Opis 10 głównych chorób ziemniaków: metody leczenia i zdjęcia

Ziemniaki mają wiele chorób. Występują zarówno w sezonie wegetacyjnym, jak i podczas przechowywania. Ze wszystkich chorób najniebezpieczniejsze są te, które prowadzą do znacznego spadku plonów i pogorszenia jakości zebranych bulw.

Tak wyglądają choroby ziemniaków na zdjęciach

Treść:

Jakimi preparatami należy zaprawiać ziemniaki przed sadzeniem?

Choroby grzybicze

Zaraza późna
Makrosporoza
Parch
Zbutwienie

Choroby bakteryjne

Zgnilizna pierścieniowa
Mokra zgnilizna
Bakterioza lub więdnięcie bakteryjne

Choroby wirusowe

Zwykła mozaika
Pomarszczona mozaika
Martwica bulw

Klasyfikacja chorób

Wszystkie choroby dzielą się na grzybicze, bakteryjne i wirusowe.

Choroby grzybicze. Wywoływane przez grzyby są bardzo szkodliwe. Z reguły dotyczy to zarówno wierzchołków, jak i bulw. Rozmnażają się przez zarodniki, które utrzymują się wszędzie: w glebie, bulwach, szczątkach roślin, sprzęcie i odzieży. Wszystkie choroby grzybowe pojawiają się, gdy na działce panuje duża wilgotność (niewłaściwe podlewanie, deszczowe lato, stojąca woda na polu).
Choroby bakteryjne. Spowodowane przez bakterie. Zwykle dotknięta jest jedna część rośliny (bulwy, łodygi lub liście), chociaż objawy pojawiają się na innych organach.
Choroby wirusowe. Wirusy atakują komórki i żyją tylko wtedy, gdy roślina rośnie i rozwija się. Nie można ich leczyć. Wszystkie chore krzewy są niszczone.

Choroby grzybicze są szeroko rozpowszechnione w regionach północnych, natomiast bakteryjne i wirusowe na południu.

Obróbka bulw przed sadzeniem

Ma charakter zapobiegawczy. Głównym celem jest zniszczenie patogenów utrzymujących się na materiale siewnym i zapobieganie uszkodzeniom podczas kiełkowania ziemniaków.

Preparatów do zabiegów przedsiewnych jest wiele i trzeba najpierw zdecydować, jakie zabezpieczenie będzie potrzebne. Zaraza późna nie pojawia się w okresie kiełkowania i w pierwszej połowie sezonu wegetacyjnego, dlatego stosuje się przeciwko niej leki, których działanie utrzymuje się przez długi czas po zaprawianiu.

Najczęściej w okresie kiełkowania ziemniaki dotknięte są zgnilizną bulw i korzeni. To od nich przetwarzany jest materiał do sadzenia.

Prestige służy do przedsiewnego zaprawiania bulw

Bardzo dobry lek do profilaktyki chorób - Prestige. Działa zarówno grzybobójczo, jak i owadobójczo, dodatkowo chroniąc ziemniaki przed szkodnikami ssącymi i gryzącymi. Bulwy moczy się w roztworze roboczym przez 15-20 minut, po czym suszy się i sadzi.
Jeśli podczas przechowywania zostaną zidentyfikowane zgniłe bulwy, materiał siewny przed sadzeniem traktuje się Maximem Dachnikiem.
W przypadku corocznego poważnego uszkodzenia ziemniaków przez zarazę i w przypadku stwierdzenia chorych bulw w ziemniakach towarowych, materiał siewny moczy się w roztworze Planriz przez 20-30 minut. Ten produkt biologiczny niszczy zarodniki zarazy na bulwach. Chociaż nie daje 100% gwarancji wyleczenia choroby.

Choroby grzybicze

Najbardziej szkodliwe są zaraza późna i makrosporioza.

Zaraza późna

Wpływa na uprawy we wszystkich regionach uprawy.

Na północy choroba najpierw pojawia się na ziemniakach, a następnie rozprzestrzenia się na pomidory i bakłażany. Na południu pomidory jako pierwsze chorują, a następnie choroba przenosi się na ziemniaki.

Oznaki porażki

Wpływa na liście, łodygi i bulwy. Bulwy są dotknięte zarówno w sezonie wegetacyjnym, jak i podczas przechowywania.

