Choroby sadzonek pomidorów, profilaktyka i leczenie chorób

Najczęstsze i niebezpieczne choroby sadzonek pomidorów. Zdjęcia chorych sadzonek, opis i oznaki uszkodzeń, środki zapobiegawcze i skuteczne metody leczenia wszystkich chorób.

Nowoczesne odmiany pomidorów są odporne na większość chorób, szczególnie w okresie wzrostu sadzonek. Ale jeśli są uprawiane nieprawidłowo, nadal mogą być dotknięte chorobami.

Sadzonki pomidorów nie mają tylu chorób, co rośliny dorosłe. Ale każda choroba na wczesnym etapie może prowadzić do śmierci rośliny, a czasem do całkowitej utraty wszystkich sadzonek. W okresie sadzonek znacznie łatwiej jest zapobiegać chorobie niż później z nią walczyć. Jeśli całkowicie niedbale dbasz o pomidory, mogą one również zostać zaatakowane przez szkodniki.

Treść: Główne choroby sadzonek Szuler; Fuzarioza więdnie; Zgnilizna korzeni; Zaraza późna; Septarioza; Plamka bakteryjna.

Pomidory uprawiane na parapecie są czasami atakowane przez przędziorków.

Choroby sadzonek pomidorów

Główną przyczyną wszystkich chorób sadzonek pomidorów jest gleba złej jakości. Przed użyciem należy go zamrozić, gotować na parze lub poddać działaniu środków chemicznych. Najlepszy efekt uzyskuje się stosując obróbkę gleby w połączeniu z jedną z tych metod.

Szuler

Przyczyną choroby jest skażona gleba. W przypadku pomidorów patogenami mogą być zarówno grzyby chorobotwórcze, jak i bakterie glebowe. To odróżnia „czarną nogę” pomidorów od tej na sadzonkach innych roślin uprawnych (ogórków, papryki, bakłażanów), gdzie czynnikiem sprawczym są grzyby chorobotwórcze.

Tak wygląda „czarna noga” na sadzonkach pomidorów

 

Opis patogenów

Bakteryjny wywoływana jest przez bakterie z rodzaju Erwinia. Mikroorganizmy żyją w glebie i infekują ziemniaki i pomidory. Pomidory często chorują we wczesnym okresie rozwoju. Patogen przedostaje się do rośliny przez mikropęknięcia w korzeniach i dolnej części łodygi, przez włośniki, a także podczas zbioru pomidorów.

Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby są wysoka wilgotność powietrza, słaba wentylacja i pogrubione sadzonki.

Patogen łatwo przenosi się na sąsiednie rośliny poprzez wodę, glebę i powietrze. Dlatego odmiana bakteryjna jest niezwykle zaraźliwa, w przeciwieństwie do grzybiczej postaci choroby.

Przyczyną „czarnej nogi” sadzonek pomidorów jest również grzyby chorobotwórcze. Zarodniki patogenu zimują i pozostają na szczątkach roślin. Pasożyt przedostaje się do rośliny przez włośniki.

Rozwojowi choroby sprzyja podwyższona temperatura i wilgotność gleby.

Oznaki porażki

Forma bakteryjna. Źródłem infekcji jest gleba wyjęta spod ziemniaków. Mikroorganizmy infekują korzenie i dolną część łodygi. Choroba zwykle rozprzestrzenia się na wszystkie sadzonki pomidorów.

1. Pierwsze prawdziwe liście żółkną i opadają.
2. Roślina wygląda na przygnębioną.
3. W dolnej części łodygi pojawiają się czarnobrązowe lub ciemnozielone plamy.
4. W późnym stadium rozwoju choroby na dole łodygi pojawia się czarne zwężenie. Pomidory opadają i wysychają.

5. Na zdjęciu bakteryjna postać „czarnej nogi”. Choroba rozwija się powoli na sadzonkach i zwykle w domu pomidory wyglądają zdrowo, ale słabo.

Pełny obraz infekcji pojawia się po posadzeniu roślin do gruntu, chociaż w zaawansowanych przypadkach już na parapecie może powstać zwężenie łodygi.

Jeśli roślina zostanie pociągnięta za łodygę, zwężenie pęka i wypływa z niej ciemna zawartość śluzu - główny wskaźnik infekcji bakteryjnej.

