sibirica Variegata

• Krzew dorastający do 2 m wys. Dekoracyjny o jasnoczerwonych pędach.
• Liście są duże z szeroką białą obwódką, plamami i paskami na ciemnozielonym tle, jak na zdjęciu.
• Kwitnienie następuje w maju-czerwcu. Kwiaty są kremowo-zielonkawe i pachnące. Owoce są jasnoniebieskie z niebieskawym odcieniem.
• Prawie nigdy nie choruje.

Aby uzyskać pędy o jaskrawym wybarwieniu, należy obciąć pędy starsze niż 3 lata.

Shpeti (Spaethii)

• Odmiana szybko rosnąca (2,5-3 m). Korona rozłożysta, z czerwonymi pędami.
• Na zielonych liściach wzdłuż krawędzi znajduje się nierówna złota obwódka, plamy i paski. Ten oryginalny kolor utrzymuje się przez cały sezon wegetacyjny.
• Kwitnie wczesnym latem. Owoce rzadko się zawiązują.
• Mrozoodporność jest średnia, młode pędy mogą przemarznąć, ale wiosną szybko się regenerują.
• Odmiana ma uniwersalne zastosowanie.Równie dobra zarówno w nasadzeniach grupowych, jak i pojedynczych.

Regnzam / Czerwony Gnom

• Niski krzew o wysokości i szerokości 0,9-1,2 m. Pędy są jaskrawoczerwone.
• Liście ciemnozielone, jesienią bordowe
• Kwitnie w czerwcu. Kwiaty są kremowobiałe. Owoce są białe i dojrzewają w sierpniu.
• Stosowana w skalniakach, mixborderach i nasadzeniach pojedynczych.

Baton Rouge / Minbat

• Krzew dorastający do 1,5-2 m. Korona jest wzniesiona i gęsta.
• Pędy są twarde i proste. Kora na młodych pędach jest intensywnie koralowoczerwona. Na dojrzałych pędach kora jest brązowoczerwona.
• Liście są lekko podwinięte, od spodu mają biało-srebrny kolor, jesienią przebarwiają się na czerwono.
• Kwiaty kwitną w środku lata.

Dla zachowania dekoracyjności zaleca się podcinanie pędów co 2-3 lata.

Aureola z kości słoniowej

• Średniej wielkości zwarty krzew (1,2-1,5 m). Pędy w kolorze wiśni najpiękniej wyglądają zimą.
• Liście są zielone z białą obwódką i smugami. Jesienią przebarwiają się na głęboką czerwień.
• W ostre zimy końcówki pędów mogą zamarznąć.
• Stosowany jest do kompozycji z roślinami zimozielonymi i zielnymi, do tworzenia żywopłotów i obrzeży oraz do kształtowania krajobrazu miejskiego.

Tylko 1-2-letnie pędy są pomalowane na jasny kolor, dlatego konieczne jest odmładzające strzyżenie, aby przywrócić im dekoracyjny wygląd.

Odkurz frajer

W odróżnieniu od derenia białego gatunek ten wytwarza wiele podstawowych, elastycznych pędów, które w kontakcie z ziemią łatwo się zakorzeniają. Ta właściwość służy do wzmacniania zboczy.Liście owalne są duże, do 10-12 cm długości, małe kwiaty są żółtawe. Pąki tworzą się na 5-6-letnich roślinach.

Kiełkujący dereń uwielbia wilgotne gleby i jest odporny na cień. Mrozoodporność jest średnia. Lepiej rośnie w półcieniu. Zalecane jest regularne przycinanie, co kilka lat. Odrośnięte gałęzie zyskują jaśniejsze odcienie.

Ważny! Kolor kory pędów zrazu traci swoją atrakcyjność wraz z wiekiem.

Kelseya

• Nisko rosnący krzew dorastający do 0,5-0,8 m wys., wytwarzający masę pędów podstawowych. Gałęzie z bladożółtą korą, przebarwiającą się na czerwono w kierunku końcówek.
• Liście zielone, lekko wypukłe, jesienią odcienie blaszek liściowych przeplatają się z żółtymi do ognistoczerwonych.
• Kwitnienie trwa od czerwca do listopada z zielonymi kwiatami. Jagody są białe.
• Mrozoodporność odmiany jest średnia, może cierpieć z powodu późnych przymrozków. Służy do ozdabiania kwietników i zjeżdżalni alpejskich.