Liście ziemniaków zakażone zarazą późną

Pierwsze oznaki pojawiają się od początku lipca. Choroba zwykle zaczyna się na dolnych liściach. Pojawiają się na nich brązowe lub brązowoszare plamy. Na spodniej stronie plam pojawia się biała puszysta powłoka - jest to grzybnia. Na łodygach i ogonkach pojawiają się nieregularne brązowe paski. Przy wilgotnej i ciepłej pogodzie choroba rozprzestrzenia się błyskawicznie. Po kilku dniach wierzchołki obumierają, a bulwy zaczynają się uszkadzać.

Na bulwach pojawiają się niebieskawo-szare plamy, bardzo podobne do siniaków.Lub plamy mogą być brązowe. Niezależnie od koloru, rozprzestrzeniają się do wewnątrz w postaci pasków o nieregularnym kształcie, przypominających smugi. Dotknięte bulwy nie są przechowywane i gniją bardzo szybko.

Bulwy dotknięte zarazą późną

Podczas przechowywania zaraza przenosi się z chorych bulw na zdrowe. Jeśli chore ziemniaki nie zostaną usunięte na czas, cała uprawa umrze.

Przy suchej i ciepłej pogodzie rozprzestrzenianie się choroby ustaje. Kiedy jest chłodno, ale sucho, zaraza rozprzestrzenia się wolniej.

Choroba jest bardzo szkodliwa, straty w plonach sięgają 60-100%.

Ochrona ziemniaków przed zarazą

Środki zwalczania zarazy są niezwykle trudne. Jeśli pojawiła się na stronie, nie można jej zatrzymać. Można jedynie spowolnić rozprzestrzenianie się i tym samym zaoszczędzić część zbiorów.

Zasadniczo wszystkie środki kontrolne mają charakter zapobiegawczy.

Opryskiwanie nasadzeń Consento lub Previkur Energy. Leczenie przeprowadza się 4 razy w sezonie w odstępie 10-14 dni. Pierwszy oprysk wykonuje się na początku czerwca, po pierwszym zasypianiu. Natryskiwanie odbywa się ostrożnie od góry i od dołu. Podczas przetwarzania leki są zmieniane. Chociaż instrukcje Previkura wskazują na „podlewanie u nasady”, w praktyce okazało się to bardzo dobre. W ciągu kilku lat stosowania go na ziemniakach i pomidorach zaraza pojawiła się tylko na pojedynczych okazach.
Leczenie preparatami zawierającymi miedź: HOM, OxyHOM, Ordan itp. Opryskiwanie przeprowadza się 3 razy, naprzemiennie stosując Consento i Previkur. Samo stosowanie preparatów miedziowych nie daje oczekiwanego efektu. Zaraza późna pojawia się na działce po 3 opryskach, a po miesiącu porażają wszystkie rośliny.

Kiedy pojawia się zaraza późna, jest już za późno na leczenie ziemniaków.Można jedynie spowolnić rozprzestrzenianie się choroby.

Zapobieganie

Gdy tło chorobotwórcze jest wysokie, uprawia się wczesne odmiany, które nie mają czasu na zachorowanie.
Uprawa odmian odpornych. Nie ma ziemniaków całkowicie odpornych, ale istnieją odmiany umiarkowanie podatne na tę chorobę: Udacha, Nevsky, Nocturne, Roko, Burnovsky, Russian Beauty.

Pomidory są zawsze przetwarzane w tym samym czasie co ziemniaki!

Makrosporoza (brązowa plama, sucha plama)

Wpływa na liście i łodygi we wczesnym okresie rozwoju (przed pączkowaniem).

Choroba atakuje wierzchołki jeszcze przed kwitnieniem

Oznaki porażki

Choroba zaczyna się od dolnych liści. Pojawiają się na nich zaokrąglone, kątowe brązowe plamy. Plamy szybko się łączą i ulegają przebarwieniu. Po 2 tygodniach choroba atakuje całe wierzchołki, liście stają się żółtobrązowe i wysychają.

Na łodygach i ogonkach pojawiają się wydłużone brązowe paski. Wierzchołki obumierają na długo przed końcem sezonu wegetacyjnego. Bulwy nie dojrzewają, oczka obumierają, a na ich miejscu tworzą się zapadnięte, suche plamy.

Choroba jest bardzo powszechna w regionach południowych i wschodnich, w strefie środkowej jest znacznie rzadsza. Jej rozprzestrzenianiu sprzyja sucha, umiarkowanie ciepła pogoda (18-20°C) z rzadkimi opadami deszczu lub obfitą rosą.

