Choroby porzeczek i ich zwalczanie

W ostatnich latach pojawiło się sporo odmian porzeczek, które są dość odporne na niektóre choroby. Ale jeśli wzrasta odporność na niektóre choroby, jednocześnie zwiększa się podatność krzewów na inne patogeny. Nie ma jeszcze odmian całkowicie odpornych na większość najczęstszych chorób.

Pulchność czarnej porzeczki

Opis choroby. Nieuleczalna choroba wirusowa porzeczek. Najczęściej dotyczy czarnych porzeczek. Biała i czerwona są bardziej odporne, chociaż wirus może zarazić się niektórymi odmianami (zwłaszcza starszymi). Źródłem infekcji jest sam krzew, zakażony materiał do sadzenia oraz narzędzia ogrodowe, które nie zostały poddane zabiegowi przed przycięciem. Wirus zimuje w przewodzących tkankach krzaka. Jego nosicielami są roztocza pączkowe, mszyce, muszki żółciowe, robaki jagodowe, przędziorki i inne szkodniki. Wirus nie przenosi się przez glebę ani wodę. Choroba jest niezwykle niebezpieczna, powoduje degradację walorów odmianowych i prowadzi do degeneracji porzeczek. Dlatego jego drugie imię to rewersja porzeczki.

Oznaki porażki. Znakiem, za pomocą którego można stwierdzić, że krzew jest zakażony, jeszcze zanim pojawi się pełny obraz choroby, jest utrata typowego porzeczkowego zapachu pąków, liści i jagód.

Zewnętrzne objawy choroby pojawiają się wiosną, kiedy kwitną liście i kwitną porzeczki. Otwieranie liści jest opóźnione, stają się trójklapowe zamiast pięcioklapowych, z dużymi, rzadkimi zębami na krawędziach. Wyłaniające się młode liście są drobne, ciemnozielone, z pogrubionymi żyłkami, nie rozwijają się dalej.

Charakterystyczną oznaką podwójności, na podstawie której określa się chorobę, jest struktura kwiatów. Zazwyczaj płatki czarnej porzeczki są zrośnięte, okrągłe i białe. Chore krzewy mają kwiaty o osobnych płatkach, które stają się fioletowe. Płatki, pręciki i słupek ulegają deformacji, a zamiast tego tworzą się łuski przypominające macki wysunięte do przodu. Grona kwiatów stają się dłuższe i przybierają brudny róż lub fiolet.Jagody z takich kwiatów albo w ogóle nie zawiązują, albo pojawia się niewielka liczba małych, brzydkich owoców. Krzewy chore na podwójne kwitnienie kwitną późno.

Na chorych roślinach pojawia się wiele cienkich i krótkich pędów, które nie mają zapachu porzeczki.

Pierwsze objawy zaczynają pojawiać się 1-2 lata po zakażeniu. Wcześniej krzewy miały normalny wygląd, chociaż zapach porzeczek słabnie, a wydajność jest nieco mniejsza niż charakterystyczna dla odmiany, kilka jagód ma brzydki kształt. Z czasem objawy choroby frotte nasilają się, a choroba rozwija się bardzo stopniowo.

Czasami istnieje niepełny obraz choroby, w której dotknięte są końcówki pędów lub poszczególne gałęzie. Liście górne słabo rozwinięte, drobne, ciemnozielone, trójklapowe, asymetryczne. Jagody na takich gałęziach są małe i mniej niż na zdrowych roślinach, a czasem owoce w ogóle nie są zawiązywane.

Środki kontroli. Terry jest nieuleczalny. W przypadku wykrycia oznak choroby chore krzewy są usuwane i spalane, w przeciwnym razie cała plantacja może zostać zainfekowana. W miejscu usuniętych krzewów przez 5 lat nie można sadzić porzeczek, nie tylko czarnych, ale także czerwonych i białych. Walka z wirusem jest nieskuteczna, ponieważ nie niszczy tkanki roślinnej, ale atakuje komórkę, w wyniku czego traci ona swoje normalne funkcje i zaczyna wytwarzać wirusa. Aby go zabić, trzeba zabić komórkę, a jest to niemożliwe bez zabicia całego krzaka.