Forma grzybowa. Choroba rozwija się bardzo szybko i może zniszczyć sadzonki pomidorów w ciągu 1-2 dni. Może atakować sadzonki w fazie liścienia, ale najczęściej przedostaje się do roślin po przebiciu się przez uszkodzone korzenie. Ale z jednej rośliny na drugą jest przenoszony tylko z glebą.A jeśli reszta pomidorów jest zdrowa i rośnie na innej glebie niż chory okaz, to mogą zachorować tylko podczas spulchniania chorych i zdrowych roślin jednym narzędziem lub podczas zbierania zdrowych pomidorów do zanieczyszczonej gleby.

1. Korzenie umierają.
2. Dolna część łodygi staje się czarna. Następnie dotknięta część wysycha, staje się cieńsza, tworząc zwężenie, w wyniku czego woda przestaje spływać do części nadziemnej.
3. Roślina opada i wysycha.

Jeśli pociągniesz łodygę, roślinę można łatwo usunąć z gleby, ponieważ praktycznie nie ma korzeni. Łodyga w miejscu zmiany nie pęka (w przeciwieństwie do postaci bakteryjnej).

Na zdjęciu sadzonka dotknięta grzybiczą formą „czarnej nogi”. Jeśli każdą roślinę uprawia się w osobnym pojemniku, ryzyko rozprzestrzenienia się choroby wśród sadzonek jest minimalne.

 

Różnica między postacią bakteryjną a infekcją grzybiczą. W przypadku infekcji bakteryjnej zwężenie łodygi jest niewielkie i zawsze pozostaje pod nim kikut zdrowej łodygi. W formie grzybowej łodyga wysycha z ziemi i nie ma pniaków.

Leczenie choroby

Ponieważ użycie środków chemicznych na obszarach mieszkalnych jest ograniczone, leczyć tę chorobę całkiem twardy.

Forma bakteryjna

1. Kiedy w dolnej części łodygi pojawiają się czarne plamy, sadzonki pomidorów obsypuje się malinowym roztworem nadmanganianu potasu.
2. Podlewanie u nasady preparatami biologicznymi Baktofit, Planriz, Vitaplan. Po 7 dniach przeprowadza się ponowne podlewanie.
3. Jeśli pomidory znajdują się w szklarni i nie są przynoszone do domu w nocy, można je spryskać i rozlać roztworem Previkur Energy. Po 7 dniach leczenie powtarza się. Po przetworzeniu pomidory są zacienione.

Forma grzybowa

1. Chore rośliny są natychmiast usuwane.
2. Resztę sadzonek zrzuca się malinowym roztworem nadmanganianu potasu i nie podlewa się już przez tydzień.
3. Po 7 dniach, jeśli nie ma nowych dotkniętych roślin, pomidory wylewa się roztworem Fitosporyny lub Trichoderminy.

Nie ma skutecznych środków ludowych na czarną nogę.

Zapobieganie

 Prowadzenie środków zapobiegawczych pozwala uniknąć prawie każdej choroby sadzonek, w tym „czarnej nogi”.

Uprawa gleby przed siewem nasion jest obowiązkowa. Jest mrożony, trzymany na zimno przez kilka dni, tak że ziemia jest całkowicie zamarznięta. Następnie przynoszą go do pokoju i pozwalają mu się dobrze rozgrzać. Kiedy ziemia się nagrzeje, jest ponownie wyjmowana na zimno. Procedurę powtarza się 2-3 razy.

Możesz upiec ziemię w piekarniku. Ale jeśli zostanie zakupiony z dodatkiem nawozów, ta metoda nie zadziała, ponieważ w wysokich temperaturach nawozy rozkładają się. W każdym razie po kalcynacji do gleby dla sadzonek należy dodać Fitosporynę lub Trichodermin.

Najprostszą, ale nie mniej skuteczną metodą jest wylanie na glebę wrzącej wody z rozcieńczonym w niej nadmanganianem potasu.

 

Inne środki zapobiegawcze:

• zaprawianie nasion przed siewem;
• dezynfekcja pojemników na sadzonki;
• przerzedzanie zagęszczonych upraw;
• rzadkie i niezbyt obfite podlewanie;
• terminowe zbieranie;
• dobra wentylacja sadzonek.

Przy odpowiedniej profilaktyce „czarna noga” nie pojawi się.

Jak uratować sadzonki?

Jeśli konieczne jest uzyskanie sadzonek za wszelką cenę, wierzchołek dotkniętej rośliny jest odcinany i umieszczany w słoiku z wodą. Po pewnym czasie da korzenie. Wskazane jest natychmiastowe sadzenie takich pomidorów w stałym miejscu. Zaczynają owocować znacznie później, a ich zbiory są mniejsze, ale nadal będą.W ten sposób można zachować rzadkie odmiany.