Flaviramea

• Szybko rosnąca odmiana dereny o gęstej, rozłożystej koronie, dorastająca do 2-2,5 m wysokości. Wiosną i jesienią gałęzie są oliwkowozielone.
• Błyszczące zielone liście jesienią przebarwiają się na czerwono, ale często pozostają zielone aż do przymrozków.
• Kwitnie od końca maja do jesieni żółtawo-białymi kwiatami.
• Dobrze znosi przycinanie. W sezonie przyrasta o 20 cm.
• Stosowany do kształtowania krajobrazu miejskiego, wzmacniania wąwozów i skarp.

Odmiana bardzo efektownie prezentuje się posadzona w grupach z drzewami o pędach czerwonych i pomarańczowych.

białe złoto

• Szybko rosnący, gęsty krzew o wysokości 2,5 m i szerokości 3 m. Kora elastycznych, długich gałęzi ma kolor żółto-oliwkowy.
• Na dużych liściach o długości 7-8 cm widoczna jest kremowo-biała obwódka. Od spodu blaszka liściowa jest lekko owłosiona. Jesienią liście przebarwiają się na żółto.
• Zalecane jest regularne przycinanie. Roczny przyrost wynosi 20 cm.

Młode pędy wypalają się w jasnym słońcu, dlatego lepiej sadzić roślinę w półcieniu.

Nitida

• Wysoki krzew o gęstych pędach, wys. 2-3 m. Pędy zwisające, łatwo zakorzeniają się w kontakcie z ziemią.
• Zielone liście są spiczaste, żyłki wyraźne i nie zmieniają koloru aż do przymrozków.
• Kwiatostany są żółtawo-białe. Kwitnienie trwa od końca maja do jesieni.
• Nie boi się jasnego słońca, toleruje cień, kocha wilgoć, jest odporny na wiatr. Krzew dobrze znosi cięcie kształtujące.
• Stosowany do wzmacniania skarp i do kształtowania krajobrazu parkowego. Dobrze komponuje się z odmianami drzew o czerwonych i pomarańczowych gałęziach.

Kardynał

• Krzew o okrągłej, rozłożystej koronie, dorastający do 2 m wysokości.
• Cechą szczególną odmiany Cardinal jest zmiana odcieni kory na gałęziach. Od oliwkowego latem po czerwień jesienią.
• Liście są zielone, a wraz z nadejściem chłodów zmieniają kolor na żółty i czerwony.
• Kwitnienie trwa przez całe lato.
• Służy do kształtowania krajobrazu ogrodów publicznych, wzmacniania wąwozów i ozdabiania stawów.

Isanti

• Niska odmiana o pędach dorastających do 1-1,5 m długości.
• Kora pędów przez cały sezon jest czerwona.
• Liście są ciemnozielone, pod koniec lata przebarwiają się na ciemnoczerwono.
• Małe białe kwiatostany w maju i czerwcu kontrastują z tłem liści.
• Odmiana nadaje się do sadzenia w rabatach kwiatowych, alpejskich wzgórzach i do zagospodarowania różnych obszarów.

 

 

Dereń krwistoczerwony (Cornus Sanguinea)

Niski, do 3 m wys. krzew, wyróżniający się czerwonymi, fioletowymi odcieniami liści i pędów. Roślina zachowuje swój dekoracyjny wygląd o każdej porze roku. Zimą, na tle śniegu, już z daleka rzucają się w oczy jasne pędy. Wiosną zwisające gałęzie pokrywają się drobnymi kwiatami, następnie pojawiają się liście.

Na jednej roślinie, a nawet na jednej gałęzi liście mogą być zielonkawe, fioletowe, czerwone z fioletowym odcieniem, jak na zdjęciu. Owoce są małe, niebiesko-czarne małe pestki. Pozostają na gałęziach aż do przymrozków.

Ten gatunek drzewa jest cienionośny i odporny na zimę, można go uprawiać niemal w każdym miejscu, nawet takim, które nie nadaje się dla innych roślin.

Zielone światło

• Rozłożysty krzew średniej wielkości (1,5-2 m). Zimą pędy są pomarańczowozielone.
• Liście są jasnozielone, do 10 cm długości, jesienią ciemnoczerwone.
• Kwiaty są białe i pachnące. Kwitnie w czerwcu.
• Polecana do tworzenia żywopłotów.

Ognisko w środku zimy

• Krzew osiąga wysokość 1,5-2 m. Zimą pędy są błyszczące, w dolnej części jasnopomarańczowożółte, w górnej części czerwone, po słonecznej stronie całkowicie czerwone.
• Młode liście są jasnozielone, lekko brązowe, jesienią przebarwiają się na żółto.
• Kwiatostany są małe. Białe kwiaty pojawiają się w czerwcu.
• Aby zachować dekoracyjność, stare pędy należy na początku sezonu wegetacyjnego przycinać w celu pobudzenia wzrostu nowych, jaskrawo wybarwionych pędów.