W literaturze zagranicznej przyjęto opinię, że makrosporioza i zaraza Alternaria to jedno i to samo. Ale w nauce domowej myślą inaczej i rozróżniają 2 różne choroby: makrosporiozę i alternarię. Ich główne różnice:

Zaraza Alternaria atakuje ziemniaki w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego, po kwitnieniu ( zaraza makrosporia - przed kwitnieniem);
Zaraza Alternaria rozprzestrzenia się w temperaturze 22-25°C (makrosporoza w temperaturze 18-20°C);

Ogólnie rzecz biorąc, obie choroby mają ze sobą wiele wspólnego i z zarazą późną.Metody ich leczenia są takie same.

Złośliwość 20-40%.

Leczenie ziemniaków na makrosporiozę

Środki zwalczania są podobne jak w przypadku zarazy późnej:

Opryskiwanie ziemniaków Consento 2-3 razy w sezonie wegetacyjnym. Pierwsze opryski zapobiegawcze przeprowadza się natychmiast po pełnym kiełkowaniu. Reszta w odstępie 15 dni.
Cichom. Złożony środek grzybobójczy zawierający tlenochlorek miedzi. Opryskiwać 2-3 razy w sezonie. Pierwszy wczesny oprysk ma charakter zapobiegawczy, następnie w odstępach 10-12 dni.

Opryskiwanie działki preparatami miedzi jest nieskuteczne, ponieważ wszystkie patogeny już dawno nabyły na nie odporność.

Zapobieganie

Częstość występowania znacznie zmniejsza się poprzez przedsiewne traktowanie bulw preparatem Previkur lub Maxim Dachnik.
W regionach południowych częstość występowania zmniejsza się przy regularnym nawadnianiu nasadzeń przez zraszanie.

Parch

Istnieje wiele rodzajów parcha ziemniaka, ale wszystkie atakują bulwy podczas przechowywania. Jego rozprzestrzenianie jest szczególnie aktywne, gdy na działce występuje nadmiar azotu lub wapnia, a także gdy dodaje się duże dawki popiołu i wapna. Parch rozprzestrzenia się bardziej na glebach zasadowych niż na glebach kwaśnych. Poważnie atakuje bulwy w suche i gorące lata.

Strup zwyczajny

Parch zwyczajny na bulwach

Na bulwach, lekko wciśniętych w skórkę, pojawiają się wypukłe, brązowe lub rdzawe rany. Owrzodzenia szybko rosną i uszkadzają oczy. Ziemniaki tracą żywotność.

Grudkowaty strup

Choroba pojawia się kilka miesięcy po przechowywaniu.

Na ziemniakach pojawiają się małe, szare guzki, które z czasem rosną razem. Bulwa staje się grudkowata w dotyku.

Srebrny strup

Patogen pozostaje aktywny w temperaturach do -3°C.

Bardzo niebezpieczny i bardzo stabilny.Wysoka wilgotność poważnie wpływa na ziemniaki. Na skórce pojawiają się szare, lekko wgłębione plamy, które łączą się ze sobą. Początkowo białą powłokę można łatwo usunąć, ale pojawia się ona raz za razem. Bulwa stopniowo wysycha.

Strup pudrowy

Zakażenie następuje, gdy gleba zostaje podmokła w okresie wegetacyjnym.

Podczas przechowywania na bulwach pojawiają się białe brodawki śluzowe. Kiedy wzrost zostanie uszkodzony, śluz wypływa i zamienia się w brązowe zarodniki. Brodawka wciska się w skórkę i tworzy ranę o postrzępionych krawędziach. Podczas przechowywania bulwy wysychają.

Parch czarny (ryzoktonioza)

Na korzeniach i łodygach rizoktonia pojawia się w postaci czarnych wrzodów. Roślina jest silnie zahamowana i produkuje małe bulwy.

Wpływa na bulwy, rzadziej łodygi i korzenie.

Bulwy są dotknięte w okresie wegetacyjnym. Pojawiają się na nich czarne narośla, wyglądające jak grudki zaschniętej ziemi. Wzrosty można łatwo zeskrobać. Stopniowo plamy zamieniają się w płaczące wrzody, które wpływają na oczy.