Fusarium więdnie

Czynnikiem sprawczym jest patogenny grzyb Fusarium. Żyje w glebie i szczątkach roślinnych. Korzystne warunki rozwoju to temperatura gleby 22-30°C i wysoka wilgotność. Rozwój tej choroby sadzonek pomidorów jest spowodowany wysoką zawartością azotu w glebie. Poniższe zdjęcie przedstawia roślinę porażoną przez fusarium.

Tak wygląda więdnięcie fusarium na sadzonkach pomidorów.

 

Oznaki porażki

Patogen wnika do tkanek poprzez włośniki uszkodzone podczas zrywania. Wpływa na naczynia korzeni i dolną część łodygi. Na szyjce korzenia i łodydze w pobliżu gleby pojawia się różowy nalot. Dolne liście tracą turgor i opadają, żyłki żółkną. Ponieważ proces ten rozwija się szybko na młodych pomidorach, liście nie mają czasu żółknąć, a pomidory opadają.

Kiedy próbujesz wyciągnąć pomidory z ziemi, łodyga nie pęka, a korzenie mocno trzymają roślinę w glebie.

Jak leczyć chorobę

Do leczenia sadzonek pomidorów stosuje się ostre chemikalia.

1. Podlewanie pomidorów Previkurem, Maximem Dachanikiem lub Vectrą. Po 7 dniach podlewanie powtarza się.
2. Podlewanie ciemnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu.

Preparaty zawierające miedź przeciwko fusarium są nieskuteczne, ponieważ nie wnikają w tkankę roślinną.

Zaprawianie nasion w celu zapobiegania fusarium.

 

Zapobieganie chorobom

1. Obowiązkowa dezynfekcja gleby przed siewem.
2. Zaprawianie nasion.
3. Przedsiewne moczenie nasion w roztworze Fitosporyny lub Planrizu.
4. Profilaktyczne podlewanie sadzonek pomidorów produktami biologicznymi (Planriz, Trichodermin, Baktofit, Fitosporin) raz na 2 tygodnie.
5. Umiarkowane podlewanie.
6. Do nawożenia należy stosować nawozy zawierające minimalną ilość azotu.
7. Regularna wentylacja sadzonek.

Fusarium rzadko atakuje sadzonki pomidorów. Ale jeśli pojawi się choroba, należy natychmiast podjąć działania, ponieważ rozprzestrzenia się natychmiast.

Zgnilizna korzeni

Czynnikami sprawczymi są chorobotwórcze grzyby żyjące w glebie.

Zdjęcie wyraźnie pokazuje konsekwencje takiej choroby.

 

Objawy choroby. W zależności od patogenu mogą się różnić, ale wspólną cechą jest zgnilizna korzeni. Sadzonki zwykle wyglądają zdrowo, ale nagle przewracają się. Kiedy wyciągasz pomidory z ziemi, można je łatwo usunąć, ponieważ korzenie częściowo lub całkowicie zgniły. Jeśli wykopiesz ziemię, w miejscu korzeni znajdziesz grudkę śluzu.

Środki kontroli tylko zapobiegawczo, ponieważ pomidory wyglądają zdrowo aż do ostatniego etapu choroby, a kiedy opadną, nie ma nic do leczenia, ponieważ nie ma korzeni.

Zapobieganie polega na zalaniu sadzonek pomidorów lekko różowym roztworem nadmanganianu potasu raz na 15 dni. Przed siewem należy zdezynfekować glebę.

Środki ludowe. Podlewaj rośliny roztworem jodu (10 kropli na litr wody).

Zaraza późna

Zaraza późna atakuje zwykle dorosłe rośliny w okresie owocowania. Ale zdarza się, że sadzonki również chorują, zwłaszcza jeśli w pomieszczeniu w tym samym czasie znajdują się zakażone ziemniaki.

W regionach południowych choroba często utrzymuje się na nasionach pomidorów, dlatego czasami sadzonki ulegają samozakażeniu.

 

Czynnikiem sprawczym jest patogenny grzyb, który infekuje rośliny z rodziny Solanaceae. Wśród uprawnych są to ziemniaki i pomidory. Pasożyt zimuje na porażonych owocach i bulwach, a także na szczątkach roślin. Zaraza późna jest bardzo szkodliwa.

