Sadzenie róż okrywowych, pielęgnacja, odmiany ze zdjęciami

    Grupa róż okrywowych przewyższa każdą inną pod względem różnorodności swoich członków. rodzaje i formy.

Można wśród nich znaleźć zarówno rośliny niskie, o długich łodygach pełzających po ziemi, jak i te wyższe, w których malowniczo zwisają. Niektóre, kwitnące podwójnymi kwiatami, mają wyraźnie romantyczny wygląd, inne są ozdobione skromniej kwiatami o prostych kształtach, ale wcale nie tracą.Przy całej swojej różnorodności zewnętrznej róże te mają dwie bardzo cenne cechy wspólne: wyróżniają się niezwykle obfitym kwitnieniem i zdolnością do utrzymania wspaniałych strojów aż do jesieni.

Do róż okrywowych zalicza się odmiany o tak charakterystycznych cechach jak mrozoodporność, znaczny wzrost boczny, bogate, długotrwałe kwitnienie, obfite okrywanie pędów błyszczącymi drobnymi listkami, odporność na czarną plamistość i mączniaka prawdziwego – najczęstsze choroby róż.

Sadzenie róż okrywowych

  Wybór miejsca lądowania. Okrywowa, jak każdy inny rodzaj róży, uwielbia światło. Właściwy dostęp do światła słonecznego gwarantuje długotrwałe kwitnienie i zawiązywanie pąków, ale jednocześnie niewskazana jest dla roślin bezpośrednia ekspozycja na palące południowe słońce – płatki mogą się poparzyć i uschnąć. Nie zaleca się sadzenia w zacienionych miejscach podwórka i ogrodu pod drzewami lub w pobliżu ścian, ponieważ system korzeniowy może zachorować, spowolnić wzrost i roślina może obumrzeć.

Do sadzenia musisz wybrać słoneczne miejsca.

Róże okrywowe najlepiej sadzić w południowo-wschodniej lub zachodniej części działki, gdzie w pierwszej połowie dnia będą promienie słoneczne, a cień krzewów i drzew pomoże stworzyć niezbędną ochronę w południe ciepło.

Kolejną bardzo ważną kwestią jest to, że sadzonki należy sadzić na zboczu, najlepiej na wysokości 30-40 centymetrów, aby wiosną odprowadzić roztopioną wodę. Sadzenie na wzniesieniu gwarantuje efektywny dostęp do słońca latem i ochronę przed silnymi mrozami zimą.Podczas sadzenia należy wziąć pod uwagę stopień uwilgotnienia gleby w okolicy - róże nie tolerują nadmiernej wilgoci i kwasowości, a zimą wysoki poziom wilgoci w glebie przyczynia się do hipotermii systemu korzeniowego.

  Kiedy sadzić. W regionach o ciepłych zimach bardziej preferowane jest jesienne sadzenie róż pełzających i dywanowych na otwartym terenie, a w regionach o ostrych i mroźnych zimach bardziej niezawodne będzie sadzenie wiosenne.

W regionach o mroźnych zimach zaleca się sadzenie róż wiosną.

Sadząc jesienią, należy nieco skrócić pędy, ponieważ główne przycinanie kwiatu odbywa się zawsze wiosną. Wiosną pędy przycina się w taki sposób, aby rośliny mocne miały 2-3 pąki, a słabe 1-2.

    Przygotowanie miejsca lądowania. Róże okrywowe mają pędy, które opadają nisko lub pełzają po ziemi, więc odchwaszczanie i pielęgnacja roślin może być trudnym zadaniem. Aby to uprościć, należy przygotować miejsce do sadzenia: usunąć duże chwasty, odchwaścić glebę. Można go leczyć Roundupem, a następnie rozluźniać.

Wszystkie te działania mają na celu usunięcie łodyg i korzeni szkodliwych roślin tu i teraz. Jednak to nie wystarczy, aby w przyszłości ułatwić pielęgnację roślin, konieczne jest zapobieganie ich wzrostowi w przyszłości. Aby to zrobić, gleba między posadzonymi krzewami jest ściółkowana korą, trocinami, dekoracyjnymi zrębkami i czarną folią. Grubość ściółki powinna wynosić co najmniej 3-4 cm, aby nasiona chwastów nie mogły przez nią wyrosnąć.

Jeśli chodzi o skład gleby, najkorzystniejszą glebą do sadzenia jakichkolwiek róż jest gleba gliniasta, która dobrze transportuje wilgoć i tlen do kłącza rośliny.Sadzonki są słabo akceptowane i rosną na suchych glebach piaszczystych, które latem przegrzewają się, zimą zamarzają i nie zatrzymują dobrze składników odżywczych. Najlepszą opcją dla zakwaszenia gleby jest gleba o odczynie lekko kwaśnym w zakresie od 5,5 do 6,5 pH.