Środki zwalczania parcha na ziemniakach

Bardzo dobre efekty daje zaprawa przedsiewna ziemniaków firmy Maxim Dachnik. Po leczeniu tym lekiem zidentyfikowano tylko kilka chorych bulw.
Leczenie preparatami Prestige, Clubbershield i Quadris dobrze pomaga w walce z ryzoktoniozą. Lek Cormeshchit jest ponadto środkiem owadobójczym i niezawodnie chroni ziemniaki przed wirewormami, stonkami ziemniaczanymi i mszycami.

Zapobieganie

Uprawa odmian odpornych: Spring White, Rozara, Ramensky.
Zredukowane tło azotowe. Przy stosowaniu obornika jesienią w okresie wegetacyjnym ziemniaki zasila się potasem i mikronawozami, bez dodatku azotu.
Gleby alkaliczne odtlenia się poprzez zlanie ich lekko różowym roztworem nadmanganianu potasu.
Po zbiorach siać żyto.Ma szkodliwy wpływ na wiele patogenów.
Jeśli to możliwe, przestrzegaj płodozmianu.

Zbutwienie

Choroba ta atakuje ziemniaki podczas przechowywania.

Oznaki porażki

Na ziemniakach pojawiają się ciemne plamy. Skóra w miejscu zmiany ulega pomarszczeniu. W wysokich temperaturach na powierzchni plamy pojawiają się różowo-białe lub zielonkawe poduszki. W niskich temperaturach dotknięta tkanka wysycha i pojawiają się na niej małe pęknięcia. Dotknięta miazga wysycha i zamienia się w pył. Zmiana może wniknąć głęboko w miąższ bulwy.

Leczenie choroby

Przed sadzeniem materiał siewny traktuje się Baktofitem. Jeśli podczas przechowywania zostaną stwierdzone oznaki suchej zgnilizny, plon również traktuje się tym preparatem, suszy przez 3-4 dni i dopiero potem usuwa do przechowywania. Produkt biologiczny daje dobry efekt ochronny.

Zabieg przed sadzeniem Kagatnikiem. Jednakże przed zbiorem do przechowywania zabrania się opryskiwania nim upraw.

Bulwa dotknięta suchą zgnilizną w części

Zapobieganie

Przed przechowywaniem dobrze osusz ziemniaki.
Zbiory należy przechowywać w temperaturze 2-3°C.

Choroby bakteryjne

Ziemniaki, w przeciwieństwie do innych upraw, takich jak pomidory, są podatne na wiele chorób bakteryjnych.

Zgnilizna pierścieniowa

Rozpowszechniany wszędzie. Znaki nasilają się stopniowo. Czynnikiem sprawczym są bakterie glebowe.

Choroba rozpoczyna się w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego (przy wilgotnej pogodzie pojawia się znacznie wcześniej) i poważnie atakuje ziemniaki w okresie przechowywania.

Jak rozpoznać chorobę

Choroba zaczyna się od bulw, ale pierwsze widoczne objawy obserwuje się na liściach i łodygach. 2-3 pędy w krzaku zaczynają więdnąć, reszta wygląda zdrowo.Stopniowo dotknięte łodygi opadają, liście stają się żółto-zielone i pokryte małymi brązowymi plamkami.

Główną oznaką zgnilizny pierścieniowej jest wyleganie pojedynczych pędów w krzaku! W przypadku innych chorób wierzchołki albo stoją, albo całkowicie się kładą.

Na części bulwy wyraźnie widać żółty pierścień zgnilizny, który z czasem ciemnieje. W zależności od stopnia uszkodzenia zgnilizna rozprzestrzenia się po całym pierścieniu naczyniowym ziemniaka lub dotykając tylko jego połowy, tworząc półkole. Po ściśnięciu bulwy uwalnia się jasnożółty płyn.

Zgnilizna pierścieniowa może objawiać się w inny sposób: w postaci małych dołów i ran na skórce. Wtedy nazywa się to zgnilizną jamy ustnej.

Na dotkniętych ziemniakach pojawiają się małe pestki, miękkie w dotyku. Pod skórą miazga gnije i tworzą się żółte zagłębienia.

Przyczyny choroby. Silnie rozprzestrzenia się podczas zbioru ziemniaków w wilgotną, deszczową pogodę, a także podczas przechowywania słabo wysuszonych bulw.

Środki kontroli

Nie ma środków chemicznych, które mogłyby zwalczyć tę chorobę.