Kompresuj

• Zwarty krzew (1,5 m) o gęstej pionowej koronie.
• Młode pędy mają barwę zielonkawo-brązową, z czasem przybierającą barwę czerwonawo-brązową.
• Liście są drobne, pomarszczone, ciemnozielone, zakrzywione w kierunku łodygi. Latem ma intensywnie zielony kolor, jesienią zmienia kolor, zmieniając kolor na czerwony, przechodząc w bordowo-fioletowy.
• Nie kwitnie i nie owocuje.
• Odmiana wykorzystywana jest do tworzenia nisko rosnących żywopłotów, alpejskich zjeżdżalni i skalniaków.

Odmiana rozwija się powoli. Przycinanie powinno być delikatne.

Zimowa pomarańcza Annie

• Krzew jest bardzo zwarty, osiąga wysokość i szerokość do 1,5 m. Młode pędy latem są żółtopomarańczowe, w dolnej połowie ciemnopomarańczowe, a zimą w górnej połowie czerwone. Zdjęcie nie oddaje całego piękna koloru pędów. Z wiekiem pomarańczowy kolor gałęzi pozostaje.
• Liście lekko błyszczące, w młodym wieku brązowozielone, latem jasnozielone, jesienią pomarańczowożółte.
• Dla zachowania dekoracyjności zaleca się raz w roku, wczesną wiosną, przycinać stare pędy na wysokość 30 cm od ziemi, aby pobudzić wzrost nowych, jaskrawo wybarwionych pędów.
• Polecana do sadzenia w grupach w celu tworzenia zielonych żywopłotów.

Dereń kanadyjski (Cornus canadensis)

• Półkrzew dorastający do 20 cm wys., rozgałęziony, z pełzającym korzeniem. Pędy są zielne, czworościenne, z rzadkimi włoskami. Jesienią łodygi zamierają, z wyjątkiem samej dolnej części.
• Zielone liście zbiera się w frędzle po 4-6 sztuk, ze środka których pojawiają się małe zielone kwiaty z dużymi białymi przylistkami.
• Kwitnie w czerwcu-lipcu. Kwiat otwiera płatki i wypuszcza pyłek w mniej niż pół milisekundy. Owoce to jaskrawoczerwone jagody, które pozostają na krzakach do późnej jesieni.
• Ten typ drzewa rośnie powoli. Lubi lekko kwaśną, wilgotną glebę z dobrym drenażem. Może rosnąć w półcieniu.
• Dobrze komponuje się z rododendronami i azaliami. Dobrze rośnie pod pniami drzew.

Owoce zawierają pektynę i wykorzystywane są do produkcji domowych wyrobów cukierniczych. Roślina lecznicza.

Zasady sadzenia i pielęgnacji krzewów

Do sadzenia dery należy wybrać słoneczne miejsce, ale odpowiedni jest również półcień. Do sadzenia stosuje się sadzonki nie starsze niż cztery lata, które szybciej się zakorzeniają.

Przed posadzeniem sadzonkę należy zanurzyć w wodzie i przetrzymać w niej kilka godzin. Jeśli sadzonka ma zamknięty system korzeniowy, tę procedurę można pominąć. Rozmiar otworu powinien być nieco większy niż objętość glinianej kuli z korzeniami. Pomimo tego, że darń jest bezpretensjonalna w stosunku do składu gleby, zaleca się dodanie nawozów organicznych do otworu do sadzenia.

W przypadku gleb podmokłych lub z bliskimi wodami gruntowymi zapewniony jest drenaż. Po posadzeniu okrąg pnia drzewa jest zagęszczany i obficie podlewany. Po podlaniu okrąg pnia drzewa ściółkuje się materiałem organicznym. Należy zadbać o to, aby szyja korzeniowa zrównała się z powierzchnią gruntu.

Młode krzewy podlewa się regularnie 1 - 2 razy w tygodniu. Dojrzałe krzewy wymagają podlewania tylko w okresach długotrwałej suszy. Trawnik nie wymaga nawożenia.

Kontynuacja tematu:

1. Uprawa pigwy japońskiej, pielęgnacja, zdjęcie w ogrodzie
2. Odmiany bzu ze zdjęciami
3. 12 najpiękniejszych odmian Brugmansia
4. Uprawa ligustru w ogrodzie i pomieszczeniu
5. Jak wyhodować piękne bzy