Zapobieganie chorobom.

1. Jeśli na plantacji znajdowały się chore rośliny, przed przycięciem pozostałych krzewów narzędzia ogrodnicze należy potraktować alkoholem lub mocnym roztworem nadmanganianu potasu.
2. Zwalczanie szkodników.Przenoszą wirusa wraz ze śliną na zdrowe rośliny uprawne.
3. Zaleca się stosowanie zdrowego materiału do sadzenia. Ale po pojawieniu się sadzonek i sadzonek nie można ustalić, czy są zdrowe, czy zakażone frotte. Zainfekowane 2-letnie sadzonki wyglądają całkiem zdrowo, niepokojący może być jedynie zapach, który w przypadku czarnej porzeczki jest dość słaby. Choroba objawia się tylko podczas wzrostu i rozwoju krzewów. Aby zapobiec chorobie, sadzi się odmiany odporne na frotte: Pamyat Michurina, Dubrovskaya, Binar, Nara, Primorsky Champion, Lia Fertile, Zhelannaya. Odmiany czarnej porzeczki Zagadka, Odzhebin (odmiana szwedzka) i Alexandrina nie są odporne na tę chorobę. Spośród czerwonych porzeczek odmiany Czerwonego Krzyża i Shchedraya są bardzo podatne na frotte.

Zielona cętka

Opis choroby. Wirusowa choroba porzeczek, której czynnikiem sprawczym jest wirus mozaiki ogórka. Wpływa na wszystkie rodzaje porzeczek. W nasadzeniach choroba rozprzestrzenia się dość powoli. Źródłem zakażenia jest około 60 gatunków różnych roślin, w tym chwasty, a także zakażony materiał nasadzeniowy. Jego głównym nosicielem są mszyce.

Oznaki porażki. Kiedy czarna porzeczka wypuszcza pąki, na młodych liściach pojawiają się jasnozielone kropki. Latem zamieniają się w wodniste smugi rozciągające się wzdłuż żył. Czasami zamiast kresek pojawiają się jasnozielone plamy, które zajmują duże obszary arkusza i są bardzo dobrze widoczne w świetle przechodzącym.

W czerwonych i białych porzeczkach zamiast jasnozielonych smug w pobliżu ogonków pojawiają się bladożółte plamy. Plamy mogą być duże, ale zawsze znajdują się w środkowej części liścia.Liście są silnie zdeformowane, pomarszczone, a ich brzegi załamane. Najczęściej wraz z żółknięciem liści czerwonych i białych porzeczek młode pędy wysychają.

Na młodych krzewach i ukorzenionych sadzonkach pierwsze oznaki pojawiają się w następnym roku po posadzeniu. Jeśli porzeczki rozmnaża się przez nasiona, choroba pojawia się w tym samym roku.

Krzewy zaczynają być opóźnione w rozwoju, wydajność maleje.

Środki kontroli. Zielona plamistość jest nieuleczalna. Kiedy pojawią się pierwsze znaki, krzaki zostaną wyrwane z korzeniami i spalone.

Zapobieganie chorobom.

1. Zwalczanie chwastów dotkniętych wirusem (powój, oset, wszy, komosa ryżowa). Dyni nie należy sadzić obok krzaków, gdyż ona również jest podatna na tę chorobę.
2. Zniszczenie mszyc w ogrodzie.

Rdza szklana

Opis choroby. Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy. Jej zarodniki zimują na szczątkach roślin turzycowych, wytrzymują silne mrozy, a wiosną przenoszone są przez wiatr na porzeczki. Wpływa na jajniki, jagody, liście. Wszystkie rodzaje porzeczek i agrestu są podatne na uszkodzenia. Choroba jest bardzo powszechna w regionach północno-zachodnich i środkowej strefie. Choroba postępuje szczególnie silnie w latach wilgotnych, kiedy porażone jest 70-78% liści i 40-45% jajników w przypadku porzeczek czarnych i 57-68% w przypadku porzeczek czerwonych.