Jak rozpoznać chorobę

W okresie siewek atakuje liście, a czasami ogonki.

1. Na liściach pojawiają się brązowe plamy. U młodych sadzonek są one zwykle małe, jest ich 1-2 na blaszce liściowej, umiejscowionej wzdłuż krawędzi liścia bliżej jego wierzchołka. Stopniowo rozprzestrzeniają się na całą blaszkę liściową.
2. Na spodniej stronie plamy są również brązowe z ledwo widocznym białawym nalotem, który może nie występować.
3. Plamy szybko stają się czarne, a tkanina wysycha.
4. Na ogonkach pojawiają się brązowe smugi.

Młode pomidory dość skutecznie przeciwstawiają się chorobie i zwykle nie umierają.

Leczenie choroby

 W początkowym okresie rozwoju pomidory tolerują zarazę późną bez większych uszkodzeń. Ale nawet jeśli objawy choroby całkowicie znikną, rośliny pozostają nosicielami patogenu, a następnie bardzo wcześnie zachorują na zarazę.

Dlatego jeśli młode pomidory są chore, lepiej je wyrzucić i nie ryzykować dalszych zbiorów. Jeśli chcesz zachować pomidory bez względu na wszystko (na przykład rzadką odmianę), potraktuj je dowolnym preparatem zawierającym miedź HOM, OxyHOM, Abiga-Peak itp., Z wyjątkiem mieszanki Bordeaux (jest nieskuteczna w przypadku tej choroby). Objawy choroby mogą zniknąć już po pojedynczym zabiegu. Aby jednak zapobiec wczesnemu rozwojowi zarazy, takie pomidory sadzi się osobno, a następnie przeprowadza się zabiegi preparatami miedziowymi raz na 10 dni.

Objawy choroby mogą jednak pozostać, ale będą się rozwijać powoli. Traktowanie takich sadzonek jest bezużyteczne, są one wyrzucane.

Zapobieganie. Nie należy trzymać sadzonek pomidorów i bulw ziemniaków razem w tym samym pomieszczeniu. Nie można ich umieścić razem nawet w szklarni. Ziemniaki do kiełkowania można zabrać wyłącznie do szklarni, w której w tym roku nie będą uprawiane pomidory.

Septoria lub biała plama

Czynnikiem sprawczym jest grzyb chorobotwórczy. Zarodniki zimują i pozostają na szczątkach roślin. Oprócz pomidorów dotknięte są bakłażany, a rzadziej ziemniaki.

Zdjęcie przedstawia roślinę porażoną septorią. Korzystnymi warunkami do rozwoju choroby sadzonek pomidora jest temperatura 15-20°C i duża wilgotność gleby.

 

Oznaki porażki. Choroba często pojawia się na liściach, rzadziej na łodygach. W przypadku dorosłych pomidorów może to mieć wpływ na kwiaty i owoce. Zarówno u dorosłych roślin, jak i sadzonek choroba zaczyna się od dolnych liści. Pojawiają się na nich małe brudne białe plamki z brązową obwódką i brązowymi kropkami pośrodku. Stopniowo plamy rosną, łączą się i rozprzestrzeniają na całej blaszce liściowej. Liście brązowieją, zwijają się, wysychają, a choroba postępuje, wznosząc się w górę łodygi.

Jak traktować. Kiedy nastąpi wczesna infekcja zarazą septorialną, rośliny obumierają. Jeśli jest już późno i nie jest leczone, możesz stracić zbiory.

Jeśli na już silnych sadzonkach pojawi się zaraza septoria, wówczas chore liście są odcinane, a same sadzonki opryskiwane preparatami miedziowymi. Powtarzane opryskiwanie przeprowadza się po 10 dniach. Jeśli pomidory zachorują na wczesnym etapie, należy je usunąć, ponieważ leczenie ich nie ma sensu.

Wszystkie zdrowe sadzonki nie tylko pomidorów, ale także papryki i bakłażanów są usuwane z dotkniętych roślin.

Zapobieganie. Obowiązkowa dezynfekcja gleby i zaprawianie nasion.

Plamka bakteryjna

Czynnikiem sprawczym są bakterie. Liście są dotknięte. Patogen przenika przez uszkodzenia mechaniczne tkanek oraz przez aparaty szparkowe. Zimują na korzeniach roślin w glebie i nie są zachowywane w postaci wolnej. Kiedy choroba jest kontrolowana, jej szkodliwość jest niska.

