Derain: sadzenie i pielęgnacja w otwartym terenie, rozmnażanie, zdjęcie

Derain to jasna i oryginalna roślina z rodziny Dereń, zdolna do dekoracji każdej działki ogrodowej wiosną, latem, jesienią i zimą.Jego bezpretensjonalność, wysokie walory dekoracyjne, łatwość pielęgnacji i sadzenia, odporność na warunki miejskie, mróz i upał zyskały ogromną popularność i szacunek wśród zwykłych ogrodników, letnich mieszkańców i specjalistów od projektowania krajobrazu.

Tak wygląda biały derain

 

Treść: Co to za krzew? Popularne odmiany Gdzie najlepiej sadzić trawę? Sadzenie Derain na wiosnę Jak dbać Choroby i szkodniki Przygotowanie do zimy Sadzenie derainu jesienią Metody reprodukcji Gdzie sadzić trawę, żeby była piękna

 

Opis krzewu

Ozdobna roślina liściasta ma rozgałęziony system korzeniowy, który może znajdować się blisko powierzchni ziemi lub na dużych głębokościach - wszystko zależy od rodzaju i odmiany. Rozłożysta korona dorosłego krzewu i jej wysokość zwykle zbliżają się do dwóch i pół do trzech metrów.

Pędy dery są proste, bardzo mocne i elastyczne, malowane w różnych porach roku w różnych odcieniach koloru - brązowym, czerwonym, różowym, bordowym, żółtym, zielonym.

 

Liście są duże, jednokolorowe lub dwukolorowe, mogą mieć obramowanie w innym kolorze, paski o różnej wielkości i plamy o innym odcieniu na powierzchni blaszki liściowej.

Roślina kwitnie w środku lub późną wiosną białymi lub różowawymi drobnymi kwiatami o słodkawym aromacie.

 

Po zakończeniu kwitnienia na krzakach tworzą się jadalne, jasnoczerwone, podłużne owoce o długości do trzech i pół centymetra, o cierpkim, słodko-kwaśnym smaku. Każda jagoda pestkowa zawiera jedno lub dwa nasiona.

Choć derain może rosnąć niemal w każdych warunkach, swoje najlepsze walory dekoracyjne pokaże, jeśli będzie przestrzegał prostych zasad sadzenia i pielęgnacji tego niezwykłego krzewu.

Odmiany Derain ze zdjęciami i krótkimi opisami

Derain ma około pięciu tuzinów gatunków i odmian, dużą liczbę odmian i form roślin. Są wśród nich zimozielone i liściaste, małe krzewy okrywowe, średniej wielkości krzewy i drzewa, przedstawiciele wysocy i karłowi.

Charakterystyczną cechą każdej rośliny jest niepowtarzalny kolor pędów i liści, który zmienia się wraz z nadejściem każdej nowej pory roku. Białe, jasne i ciemnozielone odcienie stają się cytrynowo-żółte, fioletowo-fioletowe, czerwone, różowe, liliowe, pomarańczowe, brązowe.

Wśród wielu gatunków w ogrodnictwie ozdobnym najczęstsze są „biały”, „kanadyjski”, „krwawoczerwony” i „sprout” oraz ich liczne odmiany. Możesz wyróżnić najpopularniejsze przykłady.

Aurea

„Aureya” to odmiana białego drzewa, prezentowana w postaci zwartego krzewu z kulistą koroną i średnią wysokością od półtora do dwóch metrów.

 

Stosowana jako żywopłot, do kształtowania krajobrazu parków miejskich i ogrodów. Wyróżnia się dużymi cytrynowymi blaszkami liści i czerwonymi pędami w miesiącach letnich, czerwono-żółtymi jesienią. Na otwartych, słonecznych obszarach jasne złote odcienie pojawiają się z pełną mocą.

Kardynał

„Kardynał” – należy do wsi Orysovy. Odmiana ma wiele elastycznych pędów korzeniowych, które w kontakcie z wilgotną glebą szybko się zakorzeniają, co pozwala utrzymać glebę i wzmocnić zbocza.

 

Może rosnąć w półcieniu, w miejscach z bliskim dostępem wód gruntowych. Przy regularnym przycinaniu kolor pędów i liści staje się jaśniejszy.Odmiana wyróżnia się zmieniającym się odcieniem liści (z zielonego na żółty i czerwony) oraz kory na gałęziach (z oliwkowej na bordową i czerwoną).