Oznaki porażki. Pod koniec maja i na początku czerwca na górnej stronie liści i ogonków liściowych pojawiają się żółte, lekko wypukłe plamy, na dolnej stronie zarodnikowanie grzyba z zagłębieniami w kształcie kielichów. W miarę dojrzewania zarodniki rozpraszają się, powodując nową infekcję. Dotknięte liście i jajniki opadają do połowy lata.

Jak leczyć chorobę.

1. Jesienne leczenie kręgów pnia drzew, zbieranie i niszczenie dotkniętych liści.
2. Wiosną, zanim pąki się otworzą, traktuje się je 3% mieszanką Bordeaux lub HOM. Po otwarciu pąków leczenie przeprowadza się 1% roztworem leków.
3. Zanim pąki się otworzą, traktuje się je nitrafenem (jeśli go znajdziesz, oznacza to, że substancja ta nie jest dostępna w handlu). Lek jest skuteczny przeciwko wielu chorobom i szkodnikom, jednak nie można go stosować po rozpoczęciu wypływu soków. Spryskaj gałęzie i wodę na obwodzie krzaków.
4. Kiedy pojawią się pierwsze oznaki, spryskuje się je Topazem, Skorem i produktem biologicznym Fitosporin.

Środki ludowe do zwalczania rdzy szklanej. Najpopularniejszym z nich jest oprysk naparem z pyłu tytoniowego i czosnku. Mieszankę przygotowuje się w następujący sposób: 200 g pyłu tytoniowego zaparza się przez 3 dni w 2 litrach wody; Szklankę goździków zalewa się 2 litrami wrzącej wody i pozostawia na 3 dni. Następnie wszystko się miesza, dodaje składniki gospodarstwa domowego. mydło jako klej, dodaj ostrą paprykę na czubku noża. Krzewy opryskuje się tym roztworem, aż pąki się otworzą.

Zapobieganie.

1. Koszenie turzycy w promieniu 500 metrów od działki.
2. Sadzenie dość odpornych odmian porzeczek. Nie ma jeszcze odmian całkowicie odpornych na rdzę, ale są takie, które są bardzo słabo dotknięte tą chorobą. Z czarnych porzeczek są to Sevchanka, Selechenskaya 2, Bylinnaya, Veloy, Kipiana. Z czerwonego - Detvan, Ukochany, Dana; z białego - Smolyaninovskaya, Minusinskaya white.
3. W sezonie przeprowadza się zapobiegawcze opryski porzeczek produktami biologicznymi (Gamair, Alirin B, Fitosporin).

Rdza kolumnowa

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy. Zimuje na sośnie Weymouth i cedrze syberyjskim, a wiosną poraża krzewy jagodowe. Szczególnie dotknięte są nasadzenia położone w pobliżu lasów iglastych.

Oznaki porażki. Objawy choroby zaczynają pojawiać się w połowie lata. Na górnej stronie liści pojawiają się żółto-brązowe plamy, które następnie mogą się łączyć. Na dolnej stronie pojawiają się zardzewiałe narośla - są to poduszki z zarodnikami grzybów, które następnie rozciągają się we włosy lub kolumny. Chore liście żółkną i opadają, pozostawiając krzew nagi.

Jak spryskać porzeczki rdzą kolumnową.

1. Wiosną spryskać trzykrotnie preparatami zawierającymi miedź. Pierwszy zabieg wykonuje się po otwarciu pąków, drugi - 10-14 dni po pierwszym, trzeci - 2 tygodnie po drugim. Jeśli pogoda jest bardzo deszczowa, czwarty oprysk wykonaj po 12-17 dniach.
2. Opryskiwanie Fitosporyną trzykrotnie w odstępie 10-15 dni.

Tradycyjne metody walki z chorobą.