    Lądowanie. Do sadzenia w wybranym obszarze powstają dołki o głębokości 50-70 cm i średnicy około 50 cm, podczas sadzenia masowego dopuszczalne jest również wykopanie rowu o tej samej głębokości i szerokości co otwór do sadzenia. Głębokość otworu określa się na podstawie długości korzeni sadzonki plus 10-20 cm.

Podczas sadzenia zaleca się podlewanie warstwę po warstwie gleby, którą zasypany jest dołek – zapobiegnie się w ten sposób tworzeniu się pustek, a po posadzeniu należy zagęścić wierzchnią warstwę gleby, obficie ją podlać i wznieść się w górę. sadzonka. Gdy nowy przyrost na krzaku osiągnie 5 cm, zaleca się odsadzić róże i ściółkować je.

W zależności od odmiany róż okrywowych na 1 m2. Na metr sadzi się od jednej do trzech sadzonek.

Pielęgnacja róż okrywowych

Pielęgnacja róż okrywowych nie różni się zbytnio od pielęgnacji innych rodzajów róż. Te kwiaty są uważane za bezpretensjonalne. Rzadko chorują i potrafią wybaczyć pewne błędy w opiece. Najważniejsze jest regularne podlewanie i nawożenie w razie potrzeby.

    Jak podlewać. Podlewanie należy wykonywać rano lub gdy słońce nie świeci bezpośrednio na krzaki. Jeśli zlekceważysz tę zasadę, woda dostanie się na liście spowoduje oparzenia. Z tego samego powodu opryskiwania i nawożenia nie należy wykonywać na otwartym słońcu.

Jeśli chodzi o regularność podlewania, zarówno nadmierne, jak i niedostateczne podlewanie jest równie destrukcyjne dla róż. Skoncentruj się na stanie gleby.Podlewanie należy podlewać, gdy wierzchnia warstwa gleby przeschnie 3-4 cm, jesienią podlewanie ogranicza się, stopniowo wprowadzając rośliny w okres spoczynku.

  Jak nawozić. Dobra pielęgnacja róż oznacza przede wszystkim karmienie. W sezonie wegetacyjnym róże okrywowe można karmić 3 razy. Pierwsze karmienie odbywa się wczesną wiosną, 2 tygodnie po pojawieniu się liści. Jako nawóz można zastosować lek „Tsitovit”, „Agricola dla roślin kwitnących” lub inne złożone nawozy o stosunku składników: azot (N) - 1, fosfor (P) - 2 i potas (K) - 1 część .

Drugie karmienie przeprowadza się około miesiąc później, a w okresie kwitnienia nie stosuje się nawozu. Aby pobudzić drugą falę pączkowania, odmiany powtarzające kwitnienie nawozi się bezpośrednio po zakończeniu pierwszego kwitnienia (zaleca się obcinanie przekwitłych pąków, jeśli róża sama ich nie zrzuci). Jesienią nawożenie odbywa się wyłącznie nawozami potasowymi w celu dobrego dojrzewania pędów.

Róże okrywowe nie wymagają corocznego przycinania, co znacznie ułatwia pielęgnację tych roślin.

    Lamówka. Róże okrywowe są praktycznie samoformujące, nie wymagają starannego corocznego przycinania, co znacznie ułatwia pielęgnację tych roślin. Kwitną na pędach w różnym wieku.

Wielu ekspertów zaleca, aby w ogóle nie przycinać róż okrywowych, aby zachować ich naturalny kształt. Najważniejszym wymogiem przy sadzeniu jest sadzenie ich w takiej odległości od siebie, aby rośliny nie kolidowały ze sobą.

Schronienie na zimę

Wiele odmian róż okrywowych, zwłaszcza nisko rosnących, może zimować bez specjalnego schronienia - pod warstwą śniegu. W zimy z małą ilością śniegu i trudną pogodą nie powinieneś polegać na takim naturalnym „futrze”.Baty najlepiej przykryć świerkowymi gałęziami lub zbudować drucianą ramę i obrzucić ją lutrasilem. Warstwa powietrza nad różami niezawodnie ochroni je przed zimową pogodą.

Możesz zbudować ramę z drutu i rzucić na nią lutrasil.

