Sadzenie i pielęgnacja krzewów jaśminu

Krzew jaśminu (próbna pomarańcza) to smukły krzew o wysokości około dwóch metrów. Jej łodygi są ściśle do siebie przylegające i rozgałęziają się u góry. Liście są jasnozielone, nagie lub owłosione poniżej. Kwiaty są dość duże, do 2 - 5 cm, białe lub kremowe, bardzo pachnące. Zaczyna kwitnąć pod koniec maja i kwitnie do lipca. Owocem jest czworokątna torebka zawierająca wiele nasion. Krzew jaśminu jest rośliną kochającą światło i wilgoć.Zarówno intensywność światła, jak i długość dnia korzystnie wpływają na jej kwitnienie.

W naturze jaśmin osiadał zwykle w dolinach rzek, na aluwialnych glebach mulistych. Pod względem glebowym nie jest to jednak roślina wymagająca. Krzew ten z powodzeniem może rosnąć zarówno na glinie piaszczystej, jak i glinie. Ale kiedy można go posadzić na żyznych czarnych glebach bogatych w materię organiczną, jego kwitnienie zadziwia obfitością i niepowtarzalnym pięknem.

Sadzenie jaśminu

W ogrodzie wybierz słoneczne, otwarte miejsce dla jaśminu. Sadzenie sadzonek można wykonać wiosną i jesienią, preferując tę ​​drugą na południu. Sadzenie odbywa się w głębokich dołach (głębokość 50 - 60 cm). Podczas sadzenia jaśminu nawożenie jest obowiązkowe. Jeśli gleba jest wyczerpana, dodaj wiadro próchnicy i 0,5 kg popiołu drzewnego na dno dołka do sadzenia.

Wiosną przyszłego roku należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie wilgoci w glebie. Wysuszanie gleby jest niedopuszczalne. Podlewanie powinno być obfite, ale niezbyt częste, gleba powinna być zawsze luźna. Bardzo dobre efekty daje ściółkowanie suchą trawą, humusem, trocinami itp. Przed zakwitnięciem jaśminu należy nawozić nawozy, preferując płynne organiczne. Najbardziej odpowiednie są ptasie odchody lub dziewanna, sfermentowane, a następnie rozcieńczone wodą 10 do 20 razy.

Po kwitnieniu należy podać drugie nawożenie fosforem i potasem na metr kwadratowy. metr powierzchni pod krzakiem superfosfatu - 20g, sól potasowa - 20g. Można w tym celu zastosować nawozy uniwersalne. Krzew jaśminu ma włóknisty system korzeniowy, który dobrze utrzymuje kulę gleby, dzięki czemu łatwo toleruje przesadzanie. Stosunkowo dobrze znosi również ciepło i wysoką wilgotność, ale cierpi na brak podlewania.

Krzew jaśminu: rozmnażanie

Rozmnażanie jaśminu nie jest trudne, ponieważ metody są różne. Najbardziej produktywne są nasiona. Nasiona w skrzynkach wiszą na krzakach przez całą zimę, należy je jednak zebrać jesienią, gdyż zmiany temperatury mogą spowodować pękanie skrzynek i wypadanie nasion. Nasiona można sadzić wiosną bez stratyfikacji. Kiedy pojawiają się sadzonki, główną troską powinno być podlewanie, ponieważ bardzo szybko umierają z powodu braku wilgoci.

Drugim skutecznym sposobem rozmnażania krzewów jaśminu są zielone sadzonki. Należy je ciąć w okresie kwitnienia lub bezpośrednio po kwitnieniu. Pęd powinien być niezdrewniały, a jednocześnie wystarczająco dojrzały, jego długość wynosi około 15 cm, sadzonki ukorzenia się w wilgotnym, piaszczystym podłożu przy stałym opryskiwaniu i utrzymywaniu wilgotności gleby. Zakorzeniają się 10–30 dnia (w zależności od odmiany).

Jaśmin jeszcze łatwiej zakorzenia się na sadzonkach, które wycina się jesienią w okresie przycinania krzewu, a zimą przechowuje w chłodnym miejscu. Sadzonki sadzi się wiosną. Krzew jaśminu wytwarza również odrosty korzeniowe, które są jednocześnie materiałem do sadzenia.

Przycinanie jaśminu

Kwitnący jaśmin.

Jaśmin przycina się corocznie, począwszy od 5-6 roku życia, aby przedłużyć jego żywotność i dekoracyjność. Przede wszystkim wycina się stare gałęzie owocujące. Pozostałe gałęzie należy przerzedzić, nie pozostawiając na krzaku więcej niż 10–15 gałęzi. Wycina się także chore, połamane i ślepe pędy. Każdy rosnący pęd musi otrzymać wystarczającą ilość światła. Cięcie polega również na usuwaniu w okresie wegetacyjnym przekwitłych kwiatostanów w górnych partiach pędów.

Krzew jaśminu to roślina uniwersalna w ogrodnictwie ozdobnym. Można go stosować w nasadzeniach pojedynczych i grupowych na tle trawnika, przy projektowaniu altanki i dekoracji ogrodzeń. Służy jako kwitnący żywopłot i osłania stodoły i budynki.

Artykuł powstał na podstawie materiałów z książki L. I. Movsesyana „Uprawa krzewów ozdobnych”

    MOŻESZ RÓWNIEŻ PRZECZYTAĆ:

1.  Krzew forsycji
2.  Sadzenie i pielęgnacja berberysu
3.  Sadzenie malin powtarzających się
4.  Przechowywanie topinamburu
5.  Jak karmić ogórki
6. Najpiękniejsze odmiany bzu