1. Opryskiwanie mieszanką naparów pyłu tytoniowego i czosnku.
2. Opryskiwanie roztworem sody. 3 łyżki sody wlewa się do 10 litrów wody, dodaje mydło w płynie. Opryskiwanie przeprowadza się na początku choroby. Konieczne jest również traktowanie liści na spodniej stronie, gdzie dojrzewają zarodniki.

Zapobieganie.

1. Wczesną wiosną, zanim stopi się śnieg, krzaki polewane są wrzątkiem.
2. Terminowe wycinanie wszystkich chorych i uszkodzonych gałęzi.
3. Na obszarach narażonych na silne rozprzestrzenianie się choroby (niziny, lasy) sadzi się odmiany odporne na rdzę.

Mączniak

Opis choroby. Inna nazwa sferoteki, od łacińskiej nazwy grzyba chorobotwórczego. Wpływa na porzeczki czarne, czerwone i białe oraz agrest. Bardzo podstępna choroba porzeczek, jeśli nie zostanie usunięta, może całkowicie zniszczyć plantację w ciągu 1-3 lat. Pasożyt zimuje na szczątkach roślin i korze porażonych pędów. Do infekcji może dochodzić przez całe lato.Korzystnymi warunkami do rozprzestrzeniania się mączniaka prawdziwego jest ciepła i wilgotna pogoda. W gorące i suche lata choroba objawia się znacznie rzadziej. Bardziej podatne na chorobę są zagęszczone krzewy i nasadzenia, w których stosowano zwiększone dawki nawozów azotowych.

Oznaki porażki. Na liściach chorych porzeczek pojawia się biały nalot pajęczyny, który rozprzestrzenia się bardzo szybko. Po 3-5 dniach płytka gęstnieje, nabiera brązowo-szarego odcienia, staje się filcowata i tworzą się w niej zarodniki. Po rozproszeniu pozostają kropelki cieczy (stąd nazwa). Liście przestają się rozwijać, brązowieją i wysychają, a pędy ulegają deformacji. Jagody pokrywają się filcową powłoką i stają się nieodpowiednie do spożycia.

Kiedy są powszechne, młode przyrosty rozwijają się słabo, stają się cienkie i zdeformowane, a plony są znacznie zmniejszone lub całkowicie utracone. Choroba znacznie zmniejsza zimotrwalosc porzeczek.

Leczenie porzeczek.

Całkowite wyleczenie choroby jest bardzo trudne.

1. Przy pierwszych oznakach uszkodzenia przeprowadza się opryskiwanie preparatami zawierającymi miedź (HOM, Ordan). Mieszanka Bordeaux jest nieskuteczna przeciwko mączniakowi prawdziwemu. Przed opryskiem usuń wszystkie zainfekowane jagody, liście i pędy.
2. Zaprawianie nasadzeń siarką koloidalną i preparatami na jej bazie (Tiovit Jet). Leczenie można przeprowadzić 3-4 dni przed zbiorem jagód, ponieważ siarka i jej pochodne nie są toksyczne dla ludzi.
3. Opryskiwanie Skorem, Quadrisem, Tiltem. Przy stałym pojawianiu się mączniaka prawdziwego na podatnych na niego odmianach przeprowadza się 4-krotne leczenie tymi lekami.opryskiwanie po przekwitnięciu liści przed kwitnieniem; 2. - bezpośrednio po kwitnieniu; 3. - po zebraniu jagód; 4. 10-14 dni po trzecim. Jeśli lato jest bardzo mokre, to 15-17 dni po ostatnim oprysku przeprowadza się kolejny zabieg.

Podczas leczenia jakimkolwiek preparatem należy spryskać liście od spodu. Choroba jest bardzo trudna do wyleczenia. Patogen szybko rozwija odporność na środki grzybobójcze, przez co stają się one nieskuteczne. Aby temu zapobiec, każdorazowo spryskaj nowym lekiem.

Ludowe sposoby zwalczania mączniaka prawdziwego.