Plamy bakteryjne na liściach pomidora.

 

Objawy choroby. Na dolnych liściach rozpoczyna się plamienie bakteryjne. Pojawiają się na nich małe brązowe plamki z żółtawą obwódką. Stopniowo plamy powiększają się, liść staje się żółty. Później plamy łączą się, liść zwija się i wysycha.

Jak leczyć. Ponieważ choroba nie jest szkodliwa i rozprzestrzenia się powoli, wystarczy oskubać chore liście. Jednak w zaawansowanych przypadkach może rozprzestrzeniać się szybciej. Ponieważ jest to niepożądane zasadzić w ziemi chore sadzonki, następnie opryskuje się je preparatami Baktovit, Trichodermin.

Zapobieganie. Ponieważ choroba zaczyna się rozwijać w wysokich temperaturach i wilgotności, aby zapobiec chorobie, należy obniżyć temperaturę, zwłaszcza w nocy, i ograniczyć podlewanie.

Szkodniki sadzonek pomidorów

W warunkach mieszkaniowych młode pomidory mogą być pasożytowane przez przędziorków. Szkodnik ten niezwykle rzadko atakuje pomidory i może atakować sadzonki tylko wtedy, gdy jest bardzo rozpowszechniony i brakuje pożywienia. Często spotykany wśród ogrodników-amatorów, którzy lubią kwiaty w pomieszczeniach. Na zdjęciu poniżej roślina zaplątana w sieć.

Głównym szkodnikiem sadzonek pomidorów jest przędziorek.

 

Opis szkodnika. Roztocze jest mikroskopijnych rozmiarów i ma zielonkawo-żółty lub pomarańczowy kolor. Szkodnik jest niezwykle plenny. W domu nowe pokolenie pojawia się co 8-10 dni. Pajęczaki są bardzo żarłoczne i w przypadku braku pożywienia mogą nawet atakować rośliny, które zwykle są dla nich nieodpowiednie.

Oznaki porażki. Pomidory zwykle nie są dotknięte przędziorkami. Odstraszają je owłosione liście i zapach pomidorów. Ale przy dużej koncentracji szkodników na małym obszarze uszkadzają również sadzonki pomidorów.Szkodnik żeruje na liściach wysysając z nich sok.

Na liściach pojawiają się liczne jasne kropki – miejsca nakłuć i szarawe plamy – produkty przemiany materii roztocza. Roślina jest uwikłana w lepką sieć. Stopniowo liście wysychają i opadają.

Środki kontroli. Zwykle roztocz nie powoduje poważnych uszkodzeń sadzonek pomidorów, ale jeśli infekcja jest ciężka, młode pomidory mogą umrzeć.

Przed wykonaniem zabiegu należy usunąć pajęczyny, gdyż uniemożliwiają one przedostanie się kropli leku do liści.

Najprostszą, ale niezwykle skuteczną metodą zwalczania roztoczy jest zwiększenie wilgotności wokół sadzonek.

 

Aby to zrobić, dobrze podlej pomidory i spryskaj ciepłą wodą. Następnie sadzonki przykrywa się folią lub innym materiałem, który nie przepuszcza wilgoci i umieszcza w słonecznym miejscu na 2-3 dni. Kleszcze, które nie tolerują dużej wilgotności, szybko giną. Po 3 dniach sadzonki są otwierane i dokładnie wentylowane. Nie ma potrzeby podlewania pomidorów, aby nie powodować pojawienia się chorób.

Jeśli to nie pomoże, sadzonki przenosi się do szklarni lub na balkon i traktuje spodniej stronie liścia Bitoksybacyliną, Agrowertyną, Akarinem.

Pomidory w młodym wieku są dość odporne na choroby i szkodniki. A ich pojawienie się wiąże się z rażącymi naruszeniami w uprawie pomidorów.

Problemy przy uprawie sadzonek pomidorów

Główne problemy:

• sadzonki rozciągają się;
• rośliny wysychają;
• słabe pomidory z małymi liśćmi;
• żółte liście z zielonymi żyłkami.

Przy odpowiedniej pielęgnacji nie ma problemów z pomidorami.

Trudności z uprawa sadzonek pomidorów są znacznie częstsze niż choroby.