W ciepłą, ale wilgotną pogodę można spryskać dotknięte krzaki Fitosporyną. Ale do roztworu roboczego dodaje się kleje, aby lek nie zmył się z wierzchołków. Można go leczyć Baktofitem, zawiera tę samą bakterię, ale inny szczep; w porównaniu do Fitosporyny jej skuteczność jest nieco niższa.
Opryskiwanie i podlewanie korzeni chorych krzewów za pomocą Planriz. Jeśli podczas przechowywania wykryje się pierścieniową zgniliznę, bulwy spryskuje się roztworem leku, a następnie dokładnie suszy. Bakterie tworzące Planriz dobrze radzą sobie z chorobą już na wczesnym etapie rozwoju.

Jeżeli zabiegi nie przynoszą efektu, chore rośliny usuwa się, a powierzchnię pokrywa się wapnem.Jeśli ziemniaki zostaną uszkodzone podczas przechowywania, bulwy zostaną wyrzucone.

Zapobieganie

Zbiór ziemniaków przy suchej pogodzie.
Dokładne suszenie plonów przed przechowywaniem.
Na obszarach, na których wcześniej obserwowano tę chorobę, ziemniaki przed sadzeniem traktuje się Planrizem.

Można zapobiec bakteriom pierścieniowym, ale ich wyleczenie jest prawie niemożliwe.

Złośliwość 40-50%.

Mokra zgnilizna

Początkowo atakuje bulwy uszkodzone podczas zbioru lub przymrozków, a następnie podczas przechowywania rozprzestrzenia się na resztę zdrowych ziemniaków.

Przyczyny mokrej zgnilizny

Gnicie rozprzestrzenia się w wysokiej temperaturze i wilgotności podczas przechowywania, a także podczas ostrych wahań tych wskaźników.

Bulwy najpierw rozjaśniają się, potem ciemnieją, stają się mokre i miękkie. Po naciśnięciu wydzielają wodnistą, śmierdzącą ciecz. W początkowej fazie skórka mięknie i łatwo oddziela się od zdrowych tkanek wewnętrznych. Później zgnilizna rozprzestrzenia się na wszystkie tkanki, ziemniak zamienia się w luźną, gnijącą, śluzowatą, nieprzyjemnie pachnącą masę.

Leczenie choroby

Zgniłe bulwy są wyrzucane. Resztę traktuje się Maximem Dachnikiem (w przypadku sadzeniaków) lub Planriz, Baktofit (w przypadku ziemniaków spożywczych).

Działania zapobiegawcze

Zapobieganie jest bardzo skuteczne i pozwala zapobiec chorobie lub zatrzymać jej rozprzestrzenianie się, jeśli się zacznie.

Utrzymanie optymalnej temperatury przechowywania (1-2°C) i wilgotności 80-85%.
Odrzucenie uszkodzonych i chorych bulw.
Regularna wentylacja obszaru przechowywania.

W przypadku pojawienia się zgnilizny zaleca się suszenie ziemniaków przez 1-2 dni w temperaturze 12-16°C.

W przypadku braku środków zapobiegawczych uprawa całkowicie gnije.

Brązowa śluzowata bakterioza lub więdnięcie bakteryjne

Pojawia się w fazie kwitnienia. Rozwija się szybko w wysokiej wilgotności i temperaturze. Jest bardziej wyraźny na glebach kwaśnych.

Oznaki porażki

W słoneczne dni liście zaczynają więdnąć, a łodygi tracą napięcie. Więdnące liście zmieniają kolor na zielonkawożółty i usychają. Opadające liście początkowo stają się nabrzmiałe w nocy, ale z czasem opadają niezależnie od pogody.
Łodygi brązowieją, ich dolna część mięknie i gnije lub wysycha, rozłupując się wzdłuż łodygi. Po naciśnięciu z łodygi wypływa brązowy lub brązowy śluz.
W bulwach po przecięciu pojawia się brązowy pierścień bakteryjny dotkniętych naczyń. Podczas przechowywania wnętrze gnije i zamienia się w śluz.

Środki kontroli

Nie ma środków niszczących patogen.

Zapobieganie

Traktowanie materiału do sadzenia preparatami biologicznymi (Baktofit, Planriz), jeśli podczas przechowywania wykryto zgniliznę.
Zniszczenie chwastów na polu.
Poluzowanie i zasypywanie nasadzeń w celu usunięcia nadmiaru wilgoci.

Złośliwość 40%.

Choroby wirusowe

Wirusy żyją wewnątrz rośliny i mogą nie pojawiać się przez długi czas. Nie można się ich pozbyć, chyba że zniszczysz samą chorą roślinę. Wirus przenoszony jest przez owady oraz na narzędzia robocze, gdy blaty zostaną uszkodzone podczas obróbki.