Krakers kremowy

„Cream Cracker” – piękny krzew o jasnoróżowej korze na młodych pędach, należy do gatunku białego.

 

Średnia wysokość wynosi od osiemdziesięciu centymetrów do dwóch i pół metra, średnica korony wynosi od jednego do dwóch metrów. Nie boi się szkodników i chorób, ale nie toleruje nadmiaru wilgoci w glebie.

Kompresja

„Kompressa” - odmiana krwistoczerwonej dery, wyróżnia się zimotrwalosc i tolerancją cienia, bezpretensjonalnością i zdolnością do wzrostu na prawie każdej glebie.

 

Półtorametrowy zwarty krzew o pionowej koronie przyciąga uwagę czerwonobrązowymi pędami i bordowo-fioletowymi liśćmi jesienią. Osobliwością tej odmiany jest brak kwitnienia i owocowania.

Sibirika Variegata

„Sibirika Variegata” to biała odmiana o dużej odporności na wszelkie choroby.

 

Krzew ma około dwóch metrów wysokości i ma duże zielone blaszki liściowe z licznymi białymi plamami, paskami i wybrzuszeniami na powierzchni, a także bardzo piękne jasnoczerwone pędy. Kwitnie małymi pachnącymi kwiatami z zielonkawym odcieniem, owoce są niebiesko-niebieskie z szarawym nalotem.

Białe złoto

„Białe złoto” - szybko rosnąca odmiana drzewa Otrysovogo to gęsty, bujny krzew o wysokości około dwóch i pół metra i tej samej szerokości.

 

Każdego roku wielkość rośliny zwiększa się o dwadzieścia centymetrów. Liście są duże, do ośmiu centymetrów długości, z białą obwódką wzdłuż krawędzi. Długie, elastyczne pędy pokryte są żółtozieloną korą.

Aureola z kości słoniowej

„Ivory Halo” to zwarta roślina krzewiasta należąca do deraina białego.

 

Średnia wysokość wynosi od stu dwudziestu centymetrów do półtora metra. Zimą roślina przyciąga wzrok pędami w kolorze wiśni, latem - jasnozielonymi liśćmi z wieloma pociągnięciami i białym obramowaniem, jesienią - bogatymi czerwonymi blaszkami liści. Co dwa lata wymagane jest strzyżenie odmładzające, co pozytywnie wpływa na dekoracyjność.

Zielone światło

„Green Light” - odmiana krwistoczerwonej derainy prezentowana jest w postaci rozłożystego krzewu o wysokości do dwóch metrów, polecana do sadzenia i uprawy żywopłotów.

 

Liście dziesięciocentymetrowe, podłużne, jasnozielone, jesienią przebarwiają się na czerwono i bordowo. Pędy najatrakcyjniejsze są zimą, gdy kora ma kolor pomarańczowo-zielony. Okres kwitnienia rozpoczyna się w czerwcu i trwa około dwóch tygodni.

Zasady sadzenia i pielęgnacji derainu

Wybór miejsca i przygotowanie gleby

Idealnym miejscem do sadzenia deraina jest otwarty, nasłoneczniony obszar od strony południowej, ale jeśli nie jest to możliwe, można zastosować lekki półcień. Jeśli miejsce lądowania znajduje się po stronie północnej, warto wcześniej zbudować konstrukcję chroniącą przed wiatrem. Krzew reaguje negatywnie na zimne i ostre impulsy.

Odniesienie! Im więcej światła słonecznego otrzymuje roślina, tym wyższa jest jej wartość dekoracyjna. Minimalna ekspozycja drzewa na słońce wynosi trzy lub cztery godziny dziennie.

Gleba powinna być pożywna, oddychająca i lekka w strukturze, lekko zasadowa lub obojętna w składzie.Na terenach podmokłych, a także przy bardzo bliskim zwarciu wód gruntowych zaleca się stosowanie drenażu, na terenach gliniastych dodać kompost i przegniłą mieszankę próchnicy lub piasku z torfem, na terenach zubożonych dodać popiół drzewny, mąkę dolomitową i superfosfat.