1. Opryskiwanie jodem. 10 ml 5% roztworu jodu (sprzedawanego w aptece), rozcieńczonego w 10 litrach wody. Spryskaj dwukrotnie w odstępie 10 dni. Skuteczny w początkowej fazie choroby, kiedy właśnie pojawiła się płytka pajęczynówkowa.
2. Napar z gorczycy. 2 łyżki stołowe. łyżki suchej musztardy rozpuszcza się w 10 litrach wrzącej wody i pozostawia na 1-1,5 godziny. Zabieg przeprowadza się za pomocą schłodzonego naparu.
3. Opryskiwanie chorych krzewów porzeczek bardzo mocnym roztworem nadmanganianu potasu. Przeprowadzić 3-krotną kurację w odstępie 5 dni.
4. Roztwór mydła popiołowego. 1 kg popiołu drzewnego wlewa się do 10 litrów wrzącej wody i pozostawia na 24-48 godzin. Następnie napar filtruje się, dodaje 50 g mydła i opryskuje chore krzewy. Kurację powtarza się po 7-10 dniach. Metoda jest skuteczna tylko na samym początku choroby.

Zapobieganie.

1. Umiarkowane przycinanie porażonych nasadzeń i jednocześnie całkowite wycinanie wszystkich niepotrzebnych, słabych młodych gałęzi, szczególnie w dolnej części krzewu, ponieważ mączniak prawdziwy zaczyna się od dolnych gałęzi i atakuje przede wszystkim młode liście i pędy.
2. Profilaktyczny oprysk „niebieski” na wiosnę w okresie kwitnienia liści preparatami zawierającymi miedź.
3. Wczesną wiosną, przed otwarciem pąków, opryskać stężonym roztworem mocznika (700-800 g mocznika na 10 litrów wody).
4. 4-krotne leczenie w sezonie wegetacyjnym produktami biologicznymi (Fitosporin, Gamair, Alirin B, Planriz.
5. Sadzenie odmian odpornych na mączniaka prawdziwego. Odmiany o czarnych owocach obejmują Riddle, Zvezdnaya, Selechenskaya, Yadrenaya, Rita, Sevchanka. Z czerwonych - Svetlana, Krasnaya Andreichenko, Jonker Van Tets. Z białego - Deser, Biała Wiewiórka, Krem.
6. Obowiązkowe zmniejszenie dawek nawozów azotowych.

Antraknoza

Opis choroby. Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy. Zimuje na szczątkach roślin, uszkodzonej korze i młodych pędach. Wpływa na wszystkie rodzaje porzeczek i agrestu. Na czarnym z reguły dotknięte są tylko liście, na czerwonym i białym dotknięte są ogonki liściowe, łodygi, młode pędy i jagody. Rozwija się szczególnie silnie w wilgotnych, ale gorących latach oraz w regionach południowych. W środkowej strefie pojawia się w połowie lata, na południu można go zaobserwować już w maju. W suchym lecie szkody spowodowane przez antraknozę są minimalne. Nosicielami zarodników są szkodniki. Zarodniki grzybów łatwo przenoszą się przez wiatr.

Oznaki porażki. Najpierw na dotkniętych liściach pojawiają się jasnobrązowe błyszczące plamy, które następnie brązowieją i łączą się ze sobą, wpływając na duże obszary blaszki liściowej. Liście zwijają się ku górze, wysychają i przedwcześnie opadają. Przede wszystkim dotknięte są stare liście pośrodku krzaka, następnie antraknoza rozprzestrzenia się na młodsze liście. Jeśli choroba jest ciężka, porzeczki mogą stracić całe liście do sierpnia.

Na dotkniętych ogonkach, młodych pędach i łodygach pojawiają się brązowo-szare małe owrzodzone wgłębienia. Na jagodach pojawiają się małe czarne, błyszczące plamki.Dotknięte owoce opadają bez dojrzewania. Wzrost pędów rocznych znacznie spowalnia i rosną słabo.

Jeśli liście czerwonych i białych porzeczek zostaną uszkodzone, krzewy zrzucają liście, nawet jeśli jest na nich tylko kilka plam antraknozy.