Choroby wirusowe to w zasadzie różne mozaiki.

Mozaika regularna i pasiasta

Objawy obu chorób są podobne. Pojawia się na wierzchołkach, ale dotyczy to całej rośliny: wierzchołki stopniowo obumierają, bulwy nie rosną.

Oznaki porażki

Na liściach pojawiają się żółte plamy o różnych kształtach z rozmytymi krawędziami. Blaty przybierają wygląd żółto-zielonej mozaiki.Plamy mogą okresowo znikać i pojawiać się ponownie lub mogą łączyć się w jedną i dotyczyć całego liścia, ogonków liściowych i łodygi. W przypadku odmiany pasiastej plamy są wydłużone i pasiaste. Bulwy, jeśli się utworzyły, nie rosną, ale jeśli jeszcze ich nie ma, nie pojawią się. Podczas cięcia bulwy ujawnia się jej plamienie.

Czy można to wyleczyć?

Nie ma lekarstwa. Ponieważ wirus przenoszony jest przez szkodniki, chory okaz jest natychmiast usuwany i spalany.

Jak zapobiegać chorobom

Używanie zdrowego materiału do sadzenia. Jeżeli w sezonie wegetacyjnym na poszczególnych okazach pojawi się mozaika, to materiału siewnego nie można wykorzystać do sadzenia wiosną przyszłego roku.

Pomarszczona mozaika

Szeroko rozpowszechniony na południu i rzadki na północy.

Oznaki porażki

Krzewy ziemniaków przybierają karłowaty wygląd. Liście stają się małe i pomarszczone, międzywęźla stają się krótkie. Końce liści wyginają się w dół. Choroba praktycznie nie objawia się w pierwszym roku infekcji. Ale wraz z dalszym wykorzystaniem porażonego materiału siewnego objawy nasilają się: na krawędziach liści pojawiają się żółto-zielone plamy bez wyraźnych granic. Nie ma kwitnienia, plon spada o 50% lub więcej, bulwy są małe.

Jak sobie poradzić z pomarszczoną mozaiką

Nie ma żadnych środków kontrolnych. Ponieważ choroba objawia się stopniowo przez kilka lat (przy stosowaniu własnego materiału siewnego), jedynym wskaźnikiem choroby jest spadek ilości i jakości plonu. Zmień materiał siewny, a najlepiej posadź ziemniaki w nowym miejscu.

Martwica bulw

Wydajność spada o 40-50%.

Tak wygląda martwica bulw

Oznaki porażki

Często w okresie wegetacyjnym nie ma żadnych objawów, a chorobę można wykryć dopiero podczas zbiorów. Na skórce i przylegającej miazdze tworzy się czop. Obszary martwicy znajdują się punktowo na całej bulwie. Podczas obierania skórki pod nią znajduje się wysuszona tkanka w postaci plamek, które nie mają wyraźnych granic. Większość plam znajduje się pod skórą. Nacięcie ukazuje ciemne i obumierające obszary miazgi. Ziemniaki całkowicie tracą swoją prezentację i nie nadają się do spożycia.

Rzadko, ale na szczytach występują objawy choroby. Liście na krawędziach stają się żółtozielone i lekko zdeformowane. Pierwsze znaki pojawiają się na górze i stopniowo przesuwają się w dół łodygi.

Jak traktować

Ponieważ choroba jest wykrywana dopiero podczas zbiorów, nie można z nią walczyć. Kiedy na wierzchołkach pojawiają się znaki, chore rośliny są wyrzucane. Materiał siewny ulega całkowitej zmianie.

Wniosek

Pomimo dużej liczby chorób głównym problemem letnich mieszkańców podczas uprawy ziemniaków jest zaraza późna. Parch wszelkiego rodzaju jest również powszechny, ale znacznie łatwiej jest z nim walczyć. Inne choroby są powszechne w uprawach przemysłowych, rzadko występują w domkach letniskowych.

O wiele trudniej jest zachować zbiory, ponieważ w domu trudno jest stworzyć odpowiednie warunki przechowywania. Tutaj pojawia się wszelkiego rodzaju zgnilizna. Dlatego należy regularnie sortować ziemniaki, uważnie monitorować temperaturę i wilgotność oraz podejmować niezbędne działania w odpowiednim czasie.