W pobliżu młodych upraw nie powinno być wysokich drzew, zwłaszcza iglastych.

 

Odstęp między nasadzeniami zależy od celu uprawy i odmiany krzewów. W pojedynczych nasadzeniach odległość do najbliższych wysokich roślin wynosi co najmniej dwa metry. Żywopłoty sadzi się w odległości od pięćdziesięciu centymetrów do jednego metra. Głębokość i szerokość lądowiska wynosi około sześćdziesięciu centymetrów.

Notatka! Aby mieć pewność, że przyszły żywopłot będzie równy, podczas zaznaczania dołków do sadzenia należy pociągnąć za sznurek.

Na dnie każdego otworu umieszcza się materiał drenażowy wykonany z mieszanki kruszonego kamienia i piasku o grubości około piętnastu centymetrów, następnie wylewa się mieszaninę składników odżywczych, która składa się z dwóch części gleby torfowej i kompostu, jednej części piasku i torfu, sto gramów superfosfatu i mąki dolomitowej. Na obszarach o suchej glebie i głębokich wodach gruntowych na dno otworu można wlać tylko gruby piasek.

Sadzenie Derain na wiosnę

• Prace sadzenia przeprowadza się wczesną wiosną, przed rozpoczęciem przepływu soków.
• Wiek sadzonek nie powinien przekraczać czterech lat.
• Możesz użyć materiału do sadzenia z otwartymi i zamkniętymi systemami korzeniowymi.
• Przed sadzeniem sadzonki z otwartym systemem korzeniowym zanurza się na kilka godzin w pojemniku z osiadłą wodą, aby korzenie były nasycone wilgocią i łatwiej mogły wytrzymać procedurę przesadzania. Martwe korzenie są odcinane, zdrowe korzenie skracane do dwudziestu pięciu centymetrów.
• Rozmiar dołu do sadzenia sadzonek z zamkniętym systemem korzeniowym powinien być o jedną czwartą większy niż objętość ziemnej kuli na korzeniach.
• Otwór jest w połowie wypełniony pożywną mieszanką gleby i obficie podlewany wodą.
• Sadzonkę umieszcza się na środku, przysypuje niewielką ilością gleby, stopniowo ją zagęszczając i wypełniając wszystkie puste przestrzenie, po czym ponownie obficie podlewa.
• Po wchłonięciu wody do nawadniania powierzchnię wokół krzewu ściółkuje się trocinami, torfem, pokruszoną korą lub inną materią organiczną.

   Uwaga! Szyjkę korzeniową pozostawia się równo z powierzchnią gleby.

Pielęgnacja Derain

    Podlewanie i opryskiwanie

W pierwszym roku po posadzeniu, a zwłaszcza w okresie ukorzeniania sadzonek, nie należy dopuścić do przesuszenia gleby. Zaleca się podlewanie młodych roślin w suche letnie dni w odstępach od dwóch do trzech dni. Dojrzałe krzewy podlewa się rzadziej, ale obficie. Dwa do trzech razy w miesiącu każda uprawa wymaga około dwóch wiader wody. Idealny czas na podlewanie to przed ósmą rano lub po siódmej wieczorem.

Ważny! Rzadkie, ale obfite podlewanie jest dla drzewa znacznie zdrowsze, gdyż dzięki niemu część korzeniowa jest równomiernie zwilżana na całej głębokości (około pięćdziesięciu centymetrów). Podczas powierzchownego podlewania rośliny odczuwają brak wilgoci, a wierzchołek krzaka zaczyna wysychać.

W okresach upalnych, przy długim braku naturalnych opadów, stosuje się opryski. Zwiększą wilgotność powietrza, zapobiegną żółknięciu liści wzdłuż krawędzi podczas silnej suszy i oczyszczą krzak z kurzu. Wraz z nadejściem jesieni podlewanie zostaje zawieszone.

    Stosowanie nawozów i nawozów

Derain rośnie i rozwija się dobrze bez nawozów, ale dwa lub trzy dodatkowe dokarmiania od wiosny do jesieni tylko poprawią jej cechy zewnętrzne, zwiększą dekoracyjność i odporność oraz sprawią, że kwitnienie i owocowanie będzie intensywniejsze.