Zimotrwalosc dotkniętych roślin jest znacznie zmniejszona. W mroźne zimy nawet 50% gałęzi krzewów może zamarznąć. Produktywność gwałtownie spada.

Jak leczy się tę chorobę.

1. Jeśli uszkodzenie jest niewielkie, usuń je ręcznie.
2. Opryskiwać 4 razy w okresie letnim preparatami zawierającymi miedź. Pierwszy zabieg przeprowadza się przed otwarciem pąków. Następnie w odstępach 10-14 dni (w zależności od pogody) wykonuje się jeszcze 3 zabiegi.
3. Sprzątanie opadłych liści i resztek roślinnych.
4. Ostrożne odchwaszczanie rzędów porzeczek.
5. Na wczesnych etapach dobrze pomagają produkty biologiczne (Fitosporin, Alirin B). Te same preparaty stosuje się do opryskiwania krzewów w przypadku uszkodzenia jagód. Biofungicydy nie są niebezpieczne dla ludzi, a plony można zbierać po 2-3 dniach od zabiegu.
6. Jesienne traktowanie gleby wokół roślin produktem biologicznym Trichoderma.

Środki ludowe są nieskuteczne przeciwko antraknozie, a jeśli choroba pojawi się na porzeczkach, należy natychmiast zastosować środki chemiczne.

Zapobieganie.

1. Coroczne opryskiwanie krzewów preparatami zawierającymi miedź.
2. Używaj odmian odpornych na antraknozę. Czarna porzeczka - Leniwa, Sevchanka. Czerwony - hojny, Swietłana. Biały - Belaya Potapenko, Yutenberg.
3. Przed sadzeniem sadzonki dezynfekuje się poprzez zanurzenie ich w roztworze siarczanu miedzi na 5 minut, a następnie przemywa wodą. Sadzonki opryskuje się tym samym roztworem.
4. Odpowiednie odżywianie.Dolistne dokarmianie latem zwiększa odporność porzeczek na choroby w ogóle, a w szczególności na antraknozę. Użyj ekstraktu fosforu lub przygotuj złożony nawóz: 1 łyżka. łyżka superfosfatu, 2 łyżki. łyżki siarczanu potasu, zapalenie immunocytów 1 zakładka, woda 10 l. Spryskaj liście od góry i od dołu.

Septoria lub biała plama

Chorobę wywołuje patogenny grzyb, który zimuje na młodych pędach, szczątkach roślin i korze. Bardzo silnie wpływa na porzeczki czarne, w mniejszym stopniu czerwone i białe.

Oznaki porażki. Wpływa to na liście, pąki, a czasem jagody. Pierwsze oznaki pojawiają się na początku lata, szczyt rozwoju przypada na drugą połowę lata. Na liściach pojawiają się bardzo małe, okrągłe lub kanciaste czerwonobrązowe plamki. Szybko powiększają się, rozjaśniają w środku i stają się białe z brązową obwódką. W ich środku pojawiają się czarne kropki - jest to zarodnikowanie grzyba. Latem tworzy się kilka pokoleń zarodników.

Na ogonkach i łodygach pojawiają się wydłużone plamy z brązową obwódką i jasnym środkiem. Następnie bejce wciskają się w drewno i tworzą małe wgłębienia.

Na jagodach pojawiają się małe, płaskie, ciemne plamy, a owoce wysychają.

W przypadku septorii liście wysychają i masowo opadają, krzak wyczerpuje się, a pąki nie otwierają się. Plon dotkniętych krzewów jest znacznie zmniejszony.

Jak sobie radzić z białymi plamami.

1. Zbieranie i spalanie dotkniętych liści, jagód, pędów.
2. Trzykrotna kuracja preparatami zawierającymi miedź w okresie letnim. Pierwszy oprysk po przekwitnięciu liści, kolejne w odstępach 12-15 dni.
3. Leczenie ogólnoustrojowym środkiem grzybobójczym Bayleton.

