Odmiana maliny Arbat: pielęgnacja malin

    Arbat - jedna z najlepszych odmian malin jednorazowych (letnich). Bardzo wydajna, z dużymi (od 5 do 12 g) czerwonymi, smacznymi jagodami. Przy dobrej technologii rolniczej z jednego krzaka można wyprodukować 4-5 kg ​​jagód.

Jak dbać o maliny Arbat

Podstawowa pielęgnacja odbywa się wiosną i jesienią. Wiosną zimujące pędy należy przyciąć (o 15-20 cm), wówczas wypuszczą pędy boczne - plony będą większe. Młode, jednoroczne pędy, gdy osiągną wysokość 1 m, należy przyciąć do 10-15 cm.

W ciągu kilku dni w kątach górnych liści pojawiają się pędy, a do sierpnia-września zamiast pojedynczego pędu pojawia się na nim 3-5 lub więcej pędów bocznych o długości 30-60 cm, wiosną są one skracane o 10- 15cm.

Maksymalne zapotrzebowanie malin na składniki odżywcze występuje w momencie ich pełnego owocowania. Przede wszystkim zużywa azot i potas.

Jest mniej wymagająca w stosunku do fosforu, zadowalając się jego zapasami w glebie. Na brak fosforu wskazują cienkie pędy z czerwonawymi, przedwcześnie opadającymi liśćmi.

Jeżeli pędy osiągną charakterystyczną dla odmiany wysokość, są dostatecznie gęste, dobrze ulistnione, dojrzewają terminowo i dają dobre plony, wówczas dawki stosowanych nawozów odpowiadają potrzebom roślin.

Jeśli gleba nie jest wystarczająco żyzna, należy co roku stosować nawozy organiczne i mineralne, próchnicę (jesienią) - 2-3 kg na metr kwadratowy. m, wiosenne karmienie - 15 g mocznika, 30 g superfosfatu na 1-1,5 m.

Latem po zbiorach potrzebne są nawozy potasowe (20 g) i fosforowe (15 g).

Maliny lepiej się rozwijają i owocują, jeśli ich system korzeniowy nie jest uszkodzony. Częste spulchnianie wierzchniej warstwy gleby powoduje jej rozproszenie i nie jest korzystne dla roślin.

Ściółkowanie rzędów malin humusem, kompostem, torfem, posiekaną słomą, trocinami i liśćmi pomaga utrzymać wilgotność gleby i jej strukturę. Ściółkowanie jest szczególnie potrzebne w pierwszych dwóch latach życia plantacji.

Ściółkowanie przeprowadza się po pierwszej wiosennej uprawie gleby warstwą 6-8 cm (ze słomą - 10-15 cm). W kolejnych latach grubość warstwy zmniejsza się 1,5-krotnie. W trzecim roku słomę zakopuje się jesienią w glebie, a wczesną wiosną zastępuje ją nową. Jednocześnie stosuje się dodatkowe nawozy azotowe w celu uzupełnienia strat powstałych w wyniku rozkładu słomy.

Zbiór malin zależy od terminowego i wystarczającego zaopatrzenia w wodę. W okresach długotrwałej suszy podlewanie odbywa się raz w tygodniu. Po wyschnięciu gleba jest ściółkowana.

Lepiej podlewać w rowkach o głębokości 12-15 cm, wykopanych wzdłuż pasków malin w odległości 40-50 cm od roślin.