Wiosną, zawsze przed kwitnieniem, rośliny krzewiaste zasilane są nawozami mineralnymi o wysokiej zawartości azotu.

 

Możesz użyć różnych kompleksów mineralnych - na przykład Ecoplant, Rosla, Master, Diamofos. Roztwory składników odżywczych nakłada się u nasady do wilgotnej gleby w objętościach zgodnie z instrukcją.

Latem, około sierpnia, zaleca się dokarmianie darni materią organiczną. Jeden krzak wymaga od pięciu do siedmiu kilogramów kompostu lub zgniłej próchnicy. Po podlaniu nawóz nanosi się na obszary pni drzew wokół krzewu.

Odniesienie! Dodatkowe dożywienie utrzymuje zdrowy wygląd drzewa przez cały rok, a także wydłuża okres kwitnienia i zwiększa produktywność.

Zwalczanie chorób i szkodników

Wiele szkodników uwielbia żerować na soczystych warzywach, ale liście derainu nie są obdarzone tą cechą i nie są dla nich atrakcyjne. Chociaż jest wielu innych nieproszonych gości, którzy żywią się drzewiastymi i zielonymi pędami, kwiatami i młodymi korzeniami.

• Larwy chrząszcza mogą zostać zniszczone przez głębokie kopanie gleby przed sadzeniem sadzonek i traktowanie terenu środkami owadobójczymi. Są bardzo niebezpieczne dla systemu korzeniowego.
• W suchą i upalną pogodę mogą pojawić się przędziorki. Trzy opryski środkiem owadobójczym w odstępach od siedmiu do dziesięciu dni eliminują ten problem.
• Owady Coleoptera (na przykład brąz pospolity), które żerują na płatkach i osiadają bezpośrednio na kwiatach, można pokonać, opryskując naparem popiołu lub specjalnymi preparatami, takimi jak „Diazinon”, „Medvetox-U”.
• Inwazja mszyc zostanie skutecznie zniszczona przez leki „Decis”, „Confidor”, „Aktellik”. Przygotowanym na ich bazie roztworem opryskuje się całą roślinę dwa lub trzy razy w odstępach tygodniowych.
• Możesz pozbyć się łusek i brodawek, opryskując roztworem tytoniu, naparem z wierzchołków ziemniaków lub traktując Karbofosem.

Możliwe choroby drzewa to plamistość, mączniak prawdziwy, pleśń, cytospory kory i szara zgnilizna. W początkowej fazie choroby zaleca się leczenie krzaków mieszanką Bordeaux lub lekiem „Hom”. W zaawansowanych przypadkach uciekają się do pomocy leków „Topaz”, „Skor”, „Vectra”.

    Środki zapobiegawcze

Istnieje szereg środków zapobiegawczych, które będą niezawodną przeszkodą w pojawieniu się szkodników i rozwoju chorób.

• Sadząc jelenie na nisko położonych obszarach o dużej wilgotności, a także na obszarach podmokłych, konieczne jest zastosowanie materiałów drenażowych.
• Nie należy sadzić krzewów na wzniesieniach, na które nawiewane są zimne północne wiatry.
• Zaleca się okresowe przycinanie żywopłotów, aby zapobiec pojawieniu się grzybów i mączniaka prawdziwego.
• Wszystkie narzędzia ogrodowe należy przed i po pracy poddać działaniu roztworów dezynfekcyjnych.
• Regularne spulchnianie gleby w kręgach pni drzew nie pozwoli na osiedlenie się w niej larw wielu szkodliwych owadów.
• Do ściółkowania zaleca się stosowanie suchego torfu, próchnicy i pokruszonej kory.Ale nie należy stosować opadłych liści wokół krzaków, mogą one stać się źródłem rozprzestrzeniania się chorób grzybiczych.

Przygotowania do zimy

Derain to roślina odporna na zimę, która toleruje bardzo niskie temperatury w zimie. Dojrzałe krzewy z łatwością poradzą sobie bez schronienia, ale młode uprawy należy zaizolować agrofilmem lub płótnem. W przypadku niespodziewanych niespodzianek pogodowych, gdy po okresach mrozów rozpoczyna się odwilż, schronienie usuwa się na krótki czas, aby zapobiec zawilgoceniu.