Sadzonki są rozciągnięte

W warunkach wewnętrznych pomidory zawsze się rozciągają z powodu braku światła.Nawet przy podświetleniu i pochmurnej pogodzie rośliny nadal się rozciągają, choć nie tak bardzo. Do prawidłowego rozwoju sadzonek potrzebne jest im słońce, którego nic nie zastąpi. Aby poprawić oświetlenie pomidorów, umieść za nimi folię, folię odblaskową lub lustro.

Na parapecie sadzonki prawie zawsze się rozciągają.

 

Równolegle ze wzrostem oświetlenia przeprowadza się bardzo umiarkowane i rzadkie podlewanie. Rośliny na parapecie umieszcza się swobodnie, ponieważ w ciasnych warunkach pomidory rozciągają się w górę i jednocześnie uwalniają substancje hamujące wzrost konkurentów. W takich warunkach sadzonki stają się wątłe i wydłużone.

Rośliny więdną

Jeśli pomidory zaczną wysychać, ale wyglądają zdrowo, przyczyną jest brak wilgoci. Nie były podlewane przez bardzo długi czas. Zwykle zaleca się podlewanie sadzonek raz w tygodniu, ale musi to być uzależnione od warunków uprawy. Jeśli rośliny trzymane są na słonecznym oknie w wysokich temperaturach, podlewaj je częściej. Przy pochmurnej pogodzie i chłodnym powietrzu podlewanie ogranicza się do minimum.

Rośliny po prostu nie były podlewane przez długi czas.

 

Dolne liście pomidorów zawsze wysychają w miarę wzrostu. Jeśli wyschną tylko dolne liście roślin, ale poza tym wyglądają zdrowo i mają normalny kolor, nie ma się czym martwić - jest to proces naturalny.

Sadzonki są słabe z małymi liśćmi

Jeśli pomidory są zdrowe i rosną w dobrych warunkach, wówczas słabe rośliny zawsze wskazują na brak azotu w glebie. Rośliny są wątłe, jasnozielone z żółtawym odcieniem.

Jeśli pomidory staną się słabe i wątłe, należy je karmić humatem potasu lub uniwersalnym nawozem do sadzonek

 

Możesz używać nawozów do roślin domowych, ale nigdy nie powinieneś karmić pomidorów samym azotem.Po pierwsze gromadzi się w ograniczonej przestrzeni pojemnika, a rośliny zaczynają bardzo aktywnie rosnąć, rozciągać się i osłabiać. Po drugie, dla tak małej objętości gleby trudno jest dobrać optymalną dawkę.

Pomidory mogą być również słabe, jeśli zostaną umieszczone zbyt blisko okna. Powinny być rozmieszczone w bardziej swobodnych odstępach, aby nie uciskały się nawzajem.

Żółknięcie liści

Liście mogą żółknąć z kilku powodów.

Oparzenie słoneczne. Sama roślina przybiera jasnozielony odcień. Na liściach pojawiają się białe plamy, tkanka w spalonym miejscu wysycha i zaczyna się kruszyć. Jeśli oparzenie jest niewielkie, tkanina wysycha, a prześcieradło ulega deformacji.

Jeśli obszar oparzenia jest duży, liść zwija się i opada. W przypadku poważnych oparzeń pomidory mogą całkowicie umrzeć.

 

Aby zapobiec spaleniu pomidorów, należy je osłonić przed jasnym wiosennym słońcem.

Brak mikroelementów. Częściej występuje u sadzonek uprawianych na zakupionych glebach, które mają odczyn obojętny lub lekko zasadowy. Pomidory wymagają lekko kwaśnego odczynu gleby (pH 5-6), jeśli jest wyższe, rośliny nie wchłaniają mikroelementów. Niedobory żelaza często występują w domu. Liście stają się jasnozielone, ale żyłki pozostają ciemnozielone. Przy wyraźnym niedoborze żelaza liść staje się żółty z zielonymi żyłkami, ale wygląda zdrowo, elastycznie i nie odkształca się.

Aby wyeliminować przyczyny żółknięcia, podlej glebę lekko różowym roztworem nadmanganianu potasu. Jednocześnie odtlenia glebę i ją dezynfekuje. Jeśli to nie wystarczyło, można nawozić mikronawozem.

Przy odpowiedniej pielęgnacji sadzonek pomidorów zwykle nie pojawiają się żadne problemy ani choroby.

Kontynuacja tematu:

1. Przyczyny żółknięcia liści sadzonek pomidorów
2. Jak karmić sadzonki pomidorów
3. Zasady sadzenia sadzonek pomidorów w szklarni i na otwartym terenie