Należy spróbować przygiąć pędy wysokich zarośli okrywowych do ziemi. Wygięte gałęzie układa się na warstwie gałęzi świerkowych, w przeciwnym razie pod osłoną rośliny w kontakcie z ziemią mogą gnić. Wierzchołki pędów pokryte są również gałęziami świerkowymi lub innym materiałem izolacyjnym.

Reprodukcja

Reprodukcja róż okrywowych poprzez nakładanie warstw.

Róże okrywowe rozmnaża się przez zielone sadzonki i nakładanie warstw. Najprostszym sposobem jest nakładanie warstw. Aby to zrobić, wiosną przyciśnij jeden lub więcej pędów do ziemi, zabezpiecz je drucianymi haczykami i wkop. Wierzchołek pędu powinien pozostać na powierzchni.

Utrzymuj wilgotną glebę przez całe lato. Nie będzie już wymagana żadna pielęgnacja warstw. Pozostaw sadzonki do zimowania z rośliną mateczną, będzie to bardziej niezawodne. Następnej wiosny oddziel młode rośliny i posadź je w stałym miejscu.

Róże okrywowe w projektowaniu ogrodów

Ich głównym celem jest pokrycie gleby gęstymi pędami liściastymi rosnącymi poziomo i obfitymi kwiatostanami. Stosowanie róż okrywowych zależy w dużej mierze od ich wzorca wzrostu.

Róże te, posiadające długie pędy usiane licznymi kępami kwiatostanów, można sadzić w dowolnym zakątku ogrodu. Można je sadzić w kwietnikach, na skalistych terenach, wykorzystywać do ozdabiania skarp i zakrywania włazów. Niektóre energiczne odmiany uprawia się jak róże pnące, z pędami skierowanymi w górę na podpory.

Róże okrywowe mają wiele twarzy i mogą być wykorzystywane w projektowaniu krajobrazu do różnych celów. Najprościej jest posadzić je na zielonym trawniku.

Nisko rosnące odmiany okrywowe mogą stanowić ozdobę ścieżek i rabat kwiatowych.

Kaskady kwitnących róż okrywowych spływające z murów oporowych, kamiennych schodów i wzgórz dodadzą oryginalności wielopoziomowemu ogrodowi.

Róże efektownie prezentują się wśród kamieni, często sadzi się je na skalniakach i wzniesieniach.

Nisko rosnące, pełzające po ziemi odmiany również efektownie prezentują się wśród kamieni, dlatego często sadzi się je na skalistych i wzniesieniach.

Ponieważ róże okrywowe mają bardzo gruby i gęsty krzew, można je uprawiać w pojemnikach i doniczkach lub sadzić na otwartych tarasach.

Najlepsze odmiany róż okrywowych

Wróżka.

      Wróżka. Krzew jest nachylony, zwarty, wysokość rośliny 60 - 80 cm, liść mały, błyszczący, ciemnozielony. Odmiana bardzo wysoka, mrozoodporna, dobrze tolerująca cień, gęstość sadzenia 5 szt./m2.

Swany

Swany. Tworzy rozłożysty, obficie kwitnący krzew. Kwiaty są czysto białe, z delikatnym różowym odcieniem pośrodku, gdy kwitną po raz pierwszy, gęsto podwójne, w formie rozet. Występują w gronach po 5-20 sztuk na dość długich łodygach. Wysokość 60 - 70 cm Szerokość 150 cm Odmiana odporna na mączniaka prawdziwego.

Szkarłat

Szkarłat. Wiśniowoczerwone, kielichowate, pełne, 40-45 płatków w jednym kwiacie, średnica kwiatu 3-4 cm, ma lekki aromat. Wysokość krzewu 100 - 150 cm Odmiana mrozoodporna, wysoka odporność na choroby.

Super Dorota.

Zw górę Dorotko (SuperDorota). Kwiaty są różowe, średnicy 3 cm, w kwiatostanach po 7-10 sztuk, wysokość krzewu 70 cm, długość rzęs 250 cm. Średnica 1 tulei 2 m2 Służy do dekoracji kwietnika, jak róża pnąca na podporze.

Cześć.

Witaj (Rosa Witaj). Ciemnoczerwone, fioletowe, gęsto podwójne, 110-120 płatków w jednym kwiacie, średnica kwiatu 5-6 cm, pod koniec kwitnienia kwiat nabiera malinowo-wiśniowego koloru. Wysokość krzewu 30 - 50 cm Odmiana mrozoodporna (do -30 ° C).

Być może zainteresują Cię inne rośliny okrywowe, możesz o nich przeczytać w artykule „Kwiaty okrywowe wieloletnie do ogrodu”