    Przycinanie drzew

Krzewy wysoce dekoracyjne wymagają wszelkiego rodzaju przycinania – sanitarnego, kształtującego, odmładzającego, dekoracyjnego. Znaczenie tej procedury polega nie tylko na kompetentnym podejściu i wysokiej jakości narzędziach ogrodniczych, ale także na regularności i terminowości. Istnieją pewne zasady i cechy tej procedury, których należy przestrzegać.

Przy tak ciężkim, corocznym przycinaniu otrzymasz mały krzew.

 

Przycinanie drzew odbywa się wiosną i jesienią, ale należy wziąć pod uwagę cechy klimatyczne swojego regionu. Na przykład lepiej odłożyć jesienne przycinanie na północnych szerokościach geograficznych z ostrymi zimami do wiosny. Po takim zabiegu rośliny trudniej radzą sobie z niskimi temperaturami i są bardziej podatne na uszkodzenia. W klimacie umiarkowanym i południowym warto jesienią usuwać krzewy ze starych, chorych, wadliwych, uszkodzonych, wysuszonych i rosnących gałęzi. Po opuszczeniu liści praca ogrodnika jest znacznie wygodniejsza, odsłania się cały „szkielet” krzewu, widoczne są wszystkie braki i przedmioty do usunięcia.

Dzięki temu jesiennemu przycinaniu następnego lata będziesz miał duży kulisty krzew dereny.

 

Wiosną wykonuje się lekkie strzyżenie modelujące lub po prostu nieznacznie koryguje istniejący kształt.Niestarannie rosnące młode pędy są skracane i kierowane we właściwym kierunku. Aby nadać kulturze schludność lub stworzyć określony kształt, wykonuje się dekoracyjną fryzurę. Latem procedurę powtarza się w celu utrwalenia wyniku. Radykalne strzyżenie przeciwstarzeniowe poleca się roślinom, które przestały owocować i utraciły walory dekoracyjne. Stare i chore gałęzie są prawie całkowicie odcinane, co sprzyja aktywnemu wyglądowi młodych pędów.

Podstawowe zasady i funkcje:

• Nie można przycinać krzewów podczas deszczowej pogody ani w gorące południa, lepiej wybrać do tego wczesny poranek lub wieczór;
• Pierwsze przycinanie drzewa posadzonego jesienią odbywa się wiosną przyszłego roku; w celu stymulacji wzrostu pędów usuwa się około jednej trzeciej rośliny;
• po wiosennym posadzeniu sadzonek przycinanie w ciągu roku nie jest wymagane;
• tworzenie korony rozpoczyna się, gdy wysokość krzewu osiąga siedemdziesiąt centymetrów; w razie potrzeby wierzchołki są ściskane, aby uzyskać wiele pędów bocznych;
• w przypadku drzewa pstrokatego, atrakcyjnego ze względu na jasne młode pędy, zaleca się regularne wycinanie jednej czwartej ich długości w celu uzyskania aktywnego wzrostu nowych gałęzi;
• ozdobne fryzury można wykonywać dwa razy w roku - w maju - czerwcu i sierpniu - wrześniu;
• każdy gatunek i odmiana ma swoje indywidualne cechy przycinania;
• Aby uzyskać pozytywny wynik po zabiegu, należy do pracy używać wyłącznie ostrych i zdezynfekowanych narzędzi ogrodowych, po czym na roślinach pozostanie równe i gładkie cięcie.

Cechy sadzenia jesiennego

Jesień to korzystny czas na sadzenie sadzonek z zamkniętym systemem korzeniowym i przesadzanie krzewów dorosłych. W tym okresie rośliny są mniej podatne na stres, zimą mają czas, aby dobrze się zakorzenić i przystosować się do nowych warunków. Wiosną silniejsze i twardsze rośliny rozwijają się i rosną znacznie szybciej niż inne.

Technologia sadzenia jesiennego nie różni się od sadzenia wiosennego.

 

Podczas przebudowy terenu, nieodpowiedniego składu gleby, nieharmonijnej bliskości roślin i z wielu innych powodów czasami konieczne jest ponowne posadzenie starszego krzewu. Najlepiej zrobić to także wczesną jesienią. Roślinę wraz z kawałkiem ziemi ostrożnie transportuje się lub przenosi w nowe miejsce w przygotowanym wcześniej dołku. Po posadzeniu należy zbudować mocne podparcie dla potężnych gałęzi i pozostawić je do całkowitego ukorzenienia krzewu.