Zapobieganie. Jeśli krzewy co roku cierpią na chorobę, karmienie mikroelementami na początku sezonu wegetacyjnego pomaga zwiększyć odporność. Są one również leczone immunostymulantem Cyrkon.

Gruźlica lub wysychanie gałęzi (martwica nektrii)

Opis choroby. Choroba porzeczki jest spowodowana przez grzyb osadzający się na uszkodzonym drewnie. Bardzo silnie wpływa na porzeczki czerwone, znacznie rzadziej występuje na porzeczkach czarnych, poraża także wiele drzew i krzewów. Pasożyt utrzymuje się w korze. Rozwojowi choroby sprzyjają uszkodzenia kory i wilgotne lata.

Oznaki porażki. Zarodniki opadają na młode 2-4-letnie pędy i kiełkują w drewnie. Grzybnia odżywia się sokiem komórkowym. Na korze pojawiają się ceglastoczerwone kropki (poduszki zarodnikujące), które stopniowo ciemnieją i wysychają. Kora na dotkniętych gałęziach obumiera, końcówki pędów, a czasem całe zainfekowane gałęzie wysychają i obumierają. Młody wzrost obumiera, porzeczka słabo rośnie i nie tworzy pąków kwiatowych (ponieważ w porzeczce czerwonej układane są na granicy starszego i młodszego drewna).

Środki kontroli należy podjąć natychmiast, gdyż choroba przedostaje się do ogrodu przez czerwone porzeczki i może następnie rozprzestrzenić się na wszystkie krzewy i drzewa owocowe (jabłoń, śliwa, wiśnia). 

1. Przytnij wszystkie dotknięte gałęzie do podstawy. Jeśli krzak jest poważnie uszkodzony, zostaje wyrwany z korzeniami, nawet jeśli są na nim zdrowe pędy. Wszystkie ścięte gałęzie są natychmiast spalane, ponieważ grzyb może jeszcze przez jakiś czas rozwijać się na martwym drewnie i rozprzestrzeniać zarodniki.
2. Traktowanie nasadzeń Topsin-M.Lek ma działanie ogólnoustrojowe, wnika w drewno i zabija grzybnię. Stosuj raz w sezonie, ponieważ szybko rozwija się uzależnienie od niego.

Zapobieganie.

1. Używaj zdrowego materiału do sadzenia, bez uszkodzenia kory, gołych i wysuszających końcówek pędów.
2. Opryskiwanie preparatami zawierającymi miedź. W przypadku infekcji środek ten jest nieskuteczny, ponieważ grzybnia wnika głęboko w drewno. Ale jako środek zapobiegawczy preparaty zawierające miedź doskonale chronią krzewy przed chorobami.
3. Usuwanie wszystkich gałęzi znajdujących się blisko ziemi. Często ulegają uszkodzeniu podczas uprawy gleby i służą jako potencjalne miejsce wejścia patogenu.

Marginalna martwica liści porzeczki

To nie jest choroba sama w sobie, ale reakcja porzeczek na nadmiar chloru w glebie. Występuje na wszystkich rodzajach porzeczek i agrestu.

Oznaki porażki. Krawędzie liści stają się jasnobrązowe lub popielate i wysychają. Istnieje ostra granica pomiędzy suchą i zdrową tkanką, liście nie zwijają się, lecz nabierają jaśniejszego odcienia. Objawy są podobne do objawów głodu potasu, ale charakterystyczną cechą nadmiaru chloru jest to, że liście nie marszczą się ani nie zwijają oraz istnieje wyraźna granica między częściami zdrowymi i dotkniętymi. Przy braku potasu liście marszczą się i zwijają ku górze, ale nie opadają, nie ma wyraźnej granicy pomiędzy tkanką zdrową i chorą.

Środki kontroli. Natychmiastowe karmienie azotanem amonu. Należy zadbać o to, aby nawóz szybko dotarł do korzeni, co można osiągnąć poprzez obfite podlewanie po aplikacji lub głębokie wmieszanie nawozu.

Właściwa pielęgnacja porzeczek znacznie zwiększa ich odporność na wszelkie choroby.