Stachys warzywo

Letni mieszkańcy są bardziej zaznajomieni ze Stachys wełnistym, wieloletnią zielną kłączową rośliną, którą ogrodnicy uwielbiają uprawiać ze względu na jej dekoracyjne, gęsto owłosione srebrnoszare liście.

Warzywo Stachys uprawia się znacznie rzadziej. Najwyraźniej pięciogramowe (a nawet mniej!) Guzki nie inspirują gospodyń domowych: jest dużo zamieszania. Ale warzywo stachys jest bardzo pożyteczną rośliną i zasługuje na więcej uwaga.O jego właściwościach leczniczych można się domyślić, dowiadując się, że należy do rodziny jasnotowatych. Tacy przedstawiciele tej szlacheckiej rodziny jak bazylia, mięta, kocimiętka, szałwia, majeranek, oregano i tymianek od dawna są obecni w naszych ogrodach.

Przydatne właściwości stachys

Ta roślina nawet wygląda jak mięta. I nie tylko guzki, ale także liście są używane do jedzenia: jeśli dodasz je (ale tylko trochę) do sałatki, jej smak nabierze osobliwego odcienia. Ale główną wartością odżywczą są jej guzki, podobne do muszli masy perłowej. Są gotowane, smażone, suszone, dodawane do zup, gulaszy warzywnych, sosów, solone, marynowane.

Wysuszone grudki są mielone i dodawane do mąki. Jednym słowem stachys jest uniwersalny. Gotowane przypomina szparagi i kalafior. Ale to, że guzki są małe, nie jest dużym problemem, ponieważ nie ma potrzeby ich czyszczenia przed użyciem: wystarczy je dokładnie umyć pod bieżącą wodą.

Bulwy Stachys zawierają białka, węglowodany, witaminę C, wapń, magnez, żelazo, selen itp. Dojrzałe guzki prawie nie zawierają skrobi. Stachys obniża poziom cukru, cholesterolu, uspokaja, pomaga w leczeniu grypy, nadciśnienia, pozytywnie wpływa na gospodarkę węglowodanową i tłuszczową organizmu itp.

Przechowywanie zimowe

To prawda, że ​​\u200b\u200btrudno jest zachować guzki do wiosny, nawet po zakopaniu w piasku (optymalna temperatura wynosi od zera do +3 stopni). Ale miłośnicy tej kultury znaleźli wyjście. Jesienią nie wszystkie zbiory są wykopywane: część roślin pozostaje w ogrodzie. Po wykopaniu na wiosnę duże bulwy są natychmiast sadzone, a resztę wysyła się do kuchni.

Aby zapobiec zmniejszeniu plonów, zaleca się coroczną zmianę lokalizacji.

Sadzenie i pielęgnacja stachys

    Lądowanie. Przed sadzeniem teren jest głęboko wykopywany, dodawany nawozów organicznych i mineralnych (do wiadra kompostu lub próchnicy, łyżka superfosfatu, siarczanu potasu). Do ciężkich gleb dodaje się piasek. Najlepszymi poprzednikami są ogórki, pomidory i cebula.

Rowki do sadzenia wykonuje się w odległości 70 cm od siebie, bulwy układa się w nich po 20 cm i zakopuje na głębokość 5-8 cm, zimą miejsce sadzenia ściółkuje się pięciocentymetrową warstwą kompostu lub próchnicy i pokryte liśćmi.

    Opieka. Wiosną rozpoczynające wzrost stachys są odchwaszczane i rozluźniane. Pod koniec sierpnia, po dręczeniu stakhi, nie pracują już motyką (trawę wyciąga się ręcznie), aby nie uszkodzić rozłogów, na których pod koniec lata zaczynają tworzyć się guzki. Podlewaj, nie dopuszczając do wyschnięcia gleby.

    Zbiór. Jesienią nie ma pośpiechu z kopaniem: przymrozki nie uszkodzą guzków stachys, a wczesny zbiór zmniejsza plon o połowę.

Stachys jest płodny: z metra kwadratowego można uzyskać do półtora kilograma bulw.

Stachys tworzy guzki na łoponach (podobnie jak ziemniaki). Pozostawione w ziemi kiełkują wiosną. Nie stanowi to jednak dużego zagrożenia dla kolejnych upraw: wystarczy usunąć pojawiające się pędy, aby stachys nie rosły już w tym obszarze. Dlatego ci, którzy porównują stachy do chrzanu (pod względem agresywności), mocno przesadzają.