Reprodukcja derainu

Derain można łatwo rozmnażać na różne sposoby, ale najczęściej stosuje się nakładanie warstw i sadzonki, ponieważ te metody są najbardziej skuteczne i niedrogie.

    Sadzonki

Zdrewniałe sadzonki z dwoma międzywęźlami są cięte po kwitnieniu, dolne liście są całkowicie odcinane, a górne - na pół. Następnie sadzonki umieszcza się w pojemniku z wodą (lub dodatkiem stymulatora wzrostu korzeni) do całkowitego zanurzenia dolnych pąków i pozostawia na jeden do dwóch tygodni, aby uformowały się korzenie. Sadzonki z korzeniami o długości około jednego centymetra przesadza się do zimnej szklarni. Rośliny przenosi się na otwarty teren wczesną wiosną.

    Przez nakładanie warstw

Wczesną wiosną lub pod koniec sezonu letniego cienki i elastyczny pęd najbliższy ziemi przechyla się, wykonuje się na nim niewielkie nacięcie i mocuje w przygotowanym wcześniej rowie za pomocą zacisku drucianego.Warstwę posypuje się mieszanką gleby kompostu i darni, wierzch pozostawia się nad powierzchnią i obficie podlewa. Rootowanie następuje przez kilka miesięcy. Po roku uzyskuje się samodzielną roślinę, gotową do przesadzenia na miejsce stałe.

 

Zastosowanie derainu w projektowaniu krajobrazu

Różnorodność gatunków i odmian drewna pozwala na przekształcanie i dekorowanie różnych powierzchni, strefowanie i ogrodzenie poszczególnych obszarów oraz tworzenie kompozycji roślinnych. Dla projektantów krajobrazu i zwykłych miłośników przyrody uprawa ta jest uniwersalna w zastosowaniu.

Sadząc gęste żywopłoty wysokich gatunków, możesz nie tylko stworzyć niezawodną i piękną barierę, ale także zamaskować nieestetyczny obszar lub budynek.

 

Kwiaty wieloletnie, takie jak chryzantemy, często sadzi się na tle żywopłotów.

Derain doskonale komponuje się z każdą kompozycją roślinną. Dobrze komponuje się z kwitnącymi bylinami, wysokimi roślinami zielnymi i odmianami karłowatymi.

Nisko rosnące gatunki sadzi się na alpejskich wzgórzach, różnorodne okazy dobrze wyglądają obok róż i przedstawicieli rodziny wiciokrzewów, różnorodne formy przeplatają się z jarzębinę i jagodą śnieżną.

 

Krzew świetnie czuje się w środowisku miejskim. Sadzi się ją wzdłuż ulic, w pobliżu wejść, na placach zabaw oraz na terenie placówek przedszkolnych i szkolnych. Niektóre zakłady nie boją się spalin i gorącego asfaltu.

Derain w pełni rozwija się wzdłuż ścieżek ogrodowych, w pobliżu altanek i ławek, przy wejściu lub werandzie, na środku trawnika lub rabaty kwiatowej, w ogrodzie i na terenie gospodarstwa domowego.

 

Dzięki częstemu przycinaniu szybko rosnące i krzaczaste odmiany można uformować w różne kształty. Zwykły krzak łatwo zamienia się w ogromną kulę lub półkulę, zielony łuk lub postać zwierzęcia lub osoby.

Dereń biały na pniu

 

Kultura krzewów dobrze zakorzenia się w pobliżu rzeki lub sztucznego stawu.

Bezpretensjonalna murawa wymaga minimum uwagi, a w zamian oddaje niepowtarzalne piękno wielobarwnych, pstrokatych liści i ozdobnych pędów. Kiedy zostaną stworzone sprzyjające warunki, kultura z pewnością pokaże się w całej okazałości.

Inne artykuły o krzewach ozdobnych:

1. Mrozoodporne krzewy ozdobne
2. Hortensja wiechowata – jak sadzić i pielęgnować
3. Uprawa tui w ogrodzie
4. Krzew ligustrowy: sadzenie i pielęgnacja